Henüz doğmamış bebek ve boşanmak.

kayınvalide konusu bi şekilde çözülür eşin yanında olursa ama karısına küfretmesi ne demek??
Onu sonra bahsetmiştim bana küfür etmedi hiç, küfürlü konuşmaları (başkalarına karşı trafikte vs) arttı, inanılmaz sinirli bi hale geldi bana karşı değil ama o sinirli halleri küfürleri korkutuyor.
 
Sende hasta ol ağla naza çek kendini. Adeta eşinin canına düş. Ama yüzünü asmadan. Kv yi yok sayarak. Mesela gereksiz ütü dedi, ütülemeyince tüyleri uçuşuyor çok hapşuruyorum huylanıyorum filan diye uydur, yürüyüşe çıktın diye laf ederse, eşine de ki, sabahtan akşama kadar aynı evdeyiz afedersin gazım oluyor yürüyüşte hallediyorum de, ortalığı toplamadoysan midem bulandı başım döndü uykum geldi de naza çek. Güleryüzlü ol, kv laf edecekse eşinin duymasını sağla, gerekirse üzülüp ağla ve duygu sömürüsü yap :) çok basit şeyler bunlar için hamile hamile canını sıktığını değmez :)
Mesela yürüyüşe diyorum ki ben yıllardır yürüyüş yapıyorum bi ay yapmasam bacaklarımla ilgili kilo sıkıntısı yaşıyorum, ayrıca gebelikte yürümem gerek vs. Tamam yürü diyo, ama sonra ablası gelmiş kvnin beni evde bulamamış diye ben saygısız oluyorum, o zaman işte kuduruyorum sabredemiyorum :))
 
Eşinize boşanmak isteğinizi söylediniz mi?

Belki durumun ciddiyetini anlarsa düzelir

Hayır demedim, ama bu evliliğin ve evin içinde mutlu olmadığımı, evliliğe devam etmekte zorlandığımı dedim. O da şimdi konuşmayalım çocuğu sağlıkla kucağımızı aldıktan sonra etraflıca konuşalım dedi
 
canim dikkat et hayirlisi ile dogumunu yap lohusayken emzirirken stres yasamaman lazim yoksa Allah muhafaza hasta falan olursun sutun kesilir dikkatli ol
 
lohusalığını cehenneme çevirmessinler canım doğumunu ailenin yanında yap bence evde otursunlar onlarda sülalecek . Hele bir doğsun bebeğin sonra düşünürsün
 
merhabalar arkadaşlar.
Benimle benzer surumu yaşayan arkadaşlardan fikir edinmek istiyorum.
Çok çok severek gerçekleştirilen ve 3 yıl güZel devam eden ama gebeliğimde değişen bir evlilik...
Bir çok sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum. Bu evde yaşamak, bu eve adım atmak, bu şehirdeki kimseyi görmek istemiyorum.
Baba evine dönersem eğer kızımla benim için kesinlikle daha iyi olacak. Kızım içinde bir kısımda iyi olacak çünkü kavgadan, tartışmalardan, sürekli dert yanan ve stresli insanlardan uzak olacak. Bebek doğar doğmaz babadan uzakta(baba evim bu şehre 5-6 saat uzakta) yetişmesi, arada mesafe olacağı için az görecek olması düşündürüyor beni. Bencil miyim bilmiyorum ama buna rağmen ayrılmamızın bebeğim ve benim için daha iyi olacağını düşünüyorum..

Var mı acaba ayrılmadığına pişman olan? Ya da ayrıldığına pişman olan?

Not: kısaca sorunları söyleyeyim; hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.

Her zaman derim bebegi tasiyan erkek olmali kadinlarda kirbacla onlari calistirmali. Zerre acimiyorum su erkek milletine. Hamile olan sensin logusa sendromu yasayan kocan vay be koca dunyaaaEn Büyük KK
 
Siz şikayet edince hamile eşine inat edip her gün eve misafir adı altında akraba dolduran bir eş...Gerçekten ürkütücü.Allah yardımcın olsun.Eşini karşına alıp konuştun mu hiç böyle güzel bir şekilde kendini ifade ederek? Açık açık konuştunuz mu her şeyi kavga etmeden sinirlenmeden? Kusura bakma da eşine aşırı gıcık oldum.Bence hamilelikte cinsellik az ya da yok gibi diye böyle yapıyor bu erkekler.Onda hormonlar sizde hamilelik hormonları , deliriyor olabilirsiniz.Kaynana da üzerine sos olmuş.
 
