ben ilkokuldayken biraz inektim:)) sevdiğim ve beni seven çocuk da sınıfın en çalışkan ve zeki çocuğuydu.ama o yıllar boyunca hiç birbirimize seni seviyorum demedik.öyle bişeyler bilmiyorduk zaten.ama sevdiğimizi hareketlerimiz belli ediyordu.bana yardım etmeye çalışıyordu derslerde, şurda burda, adı özgürdü.beni bir kere de yanağımdan öpmüştü kızların arasında.herkes oooo falan derken ben de sanki umursamıyormuş gibi davranmıştım.ama o öpücüğü hala unutamam.sebep neydi hatırlamıyorum.ben kızlarla servisi bekliyordum.konuşuyorduk.sonra birden gelip yanağıma kocaman bi öpücük kondurdu ve gitti.:))hiç anlamadım.sonra okul bitti.bir daha kendisini hiç görmedim.ama çok masumca bir sevgi vardı aramızda ya.sevmek ve sevilmek çok güzel bir şey.bir de düşünsenize o zamanlar süsmüş püsmüş bilmiyorsunuz.saç hep aynı at kuyruğu:)))ben bir de güzel bi kız değildim çocukken.ama bunlar hiçbiri engel değildi birinin seni sevmesine.içinden ve gizlice sevmesine.o yakışıklıydı ama hatırlıyorum ya dün gibi hatırlıyorum.ela gözlü, ufak tefek bir çocuktu.ne oldu acaba?:)))yaş:10
geçen sene facebookdan ilkokul arkadaşları bulduk birbirimizi.ama onu bulamadık.ve ilk okuldan sonra çıkmaya başlayan ve geçen yıl da evlenen bir çift arkadaşımız vardı.bunlar numuneliktir zaten 1 ya da 2 tane hep çıkar böyle ilkokuldan beri çıkan ve en sonunda evlenen.bence çok güzel bişey.benim kısmetimde yokmuş.sağlık olsun.
