Arkadaşlar sabah sabah moralim bozuldu sizlere danışmak istedim, düne kadar ben ve oğlum hastaydık, hatta oğlum istifra etti yatak yorgan hepsi yıkandı mecburen gece 3lere 4lere kadar da başında bekledim ben de hasta olduğum halde, eşim uyuyordu o sıra seslenmedim işe gidecek diye, dün o da rahatsızlanmış akşam çorbasını vitaminini verdim öyle uyudu, sabah çoraplardan ince olanlarından kalmamış diye ters ters söylendi, ben de biz daha yeni toparlandık bütün çarşaf yorgan yıkandı asamadım çamaşırları bugün yapacağım dedim sustu ama suratını görseniz neyse ben o sırada oğlum da eşimde hastalıktan dolayı terledikleri için çarşafları çıkartıyorum, eşim de işe gidecek oğlum ağlıyor arkasından genelde, çocuğu almam için bana sesleniyor ben de sinirle hangi birine yetişeyim dedim normalde dediğim bir laf değil her işi sessiz sedasız yaparım, işe gidiyorum ben bu halde diye bağırdı, biz de hastaydık ve bayramda akrabalara gittiğimiz için tek sorun çamaşırlar oldu yer olmadığı için hepsini asamamıştım. Üzüldüğüm nokta şu ki biz çamaşır, bulaşık, yemek, ilaç saati bunların hepsini zamanında yaparken hasta olduğumuzda veya unuttuğumuzda bu kadar nankör olunuyor. Ben özellikle çocuğum kreşe başlayınca çalışma kararı almıştım ama çalışsam kadın da tutsam gene de annenin yapması gereken işler muhakkak ki oluyor, benim annem yok, eşimin annesi de uzakta hani hastayken sen çocuğa bak diyebileceğim birisi de yok bu halde bu kadar düşüncesiz olması canımı yaktı. Normal zamanlarda değil ama hastayken herkesin daha anlayışlı olması gerekir. Ben konuştuğum zaman da çok uzatıyorsun oluyor adı, sizlerle paylaşmak istedim.
