O kadar haklısınız ki hiçbir şey diyemiyorum. Böyle bir derdim olduğundan bile utanıyorum hayatımda bu duruma düşmeyi bırakın evlenmeyi bile düşünmeyen ben nasıl bu hale geldim bilmiyorum.9 yazısını gördüm sinirden okuyamadım.
Gerçekten ömrünüzden henüz 19 sene harcamışken, insan ömrü ortalama +80 yaşına çıkmışken, geriye kalan 60 yılınızı neden hapsediyorsunuz anlamıyorum.
Oku, herkesi ancak okumak kurtarır. Bir değişim olmazsa da (sanmıyorum) kendi ayaklarının üzerinde durduğun zaman boşan.
Dönecek yerim olsa inanın 5 dakika durmayacağım. Bir hata neredeyse bütün hayatıma mal olduAllah yüzüne bakmış da düşük yapmışsın diyeceğim nerdeyse. Korun ya çocuğum. 19 yaşında hayatını doludizgin yaşamak, daha üniversite okuyup belki hayatının aşkıyla karşılaşmak gezmek tozmak kendi paranı yemek dururken kaynana bilmem ne derdine düşmüşsün, koca kazık kadar herifle evlenip. Hata yaptığının farkındasın, dön bence.
Kaçtın mı ne yaptın? Ailen boşanırsan dönme mi dedi?Dönecek yerim olsa inanın 5 dakika durmayacağım. Bir hata neredeyse bütün hayatıma mal oldu
Karşıma birinin çıkıp çıkmaması inanın umrumda değil sadece bir hata yaptım ve geri dönemiyorum.Boşanın, eğitiminizi tamamlayın, işinizi elinize alın, karşınıza bin küsür tane adam daha çıkacak zaten.
Kaçmadım ama ailemin onayı olmadan evlendim.Kaçtın mı ne yaptın? Ailen boşanırsan dönme mi dedi?
Yanlışlıkla olan bir şeydi şuan korunuyorum. Bu zihniyette insanlara ömür boyu zincirleyecek beni çünkü19 yaşındasın daha kendin çocuksun ne cocuk yapması aklını kullan biraz yoksa sen daha çok kış yaşarsın şakın cocuk yapma
Kaçtın yani. Kaçmak ona deniyor zaten, koşarak uzaklaşma anlamında değil. Affederler korkma, evlat bu kolay silinmez. Hayatını harcama bu şekilde. Hele bi de hamilelik. Görünce sinirim tepeme çıktı. Kardeşimle yaşıtsın kardeşim daha bebek bence ya. Üniversite oku gez toz , aileni ara dönmek istediğini söyle. İki gün söylenir affederlerKaçmadım ama ailemin onayı olmadan evlendim.
Aynen öyle boşanmak senin için en hayırlısı emin ol kimseye sırtını yaslamak zorunda değilsin biz kadınlar olarak çok güçlüyüz ayaklarının üzerinde durabilirsinYanlışlıkla olan bir şeydi şuan korunuyorum. Bu zihniyette insanlara ömür boyu zincirleyecek beni çünkü
Boşasan sanki daha iyi gibiBiraz uzun olabilir akıl verip derdimi anlayıp cevap verecek olanlara şimdiden çok teşekkür ederim.
Ben 19 yaşındayım ve bir hata yapıp evlendim. Eşim benden yaşça büyük ve aramızda kültürel olarak aşırı fark var. Ben daha ileri görüşlü daha oturaklıyken eşim bazen çocuk gibi davranıyor. Düşünceleri çok yozlaşmış geliyor bazen. Eşimi çok seviyorum gerçekten çok seviyorum ama bu şekilde devam edemiyorum. Fazla uzatmadan konuya giriyorum..
