• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayatta bir amacım yok, mutsuzum. neden?

morBalik

morBalik

I believe in pink.
Kayıtlı Üye
2 Mart 2011
591
33
118
19 yaşındayım ve yurtdışında bir üniversite okuyrorum.
kişiliğimin yerine oturmaya başladığı 12-13 yaşlarından beri kendime ne bir yol, ne de bir amaç bulabildim.
öylesine, amaçsız yaşıyorum.
okula gidiyorum, geliyorum. mecburum bu şekilde yaşamaya devam ediyorum.
geleceğe bakıyorum, düşünüyorum, hayal ediyorum ama yok nafile...
geleceğimde ne evlenip çoluk çocuğa karışmayı istiyorum, plan yapıyorum.
nede kariyerimde yükselmeyi düşünüyorum.
yok işte yok. amacım derdim hedefim yok. okuldan eve, arkadaşlarla gez dolaş tekrar dön. 4 ay sonra okul kapansın. türkiyeye dön ailenle takıl 1 ay sonra bin uçağa tekrar dön okul başlasın blablabla.
hadi gitsin bitsin okul. bir işe girip çalışıyım bu sefer? sabah kalk işe git. akşamın köründe dön evine yorul yat sabah kalk işe git.
gerçekten bilmiyorum. hiç bir amacım yok, samandan farksızım. bu yüzden kendi kendimi yiyorum. hep kendimle konuşuyorum.
panik atak hastayım, çölyak hastasıyım, sanırım birde depresyona girdim. aslında hep depresyondaymışım.
yalnızım milyarlarca kişinin arasında yalnızım.
en ufak şeyi stres yapıyorum. vizelere girmekten tutun, dışarı arkadaşlarla yemek yemeye gitmeye kadar. hayatım hep bir stres içinde. mide bulantıları içinde, mutsuzluk içinde.
 
yahu daha ne istiyosun ne hareketli hayatın var şuanda keyfini çıkar merak etme yaşın ilerledikçe bunları düşünücek zamanın olmıyacak keşke derdim bu olsaymış diyeceksin :34:
 
morBalik .!.:
19 yaşındayım ve yurtdışında bir üniversite okuyrorum.
kişiliğimin yerine oturmaya başladığı 12-13 yaşlarından beri kendime ne bir yol, ne de bir amaç bulabildim.
öylesine, amaçsız yaşıyorum.
okula gidiyorum, geliyorum. mecburum bu şekilde yaşamaya devam ediyorum.
geleceğe bakıyorum, düşünüyorum, hayal ediyorum ama yok nafile...
geleceğimde ne evlenip çoluk çocuğa karışmayı istiyorum, plan yapıyorum.
nede kariyerimde yükselmeyi düşünüyorum.
yok işte yok. amacım derdim hedefim yok. okuldan eve, arkadaşlarla gez dolaş tekrar dön. 4 ay sonra okul kapansın. türkiyeye dön ailenle takıl 1 ay sonra bin uçağa tekrar dön okul başlasın blablabla.
hadi gitsin bitsin okul. bir işe girip çalışıyım bu sefer? sabah kalk işe git. akşamın köründe dön evine yorul yat sabah kalk işe git.
gerçekten bilmiyorum. hiç bir amacım yok, samandan farksızım. bu yüzden kendi kendimi yiyorum. hep kendimle konuşuyorum.
panik atak hastayım, çölyak hastasıyım, sanırım birde depresyona girdim. aslında hep depresyondaymışım.
yalnızım milyarlarca kişinin arasında yalnızım.
en ufak şeyi stres yapıyorum. vizelere girmekten tutun, dışarı arkadaşlarla yemek yemeye gitmeye kadar. hayatım hep bir stres içinde. mide bulantıları içinde, mutsuzluk içinde.
Genişletmek için tıkla...


