Her Okuyan Calismak Zorunda mi?

iş hayatı zor oluyor. ilk işe başladığımda 1 hafta ağlaya ağlaya gittim sabahları kaza geçirsem ölmesem az yaralansam da evde yatsam diye psikopatça düşünceler geçiyordu her zaman 6 da uyan arabalar değiştir işe gir offf istifa etsem mi diye gün sayarken 2 yıl bitti şükür. Alışıyorsun zamanla bir şekilde ve kendi kazandığın paranın tatmini çok farklı oluyor. Ailenle tartışmak yerine uzlaşmaya gidebilirsin yapabileceğn işler seni de yormayacak vardır mutlaka. Maddi durumunuz anladığım kadarıyla iyi küçük iş yeri oortak vs olabilirsin. İlla okuduğun alanda çalımak zorunda değilsin ki.
 

ne bileyim açıkcası ben devlet okulunda okudum ve hiçbişey kaybetmedim..
benimle birlikte devlet okulunda okuyup da şuan doktor olan arkadaşlarım var..
yani sırf haber aldıklarımdan...

yani kafası çalışan devlet okulunda da olsa biyerlere geliyo, ama yoksa özel okula da göndersen
anca fazladan şımartırsın o kadar..

dediğim gibi ilerde deli gibi zengin olsam bile üniversite hariç çocuğumu özel okula yollamam, çok gereksiz.. şahsi fikrim..
 

Konuyu çok dağıttık aslında,son birşey yazayım konu sahibini mağdur etmeyelim.
Öncelikle şunu belirteyim ilköğretimde sınıfta kalma diye birşey yok,özel devlet farketmez.(kaldırıldı ve ben buna çok karşıyım)
Çocukların özgüvenli olması şımarmamak koşulu ile hayatta başarılı olmak için çok önemli bir özelliktir.Sizin o bahsettiğiniz aşırı şımarıklık durumu ailenin verdiği eğitimle olur ki buna devlet okullarına giden çocuklardada sıklıkla görüyorum.
Son olarakta;ben yıllardır eğitimin içinde bifiil bulunan bir insan olarak sizler gibi önyargıllarımla oğlumu 3 yıl devlet okulunda okuttum,sonrasında üstün yetenekli bir çocuk olduğu ve bulunduğu okulun kendi düzeyinde olmadığını söyleyen BİLSEM öğretmenlerimiz tarafından özel okula yönlendirildim.
Önyargılarımın yer yer doğru olduğunu,ama çocuğun davranışlarının aile tarafından yönlendirildiğini gördüm.
Eğitim anlamında fark gördüm mü?Kesinlikle fark var.
Sırf bu yüzden kızımıda özel bir okula yazdırdım.
Ama bu demek değilki,her özel okul iyidir veya devlet okulları kötüdür.
 
okumuş ya da okumamış herkesin çalışması gerektiğini düşünüyorum.

özellikle gençken,sağlık yerindeyken çalışmalı,üretmeli,kazanmalı.

bunlardan bir birikim yapılmalı ki artık beden yorulduğunda hayatını idame ettirecek varlığa sahip olunmalı.

ben 20'li yaşlarında evinde oturarak kendini geliştiren,topluma faydalı olan(!) bireyleri anlayamıyorum malesef.
 

heralde fark olacak .. siz neredeyse küçük bir servet döküyosunuz o okula, üstelik diğer masraflar hariç..
sınıfta kalmanın kaldırıldığını bilmiyordum, keşke kaldırılmasaydı.. şimdi hepten arsız ve tembel olacak bazıları..
ve evet size katılıyorum, devlet okuluna gidende de özel okula gidende de çıkıyor şımarık çocuklar, tembel olanlar..
mevzuya o açıdan bakmadım ben zaten hiç..
maddi açıdan baktım..
benim düşünceme göre "adam" olan bir çocuğa devlet okulu yeter.. bu benim kendi görüşüm..
çocuğumu ilköğretim veya lise dönemlerinde özel okulda okutacak kadar param olursa, o parayı biriktirirm.
ilerde üniversiteyi bitirdiğinde veririm ona, ya da yine onun için harcarım, mesela bi ev alırım.. bu bana daha mantıklı geliyor..
dedim ya bu benim kendi fikrim, ne kadar param olursa olsun üniversite hariç özel okula saçmam paramı..

konu sahibine gelecek olursak, bence çalışmamakla hata ediyor.. onun ailesinin yerinde olsam bende üzülürdüm ve o tepkiyi verirdim..
yani ne bileyim madem okumayacaktı ne diye özel üniversitede okudu ki?
bu kadar rahatına düşkünse keşke o üni. parasıyla süper bi tatil yapsaydı yurtdışında, şöyle bikaç ay..
inan o zaman daha az acırdım o paraya..
 
