Hayır diyebilmek...


Yok ben daha önce de yazdım 11 yaşımda kitaplarımı ödünç vermeyi bıraktım içine çizilmiş aptal kapleri görünce. Küçüklüğümden hatırladığım en büyük acılarımdan biri. Kitap kolay alınmazdı çünkü. Şimdi annem kardeşime habire d&r'dan kitap alır. Biz çocukken öyle miydi. Ah bir de okumuş olsaydı verdiğim kişi... Bu konuda bencil, cimri ve paylaşımsız olmaya karar verdim. Böyle daha mutlu oldum. Kötü biliyorum. Neyse ki kitaba ulaşmak çok zor değil artık..:26:

Yani aslında sorun nasıl mutlu olmamız gerektiğinden ziyade bizi mutsuz eden şeylere hayır diyebilmek.
 
Son düzenleme:

Ben dansmarue'ye katılıyorum.
Biricisi tercih meselesi, siz dağıtmaktan zevk alırsınız ben kitaplık oluşturmaktan.

Gelelim dansmaruenin söylediklerine. Evet alan alsın, ama bu konuyu açmamın sebebi alanın geri getirmeyişi. O okusun bana getirsin, gerekirse bi başkasına daha veririm. Ama sorun zaten giden kitapların geri gelmemesi.

Üstelik okumuyorlarda.

Dün akşam kv'ye uğradım baktım benim kitap orda duruyo, okuylarmı bunu dedim hayır dedi, aldım attım çantama. 1-2 ay olmuştur onu benden alalı. Okuyacak insan zaten kitabın değerini bilir, sağda solda atalamaz, alır okur ve geri getirir.
 

Ben dansmarue'ye katılıyorum.
Biricisi tercih meselesi, siz dağıtmaktan zevk alırsınız ben kitaplık oluşturmaktan.

Gelelim dansmaruenin söylediklerine. Evet alan alsın, ama bu konuyu açmamın sebebi alanın geri getirmeyişi. O okusun bana getirsin, gerekirse bi başkasına daha veririm. Ama sorun zaten giden kitapların geri gelmemesi.

Üstelik okumuyorlarda.

Dün akşam kv'ye uğradım baktım benim kitap orda duruyo, okuylarmı bunu dedim hayır dedi, aldım attım çantama. 1-2 ay olmuştur onu benden alalı. Okuyacak insan zaten kitabın değerini bilir, sağda solda atalamaz, alır okur ve geri getirir.
 

Aynı taktiği bende dün uyguladım. İşyerimden bi arkadaş almıştı 2 ay olmuştur, ki verirkende bahsettim biliyomusnuz, benim kitaplarım çok kıymetlidir saklarım falan diye. okuyup hemen getiriyordu güya. 2 ay oldu.

Dün aynı bahaneyle istedim, akşam çıkarkende hatırlattım. Bakalım getirdimi henüz görmedim kendisini.
 

Niye akıbetini merak etmicekmişim ki.
Senin kitaplığında durmasındansa çöpe atıılsın, 5 yaşındaki çocuklar karalama defteri yapsın daha mı iyi diyorsun yani.
O ödünç verdiğin kişi ya okuyor, ya okumuyor. Sonrada atıyor bi kenara gitsin!
Elden ele geçip okunsa şükredeceğim, ama anlatmak istediğim kitabı alan okuyor sonra atıyor bi kenara gitsin.
 

Bende söylüyorum üstüne basa basa.
En son biri kitap istediğinde ki o sırada kitaplardan bahsediyorduk, kitaplarımın nekadar kıymetli olduğunu, sakladığımı, verilen kitapların geri gelmediğinden falan bahsettik. Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla misali, ama gitti kitap gelmez.
Dün istedim bakalım bugün getirdimi.
 
Şuan size acayip imrendim. Kaç yaşındasınız, yani bu kitaplığa nekadar sürede sahip olduğunuzu tahmin edebilmek adına soruyorum.

34 yaşındayım. yaklaşık 12, 13 yaşımdan beri kitaplarımı muhafaza ediyorum. O yaşlardayken amcam ve babam kitap tutkumu görüp kendi kütüphanelerini hediye etmişlerdi. yani zaten başlarken 150 kadar kitapla başladım:) Şanslılardanım. sonra yıllar geçtikçe büyüdü kütüphanem. Ama çok masraflı ve dikkat isteyen bir iş. Kitapları elde tutmak yetmiyor, bakımlarını da sürekli yapmak lazım. malum nemden, tozdan etkileniyorlar, yaprakları sararıyor ve hatta çürüyebiliyor iyi bakılmazlarsa. ben işi biraz ilerlettim mümkün mertebe istanbul ve ankaradaki sahafları dolaşıyorum. ilk baskı kitapları, imzalı kitapları topluyorum yavaş yavaş. onlar için ayrı bir bölüm oluşturdum. koleksiyon değeri olan yaklaşık elli kadar kitabım var şu anda. ama ciddi ciddi bu işi yapmak isteyenleri uyarıyorum gerçekten zor, masraflı ve zaman isteyen, sabır isteyen bir iş.
 