Ben de 19 yaşındayım senin dediğin şeylerin bir kısmını (kariyerim dışında) bazen ben de düşünüyorum ama hayatın zorluklarını görünce bir şeyler yapmaya gerçekten mecbursun. Önemli olanda bunun farkında olup düşünmek. Benim hayallerimden biri de erasmusla yurt dışında okumak kii sen buna sahipsin. Belki de hayatın çok rahat bu yüzden böyle düşünüyorsun.Ama tavsiyem stresini falan azaltmak istiyorsan kendine bir hedef çizmeye çalış yani hayatında bir amaç olsun.Dertsiz insan zaten olmaz, ama depresyona falan girerek tek yaptığın şey kendine zarar vermek olur :)
 
bibitutiso .!.:
yahu daha ne istiyosun ne hareketli hayatın var şuanda keyfini çıkar merak etme yaşın ilerledikçe bunları düşünücek zamanın olmıyacak keşke derdim bu olsaymış diyeceksin :34:
Genişletmek için tıkla...

hareketli hayat demek benim için işkence demek. ben yatağından çıkmak istemeyen bir insanım.
en ufak olay benim için kriz demek, heyecan demek, hayatım zehir oluyor
 
morBalik .!.:
19 yaşındayım ve yurtdışında bir üniversite okuyrorum.
kişiliğimin yerine oturmaya başladığı 12-13 yaşlarından beri kendime ne bir yol, ne de bir amaç bulabildim.
öylesine, amaçsız yaşıyorum.
okula gidiyorum, geliyorum. mecburum bu şekilde yaşamaya devam ediyorum.
geleceğe bakıyorum, düşünüyorum, hayal ediyorum ama yok nafile...
geleceğimde ne evlenip çoluk çocuğa karışmayı istiyorum, plan yapıyorum.
nede kariyerimde yükselmeyi düşünüyorum.
yok işte yok. amacım derdim hedefim yok. okuldan eve, arkadaşlarla gez dolaş tekrar dön. 4 ay sonra okul kapansın. türkiyeye dön ailenle takıl 1 ay sonra bin uçağa tekrar dön okul başlasın blablabla.
hadi gitsin bitsin okul. bir işe girip çalışıyım bu sefer? sabah kalk işe git. akşamın köründe dön evine yorul yat sabah kalk işe git.
gerçekten bilmiyorum. hiç bir amacım yok, samandan farksızım. bu yüzden kendi kendimi yiyorum. hep kendimle konuşuyorum.
panik atak hastayım, çölyak hastasıyım, sanırım birde depresyona girdim. aslında hep depresyondaymışım.
yalnızım milyarlarca kişinin arasında yalnızım.
en ufak şeyi stres yapıyorum. vizelere girmekten tutun, dışarı arkadaşlarla yemek yemeye gitmeye kadar. hayatım hep bir stres içinde. mide bulantıları içinde, mutsuzluk içinde.
Genişletmek için tıkla...

Farklı hayaller kurmayı dene, evlilik ve kariyer üzgünüm ama çok klasik şeyler. (Kötü değiller elbette, güzeller, ancak klasikler ve herkesin isteği bu yönde olmayabilir.)

İlla bir yönde bir yeteneğin veya en azından ilgin vardır. Yazmak, müzik, resim çizmek, dağcılık, tırmanıcılık, bilgisayar oyunları, paten kaymak, basketbol, voleybool, ne bileyim ukulele çalmak? Daha bir sürü seçenek var. Yapmaktan zevk aldığın bir şey illa bulucaksın. Sevdiğin konuda hiç yeteneğin olmasa bile pes etme sevdiğin için yap. Mesela benim parmaklarım oldukça kısa ve araları kapalı diye hiçbir zaman telli çalgıda bir uzman olamayacağım ama keman/gitar çalmak beni rahatlatır. :)

Uzun bir süre böyle devam edersen doktora git elbette bu arada.
 
Yaşıtız, yaşadıklarının aynısın Türkiye'de yaşıyorum ben de. Başka bir farkımız yok.
Şimdi tatil oldu eve geldim depresyona girdim resmen toparlanamıyorum. İnsanın amaçsız olması çok şey kaybettiriyor.
 
