Hayal ettigim 20 yaş böyle değildi... ben şımarık biri miyim?

kivircik2005

🚫
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
28 Mart 2025
357
172
18
Hayal etttigim 20 yaş böyle değildi. Küçükken bu yasa geldigimde başka bir şehirde çok iyi bir bölüm okuyup çok iyi arkadaşlar edileceğimi, hayatımın çok eğlenceli olacağını Hayal eder bununla avunurdum. Şimdi ise yaşayan ölü gibiyim. Hiçbir şeyden zevk almıyorum.. Günlerce yüzümü yıkamadığım oluyor. Bu bile bana eziyet.Önceden Hayal kurardım kendimi öyle avuturdum. Simdi kullandigim ilaç onu da kesti . Elimdeki tek dayanağım gitti ve ben boşluğa düştüm. Yemek yemek, duş almak, dışarı çıkmak benim için zulüm. Sabah yataktan kalkmak için kendimle kavga ediyorum çünkü bugün dünün aynısı ve ben kafa yapımı değiştiremiyorum.Kafam bomboş. Hiçbir amacım yok .yaşamak için yaşıyorum. Eskisi kadar konuşkan değilim evde varlığım yokluğum belli değil. Anne babam bana eskisi kadar bağırmıyor. Tam kızacakları zaman ses tonları düşüyor.ilac kullandığım için daha hassaslar. Kullandığım antidepresan çok ağır bi ilaç değil ama yine de etki ediyor.ne yapacağım bilmiyorum
Hayata çok geç kalmış hissediyorum.Disari çıktığım zaman ağaca , kurda kuşa baktığım zaman içimde bir huzur oluşmuyor. Espri yapıldığı zaman gülmek için gülüyorum. Kafam bomboş. Yaşama hevesim yok .Hayat bitti gibi hissediyorum.Yaşıtlarım gezip tozuyor , eğlenceli zamanlar yaşıyorlar ben ise kendimi böyle heba ediyorum. Kendime çok kızıyorum.sanki 14 15 yaşında ergen gibiyim. Neden yaşıtlarım gibi olgun değilim anlamıyorum.En güzel zamanlarım boşa gidiyor .kendime çok üzülüyorum. Bende en iyisini hak ediyorum .bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Anne babama karşı çevreme karşı. Ne olduğumu, amacımı anlayamıyorum.
Sabahları ruh gibiyim.aksam yatağa girdiğimde uyuyamıyorum.. nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor , ellerim uyuşuyormus gibi hissediyorum. Böyle bomboş halıya bakıyorum . Ne yapacagim ben , hayata nerden başlayacağım derken içim içimi yiyor .
 
Elimdeki tek dayanağım dediğiniz hayal dünyanız gitti diyorsunuz ama ondan kurtulmak ıcın burda kaç tane konu açıp piskolog yardımı almadınız mı siz ?

Hayal kurardım kendimi öyle avuturdum. Simdi kullandigim ilaç onu da kesti . Elimdeki tek dayanağım gitti ve ben boşluğa düştüm.
Ayrıca günlerce yüz yıkamamak nedir ya yani bunun ne alakası var bu söylediklerinizle üstümüzdeki ağırlık gitsin istiyorsanız bi kalkın bi duş alın bi güne başlayın siz yatakta gün geçsin beklentisi içindesiniz galiba iş bakın kendınıze sosyalleşin azcık kurslara gidin çalışma ihtiyacınız yoksa
 
Senin eski nickin Emily mi? Yani hiçbir şey yapmayıp çok şey beklemek sonuca götürmez. Sınava calisasin yoksa bir meslek öğrenebilirsin. Neden herkes üniversite okumak zorunda sanıyor kendini anlamıyorum. 4 5 sen okuyup muhtemelen yine iş bulamayıp yine baştan başka iş yapmaktansa şu an oturup başka bir meslek seçin ve başlayın.
 