Ne yalan soyliyim, bana da universite okuduktan sonra evde oturmaya karar vermek abes geliyor. Hele de parali universite. Ben ozelde okusaydim, verilen paraya degsin diye nerde calisacagimi, kendimi nerde ilerletecegimi dusunurdum muhtemelen. Senin durumun kocaman bir para israfi olmus. Ailen de boyle dusunup ozelde okuttuklarina pisman olmus, hayal kirikligi yasiyor olabilirler, o yuzdendir tepkileri, ve haklilar da kizmakta bence. Laf olsun diye okuyacaksan keske masrafsiz bir okulda okusaydin, bosu bosuna ailen bu kadar masrafa girmis.

Bir de mizacima ters diye suslu cumleler kullanmissin da, biz ona baska sey diyoruz burda. :) Herkes calisamaz, buna inanirim. Sen de calisamayan insanlardansin iste, bu kadar yani. :)

Sunu da ekliyim, hadi ben isten cikiyorum diye, aniden ise gitmeyi birakmak is yasaminda son derece toy bir davranis. Calisma tecruben olsaydi anlardin. Ilerde mecbur kalirsam calirisim da hikaye, o diplomalar kullanilmadi mi eskiyor. Bilmemkac sene once mezun olup hic calismamis biri isverene cazip gelmiyor, bu da aklinda bulunsun.
 
Ben yadırgamıyorum seni. Yalnız atladığın çok mühim hayatın gerçekleri var.

- Babanı ( Allah gecinden versin ) birgün kaybedebilirsin.

- Eşin ( Boşanabilir yada vefat edebilir )

Peki YA SONRA ?

Şu düşüncelerin kesinlikle BANA GÖRE yanlış ;
'Çalışan insan hayatta bir çok şey kaçırır.' gerçeği yansıtmıyor. Ben çalışırken kaybettiğim zamanı sen evde oturarak hadi en fazla bir müze yada kitap okuyarak geçireceksin değil mi ? Ama ben çalışırken hem bir sürü insan ile iletişimde olacağım, onlardan belki de bir bilgi kapacağım, maddi olarak kendi masraflarımı karşılayacağım, bazı kültürleri tanıyacağım ve kendimi o branşta yetiştirmiş olacağım. hafta sonları ise kurs göreceğim, pikniklerimi gezilerimi yapacağım kitap zaten elimden bırakmam çalışmakla alakası yok. Bu AHİRETİMİ KAYBETMEKLE NE ALAKA ? Ben çünkü aynı zaman da vaktin de namazları da kılacağım, dedikodu ortam da kalmak kalmamak benim elimde. Oruç tutmayacaksın diye birşey de yok. Değil mi ? Peki çalışmadıktan sonra durumunla nereye ne kadar görerek kendine bişey katacaksın. Kitap almak para, Gezip tanımak para, müzeye girmek para, Kurs görmek para, Eee sonra ??

'Bekarken baba, Evliyken eşim bakmakla yükümlüdür.' Çok ciddi bir yüklenmek. Baba hadi bir nevi diyelim - ki bana göre gene değil. Ama eşin elin oğlu. Sen ondan devamlı giderleri söyleyerek para istersen ona zaten mecbur kalmış olursun. Hani diyorsun ya Özgürüm benim param diyen kadınlar sonu kaçınılmaz boşanmadır !! Benim annem de dahil ( emekli ) şuan çevremdeki bütün kadınlar çalıştı ev bark sahibi oldu eşlerinin yükünü hafiflettiler ve müthiş değer buluyorlar eşleri tarafından. Kadın ki yüksünmeyecek benim param benim kazancım diye çoğu kadın yapmaz düşünüyorum.senin bahsettiğin erkekler çoook eski zamandan.

