Bence kendini ve bebeğini kurtar. Bir insan, özellikle kadın neden okur kendi ayakları üzerinde durmak için şuan hamilesin ailen ya da güvenebileceğin herkimse bir yakınının yanına git boşanma davasını da aç sağlıkla bebeğini dünyaya getir. Doğumdan sonra hiç durma iş ara parası önemli tabii ama önceliğin bu olmasın bir yerden başlamak olsun. Demesi kolay diye yorumlayan olabilir ama okumuş, meslek sahibi bir kadın bu eziyete katlanmak zorunda olmamalı.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Hayatımı mahvettim ....
- Konu Sahibi Junkel
- Başlangıç Tarihi
canımm bütün bu yasadıklarımın üstüne dediğim gibi hamileligimin 7 ayında kendi evimde kendi yatagimda aldatildim.. 1 gunlugune ailemin yanina gitmistim. bebegim suan 10 aylik, belkikizicaksiniz bana ama ayrilmadim .. ayrilacaktim cok aci cektim .. son iki ay kalmisken dogumuma boyle bisey yasamak beni yikti sigaraya basladim, kesin kararimi vermistim. ama cok pisman oldugunu soyleyerek beni ikna etti.. 2 hafta ayri kaldik, yeni bi ev tututp yeni esyalar aldi, söz verdi tekrar olmayacagi icin.. bebegimi babasiz buyutmek istenedigim icin affetim. 12 ay gecti uzerinden .... megerse bu igrenc duygu kanayan bi yaraymis .. ikigun unutuyorsunuz sonra tekrar hatirlaip kahroluyorsunuz ... hamile esini.nasil aldatir bi insan ...nasil ??? suanda ise hala mutlu diilim, supheleniyorum, huzursuzum, guvenmedigim bi insanla ayni hayati paylasiyorum ... ne yaprdiniz benim yerimde olsaniz ???
- 18 Nisan 2011
- 5.184
- 1.755
- 448
ben bu hayatta neyi büyük konuştuysam rabbim onu bana nasip etti
bu yüzdendir ki büyük konuşmamaya özen gösteririm. sizin yerinizde olsam bnde ne yapacağımı bilmez hayatın içinde/koşuşturmasında savrulup giderdim. nitekim de çok zor günler yaşıyorum, her şeyin farkındayım ve en kötüsü de hiç bir şey yapmıyorum/yapamıyorum.Allah herşeyin en hayırlısını gönlünüze göre nasip etsin inş. sizin, benim ve tüm kadınların yaşadığı kötü şeyleri unutmasını nasip etsin inş. aeo! :97:
Söylediğim şeyden vazgeçmiyorum kendini kurtarmalısın. Okumuş okumamış hangi kadın olursa olsun mücadele etmeli kendi ayakları üzerinde durmalı. Hayır kendine bunu yakıştırıyor musun sen düşün...
Hamileyken hadi boşanma stresi vs yaşamak istemedin zordu ama şimdi bu mutsuzluğu daha niye cekiyorsun? Sakın evladım babasız büyümesin diye.düşünme mutsuz bir aile ortamında büyümesi daha mı iyi?
Hamileyken hadi boşanma stresi vs yaşamak istemedin zordu ama şimdi bu mutsuzluğu daha niye cekiyorsun? Sakın evladım babasız büyümesin diye.düşünme mutsuz bir aile ortamında büyümesi daha mı iyi?
kendımı senın yerıne koydumda ne dıyecegımı bılmedım hamıle olmasaydın bosanır gıderdın tek bosanan sen değilsin ya sonucunda..ama daha dünyaya gözünü açmamıs bı yavrunuz var onu baba şefkatınden mahrum bırakmanda dogru olmaz dıye dusunmeden edemıyorum gercekten cok zor bı durum Allah yar ve yardımcın olsun canım ama bu olayı sineye cekmen eşinin kafasında ampuller uyandıracaktır benı affettı bıdaha yaparım bıdaha affeder derse o kotu işte eşini tanımadıgımdan pek bişey dıyemıyorum
Çok üzüldüm ama olan olmuş, önünüze bakmanız gerek.
Allah'ın harika bir hediyesi avuçlarınızın içinde. Siz de eşiniz de unutabilecekseniz, birbirinize sıkıca sarılabilecekseniz evliliğe devam.