Tabi ki ... Bundan şikayetçi değilim ama insan boşluğa düşüyor . Bunu demek istiyorum.
Hangi boşluk siz zaten hayal kuruyorum hep boşlukta yaşıyorum kafam boş die yakınmıyor muydunuz hastaneye giderken bile hayale dalıp yollarda rezil olmadınız mı ? Cidden çık bu kafadan eğer maksat dikkat çekmekse burda kimse oturup sizin için ağlayıp diz dövmez değiştirin bu kafa yapısını . Hıc bı çabanız yok konularınızı bi açın okuyun değişmek için attığınız tek adım piskiyatrıye gidip ilaç almış olmak şimdi de ondan tek dayanağım gitti dıyorsunuz .
 
Hayal kurmak onunla meşgul olmak cocukligunizdan beri alıştığınız konfor alaninizdi.. şimdi ilk defa ayrisiniz bu durumdan ve garip hissetmeniz tabiki normal..
Ama bak hicbirsey yapmak istemiyor olabilirsin ,ama kalkıp soğuk su ile yüzünü yikaman coksey değiştirir..
Sonra bir üstünü başını güzelleştirmen sana iyi hissettirir..
Yatmadan not al bakalım ne yapmak istiyorsun.. basit seyler olsun.. odan da sadece masani toplamak,yatağını düzeltmek,belki doğaya çıkıp bir çay içmek,şimdi heryer çiçek mis gibi koklaya koklaya bir yürü bakalım.. hergun farklı bir şey yap azıcık zorla kendini..
Bak zaman nasilda hızlı geçiyor bir bakmışsın yasin kırk , böyle böyle toparlarsin ins.
 
Hayal etttigim 20 yaş böyle değildi. Küçükken bu yasa geldigimde başka bir şehirde çok iyi bir bölüm okuyup çok iyi arkadaşlar edileceğimi, hayatımın çok eğlenceli olacağını Hayal eder bununla avunurdum. Şimdi ise yaşayan ölü gibiyim. Hiçbir şeyden zevk almıyorum.. Günlerce yüzümü yıkamadığım oluyor. Bu bile bana eziyet.Önceden Hayal kurardım kendimi öyle avuturdum. Simdi kullandigim ilaç onu da kesti . Elimdeki tek dayanağım gitti ve ben boşluğa düştüm. Yemek yemek, duş almak, dışarı çıkmak benim için zulüm. Sabah yataktan kalkmak için kendimle kavga ediyorum çünkü bugün dünün aynısı ve ben kafa yapımı değiştiremiyorum.Kafam bomboş. Hiçbir amacım yok .yaşamak için yaşıyorum. Eskisi kadar konuşkan değilim evde varlığım yokluğum belli değil. Anne babam bana eskisi kadar bağırmıyor. Tam kızacakları zaman ses tonları düşüyor.ilac kullandığım için daha hassaslar. Kullandığım antidepresan çok ağır bi ilaç değil ama yine de etki ediyor.ne yapacağım bilmiyorum
Hayata çok geç kalmış hissediyorum.Disari çıktığım zaman ağaca , kurda kuşa baktığım zaman içimde bir huzur oluşmuyor. Espri yapıldığı zaman gülmek için gülüyorum. Kafam bomboş. Yaşama hevesim yok .Hayat bitti gibi hissediyorum.Yaşıtlarım gezip tozuyor , eğlenceli zamanlar yaşıyorlar ben ise kendimi böyle heba ediyorum. Kendime çok kızıyorum.sanki 14 15 yaşında ergen gibiyim. Neden yaşıtlarım gibi olgun değilim anlamıyorum.En güzel zamanlarım boşa gidiyor .kendime çok üzülüyorum. Bende en iyisini hak ediyorum .bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Anne babama karşı çevreme karşı. Ne olduğumu, amacımı anlayamıyorum.
Sabahları ruh gibiyim.aksam yatağa girdiğimde uyuyamıyorum.. nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor , ellerim uyuşuyormus gibi hissediyorum. Böyle bomboş halıya bakıyorum . Ne yapacagim ben , hayata nerden başlayacağım derken içim içimi yiyor .
Öncelikle yanlış anlamayın, asla hakaret, azarlama gibi kötü bir amacım yok. Ama önceden de söylemiştim, bana çok fazla tribe giriyorsunuz gibi geliyor, sizin sorununuz bu bence. Kendinize böyle bir karakter çizmiş gibisiniz, kendi kendinize sorun yaratıyorsunuz.
Tüm gün odanızda oturursanız ne gibi bir güzellik bekliyorsunuz hayattan? Okumuyordunuz galiba, yanlışım varsa düzeltin. Mesela doğru düzgün çalışmayıp tıp mı kazanacaksınız, bunu mu bekliyorsunuz? Odanızdan çıkmazsanız, gezmezseniz, okumazsanız, başka insan görmezseniz tabi ki arkadaşınız olmaz. Sınava doğru düzgün çalışmazsanız tabi ki güzel bir bölüm kazanamazsınız. Tüm gün oturup hayıflanıyorsunuz. Sürekli hayatım çok kötü, çok hastayım, ben deliyim, kafayı yedim, şizofrenim diye kendinize hakaret ederek konular aşıyorsunuz. Ergenlikte aşmanız gerekiyordu bunları.
Ayrıca siz ben sürekli hayal kuruyorum diye 20 konu açmadınız mı, kurtulmak için tavsiye istediniz. Psikoloğa gitmeye çalıştınız, yolda yine hayallere dalıp başka şehre gittiniz. Sonra zar zor gidip ilaç aldınız. Daha 1 hafta olmadan ne bu depresiflik, istediğiniz bu değil miydi.
Bu sene yksye girecek misiniz, hangi alandan gireceksiniz, umut var mı?
 
