Elinde çiçekle karşılamayacağını biliyorum fakat amcamın restoranında çalışacağım. Karambole gitmiyorum yani. 4 ayda öğreneceğim dil de orada öğreneceğim dile giriş mahiyetinde olacak. Avrupa dendiğinde herkesin yüksek şirketlerde kariyer hayali kurduğunu biliyorum, sözleriniz onlar için geçerli. Benim için değil. Yine de teşekkür ederim tenezzül edip yanıtlamışsınız, eleştirel olsanız da.İngiltere ve abd de uzun yıllar yasamış biri olarak diyorum ki, 4 ayda öğrendiğin dille onlar da seni elinde çiçekle karsılayacaktı. Yollarına kırmızı halı serip ne iyi ettin de geldin hangi işi istersin verelim diye liste yapacaklardı.
Aslında flört için olmasa da eğlenmek için biz de istemiyor değiliz :) yani bu öneri hoşuma gitti o yüzden.Yok panpa ben flört etmek için Güney Avrupa'yı önermiştim konu bambaşka yanigideceksen de kocanla gitme yani
Orası öyle.Bulup bir akraba kızı herifi yamamışlar işte. Öyle yazmışsın ki panpa sanki büyükkkk bir aşkla falan evlenmiş
Aslında flört için olmasa da eğlenmek için biz de istemiyor değiliz :) yani bu öneri hoşuma gitti o yüzden.
1. Bosanmak dünyanın sonu degil tam tersi yeniden hayat kurma şansıMerhaba arkadaşlar canım yine çok sıkkın sizinle dertleşmek istedim. 6 yıl önce boşandım çocuğum yok 31 yaşındayım. İyi bir işim ve iyi bir ailem var. Bunlar pozitif şeyler. Ama ben hayatı hep olumsuzluklarıyla görüyorum. Bu duygu durumunu bir türlü üstümden atamadım.
Kendime çok üzülüyorum. Her gün batağa gidiyor gibiyim. Sağlığıma dikkat etmiyorum, parama dikkat etmiyorum. Uzun bir süredir majör depresyon tedavisi görüyorum. İlaçlar da beni mahvetti, onları da 20 gündür kullanmıyorum. Artık çok yoruldum. Yaşadığım yer muhafazakar bir şehir. Boşanmış olmak hala yadırganıyor buralarda. Bu yüzden mi bilmiyorum ama doğru düzgün biri de karşıma çıkmadı. Geçtiğimiz günlerde 45 yaşında 2 çocuklu bir adam çıktı. Onu bile yaş farkına rağmen acaba olur mu diye düşündüm. Hatta burada konu bile açmıştım. Sonra adam sen çok genç ve güzelsin, ben korkuyorum, sen daha iyilerine layıksın deyip gitti. Resmen bana salak muamelesi yaptı anlayacağınız. Bu olayda beni üzdü iyice. Düştüğüm hale bak dedim kendime.
Mesele evlilik ya da erkek değil ama kendimi sürekli çok yalnız ve sevgisiz hissediyorum. Bu ne zamana kadar böyle gidecek bilmiyorum. Sık sık ağlıyorum ve kendimi çok hırpalıyorum. Öyle işte. Dertleşmek istedim.
Evet. Belki ben de çok yıprattım kendimi. Ama gerçekten büyük bir travma.Birbirinizi kandirmayin hanimlar kadin evliligin uzerinden 6 yil gecmis evlenmemis bu yuzden de mutsuz disardan olylara bakmak cok kolay ama yasayan bilir bosanmak bir travma dir bunu uzmanlar dile getiriyor
Öyle haklısınız. Umarım biz kalbi kırık kadınlar da bir gün mutlu oluruz.Valla hiç acınacak durumda değilsiniz.yaşınız daha çok genç. Ben 29 yaşında boşandım.aynı durumdayım.tek değilsiniz. Memlekette sevgiyi yaşatacak, yalnızlığı sonlandırmaya layık adam bulmak zor.10 yıl geçti. Şunu anladım kendi kendine mutlu olmaya çalışmak gerekiyor.başkalarından beklentiler insanı daha da mutsuz ediyor.
Bu yazdiklariniz teoride var gercekte maalesef oyle degil cunki herkesin yasadigi yer ayni degil aile cevre var bunlardan bagimsiz davranamazsin bosanmak artisler icin iyidir normal insanlar icin sikintilari coktur1. Bosanmak dünyanın sonu degil tam tersi yeniden hayat kurma şansı
2. boşanmak garip bir durum degil son derece normal, anlaşamayıp mutsuz olan insanlar yollarini ayırır.
3. siz kendinize iyi bakmazsanız mutsuzluğu yasam tarzınız haline getiririniz.sadece kendinize edersiniz...
4. karsiniza çıkan kisi size neden salak muamelesi yapmış olsun ki. ilerde sikinti olmasın diye vazgeçmiş.
