Hayalinizdeki hayatları mı yasıyorsunuz ??

Bu dünyada neyi çok istersen o senin imtihanındır derler.

Ben de illaki çalışmak istiyordum kafayi bozmuştum.

Ama maalesef. Iş isteyene bulaşık yıkamak da bir iştir. Ama ben kalifiye elemanım ve ona göre çalışmak istiyordum. Olmadı.

Çok çok iyi bir ailem var. Dünyanın en iyi insanıyla evliyim. Korona haricinde hiçbir derdim yok Allaha milyonlar adedince şükür.

Ama bu benim hayalim değildi.

Hayalini kurduğum şeye hiç benzemiyor da aslında.

Daha iyisini mi hayal ettin derseniz bilemiyorum.

Bildiğim tek sey şu; neyi çılgınca istemişsem ona ulaşamadım. Ve neyi kendi haline bıraktıysam o beni buldu.

Deli gibi iş istedim. Olmadı.

Evlenmeyi hiç istemiyordum. Ama çok iyi bir evlilik yaptım.

Şimdi ınstagramda ürün satarak kendimce ufak gelir elde ediyorum.

30.yaşım bana şunu öğretti: hiçbir sey için olmazsa olmaz deme. Çünkü oluyor
Konuyla alakalı yazmayacağım ama başka konularda da görüyorum yazdıklarınızı. Çok güçlü birisiniz gerçekten. Mantıklı doğru şeyleri yazıyorsunuz hep. Teşekkürler 😊
 
Okul bitmeden(üniversite) bu kadar net gerçeklerle yüzleşmemiştim. Düşünürdüm ama hep de bi umut vardı. Şimdi okul bitti 3 yıldır evdeyim kpss çalışıyorum. Düzenli, istikrarlı çalışmıyorum beceremiyorum çünkü.
Sonuç olarak aklımda hep güzel bi iş sahibi olmak var. Ama buna ulaşmama imkan yok evet yok çünkü çok yüksek puanlar ve kuş kadar alımı olan bi bölüm mezunuyum bunun için günde 10 saat çalışmam lazım bende bu kapasite yok. Ki zaten bi odam bile yok(bahane mi bunlar bilmiyorum)

26 yaşındayım hayatımı günde 2 saat ders çalışıp, hayaller kurarak geçirmeye devam edemem bi yandan hayat kaçıyor diyerek evlilik planları yapmaya çalıştım onu da beceremedim. Çünkü ben gelin olmak, ev hanımı olmak istemiyorum 😔 bunlar beni mutlu etmiyor. Ama bi yandan da evlenmemeye saygı duyacak bi aile yapım yok. Şimdiden yaşın geçticiler sardı etrafımı.

Piskolojim çok kötü lütfen bana hayat tecrübelerinizden, yaşamlarınızdan, yaşadıklarınızdan bahseder misiniz. Belki umut olur, yol olur..
Herşey olur zamanla üzme kendini. Bazen çok istediğimiz şey gerçekleşince ayrı bir sınav oluyor insana. Bunu aklından çıkarma. Tek birşeye odaklanma birçok seçenek bul kendine. Dene. Akışında yaşa planlar mutluluk vermiyor her zaman
 
Hayalimdeki işte çalışıyorum .Hayalimde ki şehirde yaşamıyorum malesef ...Hayalimde ki gibi bir eşim var mı tam bilemedim .Duruma göre değişir ama iyi bir evliliğim var .Şu an hayalimde tek bir şey var inşallah oda gerçekleşir zamanı gelince .
 
