hastalık hastası olmak


aslında ben geçmişi çok kafaya takmam ya da ne bileyim okuldaki olayları insanların laflarını vs bendeki stresin kaynağı daha çok bir işim varsa o bitene kadar sıkıntı yapmam. diyelim ki eşya alınacak o eşyalar alınıp da eve konana kadar stres içinde oluyorum ya da bu atama. atanamazsam ağustos sonundaki eş durumuna kadar stresim devam edecek :/

dediğin gibi kontrol problemim var keşke bu kadar abartmasam bazı şeyleri ama nasıl yapabileceğim konusunda hiç bir fikrim yok. yarın tekrar gideceğim doktora inşallah atanmış olarak bu sefer giderim :))

bakalım hayırlısı hepimiz için, mesela şimdi diyorum o kadar stres yapmam boşunaymış eşyalar için ama işte o zaman nasıldım gel de bana sor :))

umarım senin de dilediğin gibi olur her şey. sevgiler, görüşmek üzere hoşçakal :)
 

inşallah atanırsında stres kalmaz:) inşallah bende stresin yarattığı şu mide rahatsızlığını endoskopiye falan girmeden atlatırım:/ sonra kendi kendime söz vericem bir daha kolay kolay bir şeyi takmamaya çalışıcam :)
 
kızlar sizi o kadar iyi anlıyorum ki ben de bu hastalık yüzünden bir yıldır korkularla yaşıyorum.bi haftam iyi geçerse sükrediyorum benimki de bi akıntı problemiyle başladı..onlarca doktora gittim hepsi bişeyin yok diyip gönderdiler beni en sonun rahmimde polip olduğu ortaya çıktı..bende de bi güvensizlik aldı başını gitti zaten atkındım evhama önceden de..aylarca günlük hayatıma bile devam edemedim okula gidemedim sadece uyudum uyudum uyudum..sonra terapiye başladım şimdi en azından okuluma devam edebiliyorum...

o kadar zor ki böyle yaşamak..kendime çok kızıyorum şımarıklık yapma diye insanlar gerçekten kanser oluyorlar ölüyorlar ya da yaşıyorlar ama mücadele ediyorlar senden daha güçlüler o halde bile diye..ama elimde değil olmuyor işte beynimin bi oyunu bu bana..birden bütün bedenimi ateş basıyor..hiç birşey kurgulayamıyorum sadece çok yoğun bir korku sanki kafama biri silah doğrultmuş gibi..

sevdiklerime verdiğim zarar var bi de..annem,babam,babannem,erkek arkadaşım,ev arkadaşım..hepsini bunaltıyorum keşke bunaltmakla kalsam üzülmücem :) onları üzüyorum...benim böyle mutsuz umutsuz biçare(?) hallerime öyle üzülüyolar ki..onlara bunu yapmaktan,kendime bunu yapmaktannefret ediyorum!

nasıl bir ironidir ki bazen ölsem de kurtulsam diyorum...sonra yine kızıyorum kendime..nefes almanın kıymetini bil diye..

içimde iki kişi var sanki..biri nefes almaktan korkar biri de dünyayı sırtına alır öyle bir cesaret anlatamam...

bundan nasıl kurtulucam bilmiyorum..şu an tek bildiğim iliklerime kadar korku..sorgulamayı çoktan bıraktım bunun neden olduğu flm umrumda değil..sadece ama sadece günlük sorunları büyütebilen,hayatın koşturmacasına katılabilen,biri hastalanana kadar hastalık düşünmeyen,yaşımın gerektirdiği gibi dünyayı heyecanlarımın etrafında döndürebilen eski halimi istiyorum..

:2:

sizler ne aşamadasınız?yol kateten oldu mu aranızda? paylaşırsanız sevinirim :)
 

ben evlendiğimden beridir iyiyim :) stresin tetiklediği bir rahatsızlık benimkisi, evlilik öncesi stres ve o dönemde çalışmayıp evde olmam rahatsızlığımı tetiklemişti. şimdi çalışıyorum, evlendim herhangi bir stresim kalmadı şükür. ama ufak bi yerim ağrısa -mesela dün bacağım ağrıyordu- hemen aklıma kanser miyim geliyor bi prof.a gidiyorum istanbul'da, ilaç da kullanıyorum, onların da etkisi var tabii ki iyileşmemde :)

bence vakit geçirmeyip bir doktora gitmelisin iyi bir doktora bu şekilde bir hayatı neden yaşayasın ki? insanın en güzel zamanlarını mahvediyor bu hastalık :/ umarım bir an önce iyileşirsin sen de
 

çok sevindim daha iyi olduğuna birilerinin bunu aşabildiğini görmek güç verdi bana da.şu angittiğim bi doktor var zaten eskisine göre oldukça iyiyim ama bu hali bile oldukça ağır geliyor artık...umarım ben de aşabilirim bu durumu:2:
 
Çok özür dilerim ağlancak halimize güldüm. Benimde senden kalır yanım yok. Hastalık hastalığı var bende de. Hemen en kötüsünü düşünüyorum, araştırmaya başlıyorum hatta teşhis bile koyuyorum ki doktora gittiğimde bilinçli olayım diye.

