Her Adımımı Başkasına Haber Verme Dürtüsü

Olakimefta

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
7 Nisan 2017
1.034
1.809
48
36
Merhaba hanimlar farkindayim hergun konu aciyorun ama zaten cevrende anlatacagim kimse olmayinca solugu burada aliyorum
Bu sekikde yorum yapacakların okumadan geçmesi ricamdır

Konuya gelecek olursam ne zamandan beridir böyleyim hatırlamıyorum ama uzun bir süredir attığım her adımda başkalarına hesap vermek zorubdaymisim gibi attığım her adında birilerine haber veriyorum yada obaylatma ihtiyacı hissediyorum

Örnek vermek gerekirse misal bi sure once bi tanidigim araciligiyla bi ise başvurmuştum ses seda yok arayıp sorsam sanki aracı kidiyi mahcup edecekmisim gibi hissediyorum arayacagim her zamsn o kisiyi arayip abi arayayim mi arasam uygun duser mi bilmem ne diye soruyorum

Yada gecen gun bi tanidikla lonusunca ise ihtiyacin varsa bi bakalim dedi bende kisiyi pek tanimiyirum hemen bi arkadasima soyledim

Yada biri benden hoslansa yada girusmek istedigini söylese illa birine soyleme ihtiyaci hissediyorum ama bu soylemede paylasma ddgilde hesap verme icgudusu gibi

Son olarak bugun bekledigim isle ilgilenen kisi is degisikligiyle baska bir yere gidecekmis ve tahminimce artik olmayacak gibi gorunuyor bendd araci kisiye sordum iste arayip hayirli olsun demem ilgilendigi icin tesekkur etmem gerekir mi falan dedim

O kiside bekle ben arayip sorayin isle ilgile falan sonra bakarsin falan dedi ama sanki onay bekleme ic gudusuyle aradim o kisiden haber gelmeden aradim

Tesekkur ettim hayirli olsun dedim falan sonra araci olan tanidiga mesaj attim ben aradim konustum isle ilgilide soyle soyle dedi diye

Mesaji gormus ama cevap vermedi ayip mi oldu keske yapmasaydim niye beklemedim falan diye yedim bitirdim kendimi

Bu arada yasim 29 ve bu ruh hali beni cok yipratiyor psikologa gidiyorum bu durumu anlattim ama bu kinuyla ilgili ilerleyen zamsnlarda konusalim dedi am bu durum gunden gune beni yipratiyor

Kendi basima bir karar alsam kimseye sormadan hareket etsem sanki felaketim olacakmis gibi hissediyorum o gun uykum gelmiyor kendimi yeyip bitiriyorum bu durumu yasayan var mi aranizda var ise bu durumu nasil yendiniz
 
Psikolojik destek şart. Burada verilecek tavsiyeler havada kalacak gibi geliyor. Muhtemelen uygulamaya geciremeyeceksiniz.
 
Bişeyi yenmenin ilk ve en önemli adımı farkındalık ikinci adımı da artık o davranışı yapmamak. Bu kadar basit aslında, birine her bişey sorasın geldiğinde dur ve yapma. Felaket falan olmayacak korkma.
 
Özgüven eksikliğin var.yetiştirilme tarzınla alakalımı acaba.bazen kız çocuklarını pasif yetiştiriyo ya aileler ondan dedim.ama en azından farkındasın durumunun bu iyi bişey aşabilirsin bence
 
Psikolojik destek şart. Burada verilecek tavsiyeler havada kalacak gibi geliyor. Muhtemelen uygulamaya geciremeyeceksiniz.
Zaten psikologa gidiyorum ama bir suru sorunum var duan adım adım seklinde yuruyor ve ilerleyen zamanlarda konusalim dedi ama bu halim beni bitiriyor
 
Merhaba hanimlar farkindayim hergun konu aciyorun ama zaten cevrende anlatacagim kimse olmayinca solugu burada aliyorum
Bu sekikde yorum yapacakların okumadan geçmesi ricamdır

