ne bileyim. fazla bir şeyler de sorgulamıyorum ki aslında bana göre. bilmiyorum.Bazen hayatı gereğinden fazla sorgularız. Sorgulama sonucunda kendi mantığımıza uygun manalar çıkaramazsak boşluğa düşeriz.
Sizinki de buna benzer bi boşluk olabilir mi?
Ya da zaten bazı şeylere sahip oluşunuz sizi hedef koymaktan bir amaç belirlemekten mi uzaklaştırıyor.
Benim düşünceme göre amaçsızlık insanı bu düşüncelere sevk ediyor.
Sizde eksik olan ne bir düşünün derim. Tatmin olmadığınız nokta neresi
Onu anladim.Bazen bende de daha mutlu oldugum anlarda oyle dusunurken bulabiliyorum.Ama ya gecmistekiler yipratti yada depresyon.Depresyon nedensiz de cokebilir insana.Belki henuz degilsin ama gireceksin.benim durumum biraz daha farklı. mesela aşk acısı çektiğim zaman deli gibi mutsuzdum, yalnızdım. konuşacak kimsem yoktu, dibine kadar asosyaldim. acı çekmek için bi sebebim vardı. ama inan daha rahattım, çünkü geçeceğini biliyordum. ama şimdiki durumum böyle değil. güzel şeyler yapıyorum. güzel vakit geçiriyorum. geçenlerde gülmekten başıma ağrı girdi mesela. ama hemen sonrasında yine aynı "napıyorum olm ben, niye yaşıyorum ki?" temalı şarkı kafamın içinde çalmaya devam etti
hayatımın bir anlamı yok. ne için yaşadığımı bilmiyorum.
isyan edecek hiçbir şeyim yok. bu zamana kadar ciddi hiçbir problem yaşamadım. sağlıklıyım, anam babam hayatta. öğrenciyim ve çok iyi bir bölümde okuyorum. birçok insanın yerimde olmak isteyeceğine eminim. açlık görmedim, kıtlık görmedim. savaş-zulüm görmedim.
şükredilecek bir hayatım olduğunun farkındayım. "savaş var, insanlar ölüyor" yazacak olan anlayışsızlar varsa lütfen onları şimdiden pistin dışına alalım.
neden yaşadığımı bilmiyorum. manasız geliyor. neden sabah kalkıp okula gidiyorum? neden bir mesleğe sahip olmalı, bir işte çalışmalıyım? neden okul sonrası arkadaşlarımla kahve içiyorum? neden yeni yerler geziyorum? neden birisinden hoşlanıyorum? neden hoşlandığım kişi benden hoşlanmayınca üzülüyorum?
ritüellerin amacı ne? ben bunları neden yapıyorum?
yaşadığım hayat beni tatmin etmiyor. neden vakit öldürdüğümüzün cevabını bulabilmiş değilim.
hayatında değişiklik yap, yeni insanlarla tanış, yeni yerler gör demeyin. yaptım çünkü. nerdeyse 2 aydır (geçici bir süreliğine) başka bir ülkede yaşıyorum. yaşam stilim komple değişti. başta iyi gelir gibi oldu. ama zaman geçip buraya alışınca o iyi hissetme hissi yine geçti.
dini inancım yok. dinlere inanmıyorum. eskiden inanırdım. o zaman her şey daha kolaydı. beni herkesten daha çok seven bir varlık olduğuna inanırdım. mutsuz olsam da sorun değildi, bu dünya geçiciydi. hepi topu 70 yılım ya var ya yoktu, sadece buraya katlanmalıydım. ondan sonrası sonsuz mutluluk ve huzurdu.
şimdi buna da inanmıyorum. bu dünyada vakit geçirmek için hiçbir sebebim yok.
geçenlerde bir kiliseye gittim. kocaman bir defter var. adını, adresini ve ne için dua edilmesini istediğini yazıyorsun. "hayatın anlamsız olduğunu düşünüyorum" yazdım. "lütfen benim için dua edin".
böyle dedim diye depresyondayım sanmayın. bir iki defa bu meseleyi birileriyle konuşmaya çalıştım. "sana inanmıyorum. böyle diyorsun ama sürekli gülüyorsun" dediler.
evet sürekli gülüyorum.
kahkaha atmayı seviyorum.
ufak şeylerden mutlu olmaya çalışıyorum.
geçenlerde birisinden "sürekli mutlusun, gittiğin yere neşe getiriyorsun" lafını duydum.
karşılık olarak "o palyaço benim!" diye bağırasım geldi.
dıştan mutluyum evet.
ama aslında değilim.
çok dağınık anlattım ama lafın kısası;
uzun süredir büyük bir boşluk içerisindeyim.
ve nasıl çıkacağımı bilemiyorum.