Yaşın kaç bilmiyorum ama kendine ve dediklerinde çok iddalısın. Ama unutma bir söz vardır 'Ne oldum değil, Ne olacam demeli' değil mi ...


 
Yorumların yarısını okuyabildim ve şaşkınlık içerisindeyim.
Kadın çalışmak zorunda değildir, ona bakacak iki erkek vardır babası ve eşi gibi cümleler
Yani adama sorarlar elin ayağın mı tutmuyo, ne diye illa bana bakmak zorundalar tutumuna girebiliyor bi'insan.
Hayır efendim hiç de bi'baba okutmuş, hiç bi'fedakarlıktan kaçmamış, kocaman etmiş kızına evlenene kadar bakmak zorunda değil.
Bunu beklemenin şımarıklıktan başka bi'şey olduğunu düşünmüyorum.

Bizim de durumumuz çok şükür iyi ama ben mezun olalı "7" gün olmasına rağmen daha ben "baba para verir misin" demeden para uzatan o eli görünce yerin dibine giriyorum.

40 yaşıma kadar evlenmesem babam mı bakacak bana? Zorunda mı gerçekten buna? O adam ne zaman rahat edecek? Ömür boyu beni güzel yaşatmanın sorumluluğunu mu taşıyacak omuzlarında? Ben o parayı alırken yüzüm kızarmayacak mı? Babam işten gelip "bugün de pek yoruldum ya" derken ben "işte ben de Esra Erol'u izlerken oje sürdüm neyse babişko yarın kızlarla buluşcaz param bitti" mi diyeceğim?

Erkek böyle dese "baba parası yiyo bak bak bundan koca olmaz" deriz ama işimize gelmedi mi ne de güzel "kadın çalışmak zorunda değil" diyoruzEvlendiğimizde de eşimiz bakmak zorunda değil böyle zor bi'yaşam şartı hakimken dünyada, ev geçindirme sorumluluğunu "hamile, çocuk sahibi" bile olmayanların erkeğe yüklemesini garip buldum.

Sanırsın adam kendine eş değil de evlatlık alıyor, feminist tavırları keşke işimize gelmediği yerde savurmasak ortalığa.

Konu sahibine gelince ailen sonuna kadar haklı. Yukarda dediğim gibi baban durumu iyi bile olsa kocaman olmuş, gül gibi büyüttüğü kızına o evde bacak bacak üstüne oturmuş oje sürerken (aklıma evde yapılacak başka bi'şey gelmedi, zira yedi gündür temizlik dışında bi'faydam dokunmadı benim) al para kızım demez. Dese de mutsuzdur şekil a-->senin yazdıkların.
 


evet madem çalışmaya gönlün yoktu o halde hiç üniversiteye gitmeyip çalışmayı düşünmediğini istemediğini sana mizacına aykırı olduğunu söyleseydin o insanlarda seni özel okullarda okutmaya çabalamasalardı etiket için okumuş oldun lütfen yapmayın yaa ihtiyacın olduğundsa çalışmak bu nasıl bir mantık özel üniv.diploman var diye işverenler kollarını açıp seni beklemiyolar ya yarın muhtaç olsan diploman işe yaramayacak hani tecrübe diyecekler yaşın kaç olmuş diyecekler bilmem farkındamısın bedava yaşamakla ne kazanacaksın çalış çabala yarın ihtiyacın olmaz eşinin durumu çok iyi olur çocuklarına gelecekten emin olursun o zaman evimde oturmak çocuklarımı kendim yetiştirmek istiyorum dersin eyvallah ama ötesine yok tembel insanları ben sevmem kendi fikrim babanın kimbilir ne umutları vardı seninle ilgili kimbilir kızını evladını nerde görmek istiyordu emin ol paranı istemezler sadece emeklerinin karşılığı olarak evladını iyi bir yerde görmek iyi evlat yetiştirmiş olduğunu görmek gurur duymak isterler
 