Konuya gelecek olursam ne zamandan beridir böyleyim hatırlamıyorum ama uzun bir süredir attığım her adımda başkalarına hesap vermek zorubdaymisim gibi attığım her adında birilerine haber veriyorum yada obaylatma ihtiyacı hissediyorum

Örnek vermek gerekirse misal bi sure once bi tanidigim araciligiyla bi ise başvurmuştum ses seda yok arayıp sorsam sanki aracı kidiyi mahcup edecekmisim gibi hissediyorum arayacagim her zamsn o kisiyi arayip abi arayayim mi arasam uygun duser mi bilmem ne diye soruyorum

Yada gecen gun bi tanidikla lonusunca ise ihtiyacin varsa bi bakalim dedi bende kisiyi pek tanimiyirum hemen bi arkadasima soyledim

Yada biri benden hoslansa yada girusmek istedigini söylese illa birine soyleme ihtiyaci hissediyorum ama bu soylemede paylasma ddgilde hesap verme icgudusu gibi

Son olarak bugun bekledigim isle ilgilenen kisi is degisikligiyle baska bir yere gidecekmis ve tahminimce artik olmayacak gibi gorunuyor bendd araci kisiye sordum iste arayip hayirli olsun demem ilgilendigi icin tesekkur etmem gerekir mi falan dedim

O kiside bekle ben arayip sorayin isle ilgile falan sonra bakarsin falan dedi ama sanki onay bekleme ic gudusuyle aradim o kisiden haber gelmeden aradim

Tesekkur ettim hayirli olsun dedim falan sonra araci olan tanidiga mesaj attim ben aradim konustum isle ilgilide soyle soyle dedi diye

Mesaji gormus ama cevap vermedi ayip mi oldu keske yapmasaydim niye beklemedim falan diye yedim bitirdim kendimi

Bu arada yasim 29 ve bu ruh hali beni cok yipratiyor psikologa gidiyorum bu durumu anlattim ama bu kinuyla ilgili ilerleyen zamsnlarda konusalim dedi am bu durum gunden gune beni yipratiyor

Kendi basima bir karar alsam kimseye sormadan hareket etsem sanki felaketim olacakmis gibi hissediyorum o gun uykum gelmiyor kendimi yeyip bitiriyorum bu durumu yasayan var mi aranizda var ise bu durumu nasil yendiniz
Uzun süreli bi ilişkiden yeni mi çıktınız peki?
 
Özgüven sorununuz var sanırım. Hata yapmamak için onaylanmayı bekliyorsunuz, kendinize güvenmediğiniz için de hata yapacağınızı düşünüyorsunuz.
Birşey yapmadan önce şöyle düşünün ben bu konuda yanlış yaparsam ne kaybederim, sonu ne olur, çok mu önemli, bundan bir 5 yıl sonra bu olayı hatırlayacak mıyım?
Bu hata yapmanızın önemsiz olduğunu düşünmenize yardım edebilir.
 
Bişeyi yenmenin ilk ve en önemli adımı farkındalık ikinci adımı da artık o davranışı yapmamak. Bu kadar basit aslında, birine her bişey sorasın geldiğinde dur ve yapma. Felaket falan olmayacak korkma.
Bende sizin gibi dusundum bir haftafir falan artik aldigim kararlarda attigim adimlarda kimseye haber vermiyicdm diyorum ama yok illa bi sekilde soylemis bulunuyorum

Bugunde zaten bu şekilde dusubdum sohbet etmek icin yada is durumu icin aramiyicam ki hem tesekkur etmek icin hem hayırli olsun demek icin ariyorum sormama ne gerek var diye dusundum ama araci olan kisiye yazinca ve mesajima karsilik gelmeyince kendimi cok kotu hissettim sanki buyuk bir hata yapmisim gibi
 