Unutamayacaksanız yıpranmadan yıpratmadan yolları ayırın. Güçlü olun dik durun. Harika bir mesleğiniz, yabancı diliniz var.İlk aşamada güvendiğiniz birinden destek, yardım alın. Sonra iş hayatına atılın bebeğinize ve kendinize rahatlıkla bakabilirsiniz. Hayalini kurduğunuz mutlu yuvayı yaratın, kendinizi ve o masum yavruyu mutlu edin. Evlilikte anlaşamamış olsanız bile ayrılıkta konuşun anlaşın, çocuğunuz için dost olmak zorundasınız. Çok zor olsa da, içiniz kanasa da o çocuğa öfke acı nefret yaşatmamalısınız. Annelik babalık budur.
Bunu başaran ve harika çocuklar yetiştiren boşanmış anne babalar da gördüm, hem çocuğu hem de kendilerini mahvetmiş olanları da gördüm.
Ben size güveniyorum, kadın isterse küllerden hayat yaratır, hele bir evlat için... küllerden cennet yaratır kadın.
Yani ne yapacaksanız yapın, birlikte ya da ayrı, o yavruya bir cennet sunmalısınız.
SEVGİLER...
Allah'ın harika bir hediyesi avuçlarınızın içinde. Siz de eşiniz de unutabilecekseniz, birbirinize sıkıca sarılabilecekseniz evliliğe devam.
Unutamayacaksanız yıpranmadan yıpratmadan yolları ayırın. Güçlü olun dik durun. Harika bir mesleğiniz, yabancı diliniz var.İlk aşamada güvendiğiniz birinden destek, yardım alın. Sonra iş hayatına atılın bebeğinize ve kendinize rahatlıkla bakabilirsiniz. Hayalini kurduğunuz mutlu yuvayı yaratın, kendinizi ve o masum yavruyu mutlu edin. Evlilikte anlaşamamış olsanız bile ayrılıkta konuşun anlaşın, çocuğunuz için dost olmak zorundasınız. Çok zor olsa da, içiniz kanasa da o çocuğa öfke acı nefret yaşatmamalısınız. Annelik babalık budur.
Bunu başaran ve harika çocuklar yetiştiren boşanmış anne babalar da gördüm, hem çocuğu hem de kendilerini mahvetmiş olanları da gördüm.
Ben size güveniyorum, kadın isterse küllerden hayat yaratır, hele bir evlat için... küllerden cennet yaratır kadın.
Yani ne yapacaksanız yapın, birlikte ya da ayrı, o yavruya bir cennet sunmalısınız.
SEVGİLER...
Allahim anlamiyorum, anlamayacagim da galiba bu erkekleri hic bir zaman. Ne olursa olsun is hayatiniza geri dönmelisiniz bunu kendiniz icin yapmiyorsaniz cocugunuz icin yapmalisiniz. Ihanet acisi öyle sinsi bi acidir ki zaman zaman hep kendini hatirlatir unutmak mümkünmü bilemiyorum ama zamanla hafifleyecek buna emin olun ve insAllah esinize olan sayginiz ve güveninzde yerine gelir. Sakin kendinizi suclamayin ve ne olursa olsun is hayatina geri dönün. Hic yoktansa kafaniz dagilir su hayatda kimseniz yoksa bile artik bi bebeginiz var bosanmak her zaman caremi bilmiyorum ama bi sekilde kendinize olan güveniniz yerine gelmeli ve hayata tüm olumsuzklara ragmen mutlu bakmayi ögrenmelisiniz
aslında insan ne yaşarsa kendine yaşıyor evet belki hamileliği bir kurtuluş veya bir yeni açılan kapı olarak görmüş olabilirsin sonuçta toplumumuzda bebek kısmetiyle gelir yargısı var aslında benim de durumum senden pek farksız sayılmaz
ben de üniversite mezunu bir mühendisim ama eşimin peşinden yıllarca oradan oraya sürüklendim şimdi yaşım geçiyor ama çocuk sahibi olamıyorum neden eşimin psikolojisinin düzelmesini bekledim boşanamıyorum çünkü korkuyorum bu yaştan sonra ailemin yanında ne yapar nereye sığarım korkusu ağır basıyor
anlayacağın hayat bazılarına hayal ettiklerini değil korktuklarını yaşatıyor
ben de üniversite mezunu bir mühendisim ama eşimin peşinden yıllarca oradan oraya sürüklendim şimdi yaşım geçiyor ama çocuk sahibi olamıyorum neden eşimin psikolojisinin düzelmesini bekledim boşanamıyorum çünkü korkuyorum bu yaştan sonra ailemin yanında ne yapar nereye sığarım korkusu ağır basıyor
anlayacağın hayat bazılarına hayal ettiklerini değil korktuklarını yaşatıyor
Benzer Konular
