hayal dünyasında yaşıyo gibiyim

mellifluous .!.:

merhaba 18 yaşındayım üniversite sınavına hazırlanıyorum. bende küçüklükten beri ama yaşadığım travmatik bi olaydan sonra biraz daha artan bi aşırı hayalcilik durumu var. tamam herkes gün içinde hayal kuruyor bunu biliyorum ama benimki artık gerçek dünyadan kopukluk haline geldi.

çok küçük yaşta mesela kendimi ünlü olacağıma baya inandırmışım. hala daha bi gün bi yerde şansım dönücek diye umuyorum yani buna cidden baya inanıyorum. diğer ihtimali düşünmeyi beynim istemiyo çünkü. hatta yabancı bi ülkede ünlü olmak istediğim için mesela bu sene dilden giricem üniversite sınavına, kafamda bazen plan yapıyorum işte ikinci sene erasmus'a giderim o sırada gider bikaç ajansa başvururum kabul edilirsem bide ismimi değiştiririm artık önüm açılır gibi, ne bileyim işte hani okuyoruz ya şuan çok ünlü olan isimler başta imkansız deyip sadece şansını denemek için başvurduğu yerlerden kabul edilmişler, bunun olacağına kendimi zamanında inandırmışım ve şuanda da olacak gibi geliyo bana

tabi sadece bu konuda da değil bende genel olarak bi hayal kurma sevdası var ve öyle her gün farklı farklı değil, bi örüntü şeklinde devam ediyo bu olaylar. işte birisi ünlü olacağıma olan inancım diğeri okul başlayınca yaşanacak şeyleri kafamda canlandırmam filan anlatınca çok garip duruyo evet ama işte yatmadan 1 saat önce genelde boş ve geniş bi odaya geçip kulağıma kulaklığımı takıp odanın içinde volta atarak kendimi hayal dünyama sokuyorum ve işte sesim çıkmadan diyolagları canlandırıyorum mesela, jest ve mimiklerimi ayarlıyorum filan. bunların hayal olduğunu biliyorum yani şizofrenlik durumu yok allaha şükür gerçek hayal farkındayım ama bırakmıyorum kesinlikle.

bir psikolojik tedavi gereksinimi duymadım çünkü hayal kurmak zevk veriyor, öyle ki o hayaller bazen somut dünyama da yansıyor kendimi tebessüm ederken bulduğum oluyor. internette araştırdım biraz, işin ilginç tarafı çoğu psikoloğun bu hastalıktan haberi yok, hastalık olarak bile görmüyorlar sanırım genelde yabancı sitelerde buldum. orda da öyle belirli bir tedavisi yok.

neden anlattım bilmiyorum sanırım yaşıtlarımın daha geçerli istekleri varken benimkinin çok havada kaldığını fark ettiğim için

Genişletmek için tıkla...

mellifluous .!.:

merhaba 18 yaşındayım üniversite sınavına hazırlanıyorum. bende küçüklükten beri ama yaşadığım travmatik bi olaydan sonra biraz daha artan bi aşırı hayalcilik durumu var. tamam herkes gün içinde hayal kuruyor bunu biliyorum ama benimki artık gerçek dünyadan kopukluk haline geldi.

çok küçük yaşta mesela kendimi ünlü olacağıma baya inandırmışım. hala daha bi gün bi yerde şansım dönücek diye umuyorum yani buna cidden baya inanıyorum. diğer ihtimali düşünmeyi beynim istemiyo çünkü. hatta yabancı bi ülkede ünlü olmak istediğim için mesela bu sene dilden giricem üniversite sınavına, kafamda bazen plan yapıyorum işte ikinci sene erasmus'a giderim o sırada gider bikaç ajansa başvururum kabul edilirsem bide ismimi değiştiririm artık önüm açılır gibi, ne bileyim işte hani okuyoruz ya şuan çok ünlü olan isimler başta imkansız deyip sadece şansını denemek için başvurduğu yerlerden kabul edilmişler, bunun olacağına kendimi zamanında inandırmışım ve şuanda da olacak gibi geliyo bana