Bölümünü mü sevmiyorsun? Belki daha renkli, daha çekici bir meslek değildir bölümün sana göre
Ya da belki aşka ihtiyacın vardır?
Kapılarını hiçbir şeye kapatma. Evlilik vs hedefim yok deme yani
Bilmediğin için şimdikinden farksız olacağını düşünmen normal
Amaan deyip geçme hiçbir şeye belki umduğundan daha güzel olur her şey
sonuçta kimse yemediği bir yemeğin tadını bilemez
 
Son düzenleme:
iste bunlar hep panik atak:)malum onun olduğu yerde depresyon olmazsa olmaz..tedavi görüyomusun ?
 
sanki böyle bir konunuz daha vardı sizin ya da böyle bir konuya yorum yazmıştınız, hatırlıyorum sizi. aramızda 10 yaş var ve siz böyle konuşunca ben üzülüyorum. 10 yıl öncesinde kendimi düşünüyorum. üniversitede tek derdi vize, kilo olan bir genç kızdım ve anlattıklarınıza bakılırsa çok şükür sizin de öyle büyük sorunlarınız yok.

Sanırım panik atak nedeniyle depresyondasınız (çok yakınım da aynı hastalıktan müzdarip, anlıyorum neler yaşadığınızı) ve umarım tedavi görüyorsunuzdur. ilaç ve terapi şeklindeki tedavilerin faydası olduğunu görüyorum etrafımdan.

Burada yazdıklarımız bir işe yarar mı bilmiyorum ama ben yazayım yine de. öncelikle belki de yurtdışında ailenizden uzakta okumak, orada uzun zaman geçirmek size iyi gelmiyordur. bu konuyu düşündünüz mü, paylaştınız mı ailenizle? kendinizi güvensiz hissediyorsunuz belki yabancı memleketlerde. yani bu durum bazılarımıza çok güzel gibi gelse de bazılarına korkutucu gelebilir.

sonra amacım yok diyorsunuz ama inanın 19 yaşında iken benim de iş dünyasının en büyük ceo su olmak, 4 çocuk sahibi olmak, zengin bir koca bulmak, atomu parçalamak gibi hedeflerim yoktu ve inanıyorum çoğu kişinin de 19 yaşı vizeleri atlatmak, belki hafif kalp çarpıntıları yaşamak, kiloluysa zayıflamak, güzel görünmek... gibi hedefleri vardır. 19 yaş nedir ki yahu? gencecik, bahar mevsimi.

biraz kafanızı boşaltmalısınız, geleceğe odaklanmak niye? siz önce gününüzü keyiflendirin sonra ister istemez yumurta kapıya dayanınca işi de düşünürsünüz, kocayı da, çocuğu da.

zorlayın kendinizi ve küçük şeylerden mutlu olmaya bakın. sağlıkla uyandığınız her günün önemini anlamak için belki bulunduğunuz yerdeki yardım kuruluşlarında gönüllü çalışarak şükretmeye başlayabilirsiniz.

Emin olun hayat yine de yaşamaya değer.
 
Son düzenleme:
kesınlıkle cok dogru soluyor. bende 18-19 yasında vizeleri dusunen bi ınsandım.. ama asla senın gibi amacsız degıldım. bı hedef koydum onume ve ona dogru ılerlemeye calısıyorum

suan yas oldu 27 ha ama gene hedeflerım var tam ulasmıs degilim. hedeflerın olmazsa amacın olmazsa cok kotu hıssedersın neden yasıyorumkı ben dersin.. onune bı hedef koy spor yapcam bunu yapcam vs vs ozaman depresyonada gırmessn

hsos .!.:
sanki böyle bir konunuz daha vardı sizin ya da böyle bir konuya yorum yazmıştınız, hatırlıyorum sizi. aramızda 10 yaş var ve siz böyle konuşunca ben üzülüyorum. 10 yıl öncesinde kendimi düşünüyorum. üniversitede tek derdi vize, kilo olan bir genç kızdım ve anlattıklarınıza bakılırsa çok şükür sizin de öyle büyük sorunlarınız yok.

Sanırım panik atak nedeniyle depresyondasınız (çok yakınım da aynı hastalıktan müzdarip, anlıyorum neler yaşadığınızı) ve umarım tedavi görüyorsunuzdur. ilaç ve terapi şeklindeki tedavilerin faydası olduğunu görüyorum etrafımdan.

