Sabret canım cocugunda var biraz daha sabır belki oda borclardan bıktı kolay degil bu hayat yoruyo insanı gecim derdi basladımı sorunlar baslıyor sabrın sonu selamet olur insallahMerhabalar
26 yaşında 3 senelik evliyim 1 yaşında oğlum var ama evliliğimde hiç mutlu değilim sorunlar en başta vardı ama ben o hayata pembe gözlüklerle bakmışım önce eşim ve kız kardeşim anlaşamadılar iki arada kaldım eşim tarafı düğün dernek yapmadı eşim kendi çabasıyla yaptı eşime bi sürü borç kaldı ve hala duruyor kimseden destek yok oğlum olduktan sonra eşim daha ilgisiz oldu kendimi ne değerli ne özel hissettiriyor sevgisinden bile şüphe eder oldum oğlumla ilgilenmiyor boşanmayı çok düşündüm bi kere eşiğinden döndük ama olmuyor ben ilgisizsiz dediğimde çalışıyorum kimin için çalışıyorum diyo ama gel gör ki bana hayrı yok borç ödüyor kendi sigarasına yetmiyor ailesini sözde sevmiyo ama onlardan 5 kuruş geleceğini duysa onlara yapışıyor benim de öyle olmamı istiyor ama ben sevmiyorum öyle olmak istemiyorum çok vurdum duymaz sorumsuz biri konuşmayı deniyorum hep kendi haklı yada bağırıp çağırıyor şiddetini de gördüm bi kaç kez ama çocuğum var deyip oturdum sizce ne yapmalıyım ? Çıkmazdayım
Siz çalışmıyorsunuz sanırım eşinizden bir şey beklemeniz tabi doğal ama bu adamın geliri ne yetişebiliyormu başından iş durumu gelirini bilip evlendiniz illaki ailesinden yardım beklemesi saçma evlenmiş barklanmış herkesin kendi sorumluluğu var kimse mecbur değil yani yardım etmeye yaşınız genç çalışın sizin de ekonomik özgürlüğünüz olsun erkeğin eline bakmayın sadece Zaten çalışınca boşlukta kalıp bazı şeyleri kafaya takıp kurmazsınız bu sayede kendinize özgüveniniz yerine gelir çaresiz kalmış hissetmezsiniz kendinizi ben erkenlerin geliri yüksek olsa da kadınların çalışması gerektiği düşüncesindeyim bir defa erkeğe bağımlı olduğu düşüncesinden kurtulur ve ileride hayat bu ya neyin nolacağının garantisi yok kendi geleceğiniz için çalışmalısınızMerhabalar
26 yaşında 3 senelik evliyim 1 yaşında oğlum var ama evliliğimde hiç mutlu değilim sorunlar en başta vardı ama ben o hayata pembe gözlüklerle bakmışım önce eşim ve kız kardeşim anlaşamadılar iki arada kaldım eşim tarafı düğün dernek yapmadı eşim kendi çabasıyla yaptı eşime bi sürü borç kaldı ve hala duruyor kimseden destek yok oğlum olduktan sonra eşim daha ilgisiz oldu kendimi ne değerli ne özel hissettiriyor sevgisinden bile şüphe eder oldum oğlumla ilgilenmiyor boşanmayı çok düşündüm bi kere eşiğinden döndük ama olmuyor ben ilgisizsiz dediğimde çalışıyorum kimin için çalışıyorum diyo ama gel gör ki bana hayrı yok borç ödüyor kendi sigarasına yetmiyor ailesini sözde sevmiyo ama onlardan 5 kuruş geleceğini duysa onlara yapışıyor benim de öyle olmamı istiyor ama ben sevmiyorum öyle olmak istemiyorum çok vurdum duymaz sorumsuz biri konuşmayı deniyorum hep kendi haklı yada bağırıp çağırıyor şiddetini de gördüm bi kaç kez ama çocuğum var deyip oturdum sizce ne yapmalıyım ? Çıkmazdayım
