Her hafta sonu babamla ilgili içim daralıyor

Zaten kızdım ama kardeşim için barışmıştı daha önce o hep anne sus alttan al vs diyordu
Ama şimdi keşke daha önce boşansaymışım diyor
diğer konularınızın başlıklarına baktım. 30 yaşın üzerinde kocaman kadınsınız, ailenizin boşanma sürecini 12 yaşındaymış gibi geçiriyorsunuz.
bu kadar vicdan yapacak bir şey yok. 15 te bir gidin, babanızın söylediklerine kulak asmayın, eh be babacığım öyle oldu, ancak vakit oluyor falan diye gonlunu alın oldu bitti.
biraz basit görürseniz meseleleri bu kadar takılmazsanız, siz de daha neşeli olursunuz, 15 te 1 de olsa babanız sizi mutlu gördüğünde bu kadar darlamaz.
 
Size belki şaka gibi gelebilir konularım ama gerçekten rüyalarıma giriyor,sabah aklımda akşam aklımda.kayınpederime baba derken bile kendi babam aklıma geliyor
15 günde bir gidince sanki onu öyle bir kenara atmışım gibi geliyor ama İnan’ın 1 aydır hafta sonlarımdan birşey anlamıyorum bir de telefonda bile kısa ve soğuk cevaplar verince hiç gidesim gelmiyor
Çok kafama takıyorum
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki... aynı hisleri ne yazık ki bende yaşıyorum, bizimkilerinde durumu sizinkilerle aynı. ne yalan söyleyim babamı aramak bile içimden gelmiyor.
Özelden yazsanız olur mu acaba
 

psikolojik destek alın. biraz kendi hayatınıza odaklanmaya bakın.
babanız sizi mutlu görürse daha mutlu olur. iki kelime edeceğiniz telefonda bu düşüncelerle konuşuyorsanız zaten modunuz dusuk olur.
biraz önce babamla konuştum, telefonu açtığında sesi inanılmazı kötüydü. işlerden canı sıkkın biliyorum.
hayırlı cumalar, nasılsın, bak torunlar çok özledi. koca kızın oldum hala özledim demeye utanıyorum, torunları bahane ediyorum bilmem ne derken ohooo gülücüklerle kapadık telefonu.
aramadan önce babanızla güzel anlarınızı düşünüp, öyle arayın. hatta ona da anlatın telefonda.
ne bileyim. biraz kendi kendinizi aşağı çekiyor gibisiniz.
 
Niye milletin ensesinde boza pişireyim hanımefendi zorla mı mesaj yazdırıyorum,yazmayın o zaman
Ben taraf tutmuyorum yaşadıklarımı anlatıyorumki ona göre yorum yazılsın diye,benim kimseyi reddettiğim yok yani
Sadece bazen vicdan azabı duyuyorum yani içim buruk nasıl davranacağımı bile bilmiyorum babamla eskisi gibi değil hiç birşey ve bana değişik geliyor
rüyama girecek kadar beni üzen bu konu,Bu kadar saçma geliyorsa yazmayın o zaman
 
Sacma geliyor demedim ki. Butun konulariniz bu dogrultuda,size yuzlerce defa ayni seyleri yazmamiz hosunuza gidiyorsa bizim icin sakincasi yok. Babalik annelik ayri bir kavram,es olmak ayri bir kavram. Ne babanizla sorununuz var ne annenizle ama gidip gormuyorsunuz,bu sizin tercihiniz,vicdan azabi duyuyorsaniz da bu da sizin tercihiniz. Size git gor desek ne degisecek? Veya aferin gitmemeye devam desek ne degisecek?

Annemle babam ayri yasadi benim bir donem.12 yasindaydim. Babama yemek yapmaya giderdim o yasta. Annemle yasiyordum,evin faturalarini yatirir market alisverisini yapardim. Hem annemle hem babamla sohbet etmek icin ozel vakit ayirirdim. Ben 12 yasinda bunu yapabildiysem su anda yasasam ayni durumlari cok cok daha fazlasini yapabilirim. Herkesin vicdani da,zekasi da,yasantisi da bir degil,siz yapamayabilirsiniz. Ama yapmak istemediginiz seylerin vicdan azabini da cekmenize gerek yok.
 