İlaç kullanmamak adına psikiyatriye gitmiyorum çünkü beyni uyuşturmaktan başka yaptığı birşey yok o ilaçların yani tek deva: kendi kendimizi tedavi edebilmeyi başarmak.

Allah yardımcımız olsun. Benim durum git gide şiddetleniyor. Ağladım bugün dayanamayıp çünkü yeni bir hastalık keşfettim kendimde ve yarın hastaneye gidiyorum.
 

Mide rahatsızlığı ve endoskopi. Sen, bensin sanki. Bende yarın hastanede soluklancam Araştırdım deli gibi, ağrıyı hafifletsin diye nane ve tarçınlı çay bile içtim. Bıktım düşünmekten ya of.
 
Bende öyleyim, eskiden daha yaygındı, seni çok iyi anlayabiliyorum..
Uzun süre göğüs kanseri olduğumu düşündüm, beynimde kist olduğunu düşündüm, ne zaman adet dışında karnım ağrısa apandist sorunu aklıma geldi, burnumun kanaması bile düşündürür beni..ve daha bir çok şey böyle..
Sanırım benimde tedaviye ihtiyacım var,:26:ama senden tek farkım çevremdekilere çok yansıtmamaya çalışıyorum bunu, özellikle eşime, bir gün gerçekten sorun olursa kuruntu sanmasınlar yani..
 



Çoğunuz ben'siniz :) Allah yardımcımız olsun...
 

ben de endoskopi yaptırdım hastalık hastası olup da midesinden şüphelenmeyen yoktur sanırım... merak etme bişey çıkmayacağından eminim çünkü insanın düşünerek en kolay hastalık belirtilerini çıkarabildiği organı mide ben de çok korkmuştum midemdem

aynı şekilde bugün yine doktordaydım..boynumdaki önemsiz dedikleri lenf nodları nedeniyle..aldırıp kurtulmak istiyorum ama her gittiğim doktor aldırma diyo:44:

benim psikiyatristim bana ödevler veriyo kızlar ve baya işe yaradı bence deneyin.şöyle ki ben de korku yaratan şeyleri yapmamı istiyo..mesela hemen doktora gitmiyorum..bi kere gittiysem doktoryok bişey diyosa bi daha gitmiyorum mesela..hastalandığımı kurguluyorum..anksiyete yaşandıkça hafifliyomuş ve gerçekten işe yarıyor ama çok zor bi yöntem
 


tüm yaşadıklarımı yaşamışsın sen de ama şöyle ki zaten kendimde düşündüğüm hastalık kalmadı gibi bir şey
haklısın eminim artık kuruntu sanıcaklar gerçekten bişeyim olursa..bunu da söylüyorum gerçekten bişey çıksın da görün diye çemkiriyorum bi de
 

doktorsuz çok zor bence de :/ yaşam kalitesini düşürüyor insanın :/


bence yanlış düşnüyorsun, beyni falan uyuşturduğu yok benim kullandığım ilaç çok hafif bir antidepresan meselai kendimi hiç uyuşmuş gibi falan hissetmiyorum. kendi kendimizi nasıl tedavi edebiliriz ki? bronşit olunca doktora gitmeyip kendi kendimizi tedavi etmeye mi çalışıyoruz mesela? bence önyargılarından kurtulup doktora gitmelisin. çünkü bak kendin de söylemişsin durumun git gide kötüleşiyormuş, neden kendimize hayatı zehir edelim ki?


ben de böyleydim :) hala da en ufak bi şeyde panikliyorum ama durup durup kendimi dinlemeyi bıraktım sürekli düşünmüyorum da artık. bu konuyu açtığın dönemde tek uğraşım buydu. ya şimdi komik geliyor mesela ama kendimi kanser olduğuma inandırmıştım bari düğünden sonra ortaya çıksın düğünde insanların neşesi kaçmasın diyordum

çok garip bi psikoloji umarım siz de atlatırsınız bir an önce :)


doktoru dinlemekte fayda var, bende bir de yükseklik korkusu var :S onu da yenmeye çalışıyorum haftasonu rumelihisarı'na gittik, merdivenleri çıktım sonra inemedim baya korktum ağladım falan :S atasım geliyor kendimi öyle zamanlarda ineceğime atlayayım bari diyorum :/ bunu da aşmaya çalışıyorum ama pek ilerleyemedim henüz.
 