Yaradı gelip bir de yük olmak nedir ya ben kayinvalidelerin gelenlerini yatırım olarak gördüğünü düşünüyorum gelsin misafirimi agirlasin çalışsın çocuk doğrusunu ama adını ben koyarım ben bu işteki bütün dengenin adamda olduğunu düşünüyorum adam adam olsa ne karısına ne anasına laf soyletmez
 
Kuzum bence hamilelik geçsin hormonlar boyle düşünmene sebep oluyor . Kaynanayı eskisi gibi alt edersin. Yok edemezsen esin de yanında olmazsa düşün. Bebişine iyi bak, o etkilenir simdi annesi üzgünken o da mutsuz olur.
Esin yumuşak başlı olabilir, zamanla kıymetini de anlaması için biraz verdiklerini azalt.
Bence siz de herşey oturacak zamanla.
 
Eşin inada bindirmiş olayı. Şu an iktidar savaşı veriyorsunuz. Hepsi aşılabilecek şeyler ama sen bıkmışsın, eşin kuyruğu dik tutma ve sözünü geçirme davası güdüyor. Fazla şartlamişsın kendini kayınvalidene karşı. Bu kadar önemseme, he de geç. Dediği her şeyi umursama. Eleştirdiği vakit yanıt bile verme. O zaten bambaşka bir savaşın içinde. Huzur bozuyorsun uzak dur işte değil mi, yok ama o da oğlumun hayatındaki en önemli kadın ben olmalıyım diyor. Üçünüzden birinin bu savaşa son vermesi lazım :) Birazcık politik davransan. Mesela eşinle kavgayla değil de ya da annesinden nefretle bahsederek değil de daha tatlı bir dille konuşsan. Şu an mağduriyetinin farkında değil eşin, çünkü ona göre o seni düşünüyor ve sen şımarıklık yapıyorsun. Erkekler aileleri konusunda gerçekten çok inatlaşıyor. Ben daha nişanlıyım, birlikte yaşıyoruz 3 yıldır, kaynım gelip bize yerleşti :) Ayrılma noktasına geldim. Çünkü inada bindirdi işi, gitmeyecek dedi. O zaman ikiniz de gidin dedim. 3-4 gün rest çektim, barışmayacağım dedim, sonra güzellikle neden istemediği anlattım. Erkekler mahremiyet konusunda bizden farklı düşünüyorlar. Evde başka birinin varlığından neden rahatsız olduğumuzu anlamıyorlar. Hele bu kişi annesiyse. İyi de senin annen değil, çekmek veya her gün görmek zorunda değilsin. İsterse melek olsun ben de her gün görmek istemem. Biraz sabırlı ol.Baktın düzelmiyor arkanda dağ gibi baban varmış, mesleğin de varmış. Alır bebeğini gidersin zaten. Ama her çareyi denedim, çıkar yol kalmadı demen lazım.
 
Ne olursa olsun, hayatının en önemli döneminde sana bahsettiğin şekilde davranan bir adamın düzeleceğini, araya başkalarını sokarak veya farklı taktiklerle bir süreliğine düzelmiş gibi görünen ilişkinin eski günlerdeki gibi olacağını düşünüyorsan kendini kandırmış olursun.