Hayal kurmak onunla meşgul olmak cocukligunizdan beri alıştığınız konfor alaninizdi.. şimdi ilk defa ayrisiniz bu durumdan ve garip hissetmeniz tabiki normal..
Ama bak hicbirsey yapmak istemiyor olabilirsin ,ama kalkıp soğuk su ile yüzünü yikaman coksey değiştirir..
Sonra bir üstünü başını güzelleştirmen sana iyi hissettirir..
Yatmadan not al bakalım ne yapmak istiyorsun.. basit seyler olsun.. odan da sadece masani toplamak,yatağını düzeltmek,belki doğaya çıkıp bir çay içmek,şimdi heryer çiçek mis gibi koklaya koklaya bir yürü bakalım.. hergun farklı bir şey yap azıcık zorla kendini..
Bak zaman nasilda hızlı geçiyor bir bakmışsın yasin kırk , böyle böyle toparlarsin ins.
Teşekkür ederim.insanlar anlamiyor . Bir anda sudan çıkmış balığa döndüm . Hayal kurmak benim için gerçeklerden kaçma bahanesiydi. Simdi o da bitti. Şu an gerçeklere yüzleşmek beni uyandırdı.
 
Öncelikle yanlış anlamayın, asla hakaret, azarlama gibi kötü bir amacım yok. Ama önceden de söylemiştim, bana çok fazla tribe giriyorsunuz gibi geliyor, sizin sorununuz bu bence. Kendinize böyle bir karakter çizmiş gibisiniz, kendi kendinize sorun yaratıyorsunuz.
Tüm gün odanızda oturursanız ne gibi bir güzellik bekliyorsunuz hayattan? Okumuyordunuz galiba, yanlışım varsa düzeltin. Mesela doğru düzgün çalışmayıp tıp mı kazanacaksınız, bunu mu bekliyorsunuz? Odanızdan çıkmazsanız, gezmezseniz, okumazsanız, başka insan görmezseniz tabi ki arkadaşınız olmaz. Sınava doğru düzgün çalışmazsanız tabi ki güzel bir bölüm kazanamazsınız. Tüm gün oturup hayıflanıyorsunuz. Sürekli hayatım çok kötü, çok hastayım, ben deliyim, kafayı yedim, şizofrenim diye kendinize hakaret ederek konular aşıyorsunuz. Ergenlikte aşmanız gerekiyordu bunları.
Ayrıca siz ben sürekli hayal kuruyorum diye 20 konu açmadınız mı, kurtulmak için tavsiye istediniz. Psikoloğa gitmeye çalıştınız, yolda yine hayallere dalıp başka şehre gittiniz. Sonra zar zor gidip ilaç aldınız. Daha 1 hafta olmadan ne bu depresiflik, istediğiniz bu değil miydi.
Bu sene yksye girecek misiniz, hangi alandan gireceksiniz, umut var mı?
Seneye tekrar girmek istiyorum. Bu sene de umudum yok . Toparlanmak için çaba gösteriyorum. Evet daha erken ama içimde biriktirmek yerine anlatmak daha rahatlatıcı. İnsan destek bekliyor .hayiflanmiyorum bu yolda yalnız hissediyorum kendimi .yalnız başıma toparlanmaya çalışıyorum ve biraz motive ve destek istiyorum sadece. Paikiyatriye gitmek destek almak benim için büyük bir adım kendimle gurur duyuyorum sadece tek istediğim biraz motive ...
 
