canım küserse küssün de aynı evdeyken çok kötü oluyo ...işten geldi yemek yedi biz eşimle salonda tv izlioduk sırf ben salondayım die gitti yatak odasına yattı ...kaynanamda niye böle yapıyon gel nolur üzme beni diyo benim yanımda ..bana laf sokuo yani benim yüzümden gelmedini sölemeye çalışıo...al işte ..koskoca insanların yaptına bak...annemin evine gidersem babam hastalnıo canım ve istemedini biliyorum sabret bekle diyolar..elalem ne derler tarzı saçma düşünceler ..
tatlım senin tüylerin dikeliyo ..bende bunları yaşayan biri olarak şaşkınlıkla izliyorum bişeyler yapmaya çalışıyorum yapayalnızım ..evet resmen gülüyo sımsıkı sarılıo ben o ağır lafları sölerken bunları yapması bei kağle almadığının göstergesidir..halbuki beraken bi ayrılığı ima etsem köpek gibi ağlıyodu ihtaar etmeye kalkışıodu...istemeden kriz geçirdim kaynanamın temizlzik hastalınğından bunalmıştım görümcele çok üstüme gelmişlerdi aileler biraraya geldi herkezin içinde kriz geçirdim yerlerden alamadılar beni...ama yine bu ev yine aynı şeyler...burdan çıkmadan bu sorunlar düzelmicek biliyorum
biliyosunuz eşimin ailesiyle yaşıyorum...görümcem yeni evlendi ..ama evlendimi evlenmedimi belli değil...4ay oldu evleneli her akşam burdalar...ve ben artık iyice ezildim...artık akşam yemekleri burda yeniyo yemek çay çerez faslından sora gece 12 de kalkıp gidiyolar ....bende esir gibi dönüyorum evde...bıktım canımdan usandım ...görümcem ben beraber oturmaktan caymayım diye çok vaatlerde bulunuyodu bana bekarken..her akşam annemle babamı evden alıp götürcem siz başbaşa kalın yeterki diye vaadler verdi..ama hepsi düğün bitene kadarmış..şimdi bırakın bizi yalnız bırakmayı kenisi kocayı alıp herakşam burda...ona hakkımı helal etmiyorum...kaynanam ne yemek yapsak hemen kızını arıyo gel sensiz boğazımdan geçmio diye onlarda hemen gelio...ya kızıdır tamam gelsin ama ben gitmek istediğimde aileme kaynanam illa huzursuzluk yaratıyo evde..resmen benim aileme gitmemi istemiyo...çok kavga ettim çok savundum kendimi ama artık yoruldum .her aileme gitmeye kalkıştığımda evde bi olay çıkcak diye ödüm kopuyo ...eşimle anlaşıyorum öyle böyle ikna ediyorum onu ailemin yanında bikaçgün kalmaya kaynanam illa bişeler deyip canımı sıkıyo..yalnız gitmemi istemio e bende burda içiçe yaşamaktan usandım arada gidip kafa dinlemek istiyorum özlüyorum..hadi eşimle gitsek genelde peşimizden "oğlum amaa dayınlar yatıya gelcekti şunlar gelcekti onları görmicenmi ayıp olur" diye huzursuz ediyorhalbuki yalan kaç kere şahit oldum kimsenin gelmedine..nezaman eşimle annemlere gitsek yatılı misafir gelcek diye yalan söylüo....geçende resmen geldi anneme şikayet etti 1 haftalına gelmesin diye...annemlerde bazen ona hak verio eşim bensiz kalıyo diye...ama napabilirim bende bi canım ...kendisi kızını birgün görmese tansiyonları çıkıo ben ayda bikaçgün üstüste grmüşüm çokmu...sen kimsin yaaaa kimsinde ölümmlü dünyada bana ailemi görmeyi çok görüyosun....her akşam kızı ve damadı burda sofra kur ,kaldır ,çay ver kahfe yap.onlar gidince ortalığı topla....birde aile özlemi ,beraber yaşamanın verdiği mutsuzluk....çaresizim yaa hemde çok...ayrı eve şuanda çıkmıyo eşim...seneye diyor...ben seni zorla getirmeedim diyor...aklıma çok kötü şeyler geliyo ama sonra vazgeçiyorum...ben napıcam yaa cehennem mi bu yaşadığım...çok bunaldım kızlar eşim bile artık beni anlamıyor ailemde bıktı galiba benim dertlerimden okadar yalnızımki birtek siz varsınız
dönemem şuanda canım babam kızıyor bana sabret diyor daha yeni düğün oldu elaleme ne deriz diyor..ama eşim düzelmesse olacağı o..eğer babam geri geldim diye laf söylerse bana bende polise falan sığınırım heralde napayım
işimi gücümü yapıp sessizce kimseye zararım olmadan odama çekiliyorum ama neden beni ezmeye çalışıyosunuz günah değilmi..allahtan korkmuyosmusunuz...kendimi herdefasında savunuyorum bezan ağzıma geleni sayıyorum ama sonrada utanıyorm bu yaşanılanlardan..sonuçta aynı evde yaşoyoruz yüzgöz olduk bikere ama tükürdüğünü yalamak gibi bişey bu...canım bunları özelden konuşuruz ok.
ablam benim tamam çok haklısın ama kadın hastalığı beni ya hiç evlat sahibi etmesse...bunun acısını anlatamam sana..evlat aşkıyla yanıp tutuşmak bambaşka..kimseyi gözü görmüyor insanın ...ama dediklerinde kaçınılmaz...ben sadece eşimin seneye çıkıcaz dediğinden dolayı bebek konusunda rahatım eşimin tek lafına güveniyorum o da seneye çıkıca olması galiba...buna geçekten inanıyorum tabi bi aksilik çıkmassa...çünkü sırf benim için tokiden ev almaya kalkıştı ben tamam deseydim şuan ev sahibiydim ama ödeme koşullarından dolayı beraberce vazgeçtik...bebek zaten olmuyo canım ..
canım o yolla kurtulan çok amaben okadar da yapamıyorum bilmiyorum kendimi çok günahsız hissediyorum
sadece eşinin kahrını çeksen neyse, ama ailesiyle birlikte çekiyorsun...