tabi sadece bu konuda da değil bende genel olarak bi hayal kurma sevdası var ve öyle her gün farklı farklı değil, bi örüntü şeklinde devam ediyo bu olaylar. işte birisi ünlü olacağıma olan inancım diğeri okul başlayınca yaşanacak şeyleri kafamda canlandırmam filan anlatınca çok garip duruyo evet ama işte yatmadan 1 saat önce genelde boş ve geniş bi odaya geçip kulağıma kulaklığımı takıp odanın içinde volta atarak kendimi hayal dünyama sokuyorum ve işte sesim çıkmadan diyolagları canlandırıyorum mesela, jest ve mimiklerimi ayarlıyorum filan. bunların hayal olduğunu biliyorum yani şizofrenlik durumu yok allaha şükür gerçek hayal farkındayım ama bırakmıyorum kesinlikle.

bir psikolojik tedavi gereksinimi duymadım çünkü hayal kurmak zevk veriyor, öyle ki o hayaller bazen somut dünyama da yansıyor kendimi tebessüm ederken bulduğum oluyor. internette araştırdım biraz, işin ilginç tarafı çoğu psikoloğun bu hastalıktan haberi yok, hastalık olarak bile görmüyorlar sanırım genelde yabancı sitelerde buldum. orda da öyle belirli bir tedavisi yok.

neden anlattım bilmiyorum sanırım yaşıtlarımın daha geçerli istekleri varken benimkinin çok havada kaldığını fark ettiğim için

Genişletmek için tıkla...

mellifluous .!.:

merhaba 18 yaşındayım üniversite sınavına hazırlanıyorum. bende küçüklükten beri ama yaşadığım travmatik bi olaydan sonra biraz daha artan bi aşırı hayalcilik durumu var. tamam herkes gün içinde hayal kuruyor bunu biliyorum ama benimki artık gerçek dünyadan kopukluk haline geldi.

çok küçük yaşta mesela kendimi ünlü olacağıma baya inandırmışım. hala daha bi gün bi yerde şansım dönücek diye umuyorum yani buna cidden baya inanıyorum. diğer ihtimali düşünmeyi beynim istemiyo çünkü. hatta yabancı bi ülkede ünlü olmak istediğim için mesela bu sene dilden giricem üniversite sınavına, kafamda bazen plan yapıyorum işte ikinci sene erasmus'a giderim o sırada gider bikaç ajansa başvururum kabul edilirsem bide ismimi değiştiririm artık önüm açılır gibi, ne bileyim işte hani okuyoruz ya şuan çok ünlü olan isimler başta imkansız deyip sadece şansını denemek için başvurduğu yerlerden kabul edilmişler, bunun olacağına kendimi zamanında inandırmışım ve şuanda da olacak gibi geliyo bana

tabi sadece bu konuda da değil bende genel olarak bi hayal kurma sevdası var ve öyle her gün farklı farklı değil, bi örüntü şeklinde devam ediyo bu olaylar. işte birisi ünlü olacağıma olan inancım diğeri okul başlayınca yaşanacak şeyleri kafamda canlandırmam filan anlatınca çok garip duruyo evet ama işte yatmadan 1 saat önce genelde boş ve geniş bi odaya geçip kulağıma kulaklığımı takıp odanın içinde volta atarak kendimi hayal dünyama sokuyorum ve işte sesim çıkmadan diyolagları canlandırıyorum mesela, jest ve mimiklerimi ayarlıyorum filan. bunların hayal olduğunu biliyorum yani şizofrenlik durumu yok allaha şükür gerçek hayal farkındayım ama bırakmıyorum kesinlikle.

bir psikolojik tedavi gereksinimi duymadım çünkü hayal kurmak zevk veriyor, öyle ki o hayaller bazen somut dünyama da yansıyor kendimi tebessüm ederken bulduğum oluyor. internette araştırdım biraz, işin ilginç tarafı çoğu psikoloğun bu hastalıktan haberi yok, hastalık olarak bile görmüyorlar sanırım genelde yabancı sitelerde buldum. orda da öyle belirli bir tedavisi yok.