5. Dustugum hale bak demissiniz ya kendinize. dustugunuz bir hal yok. hepsi kafanızdaki düşünceler...
Merhaba arkadaşlar canım yine çok sıkkın sizinle dertleşmek istedim. 6 yıl önce boşandım çocuğum yok 31 yaşındayım. İyi bir işim ve iyi bir ailem var. Bunlar pozitif şeyler. Ama ben hayatı hep olumsuzluklarıyla görüyorum. Bu duygu durumunu bir türlü üstümden atamadım.
Kendime çok üzülüyorum. Her gün batağa gidiyor gibiyim. Sağlığıma dikkat etmiyorum, parama dikkat etmiyorum. Uzun bir süredir majör depresyon tedavisi görüyorum. İlaçlar da beni mahvetti, onları da 20 gündür kullanmıyorum. Artık çok yoruldum. Yaşadığım yer muhafazakar bir şehir. Boşanmış olmak hala yadırganıyor buralarda. Bu yüzden mi bilmiyorum ama doğru düzgün biri de karşıma çıkmadı. Geçtiğimiz günlerde 45 yaşında 2 çocuklu bir adam çıktı. Onu bile yaş farkına rağmen acaba olur mu diye düşündüm. Hatta burada konu bile açmıştım. Sonra adam sen çok genç ve güzelsin, ben korkuyorum, sen daha iyilerine layıksın deyip gitti. Resmen bana salak muamelesi yaptı anlayacağınız. Bu olayda beni üzdü iyice. Düştüğüm hale bak dedim kendime.
Mesele evlilik ya da erkek değil ama kendimi sürekli çok yalnız ve sevgisiz hissediyorum. Bu ne zamana kadar böyle gidecek bilmiyorum. Sık sık ağlıyorum ve kendimi çok hırpalıyorum. Öyle işte. Dertleşmek istedim.
Açıkçası ben de geziyorum. Arabam var evim yok. Evet para önemli ama hiç bir zaman çok umrumda olmadı.31 yasinda bir bekar olucam ve güzel bir mesleğim olacak önce bir ev ve bir araba sahibi olurum (ilerisi icin yatirim sonucta) ondan sonra ölümüne alışveriş yaparım dünyayi gezerim har vurup harman savururum oooohhh bir daha mi geleceğim dünyaya.
Ne yazık ki bu tür şartlar gerçekten kullanabilecek ve bundan mutluluk duyacak insanlara sunulmuyor. Adaletin bu mu dünya
Bu fikri begendim beni de götürünValla panpa bence gencsin guzelsin madem paran da var al bir Lizbon veya Guney Italya bileti. Ver elini gunery avrupali erkekler, olesiye flort et yalnizlik falan kalmazAdamlar daha havaalanindan laf atmaya basliyorlar
Adam düzgün biriymiş ki senin boşluğunu kullanip hayatına girmemiş..doğru olan bu.allah aşkına 45yasinda adamla ne işin var kendine gel (sen bihter ziyagilsin:)Merhaba arkadaşlar canım yine çok sıkkın sizinle dertleşmek istedim. 6 yıl önce boşandım çocuğum yok 31 yaşındayım. İyi bir işim ve iyi bir ailem var. Bunlar pozitif şeyler. Ama ben hayatı hep olumsuzluklarıyla görüyorum. Bu duygu durumunu bir türlü üstümden atamadım.
Kendime çok üzülüyorum. Her gün batağa gidiyor gibiyim. Sağlığıma dikkat etmiyorum, parama dikkat etmiyorum. Uzun bir süredir majör depresyon tedavisi görüyorum. İlaçlar da beni mahvetti, onları da 20 gündür kullanmıyorum. Artık çok yoruldum. Yaşadığım yer muhafazakar bir şehir. Boşanmış olmak hala yadırganıyor buralarda. Bu yüzden mi bilmiyorum ama doğru düzgün biri de karşıma çıkmadı. Geçtiğimiz günlerde 45 yaşında 2 çocuklu bir adam çıktı. Onu bile yaş farkına rağmen acaba olur mu diye düşündüm. Hatta burada konu bile açmıştım. Sonra adam sen çok genç ve güzelsin, ben korkuyorum, sen daha iyilerine layıksın deyip gitti. Resmen bana salak muamelesi yaptı anlayacağınız. Bu olayda beni üzdü iyice. Düştüğüm hale bak dedim kendime.
Mesele evlilik ya da erkek değil ama kendimi sürekli çok yalnız ve sevgisiz hissediyorum. Bu ne zamana kadar böyle gidecek bilmiyorum. Sık sık ağlıyorum ve kendimi çok hırpalıyorum. Öyle işte. Dertleşmek istedim.
Teşekkür ederim. Sen Bihter ziyagilsin e çok güldümAdam düzgün biriymiş ki senin boşluğunu kullanip hayatına girmemiş..doğru olan bu.allah aşkına 45yasinda adamla ne işin var kendine gel (sen bihter ziyagilsin:)
Adamlar tukenmedi .zamanı var önce sen iyileş sonra o gelip seni bulacak.bu dönemde boşluğundan yararlanabilecek cakallardan da uzak dur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?