Hayal etttigim 20 yaş böyle değildi. Küçükken bu yasa geldigimde başka bir şehirde çok iyi bir bölüm okuyup çok iyi arkadaşlar edileceğimi, hayatımın çok eğlenceli olacağını Hayal eder bununla avunurdum. Şimdi ise yaşayan ölü gibiyim. Hiçbir şeyden zevk almıyorum.. Günlerce yüzümü yıkamadığım oluyor. Bu bile bana eziyet.Önceden Hayal kurardım kendimi öyle avuturdum. Simdi kullandigim ilaç onu da kesti . Elimdeki tek dayanağım gitti ve ben boşluğa düştüm. Yemek yemek, duş almak, dışarı çıkmak benim için zulüm. Sabah yataktan kalkmak için kendimle kavga ediyorum çünkü bugün dünün aynısı ve ben kafa yapımı değiştiremiyorum.Kafam bomboş. Hiçbir amacım yok .yaşamak için yaşıyorum. Eskisi kadar konuşkan değilim evde varlığım yokluğum belli değil. Anne babam bana eskisi kadar bağırmıyor. Tam kızacakları zaman ses tonları düşüyor.ilac kullandığım için daha hassaslar. Kullandığım antidepresan çok ağır bi ilaç değil ama yine de etki ediyor.ne yapacağım bilmiyorum
Hayata çok geç kalmış hissediyorum.Disari çıktığım zaman ağaca , kurda kuşa baktığım zaman içimde bir huzur oluşmuyor. Espri yapıldığı zaman gülmek için gülüyorum. Kafam bomboş. Yaşama hevesim yok .Hayat bitti gibi hissediyorum.Yaşıtlarım gezip tozuyor , eğlenceli zamanlar yaşıyorlar ben ise kendimi böyle heba ediyorum. Kendime çok kızıyorum.sanki 14 15 yaşında ergen gibiyim. Neden yaşıtlarım gibi olgun değilim anlamıyorum.En güzel zamanlarım boşa gidiyor .kendime çok üzülüyorum. Bende en iyisini hak ediyorum .bazen şımarıklık yaptığımı düşünüyorum. Anne babama karşı çevreme karşı. Ne olduğumu, amacımı anlayamıyorum.
Sabahları ruh gibiyim.aksam yatağa girdiğimde uyuyamıyorum.. nefesim daralıyor kalbim sıkışıyor , ellerim uyuşuyormus gibi hissediyorum. Böyle bomboş halıya bakıyorum . Ne yapacagim ben , hayata nerden başlayacağım derken içim içimi yiyor .
Ağır bir depresyon belirtileri bunlar. Hiçbirşeye gücünün olmaması. Zevk alamama. Kendini kötü görme falan diken. Ne varsa şu an dünyanda hissettiğin hepsi bu yüzden. İlaca başlayalı ne kadar oldu. Tekrsr kontrole gidin bazen o ilaç fayda etmeyebilir. Başka bir ilaca geçebilirler. Zamanla geçecek bunlar ama şu an dünyanız karanlık. Biraz sabır ve en iyi tavsiye zorlada olsa dışarı çıkma yürüyüş. Bu beliritlerin hepsi bu yüzden. Fizyolojik dışında diğer hastalıkarı insanlar yok sayıyor. Ancak hayat öyle değil. Bir eksiklik var şu an sizde ilaç ile yerine koncak sonrada ilacı bırakacaksınız eski hayata dönüş. Hiç umursamayın burda saçma sapan yorum yapanları.
 