Evliliğe yüklenen bu fazla kutsallık anlamı yüzünden kendinin ve çocuğunun hayatını değersizleştirme. Bu hayatta en değerli iki şey bir çocuğun iki kendin. Bu sadece insan için değil her canlı için temel kuraldır.
Çoğu sorunlu evlilik çocuk yaptıktan sonra daha da kötüye gider.
En mutlu olmanız gereken, bağların en kuvvetlendiği dönem ise o ilk cicim ayları değil, hamilelik dönemidir -normali, olması gerekeni budur.- Hatta öyle ki, normal bir baba adayı için doğacak olan çocuğu annesinden her zaman en az bir adım önde gelir.
Ayrıca bu dönemde yaşamış olduğun problemleri yıllar sonra bile bilinçaltından silmen mümkün değil. İlerde en ufak anlaşmazlıkta aklına gelen ilk şey sana hamileyken nasıl davrandığı olacak ve öfken giderek katlanacak. O yüzden yol yakınken, ailen de arkandayken, sadece yumurta döllemeye katkısı olmuş bir adamla psikolojini ve hayatını karartma. Mantıklı ol. Teselliler, taktikler, araya giren insanlar vs. bunlar sadece zaman kaybı. Kendine ve bebeğine bunu yapma ve boşan. Boşanmak dünyanın sonu değil.
 
Bende 7 senedir evliyim..eşimin ailesiyle yakın oturuyorum bursada benim ailem istanbulda.yazın hemen hemen hergünü ve ramazanın her gününü kayınvalidemin çiftlik evinde geçiriyoruz..Beklentileri ve kuralları çok olan bi aile.Onlar yüzünden eşime olan sevgim müthiş oranda azaldı çünkü ailesi hep önceliği.bu 7 sene boyunca hiç değişmedi.27 yaşındayım şuan ve artık tahammülsüz kimseyi çekemeyen biri haline geldim..keşke bu kadar beklemeseydim diye çok söylerim kendime.eğer değişmiyceğinden eminsen ve yaşantın seni mutlu etmiyorsa vakit kaybbedip kendini tüketme derim.ama düzeltebilirim savaşırım diyorsan evladın için savaş..
 
merhabalar arkadaşlar.
Benimle benzer surumu yaşayan arkadaşlardan fikir edinmek istiyorum.
Çok çok severek gerçekleştirilen ve 3 yıl güZel devam eden ama gebeliğimde değişen bir evlilik...
Bir çok sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum. Bu evde yaşamak, bu eve adım atmak, bu şehirdeki kimseyi görmek istemiyorum.
Baba evine dönersem eğer kızımla benim için kesinlikle daha iyi olacak. Kızım içinde bir kısımda iyi olacak çünkü kavgadan, tartışmalardan, sürekli dert yanan ve stresli insanlardan uzak olacak. Bebek doğar doğmaz babadan uzakta(baba evim bu şehre 5-6 saat uzakta) yetişmesi, arada mesafe olacağı için az görecek olması düşündürüyor beni. Bencil miyim bilmiyorum ama buna rağmen ayrılmamızın bebeğim ve benim için daha iyi olacağını düşünüyorum..

Var mı acaba ayrılmadığına pişman olan? Ya da ayrıldığına pişman olan?

Not: kısaca sorunları söyleyeyim; hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.
Bence esine ailesini istemedigin konusunda birseyler soyledin aileside ters politika uyguluyo seni sevdiklerini sana yardim amacli geldiklerini sana deger verdiklerimi vurguluyolar sende surekli ufleyen iyilige kotulukle karsilik verdigini dusundurttugun icin esine gicikliga bindirmis olayi onun icin nu kadsr ustune geliyo sana nacizane tavsiyem sende onlar gibi onlari sevdigini dusundurmen esine cunku boyle bagris cagris kavgayla gosteremezsin o insanlarin hatalarini esine tam tersi esinin yaninda ben onlari cok seviyorum ama bana tembel diyolar cok alindim aslinda onlarda hakli hamilelik beni biraz tembel yapti sanirim ama yuzume soylemeleri cok zoruma gitti zaten hormonlar tarzi konussan bu sadece bi ornek bence bu kadar inatlasmaz seninle ben bosanacak birsey gormuyorum duzelecegine inaniyorum bence bosanmayi aklindan cikarttip savas boyalarini sursen ailesine karsi senin kazanacagini dusunuyorum bak bi evladin olucak sen annesin guclusun onun icin savasman gerektigini dusunuyorum cunku gercekten asilmayacak birsey yok ortada hakkinda hayirlisi olsun insallah
 
