Utanç verici değil aslında gurur verici bir olay o yüzden deşmiyorsunuz. :) Kadın öpüşürken babamla fotoğraf çekilmiş, babamda bunları "aşkım" isimli bilgisayar klasörüne kaydetmiş,bende tesadüfen gördüm. Hemen anneme söyledim annemde babamı evden kovdu

ha kadını da bir güzel rezil ettik ama ben değilim dedi (kendi yatak odası gözükmesine rağmen). Şimdi hala annemle uğraşır, kocası babamın arkadaşı olduğu için sürekli kocası aracılığından babam yoluyla "Cheryl ın sevgilisi eve geliyor, annesi çok değişti kendine bakıyor güzel giyiniyor" falan diyormuş, hala yüssüz gibi annemle konuşmaya çalışır, kapıyı çalıp "çaya geliyim mi" der, hiç unutmam bir keresinde cevap vermeden çat diye kapıyı kapattım suratına, gurursuz mudur nedir hala anneme bana yapışma derdinde. Ee Allah çektiriyor işte, bizim durumumuzla babamın bize borçları bırakıp gitmesiyle çok dalga geçmişti, fakir falan demişti, gün geldi devran döndü, anneciğimin durumu bal kaymak oldu fındık bahçesi bile aldı kadın, şimdi kendi ailesi sürünüyor. Beter olsun inşallah anneciğimin döktüğü gözyaşları kan olup çıksın gözünden.