Eşimin ve benim ailemin yaşadığı şehirde değiliz. Ama daha 8 9 aylık evli olmamıza rağmen eşimin ailesinin yanında yaşar gibi eve gelip valiz hazırlayıp çıkıyoruz. Sonra 2 3 gün kendi evimizdeyiz ve tekrar. Kendi kurulu düzenimiz yok işi gereği sürekli eşyalı evlerde farklı farklı şehirlere gidiyoruz. Eğitim hayatım sekteye uğruyor. Ailesine aşırı bağımlı öyle ki onlarla benim dedikodumu yapıyor ve ablası yengesi bunu bana nispet yaparak anlatıyor. Evlerindeki kameradan sürekli ailesini izliyor o derece. Ailesini başta çok sevdim çok istedim. Onları kendi ailem kabul ettim ama acı gerçek çok geçmeden suratıma çarptı. Benden kelimenin tam anlamıyla nefret ediyorlar eşimi dolduruyorlar. Onların yaşadığı şehire gidip eşimin işini her şeyi bırakıp onların istediği işte çalışmasını benim sürekli gidip gelip temizlik yapmamı istiyorlar. Ve eşim bütün bunları görüp farkında olmasına rağmen hâlâ bu konu ile ilgili bir şey yapmak yerine onların ayak işlerine koşuyor. Evli 29 yaşında bir adam annesini ablasını babasını abisini günde 3 4 kere bazen daha fazla aramaz en azından bu bana garip geliyor. Benim de hatalarım oluyor tabii ki fevrileştiğim yerler oluyor. Kimse kusursuz değildir ben kendi suçlarını biliyorum ama bunları düzeltmek için çabalıyorum. O ise bana yalan söylüyor benden gizli kiramızı ödemeyip evde bizi tabiri caizse aç bırakıp ailesine para gönderiyor. Öyle ki şehir değiştiriyoruz ve bundan benim gideceğimiz gün haberim oluyor. Hiçbir şeyde söz hakkım yok ve sürekli düzeleceğini hata yaptığını söyleyip sözler verip tekrardan aynı şeyleri yaşatıyor. 3 aylık hamileydim doktor uzun yola gitmememi kistten dolayı riskli olduğunu söyledi ona rağmen beni şehir dışına ailesinin yanına götürdü ve düşük yaptım. Ne beni ne kendi çocuğunu düşünmedi. Oysa ki sadece aile olmak istemiştim kendi ailemi hiçe sayıp onu ve ailesini ailem bildim. Ölmeyi bile düşündüm ve artık kaldıramıyorum. Eşimin biraz olsun kök ailesinden uzaklaşıp evliliğimizin farkında olması için ne yapabilirim. Eminim benden yaşça büyük ablalarım vardır sorum size nolur yardımcı olun.
Gittim ama babam da annem de üzüntü stresten bayılıp hastanelik olmama rağmen geri çağırıp teslim ettiler beni :) bana kin tutuyorlarKaçtın yani. Kaçmak ona deniyor zaten, koşarak uzaklaşma anlamında değil. Affederler korkma, evlat bu kolay silinmez. Hayatını harcama bu şekilde. Hele bi de hamilelik. Görünce sinirim tepeme çıktı. Kardeşimle yaşıtsın kardeşim daha bebek bence ya. Üniversite oku gez toz , aileni ara dönmek istediğini söyle. İki gün söylenir affederler
Aileniz çok mu katı? Affetmeyeceklerine mi inanıyorsunuz? En iyisi ailenizin yanında olmanız şimdi.Karşıma birinin çıkıp çıkmaması inanın umrumda değil sadece bir hata yaptım ve geri dönemiyorum.
Çok üzücü ama haklılık payları da varmış değil mi, değer miydi? Bence tekrar söyle, burnun sürtsün istemişlerdir iyiceGittim ama babam da annem de üzüntü stresten bayılıp hastanelik olmama rağmen geri çağırıp teslim ettiler beni :) bana kin tutuyorlar
Şuan hamile misin ? Eşinin ailesi niye ailen olsun ? Eğer hamilelik yoksa arkana bakmadan kaç. Annen baban iki iç söylenir sonra affeder. Bu aileden de bu adamdan da iyidir.Biraz uzun olabilir akıl verip derdimi anlayıp cevap verecek olanlara şimdiden çok teşekkür ederim.
