- Konu Sahibi semrayldrmm
-
- #21
Doguda yaşıyorum burada kadınların çalışması batidaki kadar normal karşılanmıyor kültürel olarak. Özel sektöru kastediyorum Malesef birçok doğu şehri büyük bir köy halaDoğu'dan beter derkensiz Doğu'yu küçük bir köyden ibaret sanıyorsunuz galiba bi de üç nokta koymuş asjsjsj
Psikolojik destek almanızı öneririm.Depresyon olabilir. Depresyonda olan çoğu kişin yaşam kalitesi düşük oluyor. Kendiniz için değilse bile çocuğunuz için elinizden geleni yapmalısınız. Umarım bir ön önce her şey düzelir.Nerden nasıl baslasam bilmiyorum Ankarada yasıyorum 31 yasındayım bir cocuğum var yıllar önce bosandım ve ailemle yasıyorum calısmıyorum günümü cocuğumla ev isleriyle geciriyorum cocuguma ödev yaptırıyorum onu okula götürüp getiriyorum hayatımı tekdüze yasıyorum marketlere gidip geliyorum mahalle icinde yürüyüs yapıyorum aylardır evde durup uzak mesafede bir yere gitmiyorum bazen kız arkadaşlarımla görüşüyorum
Daha önce psikolojik destek almak icin psikiyatriye gittim hayatımı degistirmek istiyorum ama adım atamıyorum arkadaslarımın bir sorunu olsa hemen yardım etmek isterim onlara akıl veririm ama kendim icin bir sey yapmıyorum kendime deger vermiyorum güvenim zedelendi özgüvenim yok sürekli kendimi elestiriyorum kendime nasıl deger veririm özgüvenim nasıl artar neler yapabilirim bilmiyorum o yüzden konu acmak istedim
Hayatıma dair sikayet etmekten yoruldum artık sikayet eden değil yapıcı birisi olmak istiyorum
Sanki 31 yıldır hic dünyada degilmisim gibi kopuk yasıyorum cocukken sessiz biriydim kız arkadaslarıma cok bagımlıyım onlarla konuşmak bana iyi geliyor sevdiğim insanlardan ilgi görmek hoşuma gidiyor insanlar beni sevsin onaylasın istiyorum hep
yalnız kalmak beni korkutuyor ama aynı zamanda insanlardan kacıyorum uzaylı gibi hissediyorum kendimi bazen
Bu yaşıma geldim daha kendimi tamamen kesfedemedim
insanlar nasıl mutlu olur kendini nasıl geliştirir hayattan nasıl zevk alır bunu düşünüyorum kendimi durmadan sabote ediyor gibiyim
sizden öneri bekliyorum neler yapabilirim
Hangi doguymus o ,kadınların hala calismasini tuhaf karşılayan ?Doguda yaşıyorum burada kadınların çalışması batidaki kadar normal karşılanmıyor kültürel olarak. Özel sektöru kastediyorum Malesef birçok doğu şehri büyük bir köy hala
Aylardır evden çıkmadığınızı söylemişsiniz. Böyle bir boşlukta insan böyle şeyleri daha fazla kafaya takar, yaşadığı en küçük şeyleri bile defalarca düşünür ama tabi destek de almanız gerekiyor. Nelerden hoşlanırsanız, neler yapmayı seversiniz bunları düşünerek kendinize hobi - aktiviteler de edinmeniz gerekir. Tabi her şeyden önce eve kapanma işini çözün bu yaşlar geri gelmeyecek.Terk edilme korkum var bir kız arkadasıma daha cok bagımlı gibi hissediyorum kendimi hatta bir ara aramız bozukken sürekli onu dusunuyordum acaba simdi ne yapıyor nasıldır beni düsünüyor mu diye cünkü onunla aramızdaki bag anne kız iliskisi gibiydi onunla konusmadigim zamanlarda kendimi eksik, bombos hissettim o yokken hayat cok anlamsız geliyordu bana cok üzülüyordum aramızın bozuk olmasına
Zaten herkes konuşuyordur zaten başarısız olmuşsunuz daha ne olabilir ki? Erkek kardeşe niye parazit oluyorsunuz. 3 4 yıldır işe girmiş olman lazımdı bu çocuğun ihtiyaçları kimdeSosyal hizmetler okudum ama bu bölüm ile ilgili meslek yapmak istemiyorum daha önce markette calısmayı denedim ama olmadı bir ay sonra cıktım ilgi alanımın ne oldugunu bulmaya calısıyorum basarısız birisi olmaktan korkuyorum küçük düsmek rezil olmak da istemiyorum insanların hakkımda olumsuz seyler söylemesi beni hemen etkiliyor çok hassas birisiyim
Kilolu musunHaklısınız bu yaslar geri gelmeyecek bir daha dısarı cıkıp sosyallesmem gerek 5-6 ay belki daha fazla süre oldu bilmiyorum cünkü artık tarihleri karıstırıyorum en son ne zaman okul market mahalle disinda bir yere gittim hatırlamıyorum pek
kendimi daha fazla kesfetmek ve tanımak istiyorum öneriniz icin tesekkür ederim Stemina
Çocuğun babası nerede? Neden ayrılmıştınız?Bir de arkadaslık iliskileri ile ilgili biraz detaya inmek istiyorum
Cok fazla kız arkadasım yok sanal arkadaslık kuruyorum sosyal medyada geziniyorum bulunduğum sehirde 2 kız arkadasım var geri kalanı hep internetten tanısıp 2-3 sene boyunca konustugum kisiler
Terk edilme korkum var bir kız arkadasıma daha cok bagımlı gibi hissediyorum kendimi hatta bir ara aramız bozukken sürekli onu dusunuyordum acaba simdi ne yapıyor nasıldır beni düsünüyor mu diye cünkü onunla aramızdaki bag anne kız iliskisi gibiydi onunla konusmadigim zamanlarda kendimi eksik, bombos hissettim o yokken hayat cok anlamsız geliyordu bana cok üzülüyordum aramızın bozuk olmasına
İnsanların dusuncesini cok kafaya takıyorum arkadaslarım bana bir şeyler anlatır ben de onlara anlatırım
Sanki tek basima hicbir şey beceremem gibi hissediyorum tek olmak bana korkunc geliyor ama aynı zamanda kalabalıktan gürültüden bunalıyorum avmye falan gidince nefesim daralıyor çok fazla insan görmek bogucu geliyor bana
Kardeş evli mi?Hayır kilolu değilim normal bir kilodayım gisla
Cocugumun ihtiyaclarini babam ve kardesim karsiliyor cok haklısınız cok önceden calismam gerekirdi ama nasıl bir iste calismaliyim yapabilir miyim becerir miyim patron ve diger calisanlarla anlasabilir miyim diye düsünüyorum kendimi yetersiz beceriksiz ve aptal gibi hissediyorum
Ailen bir şey demiyo mu yeter diye çocuğunuzun arkadaşlarının annesi ile aranız nasıl çocuk sosyal miHayır kardeşim bekar aynı evde yasıyoruz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?