Derdiniz çok gerçek bir dert. Kendinizi çok güzel ifade etmişsiniz. Var oluşla ilgili çekilen acı gerçek bir acıdır. Felsefe okumaları yapmaya ne dersiniz? Filozoflar kendilerini aşmış insanlar. Eminim Size iyi gelecektir. Bu arada tanrıya inanıyorum. Ve Size yardım etmesini diliyorum.hayatımın bir anlamı yok. ne için yaşadığımı bilmiyorum.
isyan edecek hiçbir şeyim yok. bu zamana kadar ciddi hiçbir problem yaşamadım. sağlıklıyım, anam babam hayatta. öğrenciyim ve çok iyi bir bölümde okuyorum. birçok insanın yerimde olmak isteyeceğine eminim. açlık görmedim, kıtlık görmedim. savaş-zulüm görmedim.
şükredilecek bir hayatım olduğunun farkındayım. "savaş var, insanlar ölüyor" yazacak olan anlayışsızlar varsa lütfen onları şimdiden pistin dışına alalım.
neden yaşadığımı bilmiyorum. manasız geliyor. neden sabah kalkıp okula gidiyorum? neden bir mesleğe sahip olmalı, bir işte çalışmalıyım? neden okul sonrası arkadaşlarımla kahve içiyorum? neden yeni yerler geziyorum? neden birisinden hoşlanıyorum? neden hoşlandığım kişi benden hoşlanmayınca üzülüyorum?
ritüellerin amacı ne? ben bunları neden yapıyorum?
yaşadığım hayat beni tatmin etmiyor. neden vakit öldürdüğümüzün cevabını bulabilmiş değilim.
hayatında değişiklik yap, yeni insanlarla tanış, yeni yerler gör demeyin. yaptım çünkü. nerdeyse 2 aydır (geçici bir süreliğine) başka bir ülkede yaşıyorum. yaşam stilim komple değişti. başta iyi gelir gibi oldu. ama zaman geçip buraya alışınca o iyi hissetme hissi yine geçti.
dini inancım yok. dinlere inanmıyorum. eskiden inanırdım. o zaman her şey daha kolaydı. beni herkesten daha çok seven bir varlık olduğuna inanırdım. mutsuz olsam da sorun değildi, bu dünya geçiciydi. hepi topu 70 yılım ya var ya yoktu, sadece buraya katlanmalıydım. ondan sonrası sonsuz mutluluk ve huzurdu.
şimdi buna da inanmıyorum. bu dünyada vakit geçirmek için hiçbir sebebim yok.
geçenlerde bir kiliseye gittim. kocaman bir defter var. adını, adresini ve ne için dua edilmesini istediğini yazıyorsun. "hayatın anlamsız olduğunu düşünüyorum" yazdım. "lütfen benim için dua edin".
böyle dedim diye depresyondayım sanmayın. bir iki defa bu meseleyi birileriyle konuşmaya çalıştım. "sana inanmıyorum. böyle diyorsun ama sürekli gülüyorsun" dediler.
evet sürekli gülüyorum.
kahkaha atmayı seviyorum.
ufak şeylerden mutlu olmaya çalışıyorum.
geçenlerde birisinden "sürekli mutlusun, gittiğin yere neşe getiriyorsun" lafını duydum.
karşılık olarak "o palyaço benim!" diye bağırasım geldi.
dıştan mutluyum evet.
ama aslında değilim.
çok dağınık anlattım ama lafın kısası;
uzun süredir büyük bir boşluk içerisindeyim.
ve nasıl çıkacağımı bilemiyorum.
Ben de onu diyecektim ama felsefe sanki fayda getirmez gibi bir anlayisim var.Derdiniz çok gerçek bir dert. Kendinizi çok güzel ifade etmişsiniz. Var oluşla ilgili çekilen acı gerçek bir acıdır. Felsefe okumaları yapmaya ne dersiniz? Filozoflar kendilerini aşmış insanlar. Eminim Size iyi gelecektir. Bu arada tanrıya inanıyorum. Ve Size yardım etmesini diliyorum.
:)İnancı olmayan biri neden dua ister ki beynim yandı
Meselelere bakış açısını ciddi bir şekilde değiştirir. Bu insanlar hayata dair anlam bulmak yaratmak için ömürlerini vermişler. Mutlaka düşünce dünyasına katkısı olur.Ben de onu diyecektim ama felsefe sanki fayda getirmez gibi bir anlayisim var.
