Bir de şey dicem. Yani körü körüne inançlı olmak kendi inandığın inancı asla ve kati ekeştirememek bana şey gibi geliyor, hani günümüz partizanlığı gibi. Abi Bi dur Bi düşün ya Bi eleştirel gözle bak. Tamam seviyorsundur inanıyosundur ama çok adil çok merhametli diye öğretilen yaratıcı , insanlar katledilirken kadınlar, kundakta ki bebeler işkencelere tecavüzlere uğrarken cokta merhametli değil demek ki.
Noldu ya foto gitti hesabı ölü taklidi yapıyor o sırada.
Biraz eleştirin biraz farklı bas acısıyla bakın.
Inanca bakış acınız bu olduğu için zaten farklı bir yol seciyorsunuz. Ki saygı duyuyorum.
Sizin saçma buluyor olabilirsiniz, azıcık düşünün, mantikli degil diyip, aslinda inananlarin aklını aşağılamayın, hoş olmuyor.
Eğer inancı akıl ile ararsanız, mantığa uydurmaya çalışırsanız, bir yerde tıkanıp kalmasından daha normal hic bir şey yok.
Ki bu da tercih olan kısmı zaten.
Gönül işi, kalp, ruh, ihtiyaç, aşk, olarak bakarsanız, zaten bir çoğunun elle tutulur karşılığı yok.
Her şey zıddı ile kaimdir.
Kötülük olmasa, iyilik yada iyi olani anlamazdik.
Tecavüze uğrayan çocuk, dünyanın diğer yanında ac kalan çocuk, hepsinin hesabını biz de vereceğiz eğer düşündüğünüz buysa.
Elimizden geleni yapmadıysak, evimizde atılan ekmegin, elimiz uzanıyorken, uzatmadigimiz çocuğun acısının, hepsinin hesabını vereceğiz. Eğer adalet arıyorsanız, isyanınız buna ise, inanan icin sadece 60-70 yılla bitmeyeceği için, ben de sizi daha genis bakmaya davet edeyim o vakit.
En basiti,
Hani toplumsal duyarlılık için gizli kamera çekimleri var ya,
Eziyet edilen birine insanların nasıl sessiz kaldığı vs.
Heh iste
Orada o gün çekim olduğu bilinse, herkes sahip çıkar magdura.
Ama 10 kişiden hatta 20 kişiden 1i Çıkıyor
Geri kalan 19u icin ne kadar utanc verici öyle değil mi?
Şimdi her acı ceken için ne kadar utanmamız gerektiğini varın siz hesaplayın.
O Kamera hep crkiyor cunku.
Niye acı çekiyor demek yerine,
Ben ne yapabilirim, daha yapıcı olacaktır.
Aksi sadece kolaya kaçmak.