Özgüven eksikliğin var.yetiştirilme tarzınla alakalımı acaba.bazen kız çocuklarını pasif yetiştiriyo ya aileler ondan dedim.ama en azından farkındasın durumunun bu iyi bişey aşabilirsin bence
Özgüven eksikligi konusundaki düşüncemi psikologla paylastin ama geldiginden beri seni gozlemliyorum ve senin özgüven eksikligiyle ilgili bir sorunun oldugunu dusunmuyorum

Bize ozguven sıkintısıyla gelen insanlar ortamlara giremezler konusamazlar kendilerini ifade edemezler ben sende bu tarz seyleri goremedim dedi

Aile yetistirme tarziyla ilgili olabilir bdlki
 
Madem psikoloğa gidiyorsunuz acaba yönlendirmelerine kıymet verip en azından bir süre kendinizi ona emanet etseniz?
Yada kendinizi emanet edebileceğiniz güvendiğiniz bir psikolog bulsanız?
Şu yaptığınız kafanızı daha çok karıştırıp ilerlemenize engel olabilir sanki...
 
Özgüven sorununuz var sanırım. Hata yapmamak için onaylanmayı bekliyorsunuz, kendinize güvenmediğiniz için de hata yapacağınızı düşünüyorsunuz.
Birşey yapmadan önce şöyle düşünün ben bu konuda yanlış yaparsam ne kaybederim, sonu ne olur, çok mu önemli, bundan bir 5 yıl sonra bu olayı hatırlayacak mıyım?
Bu hata yapmanızın önemsiz olduğunu düşünmenize yardım edebilir.
Ozgüven sikintım oldugunu bendd dusunuyordum ama psikologla bu konuyla ilgili konusunca beni gozlemledigini ve özguven problemine dair birsey gormedigini soyledi

Ama dediginiz 5 yil dusuncesini duymustum bende bu gibi durumlarda kendimi böyle sakinlestirmeye çalışiyorum
 
Muhtemelen ailen yada değer verdiğin birileri seni bu konuda baskilamislar
Suçlu hissetirmisler
 
Madem psikoloğa gidiyorsunuz acaba yönlendirmelerine kıymet verip en azından bir süre kendinizi ona emanet etseniz?
Yada kendinizi emanet edebileceğiniz güvendiğiniz bir psikolog bulsanız?
Şu yaptığınız kafanızı daha çok karıştırıp ilerlemenize engel olabilir sanki...
Ben zaten söylediklerini dikkate alıyorum o şekilde hareket etmeye özen gosteriyorum

Fakat belirttigim gibi birçok sorunum var ve bu konuda adım adim seklinde ilerliyoruz bu sorunu ilerleyen zamanlarda konuduruz dedi maalesef ben 1 ay kadar gidemeyecdgin 1 aydan sonrada onun izin kullanma durumu olabilir ondan sonrada devam etsek belkide nerden bakarsaniz 3 aya yakin bir zamsni bulacak

Ve ben ne zaman boyle bir durumla karsi karsiya kalsam kendimi inanilma yipratiyorum
 
Merhaba hanimlar farkindayim hergun konu aciyorun ama zaten cevrende anlatacagim kimse olmayinca solugu burada aliyorum
Bu sekikde yorum yapacakların okumadan geçmesi ricamdır

Konuya gelecek olursam ne zamandan beridir böyleyim hatırlamıyorum ama uzun bir süredir attığım her adımda başkalarına hesap vermek zorubdaymisim gibi attığım her adında birilerine haber veriyorum yada obaylatma ihtiyacı hissediyorum

Örnek vermek gerekirse misal bi sure once bi tanidigim araciligiyla bi ise başvurmuştum ses seda yok arayıp sorsam sanki aracı kidiyi mahcup edecekmisim gibi hissediyorum arayacagim her zamsn o kisiyi arayip abi arayayim mi arasam uygun duser mi bilmem ne diye soruyorum

