- Konu Sahibi littlecoffeedoc
-
- #21
Kusura bakma da sınava girip tercihi yaparken bilmiyor muydun böyle olacağını , 21 yaşında gören de 40 yaşına gelmiş sanır mesajına bakınca...Tıp evet güzel başarı ama hazırlık +6 sene ve 28 yaş mezuniyet. Sınıf arkadaşlarım 17 18 yaşında olacak, kendi dönem arkadaşlarım ise çoktan hayatlarını yoluna sokmuş olacak, bense yeni yeni bi yer etme çabasında...
Harika. Youtube'dan da bol bol listening yapın. Başarılar :)Okuyacağım bölüm ingilizce, kursa gidiyorum ingilizce öğrenmek zevkli, o kadar boş seneden sonra kursa gitmek bile acayip eğlenceli ancak bir yanım hayattan oldukça umutsuz.
Tıp fakültesi. Bölüm %100 ingilizce ve hazırlık da var 7 sene toplamne okuyacaksın o kadar süre , 21- 28 arada 7 yıl var?
Kusura bakma da sınava girip tercihi yaparken bilmiyor muydun böyle olacağını , 21 yaşında gören de 40 yaşına gelmiş sanır mesajına bakınca...
Inan ki değil. 21 yaş nedir ki?Tıp evet güzel başarı ama hazırlık +6 sene ve 28 yaş mezuniyet. Sınıf arkadaşlarım 17 18 yaşında olacak, kendi dönem arkadaşlarım ise çoktan hayatlarını yoluna sokmuş olacak, bense yeni yeni bi yer etme çabasında...
Tıp fakültesi. Bölüm %100 ingilizce ve hazırlık da var 7 sene toplam
Canım birde senin bakış açın biraz kötü geldi bana. Eğitim ve üniversite sürecine okuyup geçecek bir şeymiş gibi bakma lütfen. 7 yıllık süreçten zevk almaya bak. Benim konuştuğum herkes üni yıllarını özlediğini söylüyor.
Hem çok şükür ki istediğin bölüm gelmiş çok şanslısın.
Hay Allah hayatta yeni başlıyorsunuz ilk iş o istemediğiniz gereksiz sevgiliyi hayatınızda çıkartın. Kuru kalabalığa yer vermeyin hayatınızda derslerine yönelik gezin tozu hayatın tadını çıkarın. Aileniz var çok şanslısiniz aslında.Merhaba arkadaşlar size iç dökmek istiyorum . Ben 21 yaşında, yanlış bir ilişki yüzünden hayata geç başlamış, istediklerini yapamamış, hevesi kırılmış, kısıtlanmış, bastırılmış; eskiden başarılı özgüvenli biriyken artık benliğimden oldukça uzaklaşmış bir kızım.
Son yıllardaki başarısızlıklarla dolu hayatıma bir yenisini daha ekledim ve üniversite eğitimimi yarıda bırakıp ailemin yanına geldim. Ailem artık ümidi kesmişti benden. Üzülüyorlardı benim adıma ancak yapacakları bir şey kalmamıştı. Bu başarısızlık geç gelen bir başarıyla sonuçlandı ve tekrar ygs-lys ye girerek birçok kişinin hayali olan bir okul ve bölüm kazandım. Bu benim uzun süredir başarabildiğim tek şey. Ve hayatıma baktığımda yine de ben bununla tatmin olmuyorum çünkü bu oldukça ufak bir şey kalıyor tüm hayatıma bakınca.
Mutlu olmadığım bir insanla istemeye istemeye beraber olmaya devam ediyorum. Hayata geç kaldım, çok yalnızım. Beraber olduğum insanla her gün saçma sapan tartışma kavga eksik olmuyor. Yaşıtlarım hayata atılıyor ben okula yeni başlıyorum. Baskılarla kapandım, ailemle aram oldukça bozuk, kiloluyum, kendimi sevmiyorum.
Bir zamanlar çok sevdiğim için onunla evlenmeye kafamı takmış ailemi karşıma almıştım, yazık kendime üzülüyorum ve aileme bunları yaşattığım için kendime çok kızıyorum. Zaman içinde hayali amacı evlenmekten başka hiçbir şey olmayan kendini geliştirmeyen boş bir insan oldum çıktım. Bu artık kısır döngü oldu ve ben yeni bir ben olmak için hiçbir adım atamıyorum artık, o gücü kendimde bulamıyorum, yaşlı hissediyorum. Arkadaşlarımdan koptum, eskiden arkadaşlarım ailem beni mutlu ederdi, ne zaman ki hayatıma birini aldım ve o tüm hayatımı kapladı ele geçirdi, işte o zamandan beri tüm samimi arkadaşlıklarımı kaybettim.