Kayinvaliden sana yerleşti çünkü torununa o bakacak.Sen doğuma kadar bebeğini kendin buyutecegini düşünüyorsun ama doğumdan kısa süre sonra sürekli eleştirilmekten ,sinirlerinin bozulmasından dolayı koşa koşa ise döneceksin.Esin maddi sıkıntıya düşmeyecek,kayinvaliden sizin evde akşam senin yaptığın yemeği yiyip ,temizledigin evde keyif sürecek.Olacak olan tam olarak bu
 
Mrb cnm bendede öyledi es im hep cagirirdi ailesini benimse KV hep lag etti kendini övüp durdu ben at gibiydim vs diyerek benimkide degisti neyse huzur bulayim die dinlenmedim her ne dedikerse yaptim 5 bucuk aylikken bebegimin dusme ve karnimda ölme riski vardi hep onlarin yuzunden cocuk dogdu es im daha cok anaci oldu insallah sizin is düzelir
 
Bence eşinizin maddi sıkıntıları yüzünden kendince tedbirler almaya çalışıyor siz çok harcamayın diye Sizin çok harcadığınızı düşünüyor heralde ütü hikayesi falan bana öyle geldi. Tembellik konusuna gelince ayyynı benimkiler Kendisi çok düzenli ve titizdir beni bir türlü beğenmez evlerine gittiğim zaman her işi yapmama rağmen tembel der kayınbabam.Kocanızı seviyor musunuz? Evet bazen ailesinden kurtulmak için bile insan düşünüyor ayrılmayı ama kv
Yaradı gelip bir de yük olmak nedir ya ben kayinvalidelerin gelenlerini yatırım olarak gördüğünü düşünüyorum gelsin misafirimi agirlasin çalışsın çocuk doğrusunu ama adını ben koyarım ben bu işteki bütün dengenin adamda olduğunu düşünüyorum adam adam olsa ne karısına ne anasına laf soyletmez

Kesinlikle, ne doğru söylemişsiniz, yatırım olarak düşünüyorlar bizi. En son 3-4 gün önce “Ben aile ile evlenmedim, eşimle hayallerimi gerçekleştirmek ve onunla vakit geçirmek için evlendim, aileler az uzak dursa bu kadar sorun olmaz” dedim ama anlamaz gibi yine her gün bizde.. Benim gelinim şöyle böyle olmalı dedi, ben gelin değilim, kendi hayatım var dedim ama yok anlamıyor
 
Mrb cnm bendede öyledi es im hep cagirirdi ailesini benimse KV hep lag etti kendini övüp durdu ben at gibiydim vs diyerek benimkide degisti neyse huzur bulayim die dinlenmedim her ne dedikerse yaptim 5 bucuk aylikken bebegimin dusme ve karnimda ölme riski vardi hep onlarin yuzunden cocuk dogdu es im daha cok anaci oldu insallah sizin is düzelir
Bilmiyorum düzelir mi. Düzelmeme ihtimali beni ürkütüyor. Kv eşinin yanına gitse, böyle aklı kalmicak eşimin. Ama ben yalnızım, tek yemek yirorum, kahvaltımıntek başıma yapıyorum vs dedikçe insan acıyor. Ha ben acıyor muyum? Hayır. Konfordan vazgeçmemek adına eşinin yanına gitmeyen kendisi.
 
Kayinvaliden sana yerleşti çünkü torununa o bakacak.Sen doğuma kadar bebeğini kendin buyutecegini düşünüyorsun ama doğumdan kısa süre sonra sürekli eleştirilmekten ,sinirlerinin bozulmasından dolayı koşa koşa ise döneceksin.Esin maddi sıkıntıya düşmeyecek,kayinvaliden sizin evde akşam senin yaptığın yemeği yiyip ,temizledigin evde keyif sürecek.Olacak olan tam olarak bu

Ne doğumdan sonrası, şuan bile işimi özlüyorum. Çalıştığım ortamda intihar girişimleri, atak geçirip personele ya da diğer bireylere saldıran tedavi görenler mevcut. Ama o ortamı bile özledim daha 1 haftada...
 
Back
X