- 8 Temmuz 2011
- 33.185
- 39.289
- 798
Aynen tam olarak bunu diyorum. Benimle alakalı. Ben arka arkaya büyütebilecegimi düşünmüyorum. Muhtemelen yaşları yakın olunca daha iyi anlaşır ama ben onlar küçükken benlikten çıktıktan sonra,onlara faydam olmadıktan sonra ne önemi varki. Sizede maşallah diyorumbu tamamen sizinle alakalı bi durum .benim iki bebeğim oldu arka arkaya.tamam zor kabul ediyorum.ikinci süprizdi.birinci tedavilerle vs.olunca.iyiki olmuş diyorum.yaşımada bakacak olursak.şuan olsa mesela ikinci için kesinlikle yapamam derdim.
Iş imkanı yüksek ama ben o alanda mutlu değilim.madem iki yıllık bitirdiniz yerinizde olsam iş imkanıda yüksekse kpss çalışırdım
bölümünüz nedirIş imkanı yüksek ama ben o alanda mutlu değilim.
Mükemmel tespit. Evlenmeden önce evliliğe çok odaklanmistim,evlendim. Sonra çocuğa,doğurdum. Sonrasında eee şimdi nolcak hissine kapıldım.Hayatı hep bi görev bilinciyle yaşamışsınız o yüzden hemen yapayım kurtulayım duygusu olabilir. Bu biraz da hayatı kontrol altında tutabilme hissinden ileri gelir. Ama aslında o kadar da kontrol delisi olmaya gerek yok, biraz hayatın akışına güvenin kendinizle ilgilenin.
Hahah. Benim kizimda o yaşlarda bebekken olduğu kadar değil tabiki ama bana yapışık: ) ah o soranlar bebek olduğunda birde hal hatir sorsalar..
Eşinizle aranız nasılHerkese merhaba. Biraz uzun yazabilirim.
Ben üniversiteden 2 yıllık ama iş olanağı olan bi bölümde okudum. Aslında konu sadece okumak çalışmak değil ama buradan giriş yapayım. 4 yıllık evliyim. Kızim olmadan önce çalışıyordum. Ama suan çalışmıyorum .
Babamın evinde zor bi hayat geçirdim. Babamla pek anlasamiyorduk,bu yüzden hemen evlenip kurtuluyum diye düşündüm.Bu sebepten ne okudum , ne çalıştım, ne yaptım farkında olmadım. Hep kendi evimi kursam bi an önce düşüncesindeydim. Ve her neyse evlendim,cocugum oldu.
Çocuktan sonra ağır bi mutsuzluk yaşadım. Geçmişten kaynaklı problemlerimi lohusalik tetikledi . Bebeğim başlarda zor bi bebekti. Sonra o düzeldi. Bu seferde şu kaygılarım başladı 2.cocuk olmak zorunda. Hemen olmak zorundaki arkadaş olsun. Ya rahatlığa alisirsam. Halbuki hiç bir yönden 2.cocuga hazır değilim. Ama oyle bi baskı hissediyorum ki üzerinde günümü yasiyamiyorum resmen. Sanki bu mutlaka yapmam gereken birşey ve ben erteledikce geriliyomusum hissi.
Sonra kendime vakit ayırdım ve düşündüm. Ne istiyorum. Benim için önemli olan ne. Ne kadarını kaldirabilirim,kaldirabiliyorum. Ve suna karar verdim. Ben suan eksik hissediyorum kendimi. Birşeyler başaramamış. Bu monotonlugu sevmiyorum. Art arda çocuk büyütüp kendimi yıpratmak istemiyorum. Belki çok istersek ilerde kardeşi olabilir. Hemen olmak zorunda değil diyorum.
Aslında tam olarak ne soruyorum bilmiyorum :) hani destek bekliyorum galiba.
Yeniden bi bölüm okuyorum suanda. Ehliyet kursuna yazildim. Psikolojimi düzeltmeye çalışıyorum.
Olur dimi? Sanki sifirdanmis gibi
Hayır bide ne ara ozlicem 2 buçuk senede. Daha benimki bebek. Gerçekten bazenn diyorum ki acaba bunlar biz yandık buda mi yansın diyorlar :))) şakası bir yana insanları kişisel tercihlerinde bi rahat bırakmalıyız toplumcaO "yap yap" diye akıl verenler bebek doğup en ufak sitem etsen "biz de büyüttük abartmayın" derler.
Daha dün bir doğumgününe katıldım. Bir tanıdığın bebeğini aldım kucağıma sigara içmeye çıkacaktı. "Al sev biraz özlemişsindir küçük bebek" dedi.
"Hayır hiç de özlemedim" diyemedim :))
Bir kaç dakika sevip yerine bırakmakla ikinci bebeğe sahip olmak aynı şey değil sonuçta..
