Hayalinizdeki hayatları mı yasıyorsunuz ??

Insanlar olmasa ınsan yaslanmaz cidden. Ne yorucu ınsanlar.kurallar.gelenekler.gorunmez sınırkar duvarlar.. Benim aşlem ve cevrem de oyle.ama ben umursamam. İstedigim insanla istedigim zaman evlendim. Dugun yapmadım. Simdi istedigimle gorusuyorum şstemedigimle gorusmuyrum. Bı yere gitmek gerek diye gitmıyorum. Konusmak gerek diye konusmıyorum. Bı kere geldigimşz hayatta ınsanların sözde kurallarıyla yasayamayız. Hepsi gorunmez yükler omuzlarımızda.
 
Bu dünyada neyi çok istersen o senin imtihanındır derler.

Ben de illaki çalışmak istiyordum kafayi bozmuştum.

Ama maalesef. Iş isteyene bulaşık yıkamak da bir iştir. Ama ben kalifiye elemanım ve ona göre çalışmak istiyordum. Olmadı.

Çok çok iyi bir ailem var. Dünyanın en iyi insanıyla evliyim. Korona haricinde hiçbir derdim yok Allaha milyonlar adedince şükür.

Ama bu benim hayalim değildi.

Hayalini kurduğum şeye hiç benzemiyor da aslında.

Daha iyisini mi hayal ettin derseniz bilemiyorum.

Bildiğim tek sey şu; neyi çılgınca istemişsem ona ulaşamadım. Ve neyi kendi haline bıraktıysam o beni buldu.

Deli gibi iş istedim. Olmadı.

Evlenmeyi hiç istemiyordum. Ama çok iyi bir evlilik yaptım.

Şimdi ınstagramda ürün satarak kendimce ufak gelir elde ediyorum.

30.yaşım bana şunu öğretti: hiçbir sey için olmazsa olmaz deme. Çünkü oluyor
 
Hayat bir mücadele meydanıdır, güçlü olan değil çabalayan kazanır. 18 yaşımdan beri çabalıyorum,çok zor şartlar gördüm, 4 yıllık bir üniversite bile okuyamadım, kendi paramı kendim kazandım,iş seçmedim ki zaten böyle bir lüksüm yoktu. insanlara inanmayı bırakıp her şeyi Allahtan beklediğim günden beridir hayalimdeki hayatı yaşıyorum, geldiğim noktaya herkes şaşkınlıkla bakıyor ve dile getiriyor. Ben istedim çabaladım Allah verdi, sabrettim mücadele ettim inandım. Dünya bile bir çabayla dönüp dururken bizim bir kenara çekilip umudum yok çabam yok diye kımıldamadan durmamız dünyaya göre değil...
 
25 yaşındayım kimsenin desteği olmadan (anne-baba ilkokul mezunu eğitimde beni doğru yönlendirebilecek bilgiye sahip değillerdi) taaa ilkokuldan eğitim hayatıma öğrenci kayıran öğretmen öğrencisi olarak başladığım için sıfır matematik ile tüm eğitim hayatımda debelendim durdum çünkü yapamadığım matematik hep karşıma çıktı her yerde beni alt etti. Tek başıma öğrenmeye çalıştım olmadı, dershaneye gidecek para yoktu ama ben şikayet etmedim ve yine de pes etmedim yapabildiğim derslere odaklanıp üniversiteyi de bitirdim. Sonra güzel bir iş bulurum artık onca yerde staj yaptım derken tesettürlüyüm diye beni özel yerlerde işe almadılar, hep kayırdılar, tesettürlü olmayan arkadaşlarıma sen gel dediler bana ama senin için olumlu konuşamayacağız dediler, hatta şimdi başörtünü çıkartırsan başlayabilirsin diyen bile oldu, biz kapalı çalıştırmıyoruz gibi cümleler çok duydum. Kpss ye çalışayım da bari devlette işe gireyim belli ki torpil olmadan özel yerde çalışamayacağım dedim ama başımın belası matematik orda da karşıma çıktı ve güzel puan yapamadım ondan da vazgeçtim, farklı bölümlere yöneldim kurslara gittim, sertifikalar aldım ama yine iş bulamadım tesettürlü olmamı sorun edenler oldu ya daa referans isteyenler (torpilin modern ismi) bende en alt sekmenden başlayayım ama iş tecrübem olsun dedim girdim bir yere çok çalıştım işveren farketti becerimi, isteğimi, azmimi beni aldı o alt sekmenden bir üstüne çıkarttı, sonra başkaları gördü ordan aldı bir üste koydular derken şuan bulunduğum işyerinde şefim hem maaşım hem pozisyonum hemde şartlarım çok güzel elhamdülillah.

