Henüz doğmamış bebek ve boşanmak.

Mavimsi34 .!.:

Babası memlekete gitti orda yaşıyor, ablası başka şehre atandı gitti, tek kaldı diye üzülüyor galiba. Kv sürekli de cicdan yaptırıyor zaten. Ama diyorum bak benim annem ya da babaam her gün habersiz gelse, ne banyo yapabilsen ne dinlenebilsen rahatsız olmaz mısın diye; cevap yok. Bide bana surat yapıyor

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

merhabalar arkadaşlar.
Benimle benzer surumu yaşayan arkadaşlardan fikir edinmek istiyorum.
Çok çok severek gerçekleştirilen ve 3 yıl güZel devam eden ama gebeliğimde değişen bir evlilik...
Bir çok sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum. Bu evde yaşamak, bu eve adım atmak, bu şehirdeki kimseyi görmek istemiyorum.
Baba evine dönersem eğer kızımla benim için kesinlikle daha iyi olacak. Kızım içinde bir kısımda iyi olacak çünkü kavgadan, tartışmalardan, sürekli dert yanan ve stresli insanlardan uzak olacak. Bebek doğar doğmaz babadan uzakta(baba evim bu şehre 5-6 saat uzakta) yetişmesi, arada mesafe olacağı için az görecek olması düşündürüyor beni. Bencil miyim bilmiyorum ama buna rağmen ayrılmamızın bebeğim ve benim için daha iyi olacağını düşünüyorum..

Var mı acaba ayrılmadığına pişman olan? Ya da ayrıldığına pişman olan?

Not: kısaca sorunları söyleyeyim; hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

merhabalar arkadaşlar.
Benimle benzer surumu yaşayan arkadaşlardan fikir edinmek istiyorum.
Çok çok severek gerçekleştirilen ve 3 yıl güZel devam eden ama gebeliğimde değişen bir evlilik...
Bir çok sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum. Bu evde yaşamak, bu eve adım atmak, bu şehirdeki kimseyi görmek istemiyorum.
Baba evine dönersem eğer kızımla benim için kesinlikle daha iyi olacak. Kızım içinde bir kısımda iyi olacak çünkü kavgadan, tartışmalardan, sürekli dert yanan ve stresli insanlardan uzak olacak. Bebek doğar doğmaz babadan uzakta(baba evim bu şehre 5-6 saat uzakta) yetişmesi, arada mesafe olacağı için az görecek olması düşündürüyor beni. Bencil miyim bilmiyorum ama buna rağmen ayrılmamızın bebeğim ve benim için daha iyi olacağını düşünüyorum..

Var mı acaba ayrılmadığına pişman olan? Ya da ayrıldığına pişman olan?

Not: kısaca sorunları söyleyeyim; hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

merhabalar arkadaşlar.
Benimle benzer surumu yaşayan arkadaşlardan fikir edinmek istiyorum.
Çok çok severek gerçekleştirilen ve 3 yıl güZel devam eden ama gebeliğimde değişen bir evlilik...
Bir çok sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum. Bu evde yaşamak, bu eve adım atmak, bu şehirdeki kimseyi görmek istemiyorum.
Baba evine dönersem eğer kızımla benim için kesinlikle daha iyi olacak. Kızım içinde bir kısımda iyi olacak çünkü kavgadan, tartışmalardan, sürekli dert yanan ve stresli insanlardan uzak olacak. Bebek doğar doğmaz babadan uzakta(baba evim bu şehre 5-6 saat uzakta) yetişmesi, arada mesafe olacağı için az görecek olması düşündürüyor beni. Bencil miyim bilmiyorum ama buna rağmen ayrılmamızın bebeğim ve benim için daha iyi olacağını düşünüyorum..

Var mı acaba ayrılmadığına pişman olan? Ya da ayrıldığına pişman olan?

Not: kısaca sorunları söyleyeyim; hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum)

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

merhabalar arkadaşlar.
Benimle benzer surumu yaşayan arkadaşlardan fikir edinmek istiyorum.
Çok çok severek gerçekleştirilen ve 3 yıl güZel devam eden ama gebeliğimde değişen bir evlilik...
Bir çok sebepten dolayı boşanmayı düşünüyorum. Bu evde yaşamak, bu eve adım atmak, bu şehirdeki kimseyi görmek istemiyorum.
Baba evine dönersem eğer kızımla benim için kesinlikle daha iyi olacak. Kızım içinde bir kısımda iyi olacak çünkü kavgadan, tartışmalardan, sürekli dert yanan ve stresli insanlardan uzak olacak. Bebek doğar doğmaz babadan uzakta(baba evim bu şehre 5-6 saat uzakta) yetişmesi, arada mesafe olacağı için az görecek olması düşündürüyor beni. Bencil miyim bilmiyorum ama buna rağmen ayrılmamızın bebeğim ve benim için daha iyi olacağını düşünüyorum..

Var mı acaba ayrılmadığına pişman olan? Ya da ayrıldığına pişman olan?

