Hayatta tek başına kalan var mı?

tek çocuk olmak yalnız kalıcagın anlamına mı geliyo tatlım..sevenlerin zaten kardeşin sayılmazmı?
 
kendi kendinede yetebilmeli insan..... etrafımda fuzuli bir kalabalık olmasındansa tekbaşıma olmayı tercih ederim...
 
Ben de tek çocuğum.Tam olarak senin gibi hissetmesemde bir ablamın veya abimin olmasını isterdim.Belki onlar sayesinde daha dışa dönük olabilirdim.Yada ne bileyim illa da arkadaşım olsun yalnız kalmiyim diye bir düşünce hiç oluşmazdı,çünkü bir kardeşim olduğunu yalnız olmadığımı bilirdim.
 
Bence dışa dönük olmak falan kişilik meselesi, tek çocuk olmakla ilgisi yok.
Ayrıca benim ablam var ama ben hiç onun varlığını hiç hissetmiyorum, ne bileyim ablamla dertleşiyim, ona danışayım diyemiyorum çünkü çok farklıyız.
Belki olmasa hayatım daha kolay olurdu, çünkü çocukluğum boyunca hep onu çözmeye anlamaya çalıştım.
Hep ben ona yardımcı oldum, yol gösterdim, hep onun sorunlarını konuştuk, bir de baktım ki evimizin tek konusu o.
Benim için çok önemli bir konu üzerinde ailecek konuşuyorsak ne yapar eder konuyu kendine getirir, bir de bakarız onu konuşuyoruz.
Bence bencil bir ablan abin olacağına hiç olmasın daha iyi.
 
Bence değil.Belki tam olarak kardeşin olup olmamasına da bağlı değil ama insan ilişkilerine alışmak açısından çok önemli kardeşin olması.Evde hep susmuyorsun ebeveynler dışında muhatap olabileceğin,iletişim kurmak için bir nevi alıştırma yapabileceğin birileri oluyor.Bu da diğer insanlarla iletişim konusunda bir kolaylık sağlıyor.
Senin verdiğin örnek bambaşka labellevie...
 
Son düzenleme:
ablası kardeşi olması güzel bişey tabi bende ikiside var ama arkadaş daha farklı dertleşme konusunda ailene biraz daha sınır koyuyosun yani şeffaf olamıyosun..dışa dönüklük kişilikle alakalı die düşünüyorum..aile içi iletişimle dışarı iletişimi farklı kavramlar ve fiiller bence..
 
Kardeşlerde farklı karakterde olabiliyor. Bir kardeşimle çok iyi anlaşırım ama biriyle ayrı dünyaların insanıyız resmen. Herşeyin hayırlısı :68:
 
Bencede içe dönük olmak kişilikle alakalı. Benım arkadaşım 4 kardeş fakat kendisi çok içine kapanık biri.Ablası ise hiç öyle değil. Onu tanıdığımda anladım teklikle ilgisi olmadığına:)Herseyin hayırlısı diyelim...
 
Kişiliğin oluşmasında aile çok önemli bir etken bunu da göz önünde bulundurun derim.Aile içi ve dış çevre ile yaşamı karakter oluşumunda kıyaslarsak aile içi yaşam ağır basar.Bir insanın içe dönük yada dışa dönük olması daha çok aile yaşantısına,ailenin tutumuna bağlıdır.
 
Bence dışa dönük olmak falan kişilik meselesi, tek çocuk olmakla ilgisi yok.
Ayrıca benim ablam var ama ben hiç onun varlığını hiç hissetmiyorum, ne bileyim ablamla dertleşiyim, ona danışayım diyemiyorum çünkü çok farklıyız.
Belki olmasa hayatım daha kolay olurdu, çünkü çocukluğum boyunca hep onu çözmeye anlamaya çalıştım.
Hep ben ona yardımcı oldum, yol gösterdim, hep onun sorunlarını konuştuk, bir de baktım ki evimizin tek konusu o.
Benim için çok önemli bir konu üzerinde ailecek konuşuyorsak ne yapar eder konuyu kendine getirir, bir de bakarız onu konuşuyoruz.
Bence bencil bir ablan abin olacağına hiç olmasın daha iyi.[/Q


Haklısın..
 
Back
X