ahahahah :) aşık olsam keşke. ben de istiyorum bir aşk. ayaklarım kesilsin yerden.bunun ilacı biraz mucizeler bence ya da aşk
aslında hep istedim felsefe okumaları yapmayı ama hep de çekindim. çünkü uçsuz bucaksız bir derya ve ben bu konuda sıfırım. başlayınca anlamamaktan, nerden başlayacağımı bulamamaktan, kaybolmaktan korkuyorum. siz felsefeden anlıyorsanız bana yardım edebilir misiniz? :)Derdiniz çok gerçek bir dert. Kendinizi çok güzel ifade etmişsiniz. Var oluşla ilgili çekilen acı gerçek bir acıdır. Felsefe okumaları yapmaya ne dersiniz? Filozoflar kendilerini aşmış insanlar. Eminim Size iyi gelecektir. Bu arada tanrıya inanıyorum. Ve Size yardım etmesini diliyorum.
duanız için çok teşekkür ederim :) ben henüz adını koyamadığım enerjilere, bir şeylere inanıyorum. yazdığınızı okumak iyi hissettirdi :)Sen inanmasan da sana dua edeceğim kabul olur veya olmaz. Bir zamanlar benim bir parçamda senin gibi boşluktaydı onu öyle gördükçe kahroluyordum. Şimdi iyi çok şükür. Umarım toparlanırsın. Sana psikologa falan git demeyeceğim çünkü yazdıklarından anladığım kadarıyla aklı başında kültürlü birikimli birisin. Zamanı geldiğinde bu boşluğu doldurup daha iyi olacağına inanıyorum.
:)
ne kadar anlayışsız, boş bir yorum bu.
siz bunu gerçekten merak ettiğiniz için sormadınız bana. çünkü cidden meraktan soran biri, böyle yazmazdı. ama ben "insan gibi" sormuşsunuz diye farz ederek yazayım.
dinlere inanmıyorum. ama evrende bir enerji, bir şeyler olduğuna inanıyorum. komik ama bazen bazı şeylere okuyup üflemenin iyi gelebileceğini düşünüyorum.
sebebini bilmem. ama var bi enerji, bana göre.
belki birinin benim için dua etmesi de enerji gönderir. gelir ulaşır bana. iyi eder. bilemem ki.
ben inanmıyorum ama belki gerçekten de hıristiyanlık doğrudur. hak dindir. kilisede dindar hıristiyanların ettiği içten duanın yüzü suyu hürmetine tanrı hayatımı güzelleştir. bilemem. kesin konuşamam. inanç bu.
zarar gelmez. ne var ki?
ama en samimi şekliyle cevap vermem gerekirse;
kiliseleri seviyorum. zaten içimde bir boşluk var ya, böyle dini bir ortama girince o boşluk iyice artıyor. kiliselerde kendimi kötü hissediyorum. o an da öyle değişik bir ruh hali içindeydim. orda öyle bir defter görünce de yazmak istedim. benden bir şey kalsın istedim. aynı zamanda şansımı denemek istedim. zararı olmayacağı kesin, ama ya faydası olursa? :)
bir de konu dışı ama bir şey diyeyim mi…
sizi yorumlarınızdan biliyorum. bildirim gelip nickinizi görünce içimden bi uff dedim. yanılmamışım. anlayışsız, vizyonsuz bir yorum. dert yanan birine cevap olarak yazılmış dalga geçmeli bir yorum.
ne olursunuz kalbinizi güzelleştirin. nickinizi görmek bile yorumunuzu tahmin etmemi sağlıyor. ne olursunuz az güzelleşin…
yok artık. siz resmen önyargılı davranıyorsunuz. benim dini inancım yok diye sizin müslüman olmanız neden beni rahatsız etsin ki? şu forumda dindar insanlara karşı kötü yazdığım tek bir yorum bulamazsınız. ama mutsuz olduğunu yazan bir üyeye "sizin inançlı birisi olduğunuzu biliyorum, lütfen yanlış anlamayın ama namaz kılıp dua etmenin size iyi geleceğini düşünüyorum" yazdığımı biliyorum. inançlı insanlardan nefret etmekle suçlayabileceğiniz en son kişilerdenimdir belki deAkılda kalıcı olmak güzel ama demekki pekte iyi hatırlanmıyorum sizin tarafınızdan. Ne rahatsız etti sizi mesela? İnançlarım olması falan mı?
Keşke bana güzelleşin diyceğinize kendiniz güzelleşseniz. Bkz: bomboş olmuş içiniz. Bence psikolağa gidin.
yok artık. siz resmen önyargılı davranıyorsunuz. benim dini inancım yok diye sizin müslüman olmanız neden beni rahatsız etsin ki? şu forumda dindar insanlara karşı kötü yazdığım tek bir yorum bulamazsınız. ama mutsuz olduğunu yazan bir üyeye "sizin inançlı birisi olduğunuzu biliyorum, lütfen yanlış anlamayın ama namaz kılıp dua etmenin size iyi geleceğini düşünüyorum" yazdığımı biliyorum. inançlı insanlardan nefret etmekle suçlayabileceğiniz en son kişilerdenimdir belki de
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?