üniversite sadece çalışmanın anahtarı gibi görülür. en büyük yanlışta budur bence. üniversite dediğin kendini geliştirmektir, farklı açıları görmek, bilimsel verilerin hayattaki önemini anlamak, araştırma yapmak, düşünmek, tartışmak... vss

ben arkadaşa kızmıyorum açıkçası herkesin kendi tercihi, kim nasıl mutluysa onu yapmalı. tabi bunu zengin bir adam bulurum yan gel yatarım gibi bir fikirle yapmıyorsa.

asıl önemli olan şu durumda ailesi. kırgınları emeklerine ihanet olarak görülen birşeymi yoksa kızlarının ileride pişman olup üzüleceği düşüncesimi? bence aileyle düzgünce konuşulup halledilebilir. herkes nasıl mutluysa onu yapsın birkere geliyoruz dünyaya. fakat biz mutlu olurken çevremizdekileride mutsuz etmeyelim.

benim yorumlamam bukadar, hadi koley gelsin
 

serebral palsi li bi çocuğun yıllar sonra attığı ilk adım ,hemiplejik bi hastanın ilk bağımsız hareketi insanların gözündeki yaş ama umut dolu minnettarlık dolu ...ben bu mesleği yapıyorum yapacağım taş kafama gelEmedi yani saat ona kadar uyumayıp sekizde işbaşı yapmakta bir mağrifet hanımefendi :)
 
Ne cok zenginiz, ne sirtimi babama yasliyorum ne de evimde oturup zengin koca bekliyorum.

Bana esekten dusen lazim.

Herkese yorumlari icin tesekkur ederim.
 
Ömrün kısalığına, kendimizi yıpratmanın anlamsızlığına dem vurulmuş ama biri de dememiş ki o baba senelerdir çalışıyor benim ki 3 günlük hayatta onun ki değil mi, ben yıpranırım da o yıpranmaz mı demez.

O rahat yaşadığınız, bol bereketli hanenize para zembille mi iniyor:44hayır bizim inmiyor çünkü adam her gün ben fosur fosur uyurken sabahın 6 buçuğunda gözünü açıyor -pazarlar da dahil-)

Evet artık erkekler "çocuk yoksa" çalışan bayan istiyolar ve sonuna kadar haklılar "bence".
 
Merhaba konu sahibi arkadaşım, ülkemizde zaten her okuyan insan hemen iş bulamıyor ve bu yüzden çalışamıyor.
Ben de üniversiteyi bitirince ailem çok çalışmamı istedi, ben de istiyordum tabi her yerde torpille işe alıyorlar artık bi kaç kişi bulduk bi kaç işe girdim. Bir yerde patronum ilkokul mezunuydu çok iyi kazanıyordu ben üniversite mezunuyum, adam hergün işe içkili gelirdi. Konuşmasını anlamazdım böyle bir adamdan daha alt kademede çalışıp laf yemeyi kendime konduramadım. Ama tabi heryerde yine tecrübeli arıyorlar. Bir yerde annem iş bulmuş çalış diyor adam aylık 300tl veririm dedi hemde sabah sekiz akşam 9-10 kaçta biterse ayrıca tatili yok ilk ay sonra adam isterse arada tatil verecek. Ben de hiç çalışmam daha iyi dedim. Zaten nişanlıyım daha büyük şehire gideceğim için evlenince daha iyi iş bulurum diye düşündüm. Tabi ailem de önüne çıkan her işi tepiyorsun diye bana kızdı ama üniversite okuyup 300tl almak da insana öyle koyuyor ki anlatamam.
Evlendim iş ararken 3 hafta sonra hamileliğimi öğrendim. Şuanda hamile halimle akşama kadar yatıp ev işi yapamazken nasıl çalışacağım diye düşünüyorum. Eşim de kpss'ye hazırlan daha iyi hamilelikte kendini yorma diyor. Allah'a şükür durumumuz iyi eşim çalış da eve ekmek getir diye bakmıyor. Ama ben emek verdim, okudum günlerce bi dersten bi puanla kaldım diye ağladım boşa mı gitsin emeklerim?
Evde ev hanımı olarak hayatımı devam ettirmek istemiyorum.
Para değil amacım bi işe yaramak sosyalleşmek ve sabah erken kalkıp akşam erken yatmak. Belki sen erken kalkmayı sevmiyorsun bende sevmem ama erken kalkıp işe gitmek gibisi de yok. Bi kaç yerde bi kaç ay deneyimlerim oldu. O günleri düşünüyorum. Gerçekten çalışmak güzel şey. Ben de deneyim yok tecrübe yok torpil yok. Ama işin varsa çalışmak güzel bence arkadaşım okuyan herkes çalışacak diye bişey yok ama çalışmanın yeri bambaşka.
Ben de bu yıl kpssye çalışacağım bak öğretmenlik okumuşsun hem özel sektör zor diyorsan kpss ile atanabilirsin. Ayrıca hergün boş oturunca da hergün tatil oluyor insana yani haftada bigün tatilim olsa dinlenmenin değerini daha iyi anlardım gerçekten.
 