aynı durumdayız tamamen.benimde kocaman bir kitaplığım var, ama insanların alıp geri vermediklerini sayarsam çok daha fazla olabilirdi.ha bide alan kişiler benim gibi okuyacakları için, kitaptan anladıkları için alsalar tamam.ama bi yerden duyuyolar ayy okusammı deyip alıyolar ve sonuç, kitabı bir yere koyup vermiyorlar geri.ama ben artık şunu diyorum, mesela bir kitap okuyorsa o kişi, onu bitir öyle vereyim diyorum, bak seninki güzel onu bitir mutlaka deyip başka kitaplara yönlendiriyorum.en iyisi okuyacaksan vereyim diyebilmek ama, yapamıyoruz işte
 

Evet o kitap çöpe atılacaksa oraya buraya savruşturulacaksa yırtılacaksa çocuklaırn eline oyuncak diye verilecek bardak altlığı yapılacaksa akıbeti önemlidir benim için. Ver gitsin böyle daha mutluyum diyemiyorum. Eski çocuk kitaplarımı evlenirken internet üzerinden egitimhane denen güzel bir sitede bulduğum köy öğretmenlerine kargoya verip gönderdim. Onların bile akıbetini merak ediyorum. Bir tane bile okuyan varsa yeter de okunmadıysa bir köşeye atıldıysa üzülürüm.
 



Dün kitabı istediğim arkadaş bugün selamsız sabahsız geçiyo önümden. Bnde az önce özellikle gittim yanına, tebessümle sordum unuttun dimi diye. Tabiki unutmuş. Akşam aricam hatırlatıcam dedim. Daha ne diyim ki. Kaç oldu söylüyorum almasını biliyosan getirmesinide bilmelisin.

Umarım aklıma gelen başıma gelmez, çünkü içimden bir ses kitabı kaybetti bulamıyor diyor
 

Yenisini alsın
 

Siz bu işi baya bi ciddiyetle yapıyorsunuz, ne güzel, imrendim.
Ama ben okadar ileri boyuta taşıyabileceğimi sanmıyorum.
Şimdilik 4-5 raflı bi kitaplığım olsa, sonra ilerleyen yıllarda duvardan duvara bi kitaplık... Ben 40 lı yaşlarıma geldiğimde mesela salonumda yada oturma odamda kocaman bi kitaplık...

Ama ozaman düşünemiyorum her gelen ister sanırım, bizde kitap istemek alışkanlık haline gelmiş.
 

Madem önerilere açıksın gel yol yakınken dön kitap biriktirme işinden oku oku ver boşa toz kaplyor evde oooof temizlemekle mi uğraşıcaksın
 
Ben o mevzuda biraz piştim şahsen.
Çocuklarıma kütüphanemi miras bırakmak gibi bir isteğim var. Açıkçası kitaplar benim canım sanki.
Biri istediğinde, geri vermeyi unutma diye üstüne basa basa söylerim. Sonrada istiyorum artık açıkçası.
Samimi olmadığım biriyse, kitaplarımı vermiyorum üzgünüm diyorum.
Banane ya . 1. Kitaplar benim her şeyim 2. dünya para veriyorum onlara ben
 

Bende üstüne basa basa söylediğim halde hala bekliyorum.
İşyerinden bir arkadaşımda var bi kitabım. Dün tembihledim bugün getirmesi için, hiç sanki söyleyen ben değilmişim gibi yüzüme bile bakmıyo. Bende sordum, unuttun dimi diye. Unutmuş. İnşallah unutmuştur, kaç oldu söylüyorum geri gelmediğine göre başına bişey gelmiş olmasından endişeleniyorum artık. İnşallah kaybetmemiştir.
 

Bir daha ona bir şey verilmezmiş demek ki ama bir kitap kaybederek öğrendin bunu
Bakalım inşallah getirir. Uzun süre getirmezse, kitabın aynısından istediğini söyle. Maksat gıcıklık
 
Bir daha ona bir şey verilmezmiş demek ki ama bir kitap kaybederek öğrendin bunu
Bakalım inşallah getirir. Uzun süre getirmezse, kitabın aynısından istediğini söyle. Maksat gıcıklık

Zaten bana ders olsun, mutlaka bir bahane bulucam ve kitaplarımı kimseye vermicem.
Yok yani, bide arkasından koşmak zorunda kalıyoruz ne ilginçtir ki.
Bu kaybolan ilk kitabım değil ne yazık ki.
 
benim de hayalim bir odam kütüphane gibi olsun diye ama ola ki kitaplarımı okumak için isteyen olursa veririm insanlar okusun kültürlü olsun bir şeyler kazansınlar da, yeni kitaplardansa okunmuş kitapları tercih ederim yaşanmışlık var üstlerinde, kitap okumayı sevenler genelde iyi bakarlar kitaplara bende öyle bir kanı var, bu konuda hassassanız verirken baştan söyleyin kendime kitaplık hazırlayacağım temiz okuyup getirirsen vereyim diyebilirsiniz, buna kırılmazlar ama vermezseniz cimri gibi görebilirler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…