Ben örnek göstermeyi bak neler var demeyi sevmem ama sana ablamın hikayesini anlatacağım. Anlatacğım ki bir adamdan ayrılmanın her ne sebeple olursa olsun dünyanın sonu olmadığını anla.
Ablam sekiz sene boyunca deli gibi aşk yaşadığı adamla evlendi. Akabinde böbreklerini kaybetti. Hastalığı duyunca adam da çekti gitti. Kız komadayken hastaneye gelip tazminat ve nafaka istemeyeceğim diye bir kağıt imzalatmaya çalışan bir adam düşün. Bunları yaşadı benim ablam. Diyalize bağlanmaya başladı. Diyalize giderken "ben bir çay içip geleyim" diyen bir insan. Akabinde kadavradan böbrek bulundu nakil oldu.
O kadar tiksindi ki erkeklerden yıllarca yanına kimseyi yaklaştırmadı. Aradan yıllar geçti bir adamı sevdi. Her şeyine he dedi nişanlandı. Nişanın üzerinden iki hafta geçmemişken adam eski karısıyla aldattı ablamı. Nişan atıldı.
Daha birkaç ay geçmişken kanser olduğunu öğrendi. Geçen hafta ameliyat oldu, şimdi sonuç bekliyoruz. Ameliyattan çıktığında ilk sözü "yine tırttım kefeni" oldu.
Görsen bu kadar neşeli, bunca şeyi yaşayan kendisi değilmiş gibi yüzü gülen bir insan olamaz dersin. İsyan ettiğini, neden ben dediğini duymadım şimdiye kadar.
Allah daha büyük dert vermesin sana kuzum. İnan yaşadıkların hiç bir şey değil. Yaşadıkların dert bile değil. Silkelen ve kendine gel.