Demem o ki; 3 yıldır evde ne yapıyorsunuz? Boşa kaybolmuş kocaman 3 yıl ne kadar da değerli değil mi? Olmuyorlara üzülmek ve için de bulunduğunuz olumsuz durumları kafanız da büyütmek yerine bir şeyler yapmak için artık yola çıkmanız gerekmiyor mu? Zaman geçiyor ve geleceğiniz için halâ adım atmamışsınız yeteri kadar istemiyorsunuz da belli ki. Kaç yaşındasınız? Ailem evlenmeme sıcak bakmaz diyorsunuz ya sanki biri çıksa ailenizin karşısına bunla evlenceksin dese tamam diyecek biriymişsiniz gibi geldi bana.
 
Hayallerin icin en azindan 1 sene kapanip gerekirse 10 saat calisman lazim. Sonra rahat edersin. Emek olmadan yemek olmuyor
 
Hayalimde bir hayat kurmuyorum. Yaşadığım hayat üzerine olabilmesi muhtemel şeyleri hayal ediyorum. Ulaşabileceğim şeyleri. Bazılarına ulaşamıyorum mesela kendime ait bir ev 😊 neyse ki kiramı ödeyebiliyorum deyip mutlu oluyorum. Böyle böyle ömür geçiyor işte🤷🏻‍♀️
 
fionawoody .!.:
25 yaşındayım kimsenin desteği olmadan (anne-baba ilkokul mezunu eğitimde beni doğru yönlendirebilecek bilgiye sahip değillerdi) taaa ilkokuldan eğitim hayatıma öğrenci kayıran öğretmen öğrencisi olarak başladığım için sıfır matematik ile tüm eğitim hayatımda debelendim durdum çünkü yapamadığım matematik hep karşıma çıktı her yerde beni alt etti. Tek başıma öğrenmeye çalıştım olmadı, dershaneye gidecek para yoktu ama ben şikayet etmedim ve yine de pes etmedim yapabildiğim derslere odaklanıp üniversiteyi de bitirdim. Sonra güzel bir iş bulurum artık onca yerde staj yaptım derken tesettürlüyüm diye beni özel yerlerde işe almadılar, hep kayırdılar, tesettürlü olmayan arkadaşlarıma sen gel dediler bana ama senin için olumlu konuşamayacağız dediler, hatta şimdi başörtünü çıkartırsan başlayabilirsin diyen bile oldu, biz kapalı çalıştırmıyoruz gibi cümleler çok duydum. Kpss ye çalışayım da bari devlette işe gireyim belli ki torpil olmadan özel yerde çalışamayacağım dedim ama başımın belası matematik orda da karşıma çıktı ve güzel puan yapamadım ondan da vazgeçtim, farklı bölümlere yöneldim kurslara gittim, sertifikalar aldım ama yine iş bulamadım tesettürlü olmamı sorun edenler oldu ya daa referans isteyenler (torpilin modern ismi) bende en alt sekmenden başlayayım ama iş tecrübem olsun dedim girdim bir yere çok çalıştım işveren farketti becerimi, isteğimi, azmimi beni aldı o alt sekmenden bir üstüne çıkarttı, sonra başkaları gördü ordan aldı bir üste koydular derken şuan bulunduğum işyerinde şefim hem maaşım hem pozisyonum hemde şartlarım çok güzel elhamdülillah.

Demem o ki; 3 yıldır evde ne yapıyorsunuz? Boşa kaybolmuş kocaman 3 yıl ne kadar da değerli değil mi? Olmuyorlara üzülmek ve için de bulunduğunuz olumsuz durumları kafanız da büyütmek yerine bir şeyler yapmak için artık yola çıkmanız gerekmiyor mu? Zaman geçiyor ve geleceğiniz için halâ adım atmamışsınız yeteri kadar istemiyorsunuz da belli ki. Kaç yaşındasınız? Ailem evlenmeme sıcak bakmaz diyorsunuz ya sanki biri çıksa ailenizin karşısına bunla evlenceksin dese tamam diyecek biriymişsiniz gibi geldi bana.
Genişletmek için tıkla...