Burada yazdıklarımız bir işe yarar mı bilmiyorum ama ben yazayım yine de. öncelikle belki de yurtdışında ailenizden uzakta okumak, orada uzun zaman geçirmek size iyi gelmiyordur. bu konuyu düşündünüz mü, paylaştınız mı ailenizle? kendinizi güvensiz hissediyorsunuz belki yabancı memleketlerde. yani bu durum bazılarımıza çok güzel gibi gelse de bazılarına korkutucu gelebilir.

sonra amacım yok diyorsunuz ama inanın 19 yaşında iken benim de iş dünyasının en büyük ceo su olmak, 4 çocuk sahibi olmak, zengin bir koca bulmak, atomu parçalamak gibi hedeflerim yoktu ve inanıyorum çoğu kişinin de 19 yaşı vizeleri atlatmak, belki hafif kalp çarpıntıları yaşamak, kiloluysa zayıflamak, güzel görünmek... gibi hedefleri vardır. 19 yaş nedir ki yahu? gencecik, bahar mevsimi.

biraz kafanızı boşaltmalısınız, geleceğe odaklanmak niye? siz önce gününüzü keyiflendirin sonra ister istemez yumurta kapıya dayanınca işi de düşünürsünüz, kocayı da, çocuğu da.

zorlayın kendinizi ve küçük şeylerden mutlu olmaya bakın. sağlıkla uyandığınız her günün önemini anlamak için belki bulunduğunuz yerdeki yardım kuruluşlarında gönüllü çalışarak şükretmeye başlayabilirsiniz.

Emin olun hayat yine de yaşamaya değer.
Genişletmek için tıkla...
 
sen biçok kişinin hayalini yaşıyosun şuanda. yurtdışında okuyosun, istediğin gibi gezip tozma özgürlüğüne sahipsin, sanırım maddi sıkıntı da çekmiyosun. ahh be kızım neyi dert ediyosun diyeceğim ama belli ki hastasın. mutlaka tedavi olmalısın. maddi durumun yerinde, git bi psikoloğa bekleme bile.
 
Ben de ara sıra bu moda giriyorum senin iyi en azından arkadaşlarınla geziyon ara sıra benim arkadaşlarımla da aram bozuk ve hayattta en değer verdiğim kişi kardeşim hasta neyse elindekilerle mutlu ol ve anın tadını çıkar mutluyken sorunlarını düşünme ve hayatına bi anlam getir ne anlamı biz bu hayattta bi sınavdayız kendini Allaha ver hayattta yaşama amacın iyilik yapmak ve Allaha ulaşmak cennete girmek olsun bi amacım yok diyodun ya al sana amaç amaçların en güzeli bu dini davranış biçimi yaşam tarzı ve yaşama amacı olarak gör bence :1:
 
morBalik .!.:
19 yaşındayım ve yurtdışında bir üniversite okuyrorum.
kişiliğimin yerine oturmaya başladığı 12-13 yaşlarından beri kendime ne bir yol, ne de bir amaç bulabildim.
öylesine, amaçsız yaşıyorum.
okula gidiyorum, geliyorum. mecburum bu şekilde yaşamaya devam ediyorum.
geleceğe bakıyorum, düşünüyorum, hayal ediyorum ama yok nafile...
geleceğimde ne evlenip çoluk çocuğa karışmayı istiyorum, plan yapıyorum.
nede kariyerimde yükselmeyi düşünüyorum.
yok işte yok. amacım derdim hedefim yok. okuldan eve, arkadaşlarla gez dolaş tekrar dön. 4 ay sonra okul kapansın. türkiyeye dön ailenle takıl 1 ay sonra bin uçağa tekrar dön okul başlasın blablabla.
hadi gitsin bitsin okul. bir işe girip çalışıyım bu sefer? sabah kalk işe git. akşamın köründe dön evine yorul yat sabah kalk işe git.
gerçekten bilmiyorum. hiç bir amacım yok, samandan farksızım. bu yüzden kendi kendimi yiyorum. hep kendimle konuşuyorum.
panik atak hastayım, çölyak hastasıyım, sanırım birde depresyona girdim. aslında hep depresyondaymışım.
yalnızım milyarlarca kişinin arasında yalnızım.
en ufak şeyi stres yapıyorum. vizelere girmekten tutun, dışarı arkadaşlarla yemek yemeye gitmeye kadar. hayatım hep bir stres içinde. mide bulantıları içinde, mutsuzluk içinde.
Genişletmek için tıkla...

