Konu sahibi adamın parasını istemeyebilir evet.Ama bu gururu geçip şöyle bir şey yapabilir.İkisine de tazminat davası açabilir ve oradan gelecek paranın bir hayır kurumuna bağışlanacağını belirtebilir.Konu sahibi emin olsun onlara karşı açacağınız maddi manevi tazminat davası,onları gerçekten maddi ve manevi olarak kötü etkileyecektir.
Arkadaş belli ki kendisi bir zarar vermek istemiyor, daha doğrusu uğraşmak istemiyor karşı tarafla, bu da bir tercihtir.
İnsan böyle bir durumda sadece kendini kurtarmak isteyebilir, kendi acısı dinsin yeter, onlar zarar görse ne görmese ne, kadının içi yanıyor,karşı tarafa tazminat açsa ne olur açmasa ne, o iğrenç adamın parasını alsa ne almasa ne, alırsa zarara uğratır belki ama uğraşmaya değer mi, hep dedik ya onlar zaten bulacaklarını bulacaklardır.
Özel bir uğraşa gerek yok ki. Arkadaş onlarla savaşmak yerine , biran önce kurtulmaya çalışsa daha iyi değil mi?
Onlara savaş açıp uğraşsa da içi soğur mu, soğumaz bence. Uğraşmanın pek manası yok gibi yani.
Olayların içinden ne kadar çabuk çıkarsan, uzaklaşırsan, o kadar yaran çabuk soğur bence.
Onlar en büyük zararı kendilerine zaten vermişler, uğraşması arkadaşı psikolojik olarak yormaktan fazla birşeye yaramaz bence.
Canım arkadaşın eşi ve kadın arasında 1,5 yıldır ilişki varmış,ama kadının fred le arkadaşlığı 5 ay önce başlamış.
O kadını alacaksın sokağın ortasın daa evire çevire allahım sen böylelerin şerrinden koru yarabbim...Pislik lanet insan bide utanmadan evin içine giriyor .Canım emin ol böyle sinsi lanet insanların sonu iyi bitmez..Ferah tut içini imtihandasın çok çok ağır bir imtihan hemde rabbim kolaylık versin sana
Nereden nasil baslasam da icimdeki cigligin yankisini sizlere ulastirabilsem?
Yazacagim her kelime kifayetsiz kalir icimdeki kanayan yarayi anlatmaya, bu oyle birsey ki sanki tum uzuvlarimi keskin bir bicakla ligme ligme dogruyorlar...
12 senelik bir evliligin son 2 senesinde bir barisik bir kus surdurdugum iliskimin, 1 bucuk sene once epilepsi hastasi olan bebegimi kaybettikten sonra, suregelen anlasmazliklar zincirine bir yenisi daha eklenerek problem problemi dogurmustu ki biz yine de diger yavrularimiza sarilarak birbirimize destek olarak daha fazla anlayis gostererek bu acinin zaman icinde kabuk baglamasini sagladik, ve yine hep yeniden diyerek inancla askla tekrar devam ettik...
Taa ki 5 ay oncesine hastane koridorunda bir el omzuma dokunana kadar, bir cift kahverengi goz uzun uzun bakiyordu bana, sonunda merhaba diye baslayan konusmamiz koyu bir sohete birakti o gun yerini, aslinda bu kisi yanimdaki apartman da oturan sahistan baskasi degildi, arada camdan bakarken gordugumden ibaretti sureti sadece ama nedense o gune kadar asla tek kelime dahi etmemistik..
O hastane koridorunda basladigimiz arkadasligimiz zaman icinde oyle bir hal almisti ki, artik gecelere kadar oturuyor cay kahve yemek birbirimiz olmadan yapamiyorduk, konusmadigimiz birbirimizin sesini duymadan gecen tek bir gunumuz dahi yoktu. Oyle ki artik okuldan bile almaya geliyordu beni, hayatimizi en ince ayrintisina kadar anlatiyor, delicesine guveniyorduk birbirimize...
1 bucuk ay once yine esimle saglikli iletisim kuramadigimiz kanaatine varip ayri yasama karari aldigimiz 15.gun de bir tanidik esimin arabasinin farkli bir yere park edildigini sonrasinda yanimdaki apartmana girdigini soyleyene dek asla hicbir seyden suphelenmemistim, bunun esime bir soylentiden ibaret oldugunu anlattigimdaki, verdigi cevap;' O benim 1 bucuk senedir esim, dini nikahimiz var, helalim' diyordu,hemen akabinde; 'seni artik sevmiyorum istemiyorum, iki dunya bir araya gelse de artik seninle yasamam' diyordu da baska birsey demiyordu.
Bunlari soyleyen benim delicesine sevdigim o adammiydi?
Aslinda bu bir kabustu, ve ben esimi uyandirip, cok kotu bir kabus gordum deyip, sarilarak onu koklayarak tekrar uykuya dalacaktim..
Ama bu gercegin taa kendisi idi, bana bu seref....... yapan gozlerine bile bakarken icimin titredigi, ellerine dokunurken kalbimin gum gum attigi, erkegim herseyim dedigim kisi miydi?
Ya o bir yilan gibi sinsice yuvamin icine suzulup, zaman icinde yavas yavas adim adim esimi zehirleyen o kisi?
Ben hayatimin en buyuk kazigini yedim, ve ben suan aslinda yasamiyorum sadece nefes aliyorum, taa baslar da yazdigim gibi, her bir uzvumu bicaklarla kesip ligme ligme ediyorlar, simdi soyleyin bana, nasil unuturum nasil silerim onu icimden, nasil bakarim onune onsuz?
Yaptigi tum cirkefliklerine ragmen, nasil da seviyorum onu, bu etik degil!
Lanet olsun kalbim neden cikaramiyorum onu bir an bile aklimdan`?
O eller nasil baska elleri tuttu?
O diller nasil baska kadina helalim dedi?
O dudaklar nasil baska dudaklari optu?
Ben tum bu sorular icinde kafayi siyirmak uzereyim, psikolojik destek aliyorum ama yok yokkkkkk olmuyor, akimdan tek saniye olsun cikaramiyorum arkadaslar.... (ne bana hazirlanan bu kahpe tuzagi ne de lanet olsun ki bana bunlari yasatan kocam dedigim adami!)
Arkadaslar bazen okadar guclu hissediyorum ki kendimi, bana yapilanlari dusundukce daha bir hirslaniyorum dimdik duruyorum,
Ama bazen de oyle bir hal icerisine burunuyorum ki, darmadagin oluyorum ne gucum kaliyor ne de o dimdik durma istegim..
Neden surekli farkli reaksiyonlar gosteriyor duygularim, hal boyle olunca da yorgun argin dalmaya calisiyorum uykulara....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?