Hadi babanıza kızgınsınız da annenize niye 15-20günde bir gidiosunuz onu anlamadım.
Kızınız siz okadar uzun süre görmese ve bunu sorun yapmasa ne düşünürsünüz.
Anneler hep öyle der zaten , siz mutlu olun gerisi önemli değil derler.
Ama bu onların sizi özlemedikleri anlamına gelmez.
Ya anide bişey olsa ,birdaha asla görüşemezseniz.
Bence fırsat yaratmalısınız.
 
Tamam da siz o yaşlardayken babanız size soğuk mu davranıyordu?benim babam bana kısa cevap veriyor soğuk konuşuyor hiç aramıyor gelmiyor,boşanınca o da eskisi gibi arayabilir yanı sadece bir şey isteyeceği zaman arıyor
Ben yardım etmekten değil soğuk konuşmasından dolayı telefon bile etmek istemiyorum sanki ben boşandırmışım gibi davranıyor,ben ne kadar sıklıkta görücem,ne kadar zamanda Arıcam bilmiyorum
Annemle hergün konuşurum mesela ve sık sık görürüm gerçi şu sıralar fazla görüşemiyoruz ama annemle arkadaş gibiyiz babamla önceden de öyle değildik ama şimdi fazla görüşmediğimde sanki onu bir kenara atmışım gibi geliyor
Sondan ama o böyle olmasını istedi seninde bir ailen çocuğun var diyorum üzülmemek için böyle bir durumdayım işte
 
İçinden gelmiyorsa gelmiyordur ablacım. Aile babası olamamış, bekar gibi yaşadı anneme çektirdi diyorsun. Adam olamayıp yuvasını dağıtmış sen de mutsuz olmuşsan gönül koymaya tabi ki hakkın var. Çocuğunu düşünen baba sorumluluk sahibi olurdu.
 
Benim babam her zaman mesafeli ve soguk bir adamdi. Cocuklarinin icinde en cok beni sevdigini dusunurdum,ben ona yaklasirdim,hep ben adim atardim. Bugun olsa yine oyle yaparim,cocuk olan benim cunku,kac yasina gelsem de onun cocuguyum,ondan kucugum,onun pek cok cocugu var ama benim tek babam var. Olaya boyle bakiyorum ben ve bu bakis acisi beni mutlu ediyor. Geri donup baktigimda keske demiyorum kimse icin. Babam belki bir donem annemle mutsuzdu kari koca olarak,ama her zaman iki iyi arkadas olarak kaldilar. Evlilikleri devam etmedi ama medeniyeti de elden birakmadilar. Bunu biraz da cocuklarina borclulardi.

Ha siz derseniz ki bana ne,benim umrumda degil,icimden gelmiyor,okey. Gelmesin,yapmayin,ama vicdana da luzum yok. Zorunda degilsiniz. Lakin 8 konunuzun 7 tanesi bu olunca ben sizin bu konuya takintili oldugunuzu dusunuyorum. Anne babanizla canciger de olsaniz bu mesele bitmeyecek cunku psikolojiniz yerinde degil,yine diyeceksiniz ki “vay bosandilar”. Sadece bunu fark etmeniz icin size tepki gosterdim,hepsi bu.
 
Gecen gun de ayni seylerden bahsetmistiniz konunuzda. Arada ne fark var? Anlayamadim da... oradaki yorumlar sizi tatmin etmedi sanirim. Vicdan yapip, bdv konu acmak icin ayiracaginiz vakti babanizi gormeye harcayabilirsiniz. Nasil zaman bulamiyorsunuz? Hafta ici calisin, ok ama hafta sonu 1 saat ayiramiyor musunuz ailenize? Gecmise takili kalip, hayatinizi zehir etmeyin.
 