Sabredin kendinizi mutlu edecek şeylere yönlendirin hobi gibi ve asla 2. Çocuk yapmayın dikkat edin çünkü ayrılırsanız çocuklar olunca çok zor oluyorMerhabalar
26 yaşında 3 senelik evliyim 1 yaşında oğlum var ama evliliğimde hiç mutlu değilim sorunlar en başta vardı ama ben o hayata pembe gözlüklerle bakmışım önce eşim ve kız kardeşim anlaşamadılar iki arada kaldım eşim tarafı düğün dernek yapmadı eşim kendi çabasıyla yaptı eşime bi sürü borç kaldı ve hala duruyor kimseden destek yok oğlum olduktan sonra eşim daha ilgisiz oldu kendimi ne değerli ne özel hissettiriyor sevgisinden bile şüphe eder oldum oğlumla ilgilenmiyor boşanmayı çok düşündüm bi kere eşiğinden döndük ama olmuyor ben ilgisizsiz dediğimde çalışıyorum kimin için çalışıyorum diyo ama gel gör ki bana hayrı yok borç ödüyor kendi sigarasına yetmiyor ailesini sözde sevmiyo ama onlardan 5 kuruş geleceğini duysa onlara yapışıyor benim de öyle olmamı istiyor ama ben sevmiyorum öyle olmak istemiyorum çok vurdum duymaz sorumsuz biri konuşmayı deniyorum hep kendi haklı yada bağırıp çağırıyor şiddetini de gördüm bi kaç kez ama çocuğum var deyip oturdum sizce ne yapmalıyım ? Çıkmazdayım
Evet çalışmıyorum oğluma bakacak kimse yok iş aradım daha önce verdikleri ücret asgari ücret bile değil kreşe mi vereyim yol parası mı yemek parası mı? Eşimin kendi iş yeri vardı evlendiğim de batırdı ve eşim tek çocuk benimSiz çalışmıyorsunuz sanırım eşinizden bir şey beklemeniz tabi doğal ama bu adamın geliri ne yetişebiliyormu başından iş durumu gelirini bilip evlendiniz illaki ailesinden yardım beklemesi saçma evlenmiş barklanmış herkesin kendi sorumluluğu var kimse mecbur değil yani yardım etmeye yaşınız genç çalışın sizin de ekonomik özgürlüğünüz olsun erkeğin eline bakmayın sadece Zaten çalışınca boşlukta kalıp bazı şeyleri kafaya takıp kurmazsınız bu sayede kendinize özgüveniniz yerine gelir çaresiz kalmış hissetmezsiniz kendinizi ben erkenlerin geliri yüksek olsa da kadınların çalışması gerektiği düşüncesindeyim bir defa erkeğe bağımlı olduğu düşüncesinden kurtulur ve ileride hayat bu ya neyin nolacağının garantisi yok kendi geleceğiniz için çalışmalısınız
Bende bu zamana kadar hep sabır dedim ama bilmiyorum benim zoruma gidiyor çünkü eşim tek çocuk onlar sefa içinde yaşarken ben rezil rüsva içinde yaşıyorum İnan’ın napacağımı bilmiyorum eşimde vurdum duymaz oluncaSabret canım cocugunda var biraz daha sabır belki oda borclardan bıktı kolay degil bu hayat yoruyo insanı gecim derdi basladımı sorunlar baslıyor sabrın sonu selamet olur insallah
Oldu ama nafile amin cümlemizin bende dört dörtlük değilim benimde yanlışlarım vardır ama uyardıkları zaman kendime düzen vermesini biliyorum en azındanHerşeye okey hepimiz dört dörtlük mutlu değiliz ama işin içine şiddet girdiği zaman o eşe dur demek lazım.
Şiddet gördünüz ve sustunuz tepkiniz olmadı mi?
Rabbim yardımcın olsun.
