Her çocuğa kardeş şart mı?

Şart mı, değil. Ama en azından bir tane kardeşi olması hayatını olumlu yönde etkileyecektir.
Kardeşi olan çocuk paylaşmayı daha fazla benimsemiştir, insan ilişkileri daha kuvvetlidir, empati yeteneği daha fazla gelişmiştir, kolay iletişim kurar.

Biz 5 kardeşiz çocukken hep yememizden içmemizden kısılırdı Allah yokluklarını göstermesin iyiki varlar ama bu kadar çocuk çok 2 kardeş iyi Olur ama..

Kardeş bence şart. Tek çocuk annesi olarak söylüyorum. Kardeşsiz çocuk bazı şeylerden eksik büyüyor.

Çocuğun eğitimi için yüksek paralar değil, ilgili bir aile gerekli. Ayrıca üç ve daha fazla çocuk için daha fazla masraf olur ama bir çocuk için gerekli parayla, ikinci çocuk için gereken arasında dağlar kadar fark olmaz.

Durumunuzun olumsuz olduğunu düşünmüyorum. Eşiniz uzaktaysa, iki çocuğunuzun olması daha olumlu. Onlar birlikte oynar, sıkılmayı bilmezler ama tek çocukken hep sizden bekleyecek tüm sosyalleşmeyi. Halbuki çocuklar birbirine çok daha iyi oyun arkadaşı ve yoldaş oluyorlar.

Benim çocukluğumda babam hep yurt dışındaydı. 3 ayda bir filan gelirdi. Biz babam gelince çok sevinirdik ama o yokken birbirimize gayet yeter, oyunlarla çok eğlenirdik. Sizinki gibi ananemizde kalırdık. Orada da şen şakrak geçirirdik. Annemin özel olarak bizimle ilgilenmesi gerekmezdi. Yemek, ders, sinema vb. Konularla ilgilenmesi yeterliydi.

Şimdi 9 yaşındaki oğlumla sosyalleşmenin alasını yapıyorum ama yine de her haftasonu kuzenleri gelsin diye can atıyor.

Abinizin hapiste olması bir sıkıntı değil. Doğacak bebek daha fazla neşe bile olabilir.

Daha önce oğlum o yaşlarda kardeş istiyorken yapmamış, hatta bana kardeşi olsun, beraber büyüsünler diyenleri düşman bellemiş biri olarak yaptığımın hata olduğunu görüyorum.

Şu anda kızınız 4 yaşında. Bundan sonra kardeşiyle yavaş yavaş araları açılacak, kuşak farkına doğru gidecek. Tam zamanı bence.

Ayrıca benim kardeşlerim de şu an çok çok büyük destek değil ama bunun en büyük sebebi annemle babamın ayrımcı davranışları, birbirimizden uzaklaşmaya sebep oluyor. Yine de annem hasta, yürüyemiyor, babam yurt dışında, biz üç kardeş birbirimize destek oluyoruz yine annemin hastanesi, doktoruyla ilgili. Çocuklarımızla bir araya toplandığımızda ortam şenleniyor.

Çocukluğumuzda paylaştığımız anılar bile çok güzel. Çocukların keyif aldıkları şeyler bambaşka. Bizim mesela markete gidince arabayı kim sürecek, arabada ortaya kim oturacak şıralarımız vardı. Bir keyifti bizim için. İşte bunlarla bazen kavga edip, bazen oyun oynayarak çok şey öğreniyor çocuk.

Bunlar önemsiz şeyler değil bence.

Normal şartlarda kardeş olmalı benim fikrimce fakat şartlar normal değil biraz zor şuan sizin için.Ama düzelmeyecek diye birşeyde yoktur hayatta herşey nasip kısmet.Siz çocuğunuzun değil kendi düşüncelerinize ve imkanlarınıza kulak verin.Bu hayat sizin öncelik sizsiniz.Yaşınız çok geç değilse bekleyin derim 40 a kadar yolu var hayırlısı

Olsa iyi olurdu bence

Awaken .!.:

Olsa iyi olurdu bence

Genişletmek için tıkla...

Bende yeni bir konu açtım cevaplarsanız çok sevinirim.

Kardeş çok önemli ama şartlar uygunsa. Mesela benim bir oğlum var uzun tedaviler sonucu olan çok isterdim kardeşi olsun diye ama onu doğururken ölümden döndüm. Benim için çok riskli o yüzden tek olucak. Napalım bazı şeyler nasip.

Ayy hayır.
Elimde olsa kardeşimi dünyadan silerdim, varlığı zarar yokluğu olay.

Valla ben çok ağladım çok zırladım çok üzüldüm olmadi babam istemedi tek büyüdüm annem bana arkadaş oldu . Çocukken şımarıktım ama şimdi asla büyüdükçe geçti anneme benzedim hiçte şart değilmiş. Olmazsa olmaz bisey olmuyor

Kardeş güzel bir şey. Kardeşlerimi çok seviyorum, onlar için elimden gelen her şeyi yaparım ve onların da benim için yapacaklarını biliyorum. Bu güzel bir his.
Ama herkese kardeş şart değil bence. Kardeşim gibi sevdiğim, destek olduğum, destek gördüğüm insanlar var. Tek çocuk olsaydım da kardeşlerim olurdu yani.
Çocuk düşünmüyoruz, olur da fikrimiz değişirse tek bir çocuk yapıp kardeş düşünmem. Bu çocuğa haksızlık değil. Aksine anne babanın tüm ilgisinin ve imkanlarının tek çocuk üzerinde yoğunlaşması gibi güzel bir avantajı bile var.

4 yaşındaki cocuk mu karar veriyor ,ikinci bir cocuk sorumluluğuna,
Siz kendinizi tartin bi ben 2 .cocuk istiyor muyum psikolojim maddi gucum buna uygun mu diye
Kardesim var ,cok gereksiz hep sorunluydu hala sorunlariyla ugrasiyorus annemde cok pisman