Okul bitmeden(üniversite) bu kadar net gerçeklerle yüzleşmemiştim. Düşünürdüm ama hep de bi umut vardı. Şimdi okul bitti 3 yıldır evdeyim kpss çalışıyorum. Düzenli, istikrarlı çalışmıyorum beceremiyorum çünkü.
Sonuç olarak aklımda hep güzel bi iş sahibi olmak var. Ama buna ulaşmama imkan yok evet yok çünkü çok yüksek puanlar ve kuş kadar alımı olan bi bölüm mezunuyum bunun için günde 10 saat çalışmam lazım bende bu kapasite yok. Ki zaten bi odam bile yok(bahane mi bunlar bilmiyorum)

26 yaşındayım hayatımı günde 2 saat ders çalışıp, hayaller kurarak geçirmeye devam edemem bi yandan hayat kaçıyor diyerek evlilik planları yapmaya çalıştım onu da beceremedim. Çünkü ben gelin olmak, ev hanımı olmak istemiyorum 😔 bunlar beni mutlu etmiyor. Ama bi yandan da evlenmemeye saygı duyacak bi aile yapım yok. Şimdiden yaşın geçticiler sardı etrafımı.

Piskolojim çok kötü lütfen bana hayat tecrübelerinizden, yaşamlarınızdan, yaşadıklarınızdan bahseder misiniz. Belki umut olur, yol olur..
Hayalindeki hayattan kastın iş ise, ben de kpssye hazırlandım cok cok az alım olan bölümümde derece yapmak gerekiyordu 90+ alıp ilk denememde atandım. Ama son 2 ay günde 17 saat ders calısıyordum. Ondan önce de günlük 12 saat altına hic düşmemiştim. Hatta mezuniyet baloma o zamanlar sevgilim olan eşim balo harcını yatırmasına rağmen kıyafetim bile hazırken gitmedim yetiştiremem program dışına cıkamam diye. İş anlamında emeksiz yemek olmuyor maalesef. Bir hayalin varsa cekip alman lazım.
 
sahsen disaridan bakinca cogu insan benim hayatima ozenir ama icini kimse bilmez.

dunyanin en iyi okullarindan birini bitirdim, is basvurusu yaptim turk oldugum icin ortadoguda calismam istendi. calismadim tabi ki. issizim.

cok zor hastaliklar atlattim, inanilmaz agrilar cektim ama gecti gitti.

tek sansim cahil bir ailemin olmamasi, ulkenin geneline gore maddi durumumun iyi olmasi. baska da bir sey yok herkesin derdi bambaska.
 
Sana hikayemi anlatmak isterdim ama sen sanırım sadece bahane arıyorsun.. o yüzden yormayacağım uzun yazıp ilk atandığımda kuzum 7 aylıktı 6 gün özelde çalışıp diğer gün KPSS kursunda idim atandım sonra mesleği sevemedim öğretmenlik için çalıştım.. nöbet sistemi olan memurlukta haftasonları yüksek lisans yaparken kuzum 4 yasında isen tekrar atandım... şimdi kızım 9 yasında iki sene sonra tekrar kpss giricem üstelik oğlum da olacak hem YDS hem kpss 95 alıp devlet havs meydanlarına aim olarak girmeyi düşünüyorum onlara daha şu bir gelecek sunmak için.. senin oynamaya gönlün yok yerim dar diyorsun
 
Sevmedigim bir işte calisiyorum
4 sene yalnız yaşadıktan sonra aile evine döndüm, 6 yıldır kurtulamadim
Şehir icindeysem arkadaşıma yatıya gidemiyorum
11den geç geldigim her gün iki asık surata bakıp odama geçiyorum
Yaşım 29 olacak bir kaç ay sonra...
Ama yine de hayatımı kendime güzel kılmaya calisiyorum.
Çadırım var mesela. üç günlük tatil olsun hemen bir yere gitmeye çalışıyorum. Fırsat buldukça yurtdışına cikiyorum (bu ugurda istifa ettigim olmuştu)
Çevrem mal ve vizyonsuz insanlarla dolu olduğundan dolayı mesela ufkum gelişsin diye turist gezdiriyorum.
Bisikletim var onunla cikiyorum,yaz boyu her iş çıkışı - boş vakitte hamagimi alıp bir otobüsle parka gidiyorum. Birami açıyorum,kitabımı okuyorum...hava kararırsa kafa fenerimi açıyorum...
Hayatı kendime güzel kılmaya calisiyorum.
İnşallah bir hayalim var otuz yaş için. O olursa gercekten istediğim hayatı yaşıyor olacagim
 