neden anlattım bilmiyorum sanırım yaşıtlarımın daha geçerli istekleri varken benimkinin çok havada kaldığını fark ettiğim için

Genişletmek için tıkla...

tintinn .!.:

Sadece hayal kurarak sadece zamanını harcarsın. Bir gün ünlü olma hayalin varsa bunun için bir uğraşın olmalı. Öyle biri beni görür ünlü olurum o zamanla olmaz. Gidip bir ajansa kaydını yaptır, figüran olarak başlarsan üniversite ile birlikte onu yürütürsün. Belki reklam vs derken yürür gidersin. Ayrıca vücuduna dikkat edip bol bol spor yapmalısın. Saçların, dişlerin güzel olmalı.

Genişletmek için tıkla...

mellifluous .!.:

merhaba 18 yaşındayım üniversite sınavına hazırlanıyorum. bende küçüklükten beri ama yaşadığım travmatik bi olaydan sonra biraz daha artan bi aşırı hayalcilik durumu var. tamam herkes gün içinde hayal kuruyor bunu biliyorum ama benimki artık gerçek dünyadan kopukluk haline geldi.

çok küçük yaşta mesela kendimi ünlü olacağıma baya inandırmışım. hala daha bi gün bi yerde şansım dönücek diye umuyorum yani buna cidden baya inanıyorum. diğer ihtimali düşünmeyi beynim istemiyo çünkü. hatta yabancı bi ülkede ünlü olmak istediğim için mesela bu sene dilden giricem üniversite sınavına, kafamda bazen plan yapıyorum işte ikinci sene erasmus'a giderim o sırada gider bikaç ajansa başvururum kabul edilirsem bide ismimi değiştiririm artık önüm açılır gibi, ne bileyim işte hani okuyoruz ya şuan çok ünlü olan isimler başta imkansız deyip sadece şansını denemek için başvurduğu yerlerden kabul edilmişler, bunun olacağına kendimi zamanında inandırmışım ve şuanda da olacak gibi geliyo bana

tabi sadece bu konuda da değil bende genel olarak bi hayal kurma sevdası var ve öyle her gün farklı farklı değil, bi örüntü şeklinde devam ediyo bu olaylar. işte birisi ünlü olacağıma olan inancım diğeri okul başlayınca yaşanacak şeyleri kafamda canlandırmam filan anlatınca çok garip duruyo evet ama işte yatmadan 1 saat önce genelde boş ve geniş bi odaya geçip kulağıma kulaklığımı takıp odanın içinde volta atarak kendimi hayal dünyama sokuyorum ve işte sesim çıkmadan diyolagları canlandırıyorum mesela, jest ve mimiklerimi ayarlıyorum filan. bunların hayal olduğunu biliyorum yani şizofrenlik durumu yok allaha şükür gerçek hayal farkındayım ama bırakmıyorum kesinlikle.

bir psikolojik tedavi gereksinimi duymadım çünkü hayal kurmak zevk veriyor, öyle ki o hayaller bazen somut dünyama da yansıyor kendimi tebessüm ederken bulduğum oluyor. internette araştırdım biraz, işin ilginç tarafı çoğu psikoloğun bu hastalıktan haberi yok, hastalık olarak bile görmüyorlar sanırım genelde yabancı sitelerde buldum. orda da öyle belirli bir tedavisi yok.

neden anlattım bilmiyorum sanırım yaşıtlarımın daha geçerli istekleri varken benimkinin çok havada kaldığını fark ettiğim için

Genişletmek için tıkla...

Madamgazel .!.:

En azindan universtene faydasi dokunmus hayal kurmak guzeldir hastalik deil bence kiz bir gun ünlu olursan buralari bizleri dedikodularimizi unutma eeemiii

Genişletmek için tıkla...

girlinred .!.:

Burcun aslan mı ikizler mi?

Genişletmek için tıkla...

Purple2295 .!.:

Trdeki ajanslara niye baş vurmuyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...