hayatı uzaktan izliyorum aylardır evden çıkmıyorum

semrayldrmm

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
13 Mayıs 2025
38
7
1
31
Nerden nasıl baslasam bilmiyorum Ankarada yasıyorum 31 yasındayım bir cocuğum var yıllar önce bosandım ve ailemle yasıyorum calısmıyorum günümü cocuğumla ev isleriyle geciriyorum cocuguma ödev yaptırıyorum onu okula götürüp getiriyorum hayatımı tekdüze yasıyorum marketlere gidip geliyorum mahalle icinde yürüyüs yapıyorum aylardır evde durup uzak mesafede bir yere gitmiyorum bazen kız arkadaşlarımla görüşüyorum




Daha önce psikolojik destek almak icin psikiyatriye gittim hayatımı degistirmek istiyorum ama adım atamıyorum arkadaslarımın bir sorunu olsa hemen yardım etmek isterim onlara akıl veririm ama kendim icin bir sey yapmıyorum kendime deger vermiyorum güvenim zedelendi özgüvenim yok sürekli kendimi elestiriyorum kendime nasıl deger veririm özgüvenim nasıl artar neler yapabilirim bilmiyorum o yüzden konu acmak istedim




Hayatıma dair sikayet etmekten yoruldum artık sikayet eden değil yapıcı birisi olmak istiyorum
Sanki 31 yıldır hic dünyada degilmisim gibi kopuk yasıyorum cocukken sessiz biriydim kız arkadaslarıma cok bagımlıyım onlarla konuşmak bana iyi geliyor sevdiğim insanlardan ilgi görmek hoşuma gidiyor insanlar beni sevsin onaylasın istiyorum hep



yalnız kalmak beni korkutuyor ama aynı zamanda insanlardan kacıyorum uzaylı gibi hissediyorum kendimi bazen
Bu yaşıma geldim daha kendimi tamamen kesfedemedim


insanlar nasıl mutlu olur kendini nasıl geliştirir hayattan nasıl zevk alır bunu düşünüyorum kendimi durmadan sabote ediyor gibiyim
sizden öneri bekliyorum neler yapabilirim
 
Çocuğunuz kaç yaşında halk eğitimi kurslarına flnda gidebilirsin çalışmıyor san
 
Babam calısıyor erkek kardesim de maddi destek veriyor
Nereye kadar? 31 yaşında gencecik kadınsın evin içinde otur otur nereye kadar? Çocuğun da gayet büyümüş çalışabilirsin.yapman gerekenler bence net, psikolog desteği almak , iş ve sosyal hayata karışmak
 
bu zamana kadar cocugumun bakımıyla ilgilendim kendi hayatımı ihmal ettim cocugum büyüdü ben hala evden çıkmıyorum aylar oldu kendimi eve kapattım

Hiçbir aktivite yapmıyorum ev işi cocuga ödev yaptırmak günlerim böyle geçiyor
 
Sosyal hizmetler okudum ama bu bölüm ile ilgili meslek yapmak istemiyorum daha önce markette calısmayı denedim ama olmadı bir ay sonra cıktım ilgi alanımın ne oldugunu bulmaya calısıyorum basarısız birisi olmaktan korkuyorum küçük düsmek rezil olmak da istemiyorum insanların hakkımda olumsuz seyler söylemesi beni hemen etkiliyor çok hassas birisiyim
 
Aylardır eve neden kapandınız, çocuğunuz da küçük değilmiş. Daha çok gençsiniz, bu yaşta evden çıkmamanıza üzüldüm. Aylardır evde olmaktan sıkılmıyor musunuz. Böyle tekdüze bir yaşantı uzun vadede sizi yorar ki yormuş da
 
Evlenmeden önce biraz daha aktiftim cogu arkadasım evlendi aramıza mesafeler girdi

evet cocugum küçük değil artık evde sıkılıyorum bunalıma giriyorum yeni bir seyler yapmak hobi edinmek kendimi gelistirmek sosyallesmek istiyorum ama nerden baslasam bilmiyorum
 
O zaman işe psikolojik destek almakla başlamanız lazım. Çocuk yetiştiriyorsunuz ve envai çeşit şeyle karşılaşacaksınız. Egonuz bu kadar kırılgan olmamalı.
 
Merhabalar, yaşadığınız duruma depresyon veya değil demek hekimler dışında kimseye düşmez ancak "hiçbir şey yapmıyorum, evden çıkmıyorum" şeklinde ifade ettiğiniz şey Depresif kişilerde de olur. Ve durumunuza dair bir şey söyleyemesem de bu belirti ile ilgili size şunu net bir şekilde söyleyebilirim ki "biraz daha iyi hissedeyim harekete geçeceğim" diye düşünüyor ve bir şeyleri bekliyorsanız ne yazık ki bu mesele öyle işlemiyor. Tam tersi söz konusu, önce harekete geçmelisiniz ki sonra yavaş yavaş daha iyi hissedeceksiniz. Diğer tüm arkadaşların dediği gibi işe girmek, sosyalleşmek, yeni şeyler denemek veya eskiden size iyi hissettiren/ sevdiğiniz ama şuan enerji bulamadığınız bir şeyler yapmak hemen hepsi iyi gelecektir. Ama bir anda değil tabi. Beklemeyin, o mu olmalı bu mu diye düşünmeyin, bir yerden başlayın lütfen
 

Şizoid bir durum bu. Bir an önce kurtulmaya bakın
 
Güzel yazınız icin tesekkür ederim Psikologhanim93

Daha önce birçok kez depresyon gecirdim kaygı bozuklugu da var bende

Takıntılı sekilde sürekli düsünmek beni yoruyor cok haklısınız adım adım da olsa bir seyler yapmam harekete gecmem gerek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…