Ben de senin gibiyim. Kendimi psikoloji kitaplarına verdim. Benim deneyimim vardı ama işten çıkarıldıktan iş bulamadım. Hiç iş ayırt etmedim ama iş yok. İdealim olan bir yerin sınavına girdim, sözlüye kaldım. 15 dakika sürdü, biliyor musunuz? Sonuç belli değil ama formalite icabı gibi geldi. Çok sıkı ve istekli hazırlanmıştım.
 
Gönülden inanarak, hayırlısını isteyerek ve hakka teslim olarak dua ettim. Rabbim hep hayallerimin ötesinde güzellikler nasip etti. Ancak ben sabırlı bir insanım çalışmaktan ve dua etmekten asla vazgeçmedim. Ancak imtihan dünyası elbette herşey hemen olmuyor çeşitli sıkıntılarla sinaniyoruz her daim. Bunun da bilincinde olmak lazım. Bir de ben realist bir insanim mesala öyle olmayacak hayaller peşine düşmem. Sizin yapmanız gereken şey önceliklerinizi belirleyip ona göre bir plan program yapmak. Ataması zor bir bölümde iki saat çalışarak olması çok zor. Bazı şeylerden feragat etmelisiniz.
 
Hayalindeki hayattan kastın iş ise, ben de kpssye hazırlandım cok cok az alım olan bölümümde derece yapmak gerekiyordu 90+ alıp ilk denememde atandım. Ama son 2 ay günde 17 saat ders calısıyordum. Ondan önce de günlük 12 saat altına hic düşmemiştim. Hatta mezuniyet baloma o zamanlar sevgilim olan eşim balo harcını yatırmasına rağmen kıyafetim bile hazırken gitmedim yetiştiremem program dışına cıkamam diye. İş anlamında emeksiz yemek olmuyor maalesef. Bir hayalin varsa cekip alman lazım.

İnanmıyorum ya ne kadar irade sahibisiniz harikasın gerçekten tebrik ediyorum. Ben hep iyi yerlerde olan insanların zaten çok zeki olduğunu, zorlanmadan sahip olduklarını düşünürdüm 😢 şu piskolojiyle bazen intiharı geçiriyorum aklımdan baya baya iyi değilim.. Bu durumdan kurtulmanın tek yolu eğer çalışmaksa yapılmayacak bi şey değil. Teşekkür ederim umut oldunuz
 
Hayalimdeki hayatı yaşıyorum tamamennn. Son bir hayalim kaldı şimdilik onun için de bir sınav sonucunu bekliyorum, sınava girdim
Ama çok mücadele ettim.
Üniversite sınavında iyi bir üniversitede rahat ve geçerliliği olan bir bölümü kazanmıştım aile zoruyla. Tekrar üniversite sınavına girdim kendi hayalim olan bölüm ve okul için. Ama üst üste tercih yapınca puan kesintisi oldu ve derecem olmasına rağmen istediğim yere giremedim. Aynı okulun başka bölümüne gidip sonra 4.00 ortalama yapıp kurum içi geçiş yaptım. Hayalimdeki bölümden birinci mezun oldum. Şuan akademisyen olma yolunda ilerliyorum, araştırma görevlisiyim okulumda.
Çok çalıştım, azimli davrandım ve başardım. Bu sırada ailem de ilk kazandığım yeri bıraktığım için bana destek olmamıştı.
Hayalindeki hayata ulaşma böyle oluyor. Mızmızlanarak değil.
 