Evet çok zor Rabbim hepimizin yardımcısı olsun ben borçtan yana dert yanmıyorum elbet birgün bitecek ama ben eşim benimle oğlumla ilgilensin değerli olduğumuzu hissettirmesini istiyorum ona da söylüyorum ama boşşşşşmaddi sıkıntı malesef evdeki huzursuzluğun başlıca nedeni oluyor , sizi gerçekten anlıyorum , yaşayan bilir allah yardımcınız olsun , ben çalışıp eşime destek olduğum halde malesef o borç bitmeden istediğiniz kocaya ulaşamazsınız , şahsi fikrim sorununuz yanlızca bu ise biraz sabredin tek başına inanın çok zor
Daha önce işe girmeyi istedim ama oğluma bakmak istemediler asgari ücret bile vermediler ki benim eşim tek çocuk onlar sefa içinde yaşarken ben rezil rüsva içinde yaşıyorum adalet mi bu?Uzaktan davulun sesi hoş gelir derler ama madem yetiremiyorsunuz ilgi ve sevgi beklemek yerine bir işe girip eşinize destek olabilirsiniz adam tek başına borçları kapatmaya çalışıyorsa tabi ki bunalmış daralmıştır geçim derdi insana cinnet bile geçirtir bu yüzden intihar edip kendini asanlar, kendini yakanlar bile var duymuyor musunuz hiç? Bence acilen bir işe girmelisiniz çocuğunuzu kaynananıza bırakın ya da devlet kreşlerine verin biran önce para kazanın bu arada şiddet uyguladığını söylemişsiniz eşinizin geçim sıkıntısı çekiyor olması tabi ki ona size şiddet uygulama hakkını vermez sessiz kalmayın size insan gibi davranmak zorunda şiddet hiçbir canlıya uygulanamaz! Siz yoldaş, hayat arkadaşısınız neticede bence bir an önce eşinize destek olmaya bakın derim borçlar azaldıkça huzurunuz da yerine gelmeye başlar.
Demek ailesi iş yeri açmış batırmış tek çocuklar da bu durum oluyor sorumluluk duygusu oturmuyor aileler çocukken aşırı özveri gösteriyor oda hep aileye bağımlı hissediyor kendini ve yeterince ayakları üstüne basan bir birey olamıyor değiştirmeniz pek mümkün değil çocuğunuza bakacak anneniz ne bileyim bir yakınınız yokmu az da olsa bir geliriniz olur çalışırsınızEvet çalışmıyorum oğluma bakacak kimse yok iş aradım daha önce verdikleri ücret asgari ücret bile değil kreşe mi vereyim yol parası mı yemek parası mı? Eşimin kendi iş yeri vardı evlendiğim de batırdı ve eşim tek çocuk benim
eşiniz genel anlamda iyi biri ise belkide sadece bu borçlar yüzünden bu şekilde davranıyordur , her insanın yapısı farklı ben kafam dolu iken inanın gözüm hiç birşey görmüyor , huy yapı meselesi değişmiyor malesef , biraz sabredin çok üstüne gitmeyin borçlar bitsin , ondan sonra gözlemleyip düşünün , ama kendinizide tabiki ezdirmeyinEvet çok zor Rabbim hepimizin yardımcısı olsun ben borçtan yana dert yanmıyorum elbet birgün bitecek ama ben eşim benimle oğlumla ilgilensin değerli olduğumuzu hissettirmesini istiyorum ona da söylüyorum ama boşşşşş
Maalesef kimsem yokDemek ailesi iş yeri açmış batırmış tek çocuklar da bu durum oluyor sorumluluk duygusu oturmuyor aileler çocukken aşırı özveri gösteriyor oda hep aileye bağımlı hissediyor kendini ve yeterince ayakları üstüne basan bir birey olamıyor değiştirmeniz pek mümkün değil çocuğunuza bakacak anneniz ne bileyim bir yakınınız yokmu az da olsa bir geliriniz olur çalışırsınız
İnsanın o içindeki kuruntular yiyip bitiriyoreşiniz genel anlamda iyi biri ise belkide sadece bu borçlar yüzünden bu şekilde davranıyordur , her insanın yapısı farklı ben kafam dolu iken inanın gözüm hiç birşey görmüyor , huy yapı meselesi değişmiyor malesef , biraz sabredin çok üstüne gitmeyin borçlar bitsin , ondan sonra gözlemleyip düşünün , ama kendinizide tabiki ezdirmeyin
Demek ailesi iş yeri açmış batırmış tek çocuklar da bu durum oluyor sorumluluk duygusu oturmuyor aileler çocukken aşırı özveri gösteriyor oda hep aileye bağımlı hissediyor kendini ve yeterince ayakları üstüne basan bir birey olamıyor değiştirmeniz pek mümkün değil çocuğunuza bakacak anneniz ne bileyim bir yakınınız yokmu az da olsa bir geliriniz olur çalışırsınız
Çocuğuma bakacak biri yokBir iş bulup caliş izin veriyorsa. Ailesine muhtaç kalmazsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?