Yada gecen gun bi tanidikla lonusunca ise ihtiyacin varsa bi bakalim dedi bende kisiyi pek tanimiyirum hemen bi arkadasima soyledim

Yada biri benden hoslansa yada girusmek istedigini söylese illa birine soyleme ihtiyaci hissediyorum ama bu soylemede paylasma ddgilde hesap verme icgudusu gibi

Son olarak bugun bekledigim isle ilgilenen kisi is degisikligiyle baska bir yere gidecekmis ve tahminimce artik olmayacak gibi gorunuyor bendd araci kisiye sordum iste arayip hayirli olsun demem ilgilendigi icin tesekkur etmem gerekir mi falan dedim

O kiside bekle ben arayip sorayin isle ilgile falan sonra bakarsin falan dedi ama sanki onay bekleme ic gudusuyle aradim o kisiden haber gelmeden aradim

Tesekkur ettim hayirli olsun dedim falan sonra araci olan tanidiga mesaj attim ben aradim konustum isle ilgilide soyle soyle dedi diye

Mesaji gormus ama cevap vermedi ayip mi oldu keske yapmasaydim niye beklemedim falan diye yedim bitirdim kendimi

Bu arada yasim 29 ve bu ruh hali beni cok yipratiyor psikologa gidiyorum bu durumu anlattim ama bu kinuyla ilgili ilerleyen zamsnlarda konusalim dedi am bu durum gunden gune beni yipratiyor

Kendi basima bir karar alsam kimseye sormadan hareket etsem sanki felaketim olacakmis gibi hissediyorum o gun uykum gelmiyor kendimi yeyip bitiriyorum bu durumu yasayan var mi aranizda var ise bu durumu nasil yendiniz
bunu doktoruna da soyle beni cok yipratiyor de
 
Elestirilme korkusu, takdir edilme ihtiyaci eksik bence. Cocuklugunuza bi inelim :)) aileniz tarafindan veya arkadaslariniz cok elestri aldiginiz yada sizinle dalga gecildigi bi zaman oldu mu?
 
kendini seveceksin. hata yapmaktan korkmayacaksın. ,nsanları kırmaktan korkmayacaksın.
sorunlarla başetmeyi öğreneceksin. biraz kendini sıksan çok rahat aşarsın bunu.
azcık yırtık olcaksın. insanlar yırtıklığı geç pişkinlikle çirkeflikle neler yapıyor.
bu şekilde sosyal hayatta var olamazsın zaten direk senin hislerini istismar ederler.
 
Bence sorumluluk almak istemiyorsunuz. Farkında değilsiniz sanırım bunun ama tek başınıza karar alıp kötü sonuçlar doğurursa kendinizi suçlamaktan korkuyor olabilirsiniz. Neticede olumsuz sonuçlara sebep olan kararlarda topu başkalarına atmak hepimizi rahatlatır. Bunu farkinda olmadan ve sıkça yapıyor olabilirsiniz.
 
Çok temkinli, aşırı kontrollü birine benziyorsunuz. Bir de kim ne düşünüre fazla önem veriyorsunuz.

Üzerine gitseniz. Doğru olduğuna inandığınız bişeyi yapın, amaan bu seferde 3. birine danışmayacağım diyerek, hızlıca eyleme geçin. Bişey olmadığını gördükçe özgüveniniz gelir bence. İnsan iç sesine, hislerine güvenmezse olur mu?

Bunu elbette, arama, teşekkür etme vs gibi şeylerde yapın yalnız. İnternetten tanıştığınız biriyle görüşürken değil meselaa. ;)
 
canım merhaba, kişisel gelişim kitapları okuyabilirsin. Hayatına kitabı sok. Ben de senin gibiydim. geçmişte de dramatik birçok şey yaşadım. benim psikologla tanışmam pek bir işe yaramadı. Kendi kendimi kendim tedavi ettim. Sizin psikoloğunuz belki iyidir. Kitabı hayatınıza katmanızı tavsiye ederim.
 
Back
X