Aslinda öyle birisi değilim ama artık iş yok ee çevremizde bekar da kalmadi senin yaşında.. Neyi bekliyorsun düşüncesinin baskısı var üzerimde.
1 yıl kursa gittim evde kpss için, diğer yıl özelde iş bulmama faydası olur diyerek muhasebe kursuna gittim. Sonuç yine yok.. Artık market, mağaza çalışsam ee sen boşuna okudun dalgasını çekicem..
Kpss olsun ileride pişman olmayım diye uğraştım ama olmadı
 
Benim yasadigim köy de, cok gencler var rusyadan, Ukraine, Moldawyadan ve baska Fakir memleketlerden. Buraya 1 seneligine Au Pair olarak geliyor lar, hepsi de 1 yil icinde almancayi okadar iyi ögrendilerki, 1 sene sonra universiteye basladilar, bitirip is sahibi oldular. Bunlarin cogu yöneten olarak calisiyorlar. Yalniz cok ve cok disiplinli olacaksin. Kanadaya gidebilirsiniz veya Amerika, ingiltere, vs Au Pair olarak. Cok gencsiniz daha.
 
H Helinsma merhaba.
Kısaca sana hayatımdan bahsetmek istiyorum.
23 yaşında çalıştığım özel sektörden "zaten bir işe de yaramıyorsun, ne iş yaptığın var" diyerek çıkarıldım. Bu benim ilk deneyimimdi. Ki soracak olursan sekreterlikten hizmetçiliğine kadar da yapmıştım.
İşten çıkarıldığım o gün KPSS'ye çalışmaya karar verdim, nereye kadar böyle kapı dışarı konulacağım, son kez bir şansımı deneyim dedim.(Bu arada daha önce 3 kez KPSS girmiş, elle tutulur bir puan almamıştım çünkü umursamıyordum)
Tam 1 sene hayattan bağımı kestim. Ne 10 saati 4-5 saatlik uykuyla durdum hep.
Düşündüğüm şuydu, "Kardelen sık dişini, bir sene çalış sonra rahat edeceksin" dedim.
Ne haftasonu, ne tatil, ne bayram... Hep çalıştım.
Kapasitem yok diyorsun, senin diğer insanlardan ne eksiğin var soruyorum.
Ben çok başarılı süper bir öğrenci olmadım hayatım boyunca, ama çalışınca isteyince olmayacak bir şey yok.
Emeğimin karşılığını aldım ve ilk atamayla atandım.
Atandıktan sonra istediğim, anlaştığım kişiyle evlendim.
Hani soruyorsun ya "hayalinizdeki hayatları mı yaşıyorsunuz" diye, ben böyle bir hayat bile hayal etmiyordum, memur olmak falan hep imkansız gelirdi bana.
Çalışmadan, emek vermeden olmuyor kısacası.
Emek olmadan yemek olmuyor.
 
Helinsma .!.:
Aslinda öyle birisi değilim ama artık iş yok ee çevremizde bekar da kalmadi senin yaşında.. Neyi bekliyorsun düşüncesinin baskısı var üzerimde.
1 yıl kursa gittim evde kpss için, diğer yıl özelde iş bulmama faydası olur diyerek muhasebe kursuna gittim. Sonuç yine yok.. Artık market, mağaza çalışsam ee sen boşuna okudun dalgasını çekicem..
Kpss olsun ileride pişman olmayım diye uğraştım ama olmadı
Genişletmek için tıkla...

Markete değil de böyle servislerde falan iş baksanız? En azından maaşları daha iyi oluyor ben o sektörde de çalıştım asgari ücretten fazla alıyordum ama olmuyor diye de evde vakit kaybetmeyin. Boş kalmaktan iyidir herhangi bir işte çalışmak. Olmayınca olmuyor kendimden biliyorum başka şeylere yönelin ve etrafınızdakilere kulaklarınızı tıkayın.
 
Günde 10 saat çalışmaya kapasitem yok diyorsan tabiki hayallerini yaşayamazsın günde 17 saat çalışanın ne suçu ver senmi yaşayacaksın hayallerini o mu? Mantıklı düşün ve ona göre şu direncini kır yapabilirim de ve yapmaya başla lütfen belki sadece 1 sene çok çalışacaksın ama hayatın boyunca ekonomik özgürlüğün elinde olabilir. Olmasa da önemli dğeil senin ruhunda çalışkanlık varsa özeldede çalışır yaparsın asla oes etme evde oturmak ruhu çürütüyor bana göre.
 
Helinsma .!.:
Okul bitmeden(üniversite) bu kadar net gerçeklerle yüzleşmemiştim. Düşünürdüm ama hep de bi umut vardı. Şimdi okul bitti 3 yıldır evdeyim kpss çalışıyorum. Düzenli, istikrarlı çalışmıyorum beceremiyorum çünkü.
Sonuç olarak aklımda hep güzel bi iş sahibi olmak var. Ama buna ulaşmama imkan yok evet yok çünkü çok yüksek puanlar ve kuş kadar alımı olan bi bölüm mezunuyum bunun için günde 10 saat çalışmam lazım bende bu kapasite yok. Ki zaten bi odam bile yok(bahane mi bunlar bilmiyorum)

26 yaşındayım hayatımı günde 2 saat ders çalışıp, hayaller kurarak geçirmeye devam edemem bi yandan hayat kaçıyor diyerek evlilik planları yapmaya çalıştım onu da beceremedim. Çünkü ben gelin olmak, ev hanımı olmak istemiyorum 😔 bunlar beni mutlu etmiyor. Ama bi yandan da evlenmemeye saygı duyacak bi aile yapım yok. Şimdiden yaşın geçticiler sardı etrafımı.