Ben 19 yaşındayım ve bir hata yapıp evlendim. Eşim benden yaşça büyük ve aramızda kültürel olarak aşırı fark var. Ben daha ileri görüşlü daha oturaklıyken eşim bazen çocuk gibi davranıyor. Düşünceleri çok yozlaşmış geliyor bazen. Eşimi çok seviyorum gerçekten çok seviyorum ama bu şekilde devam edemiyorum. Fazla uzatmadan konuya giriyorum..
Eşimin ve benim ailemin yaşadığı şehirde değiliz. Ama daha 8 9 aylık evli olmamıza rağmen eşimin ailesinin yanında yaşar gibi eve gelip valiz hazırlayıp çıkıyoruz. Sonra 2 3 gün kendi evimizdeyiz ve tekrar. Kendi kurulu düzenimiz yok işi gereği sürekli eşyalı evlerde farklı farklı şehirlere gidiyoruz. Eğitim hayatım sekteye uğruyor. Ailesine aşırı bağımlı öyle ki onlarla benim dedikodumu yapıyor ve ablası yengesi bunu bana nispet yaparak anlatıyor. Evlerindeki kameradan sürekli ailesini izliyor o derece. Ailesini başta çok sevdim çok istedim. Onları kendi ailem kabul ettim ama acı gerçek çok geçmeden suratıma çarptı. Benden kelimenin tam anlamıyla nefret ediyorlar eşimi dolduruyorlar. Onların yaşadığı şehire gidip eşimin işini her şeyi bırakıp onların istediği işte çalışmasını benim sürekli gidip gelip temizlik yapmamı istiyorlar. Ve eşim bütün bunları görüp farkında olmasına rağmen hâlâ bu konu ile ilgili bir şey yapmak yerine onların ayak işlerine koşuyor. Evli 29 yaşında bir adam annesini ablasını babasını abisini günde 3 4 kere bazen daha fazla aramaz en azından bu bana garip geliyor. Benim de hatalarım oluyor tabii ki fevrileştiğim yerler oluyor. Kimse kusursuz değildir ben kendi suçlarını biliyorum ama bunları düzeltmek için çabalıyorum. O ise bana yalan söylüyor benden gizli kiramızı ödemeyip evde bizi tabiri caizse aç bırakıp ailesine para gönderiyor. Öyle ki şehir değiştiriyoruz ve bundan benim gideceğimiz gün haberim oluyor. Hiçbir şeyde söz hakkım yok ve sürekli düzeleceğini hata yaptığını söyleyip sözler verip tekrardan aynı şeyleri yaşatıyor. 3 aylık hamileydim doktor uzun yola gitmememi kistten dolayı riskli olduğunu söyledi ona rağmen beni şehir dışına ailesinin yanına götürdü ve düşük yaptım. Ne beni ne kendi çocuğunu düşünmedi. Oysa ki sadece aile olmak istemiştim kendi ailemi hiçe sayıp onu ve ailesini ailem bildim. Ölmeyi bile düşündüm ve artık kaldıramıyorum. Eşimin biraz olsun kök ailesinden uzaklaşıp evliliğimizin farkında olması için ne yapabilirim. Eminim benden yaşça büyük ablalarım vardır sorum size nolur yardımcı olun.
Ne yazık ki istemiyorlar ve çok netler. 2 kere gittim ve beni geri gönderdiler yalvarmalarıma ayılıp bayılmama rağmenAileniz çok mu katı? Affetmeyeceklerine mi inanıyorsunuz? En iyisi ailenizin yanında olmanız şimdi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?