Anneni boşanmasına sen mi ikna ettin eğer öyle birşey varsa ve baban biliyorsa tepkisi o yüzdendir bende annem haklı oldugu için genelde annemi savunurum o yüzden babamla arama mesafe girdi bu doğru etkileniyorlar yani bunu belli ettiyseniz birde anneni 1 aydır sebepsiz görmüyorsun ozlemiyor musun
 
Beni etrafımdaki babalara bakıyorum,karısının sözünü dinleyen çocukları için çabalayan adamlar var,en basitinden kardeşimle aramız yaş olarak az,annem hep söyledi yarın öbür gün okucaklar evlenecekler kenara para koyalım diye ama babam hiç dinlemedi harcadı gezdi yedi içti yani çoğu konuda annemi dinlemedi bekar gibi yaşadı
Ben ne düşüneyim babam içim?geriye dönüp baktığımda pek iyi birşey göremiyorum ve hala annem babamın eski yaptıklarını anlatır
 
Yazdıklarınızdan annenizin çok çekmediğini anlıyorum,eğer çekseydi babanızla arkadaş olarak kalamazdı ondan nefret ederdi
Annemin babamdan görmediği şey kalmadı aklına gelebilecek herşeyi gördü annem çok çekti,boşanmasına rağmen hala o mutsuzluğu içinden atabilmiş değil
Babam bencil önce ben diyen bir adam hiç bir Zaman önceliği biz olmadık bu yüzden birbirimize çok bağlı değilizdir şuanda da iyice koptuk zaten
Annemi kim üzerse ben de ondan soğuyorum işte bu kim olursa olsun bu yüzden babamı içimden sevsem de yine de aramızda bir kopukluk var ve bazen vicdan azabı duyuyorum ama geçmişte yaptıklarını düşününce herkes ektiğini biçiyor diyorum
 
Ona bakarsaniz herkes de her ektigini bicemiyor. Anneniz cok fedakarlik yapmistir mutlaka,hani karsiligi var mi? Yok. Demek ki neymis,herkes ektigini bicemiyormus. Benim annem siddet gormedi ,ola ki babam oyle bir seye yeltenseydi annem sopayla kovalardi onu. Kadin dedigimiz varlik aslinda cok guclu. Siddet karsisinda tahammul etmez bitirirdi. Yaptigi pek cok fedakarlik var,buna babamin ilk esinden olma cocuklarina annelik yapmasi da dahil. Sonucta bosanamadilar,ayri yasadilar babamin ölümüne kadar. Arkadas kalabildilerse annem bunu kendi ekonomik ozgurlugune borclu. Cunku eyvallahi yoktu. Arti babamin cocuklari,ben ve evlatliklari da sonuna kadar annemi tutarlardi. Dedigim gibi,cunku biz evlatlariyiz,aralarinda ne gecerse gecsin,ikisinin de sonsuza kadar arkasindayiz, maddi manevi her turlu destegi veririz.

Ben evlendim,uvey ablalarim zaten babam öldükten sonra bir daha gorusmediler annemle,evlatlik olan abim arar sorar gormeye gelir. Ben zaten annemin a’dan z’ye her ihtiyacina kosarim. Tatile gotururum,alisverisini yaparim,evine tadilat lazimsa kosarim,akliniza gelebilecek her seyi yaparim. Babam hayatta olsa ona da yapardim ki ölümüne kadar yaptim zaten. Mumkun olsa annemle babamin yasadiklarini kitap haline getirecegim neredeyse,o derece ornek olacak davranislari vardi. Harika bir evlilikleri asla yoktu lakin,anlasmakta zorluk cektiler,kavgalari eksik olmazdi ama bizim yanimizda yapmadilar bunlari. Yapsalardi cocuklari olarak araya girerdik.

Ozetle,siz anne babaniz icin elinizden geleni yapmadiniz,mutlaka yaptiklariniz vardir ama alinmak darilmak yok,daha gormeye gitmekten acizsiniz. Gereken her seyi yapmis olamazsiniz.
 
Sen niye üzüluyorsun yahu?
niye vicdan azabi cekiyorsun..sanki ben onlari bosamis gibi davraniyor diyorsun?
Annene kocasindan bosanmasi icim destek vermis olabilirsin ne var bunda bukadar vicdan duyacak..
Babaysa baba allah allah...annene kotu davrandiysa gitme gorme. Mecbur degilsin.
Benim babam anneme bunlari cektirse yuzune bile bakmam birdaha. Bosatirim da. Vicdan azabi da duymam.

Normal insan gibi tartismalar varsa ve anlasamamazliktan dolayi bosanmislarsa ozaman ayri. ikisinin karari der gecerim ancak ve ancak ozaman babamla gorusurdum. ama isin icinde psikolojik ekonomik fiziksel siddet aldatma vs varsa gram acimam gorusmem de.
yani baban annene cok cektirdiyse ki neler cektirdigini en iyi sen bilirsin ozaman vicdan azabi da duyma gorusme. en fazla allah rizasi icin basina kotu birsey gelse gidip yardim edersin okadar. yoksa gorusmek istemiyorsan zorlama kendini.
 