Seneye tekrar girmek istiyorum. Bu sene de umudum yok . Toparlanmak için çaba gösteriyorum. Evet daha erken ama içimde biriktirmek yerine anlatmak daha rahatlatıcı. İnsan destek bekliyor .hayiflanmiyorum bu yolda yalnız hissediyorum kendimi .yalnız başıma toparlanmaya çalışıyorum ve biraz motive ve destek istiyorum sadece. Paikiyatriye gitmek destek almak benim için büyük bir adım kendimle gurur duyuyorum sadece tek istediğim biraz motive ...
Çaba göstermiyorsun ki. Kendine şart koş, sabah ölü balık gibi gözünü tavana dikip yatakta bekleme, kalk topla yatağını. Elini yüzünü yıka, duş al. Çayını kahveni yap. Biraz ders çalış. Mola ver, sevdiğin bir diziyi ya da programı izle. Saçma motivasyon cümleleri gibi duruyor ama kendini gerçekten daha iyi hissedersin
Babam namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz derdi, senin de namazda gözün yok. Otur çalışabildiğin kadar çalış, belki bir şeyler yaparsın sınavda. Eşit ağırlıktan gir, derece yapmak çok daha kolay. biraz matematikle bile psikoloji falan kazanabilirsin. Salma 1 ay da kalsa çalış
 
Ağır bir depresyon belirtileri bunlar. Hiçbirşeye gücünün olmaması. Zevk alamama. Kendini kötü görme falan diken. Ne varsa şu an dünyanda hissettiğin hepsi bu yüzden. İlaca başlayalı ne kadar oldu. Tekrsr kontrole gidin bazen o ilaç fayda etmeyebilir. Başka bir ilaca geçebilirler. Zamanla geçecek bunlar ama şu an dünyanız karanlık. Biraz sabır ve en iyi tavsiye zorlada olsa dışarı çıkma yürüyüş. Bu beliritlerin hepsi bu yüzden. Fizyolojik dışında diğer hastalıkarı insanlar yok sayıyor. Ancak hayat öyle değil. Bir eksiklik var şu an sizde ilaç ile yerine koncak sonrada ilacı bırakacaksınız eski hayata dönüş. Hiç umursamayın burda saçma sapan yorum yapanları.
İlaca başlayalı bir buçuk hafta oldu daha .evet çok erken ama bir anda yaşama hevesim bitti. Teşekkür ederim beni anladığınız için.koca bor boşluğa düştüm. Dusunsenize 12 13 yaşından beri dayandığınız koca çınar bi anda çöküyor . Benim için hayal kurmak da öyle birsey . Gerçeklerle yüzleşmek beni biraz daha depresif yaptı . Ne yapacağımı bilmiyorum.
 
Vücudunuz zihniniz size kalkma yapma dedikçe tersini yapın hayata katılın kuşlar ağaçlar mutluluk vermese de yürüyün çıkıp ailemin evi bahçede on dönüm yürür dururum her gittiğimde, zihnimiz boşalıyor farketmeden. Birde ev işleri yapıp kafa dağıtın annenize de yardımcı olabilirsiniz. Zaman verin kendinize iyileşmelisiniz hayal kurmakla olmuyordu birde böyle deneyin
 
İlaca başlayalı bir buçuk hafta oldu daha .evet çok erken ama bir anda yaşama hevesim bitti. Teşekkür ederim beni anladığınız için.koca bor boşluğa düştüm. Dusunsenize 12 13 yaşından beri dayandığınız koca çınar bi anda çöküyor . Benim için hayal kurmak da öyle birsey . Gerçeklerle yüzleşmek beni biraz daha depresif yaptı . Ne yapacağımı bilmiyorum.
Pardon 2 hafta
 
