Merhabalar, Hamile kaldığına sevinemeyen nadir insanlardanım sanırım.. son adetimin ilk günü 16 hazirandı.Bir bebek inanılmaz istediğim birşeydi. 32 yaşındayım ve kolay hamile kalabilen bir değilim, bu benim ilk gebeliğim. 6 haftalık gebeyim ve içim acıyarak bu bebeği aldırmak zorunda kalacağım, çünkü henüz evli değilim. Ve arkadaşımında duyduğunda ilk cümlesi haftasonu aldıralım oldu. Öğreneli 3 gün oldu ve 3 gündür düşünüp duruyorum.. resti çekip ben bakarım bu çocuğa desem aileme nasıl açıklama yapacağım, artı zaten kendi başıma büyeteyim desem ilerleyen dönemlerde çalışamayacağım için nasıl geçineceğim.. pofff.. O kadar karışığım ki..yolda yürürken bile bebekli birini görsem imrenerek bakıyorum ve kendi bebeğim geliyor aklıma..bu dönemde yaşadıklarım ise, bulantılarım başladı sürekli uyuma isteğim oluyor hatta günün büyük bir bölümünü uyuyarak geçirebilirim.. Hatta bugün canım inanılmaz bir şekilde lahmacun istedi:)) Yaşadığım çelişki gerçekten çok yorucu.. Umarım herkes hayırlı bir şekilde bebeklerini kucaklarına alır.. sevgiler..