Son düzenleme:
Evli barklısınız sürekli vakit bulmak çok zor. Ben her haftasonu gitmemenizi gayet anlarım. Çalışan ve de evli birisisiniz. Belli zamanlar için ziyaret olması normal. Telden konuşursunuz. Hani anne baba ayrılmış 5 yasındaki çocuk degilsiniz ki haftaici anne de haftasonu babada olasınız. Bence çok kendinize vicdan da yapmayın olduğu kadar ziyaret edin. Bu dünyada ölüm var sen evet yapabildiğim kadar yaptım görevi diyorsanız sorun yok.
 
Yaşadıklarını detaylı bit şekilde yazdığın için öncelikle teşekkür ederim
Ancak ailelerimizin yaşadıkları arasında farklılıklar var,annenin şiddet görmemesi ekonomik özgürlüğü olması gibi
Annemin ekonomik özgürlüğü olmadığı için mecbur çekti ailesi de arkasında değildi,etrafıma bakıyorum annem gibi olan yok muhakkak herkesin çektiği birşey var herkesin bir derdi var ancak annem gibisi yok
Hiç unutmuyorum tam üniversite sınavına gireceğim sene sınava 2 ay varken babam anneme boşanıcam dedi ve bizi öyle bırakıp evi terketti 1 ay sonra başka kadınla evlendi ve ben o kafayla sınava girdim daha sonra o kadından boşanıp tekrar annemle barıştı ama annem kafasına kakmadı yani mutlu olmaya çalışıyordu taki babamın hakaret ve küfürlerine kadar.babam anneme küfür ettiği zaman annem yeter artık nelerine katlandım bu yaştan sonra çekemicem diyerek boşandı
Daha neler neler,yani sizde daha medeniymiş herşey ve anladığım kadarıyla anneniz kendini fazla ezdirmemiş
Annemin affedersiniz ağzına s.....mış,hem babam hem de babamın ailesi tarafından o yüzden annemi üzen kişilere katlanamıyorum çünkü annemin ne kadar mutsuz bir hayatı olduğuna şahidim
Babamla küs olmak istemiyorum iyi günlerimiz de oldu bir dönem babam bize karşı çok iyiydi 2 sene kadar,o zamanlar hepimiz çok mutluyduk.çok samimi olamıyorum istesem de diyorum ya görmesem özlemiyorum ama vicdansız da olmak istemiyorum,o yüzden burda benim gibi olan kişilerden yorum almak istedim ne yapabilirim diye
 
İste biz ne desek bos,herkes sadece kendi hikayesinden ornek verebilir,kimsenin hikayesi de bir baskasininkiyle ayni degildir,olamaz da.

Su veya bu sebepten kirgin olabilirsiniz,ilgilenmek zorundaliginiz da yok, ama surekli bunu kafaya takacaksaniz ya ilgilenin ya da takmayin diyorum,burda pek cok arkadas da benim dedigimi diyor zaten. Ya yapin ya da yapmadiginiz icin uzulmeyin.
 
Anlıyorum sizi fakat üzülmücem desem de bir an oluyor içim hüzün doluyor
Bugün görmeye gittim o kadar soğuk davranıyor ki anlatamam hiç konuşmuyor ben sorarsam cevap veriyor yüzü iki karış
Sağlığıyla ilgili sıkıntısı vardı ameliyat olmuştu beslenmesine dikkat etmesi gerekiyor,beslenmene dikkat ediyor musun yürüyüş yapıyormusun diye sordum hayır dikkat etmiyorum ne olursa olsun diyor,hiç umrunda değil eğer elden ayaktan düşerse bana kim bakıcak demiyor,madem annemle boşanmaktan bu kadar üzüntü duyacaktı anneme bu kadar çektirmicekti o zaman
Ben ne yaptım da bana soğuk davranıyor eşim bile fark etti yani,çok değişik bir durumdayım,görmeye gitmeyince kızıyor gidince de yüzünü asıyor bir garip hareketlere giriyor
Gerçekten bazen şaşırıyorum nasıl davranmam gerektiğini
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…