Piskolojim çok kötü lütfen bana hayat tecrübelerinizden, yaşamlarınızdan, yaşadıklarınızdan bahseder misiniz. Belki umut olur, yol olur..
Genişletmek için tıkla...

Harika bir aileye sahibim . güzel bir lise güzel bir üniversite ve bölüm bitirdim. Bitti ilk tercihime atandım çalıştım kazandım yedim gezdim . Maalesef evlendim. Çok şükür bir çocuğum oldu. Eş olarak seçtiğim adamın ahlaksız olduğunu 4 yıl sonra anladım. Bunalımlar olaylar yaşadım. zaman geçti acılar azaldı.

o kadar zaman çalışıp Elde ettiğim mesleğin uzun zaman yapılamayacağını düşünmeYe başladım. Aşırı gürültü - insanlarla uğraşmak -tuvalete bile güç bela gitmek - mola bile olmaması 10 yıl dayanabildim. Şimdi köye taşınıp Bahçeli ev hayal ediyorum. Çocuğum toprakla oynasın kaliteli temiz gıdaya kolay ulaşmak istiyorum. Oturup insanlarla sohbet etmek istiyorum :))) bundan birkaç yıl öncesinde asla böyle fikirlerim yoktu. Düşünceler hayatlar çok değişiyor ... insan çok farklı bir varlık. Arkadaşım sen ne yap et önce mesleğini al eline. Çünkü seni senden başkası kurtaramaz. Param olmasa bu hayaller bana imkansız gelirdi.
 
Kendi küçük dünyam hayal ettiğim gibi; daha fazlasını istemeye gerek duymadığım, mutlu, bana yeten bir hayatım var.
Ama yaşadığımız dünya ve ülke hayallerimin yakınından bile geçmez ama o tüm insanlığın ortak sorunu, neyse.

Evliliği neden ev hanımı ve gelin olmakla özdeşleştiriyorsunuz ki? Nasıl bir insanla evlendiğinize ve nasıl yaşamayı tercih ettiğinize göre değişir bu durum. Eşimle 12 yıldır birlikte, 8 yıldır da evliyiz. Hiç bu iki etiketle isimlendirilmedim, kendimi de etiketlemedim. Çalışmadığım dönemler olmasına rağmen...

Hayal ettiğim gibi bir hayatım var ama ben 36 yaşındayım. Bu hayata sahip olmak için bir köşede beklemedim. Çok erken yaşta çalışmaya başladım, birbirinden alakasız, üç kuruş kazandıran işlerde de çalıştım. Eşim karşıma çıkana kadar flörtlerim ve bir de ciddi ilişkim oldu ama evlenmeyi hiç düşünmemiştim mesela, o düşünce eşimle filizlendi, yoksa evlenmezdim. İki kızımız var ama eşim olmasa çocuk da istemezdim. Yani bazı şeylerin hayatınıza giren insanla şekillenmesi daha mantıklı. Hayatınızda kimse yokken evlenmek ve çocuk istemiyorum demek de pek mantıklı gelmiyor bana. Zamana bırakıp, yaşayıp görmek lazım.

İş meselesine gelince, çoğu şeyde olduğu gibi bunda da ne kadar ekmek o kadar köfte. Çabalamazsanız, hayal ettiğiniz gibi bir işiniz büyük ihtimalle olmaz ve şuan içinde bulunduğunuz cendereden çıkamazsınız. O zaman çıkış kapısının ne olduğu belliyse, yapacağınız da belli. Yapamıyorm deme lüksünüz var zannediyorsanız, sonradan şikayet etmeyin en azından.
 
Lealea .!.:
Benim yasadigim köy de, cok gencler var rusyadan, Ukraine, Moldawyadan ve baska Fakir memleketlerden. Buraya 1 seneligine Au Pair olarak geliyor lar, hepsi de 1 yil icinde almancayi okadar iyi ögrendilerki, 1 sene sonra universiteye basladilar, bitirip is sahibi oldular. Bunlarin cogu yöneten olarak calisiyorlar. Yalniz cok ve cok disiplinli olacaksin. Kanadaya gidebilirsiniz veya Amerika, ingiltere, vs Au Pair olarak. Cok gencsiniz daha.
Genişletmek için tıkla...