Not: kısaca sorunları söyleyeyim; hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

Evet, çeneme ve düşen yüzüme engel olamıyorum bi dönem eşimi yanıma çekmeyi başardım, kendisi gördü annesinin laf etmelerini, kavga falan bile ettiler ama iki gün kadın ağladı etti hastanelik oldum dedi gene başladı bizim eve davetler.. o zaman da sinirleniyorum

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

Dayanağı oğlu, oğlu sınır çizmedikçe beni ciddiye alan yok malesef

Genişletmek için tıkla...

Mavimsi34 .!.:

hamileyim diye annesi yardım eder düşüncesi ile eşim annesini iki-üç günde bir çağırdı. Kv yaptığım yemeğin çokluğuna, yıkadığım çamaşırın sıklığına, tembelliğime kadar laf etti. 37. Haftaya kadar çalışırken(ağır psikiyatri ve madde tedavisi gören bireylerin bulunduğu merkezde çalışıyordum) bide her gün gelip yemek yapıp onu ağırladım. İnsanların bu kadar sık ve habersiz gelmelerinden rahatsız olduğumu söylediğim için eşimle aram açıldı ve eşim bana inat her gün çağırmaya başladı. Eşimin Küfürleri, beni evden dışarı çıkartmamaları, sürekli akrabalarını ağırlamalarım, ağzından ne çıktığını bilmeyen akrabalarının beni kırmaları(çok tembelsin vs diyerek), eşimin bunları normal ve insanların benim iyiliğim için dediklerini düşünmesi.. Çalışmayacağım bir süre, ücretli izinden sonra ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum bir kaç ay(ki kv bu konuda bile eşimi dolduruyor:))) ), çalıştığım ve hamile olduğum zamanda bu kadar sık gelen insanlar her gün gelmeye, yemeklerini ben de yemeğe başlayacklar. İyice daraltcaklar. Biraz daha uzağa taşınmayı teklif edince eşime kesinlikle reddediyor. Benim başka yapabileceğim yok sanki.

Genişletmek için tıkla...

SpinoZa87 .!.:

Siz çalışan bir kadınsınız. Evde hizmetçi değilsiniz. Kendinizi çok ezdirmişsiniz kocanıza. Ev işlerinin yarı yarıya paylaşılması gerekli. Üstüne üstlük hamileyseniz onun daha çok iş yapması lazım. Neden kabul ediyorsunuz? Neden yemekleri hep siz hazırlıyorsunuz? Eşinizden ve eşinizin ailesinin kafa yapısından hoşlanmadım. Ben sizin yerinizde olsam ev işlerini uc yıl boyunca hep ben yaptıysam sonraki uc yıl boyunca sadece esimin yapmasını isterdim. Böylece evin temizliğinden, yemeklerin güzelliğinden de o sorumlu olurdu. Sonra da annemi eve misafir olarak çağırırdım. Hadi bakalım. Anlamıyorum yani bu kadar büyük haksızlıklara karşı nasıl bu kadar sakin oluyorsunuz? Önce evde bu adamı hizmetçi gibi çalıştırın, intikamınızı alın, ondan sonra da boşayın.

Genişletmek için tıkla...

savrukzeynep .!.:

Canım benim Ya, hamileliğinin 39.haftasinda sana düsündürttügü şeye bak... seni çok iyi anlıyorum, benzer sebeplerden ben de boşanmayı düşünüyorum. Benim çocuğum 2,5 yasında. Ama bu tür şeyler bıktırıyor gerçekten. Doğum yapinca bi de lohusa halinle daha hassas olucaksın, katlanmak daha zor olabilir... en azindan doğumunu annenlerin yaninda yapıp eşinin tepkisini ölçebilirsin. Sizi özlerse belki aklı başına gelir. Analarinin yaninda şuurunu kaybediyor bazen bu erkekler malesef ((

Genişletmek için tıkla...

SpinoZa87 .!.:

Siz çalışan bir kadınsınız. Evde hizmetçi değilsiniz. Kendinizi çok ezdirmişsiniz kocanıza. Ev işlerinin yarı yarıya paylaşılması gerekli. Üstüne üstlük hamileyseniz onun daha çok iş yapması lazım. Neden kabul ediyorsunuz? Neden yemekleri hep siz hazırlıyorsunuz? Eşinizden ve eşinizin ailesinin kafa yapısından hoşlanmadım. Ben sizin yerinizde olsam ev işlerini uc yıl boyunca hep ben yaptıysam sonraki uc yıl boyunca sadece esimin yapmasını isterdim. Böylece evin temizliğinden, yemeklerin güzelliğinden de o sorumlu olurdu. Sonra da annemi eve misafir olarak çağırırdım. Hadi bakalım. Anlamıyorum yani bu kadar büyük haksızlıklara karşı nasıl bu kadar sakin oluyorsunuz? Önce evde bu adamı hizmetçi gibi çalıştırın, intikamınızı alın, ondan sonra da boşayın.

Genişletmek için tıkla...