Bu eski bir konuymuş, yeni farkettim, :) geçmiş olsun o zaman tüm bizim gibi düşünenlere
 

Evet güzel tesbit, keşke yapabilsek, ben mesela bir kaç gün kafama takıyorum, bu gün gideyim yarın gideyim derken erteliyorum, sonra unutuyorum ve iyi ki gitmemişim bişeyim yok diyorum
 
tamtatam .!.:
Evet güzel tesbit, keşke yapabilsek, ben mesela bir kaç gün kafama takıyorum, bu gün gideyim yarın gideyim derken erteliyorum, sonra unutuyorum ve iyi ki gitmemişim bişeyim yok diyorum
Genişletmek için tıkla...


ağır durumda değilsin o zaman bak güzel işte unutabiliyomuşsun sen.ben o dokotra gidene kadar o şüphelerle yatıp kalkıyorum sürekli unutmak hayaal
 
Ya kızlar özellikle konu sahibi arkadaşım,
Yazdıklarını okurken resmen kendimi gördüm. En ufak bir şeyim olsun kendimi doktorda bulurdum. Artık doktorlar benimle dalga geçerdi hastaneye de 25. gelişinmiş diye. Google dan araştırırdım. Kafama takardım. Ama sonra farkettim ki bir sürü röntgen çekilmişim ve gereksiz radyasyon almışım. Bu seferde bunu kafama takmaya başladım. Yani belkide sağlığımı bu takıntılarım yüzünden kaybedebilirdim. İnanın içimden süslenmek gezmek gelmezdi. Arkadaşlarım süslenip püslenirken ben doktor doktor gezerdim. Listem bile vardı işte si düşünün. Niye geçmiş zaman kullanıyorum diye sorarsanız. Sonra bir işe girdim ve çok yoğun çalışmaya başladım. Aklıma yine geliyodu ama eskisi kadar değil. Ama şimdi istifa ettim ve yine nüksetmeye başladı. Hatta dün su damacanasını kaldırdım. belime bir ağrı sağlandı. Dünden beri onu düşünüyorum bir ley olmuş mudur diye. bu arada önceden 2 kere röntgen ve mr çakildi belimden. Tekrar radyasyon almak istemiyorum ondan doktora gitmemek için kendimi tutuyorum şimdi ama gitmessem de sanırım içim rahat etmicek. 2 gün öncede sözüm sarılırken yanağımı öpeceğine kulağıma geldi çınladı. daha önceden 3- 4 kere işitme testine girmiştim. bide o takıldı kafama. Aslında komik ben şu anda kendi yazdıklarıma bile gülüyorum ama durum bu of f Allah yardımcımız olsun insanı gerçekten çok yıpratıyo
 
Ben 7ay ila kullandim birakinca ayni yazan ilk arkadss gibiyim aynen bende ve hicbir seuden zevk alamiyor insan.Mutlusun ya su an mesela sanki bir hastalik cikacak da bozulacak gibi.Ben psikiyatriste gitmistim ilac verdi yalnizca ama psikoterapi yontemi faydali oluormus.Bundan kurtulan varsa ilacsiz bilmek isterim.
 
bendede var şuan nüksetmiş durumda çok kötü birşeu bende geçen sene doktora gittim anksiyete teşhisi koydu ilaç verdi kullandm sonra okulum başlayınca bıraktım sonra geçti şuan yaz dönemindeyim okulum tatilde ve boş kaldığım için yine çıktı başıma kesinlikle boş kalmamak gerekiyor birşeylerle meşgul olunca hafifliyor bu hastalık
 

psikoterapi çok faydalı evet, kesinlikle tavsiye ederim :)


boş kalmamak lazım, ben bu konuyu açtığımda inanılmaz bi boşluk içindeydim. şimdi iş güç evlilik hobiler vs derken gerçekten hasta olsam da doktora hemen gidecek fırsatıbulamıyorum. tabii ilaç kullandım belli bir süre ve hala psikiyatristime kontrollere gidiyorum 3 ayda 1.
 

Psikoterapi icin psikologa gitmek gerekiyor oyle mi?Haklisin evet ben yeni evliyim ve hic bilmedigim bir sehirdeyim esim tm gun iste.Ogretmenim ama atanmadim is olacak mi bilemiuorum.Gecen yil iyiydim is yorgunluk derken.Cocuk dusunmuyorum bile cunku korkuyorum ve kesinliklikle ilac kullanmak istemiyorum.Bu sehri de hic bilmiyorum ki nerde iyi psikolog bulunur.Dusun yani hala iyi bir kuafor ariyorum :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Anksiyete,kalp,fibromiyolaji,kanser korkusu,damar tıkanma korkusu
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
4K
erva 2121
E
B
Hastalık hastalığından kurtulamıyorum
Yorumlar
9
Görüntüleme
542
Pozitif bir uye
S
İzmir Meme Büyütme ve Dikleştirme Ameliyat Öncesi ve Sonrası Sürecim
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
16K
Suslucicek35
S
geçmeyen enfeksiyon
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
11K
Anksiyeteli
A
M
köpek memesi hastalığı
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
4K
gencbirkizim
G
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…