Asla ve asla çalışma konusuna cevap vermiyorsun. Yahu hala daha seneye sınava gireceğim diyorsun allah akıl fikir versin. Kaç sene oldu bu sınav muhabbeti bitmedi. Ne ailen varmış öp başına koy gerçekten.
Hay başlarım sınavına . Elimi yüzümü yıkamaya , insanlarla konuşmaya halim yok. Kocaman bir boşluktayım ne mutluluk ne mutsuzluk hiçbir şey hissedemiyorum. Bunlar beni yoruyor. İnsanlarla konuşamıyorum konuşulan şeyi bile anlamıyorum dalıp dalıp gidiyorum.hayattam keyif almıyorum diyorum sen diyorsun yok sınav...Ne sınavı ya yemişim sınavını . Su an sınav benim için önemli değil. Ben bu kafayla oturup sınav çalışmam çalışmak da istemiyorum.biraz rahatlamak istiyorum. Gece uyurken sürekli dişlerimi sıkıyorum . Sabah uyandığımda çenem, dişlerim ağrıyor. Her şeyden biraz uzaklaşmak istiyorum
 
Hay başlarım sınavına . Elimi yüzümü yıkamaya , insanlarla konuşmaya halim yok. Kocaman bir boşluktayım ne mutluluk ne mutsuzluk hiçbir şey hissedemiyorum. Bunlar beni yoruyor. İnsanlarla konuşamıyorum konuşulan şeyi bile anlamıyorum dalıp dalıp gidiyorum.hayattam keyif almıyorum diyorum sen diyorsun yok sınav...Ne sınavı ya yemişim sınavını . Su an sınav benim için önemli değil. Ben bu kafayla oturup sınav çalışmam çalışmak da istemiyorum.biraz rahatlamak istiyorum. Gece uyurken sürekli dişlerimi sıkıyorum . Sabah uyandığımda çenem, dişlerim ağrıyor. Her şeyden biraz uzaklaşmak istiyorum
Ne o zaman vır vır sürekli sınav sınav diye yazıyorsun. İnsanlar da bir şey sanıp cevap veriyor.
 
Senin gibi hayalperest bir tanıdığım vardı şarkıcı olucam ünlü olucam zengin olucam diye diye hayal aleminde yaşadı gerçek hayattan kopuk bir şekilde. Şimdi yaş kemale erdi keşke böyle saçma sapan hayaller kurmasaydim da gerçek hayatı kacirmasaydim diye bin pişman.Daha 20 yaşında gencecik bir insansın dur bakalım hayat yeni başlıyor hele bizim gibi orta yaşa gelde gör bu gencligini mumla ararsin.
 
İlaca başlayalı bir buçuk hafta oldu daha .evet çok erken ama bir anda yaşama hevesim bitti. Teşekkür ederim beni anladığınız için.koca bor boşluğa düştüm. Dusunsenize 12 13 yaşından beri dayandığınız koca çınar bi anda çöküyor . Benim için hayal kurmak da öyle birsey . Gerçeklerle yüzleşmek beni biraz daha depresif yaptı . Ne yapacağımı bilmiyorum.
İlaçlar en az 2 hafta sonra etkilerini göstermeye başlıyor. Daha çok erken. Kontole gidin. Bu durumda iken genelde insanlar aslında çok da önemsiz olan şeylere takılıp kafalarında dev gibi hissederler. Bazen öyle ilerlerki bu durum sanki tüm hayatı o soruna bağlıyış gibi. Ancak ilaçlar etki göstermeye başladıkça geçecek gidecek. Azıcık sabır bu dönemde. Bol dışarda yürüyüş.
 
Bence bu durumunu doktorun dışında kimseyle paylaşma kendini sadece daha yalnız hissedersin. Depresyondaki insan için çok komik tavsiyeler verilmiş. Bukadar ileri derecede depresyon belirtileri varken doktorunun tavsiyesi ne oldu merak ettim. Ama başka konular açıp sadece dramatik davranıyor da olabilirsin çünkü ileri derece depresyon varken sadece ilaç verilmez diye düşünüyorum. (Yanlış konuşuyor olabilirim şuan.)
 
Back
X