Çok şükür iyi. Her evde olduğu kadar anlasmazliklarimiz olur ama genel açıdan uyumluyuz. Birbirimizi tanıyoruzEşinizle aranız nasıl
Ben bastırmaya çalıştığınız bişey olduğunu düşünüyorum yani bana öyle geldi çünkü bi insan durum dururken 2 çocuk takıntısı yaşamaz . Eşinizle aranız nasıl derken tanımak başka sevgi bağı başka şeydir .Çok şükür iyi. Her evde olduğu kadar anlasmazliklarimiz olur ama genel açıdan uyumluyuz. Birbirimizi tanıyoruz
Hayır bide ne ara ozlicem 2 buçuk senede. Daha benimki bebek. Gerçekten bazenn diyorum ki acaba bunlar biz yandık buda mi yansın diyorlar :))) şakası bir yana insanları kişisel tercihlerinde bi rahat bırakmalıyız toplumca
Herkese merhaba. Biraz uzun yazabilirim.
Ben üniversiteden 2 yıllık ama iş olanağı olan bi bölümde okudum. Aslında konu sadece okumak çalışmak değil ama buradan giriş yapayım. 4 yıllık evliyim. Kızim olmadan önce çalışıyordum. Ama suan çalışmıyorum .
Babamın evinde zor bi hayat geçirdim. Babamla pek anlasamiyorduk,bu yüzden hemen evlenip kurtuluyum diye düşündüm.Bu sebepten ne okudum , ne çalıştım, ne yaptım farkında olmadım. Hep kendi evimi kursam bi an önce düşüncesindeydim. Ve her neyse evlendim,cocugum oldu.
Çocuktan sonra ağır bi mutsuzluk yaşadım. Geçmişten kaynaklı problemlerimi lohusalik tetikledi . Bebeğim başlarda zor bi bebekti. Sonra o düzeldi. Bu seferde şu kaygılarım başladı 2.cocuk olmak zorunda. Hemen olmak zorundaki arkadaş olsun. Ya rahatlığa alisirsam. Halbuki hiç bir yönden 2.cocuga hazır değilim. Ama oyle bi baskı hissediyorum ki üzerinde günümü yasiyamiyorum resmen. Sanki bu mutlaka yapmam gereken birşey ve ben erteledikce geriliyomusum hissi.
Sonra kendime vakit ayırdım ve düşündüm. Ne istiyorum. Benim için önemli olan ne. Ne kadarını kaldirabilirim,kaldirabiliyorum. Ve suna karar verdim. Ben suan eksik hissediyorum kendimi. Birşeyler başaramamış. Bu monotonlugu sevmiyorum. Art arda çocuk büyütüp kendimi yıpratmak istemiyorum. Belki çok istersek ilerde kardeşi olabilir. Hemen olmak zorunda değil diyorum.
Aslında tam olarak ne soruyorum bilmiyorum :) hani destek bekliyorum galiba.
Yeniden bi bölüm okuyorum suanda. Ehliyet kursuna yazildim. Psikolojimi düzeltmeye çalışıyorum.
Olur dimi? Sanki sifirdanmis gibi
Kimse kayfimin kahyası değil, ister 10 yaparım, ister 1. O kadar çok biliyorlarsa kendileri 1 tane daha yapsınlar.Ben çok karşı karşıya geldim. Bana koca bulmaya çalışan anne mi dersin, yenge mi dersin! O kadar çok istiyorsunuz madem gidin kendiniz 2 . kez evlenin dedim. Şu an kimse de tıpp! yok. Size de öneririm.Öyle bir baskı varki. Hele de etrafınızda cahil insanlar varsa. 2.yi dusunuyormusun diye bile sormak ne kadar saçma geliyor bana. 2.yi ne zaman yapicaksin diyeni duydum. Mecburmussun hissi..
Dimi dimi. Tek çocuğum diyede kimse mutsuzlugun dibinde degildirBir çocuğunuz var, Allah bağışlasın. Kendinizi hazır hissetmeden ikinciyi yapıp ikisiyle de yarım yarım ilgilenmek ve bu arada kendinizi kaybetmektense, bir tanesini tam büyütün, kendinizi bulun. Tek çocuk olmak da kötü değil, mesela ben
Anne mutluysa çocuk mutlu. Anne mutsuzsa isterse beş kardeş olsun, bir şey ifade etmez.
Ah bir diyebilsem :))Kimse kayfimin kahyası değil, ister 10 yaparım, ister 1. O kadar çok biliyorlarsa kendileri 1 tane daha yapsınlar.Ben çok karşı karşıya geldim. Bana koca bulmaya çalışan anne mi dersin, yenge mi dersin! O kadar çok istiyorsunuz madem gidin kendiniz 2 . kez evlenin dedim. Şu an kimse de tıpp! yok. Size de öneririm.
Ben diyorum valla. Tam pik noktama getirdiler her türlü.Sabrımın sonundayım çünkü artıkAh bir diyebilsem :))
Ay ben gayet mutluyum valla tek olmaktanDimi dimi. Tek çocuğum diyede kimse mutsuzlugun dibinde degildir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?