Keşke herkesin hayatı sizin gördükleriniz gibi olsa bakkala zor gidiyorum ben 🙁
 
kardelen_08 .!.:
H Helinsma merhaba.
Kısaca sana hayatımdan bahsetmek istiyorum.
23 yaşında çalıştığım özel sektörden "zaten bir işe de yaramıyorsun, ne iş yaptığın var" diyerek çıkarıldım. Bu benim ilk deneyimimdi. Ki soracak olursan sekreterlikten hizmetçiliğine kadar da yapmıştım.
İşten çıkarıldığım o gün KPSS'ye çalışmaya karar verdim, nereye kadar böyle kapı dışarı konulacağım, son kez bir şansımı deneyim dedim.(Bu arada daha önce 3 kez KPSS girmiş, elle tutulur bir puan almamıştım çünkü umursamıyordum)
Tam 1 sene hayattan bağımı kestim. Ne 10 saati 4-5 saatlik uykuyla durdum hep.
Düşündüğüm şuydu, "Kardelen sık dişini, bir sene çalış sonra rahat edeceksin" dedim.
Ne haftasonu, ne tatil, ne bayram... Hep çalıştım.
Kapasitem yok diyorsun, senin diğer insanlardan ne eksiğin var soruyorum.
Ben çok başarılı süper bir öğrenci olmadım hayatım boyunca, ama çalışınca isteyince olmayacak bir şey yok.
Emeğimin karşılığını aldım ve ilk atamayla atandım.
Atandıktan sonra istediğim, anlaştığım kişiyle evlendim.
Hani soruyorsun ya "hayalinizdeki hayatları mı yaşıyorsunuz" diye, ben böyle bir hayat bile hayal etmiyordum, memur olmak falan hep imkansız gelirdi bana.
Çalışmadan, emek vermeden olmuyor kısacası.
Emek olmadan yemek olmuyor.
Genişletmek için tıkla...

Harikaymış gerçekten ah o hırs ah o inanç.. Her şey onda bitiyor işte ama bu zamana kadar iyi kötü çalıştım kpss ye 3 ay var bunu deniycem en azından hayattan bağımı koparıp çalışcam.. Teşekkür ederim
 
Helinsma .!.:
Harikaymış gerçekten ah o hırs ah o inanç.. Her şey onda bitiyor işte ama bu zamana kadar iyi kötü çalıştım kpss ye 3 ay var bunu deniycem en azından hayattan bağımı koparıp çalışcam.. Teşekkür ederim
Genişletmek için tıkla...
Ben hep şunu dedim.
Ben elimden geleni yapayım da o yastığa kafamı rahat koyayım, derdim buydu.
Tüh vaktimi şuraya ayırdım, vah şu testi de çözseydim demek istemedim ve çok şükür demedim de. Sınavdan çıktıktan sonra o yastığa başımı rahat koydum, elimden geleni yapmıştım, daha da fazlasını yapamazdım. Ha çok şükür ki Allahta emeklerimin karşılığını verdi.
İyi kötü çalıştım diyorsun, iyi kötü olmayacak işte o, iyi çalıştım diyeceksin.
İmkansız yok, olmayacak bir şey yok, sen yeter ki önce kendine inan.
 
Hayatta iniş çıkışlara hazırlıklı olunca çok fazla şey artık beni etkilemiyor. Cevremdekilerden bir beklenti içinde değilim, beklentilerim yalnız kendimden.
Her zaman daha iyisi olabilir ama şu an ki hayatımdan memnunum, yaydığım enerjiyi geri alıyorum.

İlla kendi alanınız olmak zorunda mı ? Başka bir iş bulun, evde oturmak insanı daha çok bunalıma sokar. Evlenmeğe gelince daha gençsiniz stres yapacak bir durum yok, elbet birgün düzgün biri çıkar mutlu olursunuz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
hayatı uzaktan izliyorum aylardır evden çıkmıyorum
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
3K
semrayldrmm
S
R
Spina bifida
Yorumlar
0
Görüntüleme
320
rabiaakplt0
R
MATHILDA__93
MEMLEKETE TAYİN EŞİMİN AİLESİ YÜZÜNDEN ÇOK PİŞMANIM NASIL YAPTIM BUNU
8 9 10
Yorumlar
186
Görüntüleme
8K
Esila09
E
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
11K
Alyasena
A
P
Eş zoruyla kürtaj ..
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
kelebek35_
kelebek35_
Back
X