hayat bize herzaman birşeyler sunmaz ve isteklerimize ulaşmak için o yolları kendimiz sağlamamız gerekir.
amaçlarını kendin belirlemelisin. bence şuan bunları düşünmen bile gayet güzel sorumluluk istemen vs . ben suan 22 yasındayım ve etrafımda o kadar bos ınsan varki tek derdi erkek olmus, hıcbısey umrunda olmayan..
amaclar zaman içinde olusur . mesela ben ilk sınava girdiğimde kotu bı puan aldım istemediğim bi yere istemediğim bi 2 yıllık bolume gittim daha sonrasında depresyona girdim ve kendime uygun bı bolum aradım buldum ve hemen onun ıcın hazırlandım sımdı ıstedıgım bı sehırde ıstedıgım bı okulda ıstedıgım bı bolumdeyım 3. sınıftayım ve bıtmek uzere. ve suandan yolumu cızdım. okul bıtınce bı kac yıl napacagım daha sonrasında neler yapacagım vs vs. sende once kendini tanı yeteneklerinin farkına var ve onların ustune git. mesela dans mı resımmı muzıkmı? git kursuna yazıl ilerlet yarısmalara katıl vs. yada okulmu sanırım cok ıstedıgın bı bolumu okumuyorsun. değiştirme imkanın varsa tutkuyla bı omur yapacagın bolumu sec. benım suankı bolumum o kadar zorkı ama benı ıcımdekı tutku baglıyor. dayanmamı saglıyor mesela. sende geleceğini çizebilirsin . zevklerin ve yeteneklerin doğrultusunda..
 
Sorunun cevabını kendin vermişsin zaten.. Hayatta bir amacın olmadığı için mutsuzsun
 
kendi sorunun cevabini baslikta vermissin biamacin hedefin hobin olmali kendini srvmelisin
 
Canım başlıkta belirtmişsin zaten mutsuz olmanın sebebı hayatta bır amacının olmaması senınle aynı yastayız ama benım her zaman hedeflerim oldu her konuda. Eğer hiçbirşey bulamıyorsan bahar dönemindeki vizelerin notlarını yükseltmek amacın olsun, kendine yeni sosyal aktivite bulmalısın insanı mutlu etmek sağlıklı olmayı başarmak kendi elinde sen kendini mutlu etmeyi beceremezsen aklına koymazsan hiçbir doktor sana mutluluk veremez. Kardeşim de senin söylediğin gibi özellikler var ama onun sorunu farklı fakat mide bulantısı birşey yapmama isteği vardı ayrıca hep mutsuzluk ağlama gibi.. psikiyatri götürdük ilaçlar sayesinde şimdi daha iyi eğer prof destek alırsan çok çabuk kendine gelirsin. Unutma mutlu olmak senin elinde...​
 
Hayatta hersey onune sunuluyorsa, cok rahat bir hayatin varsa bir seyi elde etmek icin hayal bile kurmana gerek yoktur. Hedef belirlemene de. Hedefin yoksa da amacsiz yasamak insani mutsuz eder. Genelleme yapmak ne kadar dogru bilmiyorum ama simdiki nesil onceki nesillere gore daha fazla imkana sahip olduklarindan mi bilmiyorum ama hem mutsuz hem de doyumsuz. Ozur dilerim sen de oylesin demiyorum ama hedefin olmali. Kendini akintiya birakip yasamak da dogru degil. Once ne istiyorsun ona karar vermelisin.
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
hayatı uzaktan izliyorum aylardır evden çıkmıyorum
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
3K
semrayldrmm
S
M
Yine bir konu açıyorum bu sefer evliliğim ile ilgili
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
Zengin Ama Mutlu
Zengin Ama Mutlu
ElifMavi
  • Kilitli
İçimdeki Mutsuzluk
Yorumlar
5
Görüntüleme
408
Mune
Mune
ElifMavi
Mutsuzluk
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
ElifMavi
ElifMavi
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
8K
Alyasena
A
Back
X