İşin kötüsü, ben bu insandan ayrılamıyorum da, cesaretim yok yalnız kalmaya. Oysa o kadar çok çektim ki... Arkasına bakmadan koşup giderdi bi başkası olsa herhalde.
28 yaşında mezun olacağım, hayata çok geç kalacağım, yalnızım hep yalnız kalacağım, birileri benim hayallerimi yaşayacak ve ben bakacağım uzaktan gibi düşüncelere kapılıyorum.
İstediğim hayat bu değil...
bu yorumunu görünce yazmadan edemedim yine. benden küçüksün o yüzden sen demem sorun olmaz umarım. ben de senin gibi düşünüyordum üniversiteyi kazanayım herşey düzene girecek diye. ama maalesef üniversiteyi kazandığıma sevinemedim bile bazı sebeplerden. mutlu da değildim dersler başladığında.ilk aylarım da zordu alışmam bir kaç ay sürdü. ama sonra o kadar alıştım ki ortama. depresyonu falan unuttum.kendiliğinden düzen kuruldu zaten. senin derslerin başlamadı bile zaman ver kendine biraz olumlu düşünEvet biliyorum ancak en azından bir şey başarmalıydım artık ve tıp fakültesi hayalimdi. Bunu başarınca hayatımın düzene gireceğini, çok mutlu olacağımı falan düşündüm ancak öyle olmadı beni engelleyen başka şeyler var ne yazık ki. Kurtulamıyorum
Beni engelleyen başka şeyler var kurtulamiyorum derken? Erkek arkadasinla birşeyler yasadiysan ve buyuzden kopamiyosan yillarina yazik edersin hastalikli bi ilişkiye devam etmektense bitir su ilişkiyi hayatına bak üstelik tip okucasin ya varmi ötesi elini sallasan ellisi okurken bi yandan kendine zayiflamak için de program yap ve fakülteyi 28 yasinda genç kariyer sahibi ve zayif olarak bitirdiğinde değil yanliz kalmak herkes kapinda sira olcak
bu yorumunu görünce yazmadan edemedim yine. benden küçüksün o yüzden sen demem sorun olmaz umarım. ben de senin gibi düşünüyordum üniversiteyi kazanayım herşey düzene girecek diye. ama maalesef üniversiteyi kazandığıma sevinemedim bile bazı sebeplerden. mutlu da değildim dersler başladığında.ilk aylarım da zordu alışmam bir kaç ay sürdü. ama sonra o kadar alıştım ki ortama. depresyonu falan unuttum.kendiliğinden düzen kuruldu zaten. senin derslerin başlamadı bile zaman ver kendine biraz olumlu düşün
Ben de 21yaşında başladım 2.üniv.okumaya ve sınıfımda da yaşıtım çoktu.
Ki zaten senden en küçük olsa olsa 2 hadi3 yaş küçük olacak.
Bu çok büyük bi fark değil ki.Benim şu an en iyi arkadaşım benden 3yaş küçük mesela.
Zorla kapandıysan resti çek ailene açıl yani bu zorla olacak bi durum değil ki.
Kiloluysan da zayıflarsın elbet kimler kimler zayıflamıyor ki ?
İleride prestijli bi meslek sahibi olacaksın kimse seni zorla kapatamaz ki hayatını dilediğin gibi kuracaksın yani.
Erkek arkadaş meselesi de zaten ilerde ayrılacaksın bu adamdan şimdi biraz daha sürün bakalım sonra ahh ben kendime ne yapmışım diyeceksin.
Valla baya süper olan hayatını bi trajediye çevirmişsin tebrik ederim.
Bu arada ben 28yaşındayım 2üniv.bitirdim işsizim bir türlü istediğim işi bulamıyorum bulduklarımda da Mutlu olamadım.
Ama hiç bu kadar karamsar olmadım hayatımda bu nedir yahu .
E onun baskısıyla kapanman daha kötü o halde baştan hiç kabul etmemen gerekirdi.Erkek arkadaşımın baskısıyla kapandım....
Peki şu an ne yapıyorsunuz evli misiniz hayatınızdan memnun musunuz hiç geç kaldım diyor musunuz
Yavrum hayatini baskalarni kiyasliyarak yasayamazsin onlarin yolu baska seninki baska...senin engellerin tecrubelerin yasadiklarin hepsi sana dersOkuldan 28 yaşında mezun olacağım arkadaşlarım hep yol aldı gitti bu geç değil mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?