hayalimdeki hayata yakın bir hayatı yaşıyorum diyelim. istediklerime tam olarak henüz sahip olmadım. ama sahip olacak umut ve azime fazlasıyla sahibim. size de tavsiyem olumsuz yargılarla kendinizi aşağıya çekmeyin. daha çok gençsiniz. yaşıt sayılırız. kendi imkanlarımla bir şeyler yapmaya çalışıyorum, akmıyor ama damlıyor çok şükür. bir gün istediklerime kavuşacak olma düşüncesi bile şuanlık mutlu olmama yetiyor. hayatın başındayken böyle karamsar düşüncelere kapılmak çok saçma değil mi.
 
Hayalimde olan hayatı yaşamıyorum, mücadeleden hiçbir zaman vazgeçmedim ..
Amaçlar değişiyor bazen ama benim mutlu olmam için gerekli olan şeylere çabalamaktan başka yapacağım birşey yok, aksi takdirde kendimi yetersiz hissederim .
Mali müşavirlik sınavına hazırlanıyordum evde ,baktım olmuyor ders calısmaya odaklanamıyorum hergün kendime kızıp oturmaktansa işe gireyim dedim ve şuan iş daha ıyı gelıyor bana stres ve sorunlar bıttımı dersen hayır ama işe gitmek çalışıp para kazanmak kendimi iyi hissettiriyor bana , olmuyorsa bazen farklı yollar bulmak lazım insan kendını ıyı hıssetmeyınce hıcbırsey yapamıyor zaten.(9 aylık evlıyım , aile binasında yasıyoruz)
 
Hayalimdeki hayatı yaşıyor-dum.. İstediğim şehre geldim ve istediğim üniversiteyi kazandım, orda ilk yılımda hayatımın aşkıyla tanıstm mezun oldum bi süre calıstım sonra YDS calısmaya basladım sevdiğim adamla evlendim. İstediğim semtte istediğim gibi ev her seyim tamamdı.. Evlendikten 2 ay sonra esimin beni nisanlıyken aldattıgını öğrendim sonra puff bütün gecmisim ve hayallerim yıkıldı. Burdan cıkardığım ders; önce iç huzur sonra başarı/hayaller eger mutlu olmayı dışardaki etkenlere bağlarsak iş/eş/ev-araba her sey bi anda boşa gidebiliyor. Simdi tek hayalim sadece kendimi daha cok sevebilmek ve kendim icin yasayabilmek. Garson da olsam yönetici de olsam kendimle mutlu olabilmek.
 
Hayalimdeki hayatı yaşıyor-dum.. İstediğim şehre geldim ve istediğim üniversiteyi kazandım, orda ilk yılımda hayatımın aşkıyla tanıstm mezun oldum bi süre calıstım sonra YDS calısmaya basladım sevdiğim adamla evlendim. İstediğim semtte istediğim gibi ev her seyim tamamdı.. Evlendikten 2 ay sonra esimin beni nisanlıyken aldattıgını öğrendim sonra puff bütün gecmisim ve hayallerim yıkıldı. Burdan cıkardığım ders; önce iç huzur sonra başarı/hayaller eger mutlu olmayı dışardaki etkenlere bağlarsak iş/eş/ev-araba her sey bi anda boşa gidebiliyor. Simdi tek hayalim sadece kendimi daha cok sevebilmek ve kendim icin yasayabilmek. Garson da olsam yönetici de olsam kendimle mutlu olabilmek.

Geçmiş olsun öncelikle haklısınız aslında mutluluk, huzur bi şeylere bağlı olmamalı. Yine de elden geldikçe çaba sarf etmeli. Sizin için şunu söyleyebilirim inancınız ne düzeyde bilmiyorum ama imtihan hayatımızın en büyük gerçeği. Her zaman sıkıntılardan geçicez bize düşen bulunduğumuz durumları yaşanabilir hale getirebilecek adımlar atmak.
 
Back
X