değildir elbette.

bakın aslında fikir olarak biraz benzeşiyoruz ama ben benim düşüncemin sebebini biliyorum, belki sizinki de odur. ben de taze mezunum, üniversitede bi süre boyunca bir yerde staj yaptım,hem de hayalimdeki sektörde. fakat çalışma arkadaşlarımdan o kadar çektim ki,mezun olunca sürekli olarak bu hayatı yaşama düşüncesi kabus gibiydi. ayrıca işten geliyorsun yorgun oluyorsun,sosyal alanın kalmıyor,dinlenemiyorsun falan bunlar herkesin ortak derdidir sanırım. açıkçası şu an işim yok ama ben de çalışmak istemiyorum ne yalan söyleyeyim. çalışmak zorunda da değilim,ailem baskı yapmıyor çalış çalış diye ama ben kendimi rahatsız hissediyorum. çevremde arkadaşlarım çalışırken ben hiçbir şey yapmayınca rahatsız oluyorum. iş bulana kadar da bu böyle devam edecek herhalde. he nihayetinde iş bulup yine yoruluyorum diye şikayete başlayacağım onu da biliyorum :) ama bu sanırım iş hayatına alışmakla aşılacak bir şey. çünkü biz öğrenciyken gevşek yaşamaya alıştık. bünyelerimiz çalışmayı kaldırmıyor. zamanla alışırız.

çalışmak istemiyorsan anlayabiliyorum yani bunu, şu an emin ol ben de istemiyorum çalışmak ama bir yandan da vicdanen baskı oluyor bir süre sonra. biraz zaman geçsin sen de hissedeceksin bunu bence
 
Ben üniveriste okumadım canım ama benım ailemde senınkıne benziyo işe başladığımda baş tacıyım bıraktığımda hep evde otur sen hiçbişey yapma vs başlarlar konuşmaya. Ama onlarda haklı kızlarının güzel bi işi geleceği olsun istiyolar

Gel gelelim çalışmak istememe konusuna tabiki zorunda değilsin ki bende seninle aynı düşüncedeyim sabahları erken kalmak bana dünyanın sonu gibi geliyo :95: Şuan çalışmıyorum ama işe başlarken iki düşündüğüm şey olur 1. sabah nasıl kalkıcam 2 ordaki insanlar nasıldır :26: Biraz çekingen bi yapım var o yüzden pek çalışkan ve hırslı bi bünyem yok :) Ama şunuda unutmayalımkı Çalışmadan rahat yaşam bu devirde pekte mümkün değil gibi İnşllah sende gönlüne göre güzel bi iş bulursun
 
seni en iyi ben anlarim

bende çalişmayi sevmiyorum onca yil aglaya izlaya okudum 4 yillik başarmak için herşey yaptim gece uyumadim ders çaliştim, ama geçen sene okul bitti, ve ben çalişmaktan o kadar sorumluluk almaktan nefret eder oldum!
aileme söylemedim ama her Sabah erkenden uyanmak işkence,

ne bileyim ben hafta sonu hariç, hafta içide bir veya iki gün arkadaşlarimla çay içmeye alişverişe gitmeyi çok istiyorum ama çalişinca ve günde 8-9 saat çalişinca eve gelince insan birşey yapmak istemiyor

tek dilegim maddi durumu ve meslegi iyi biriyle evlenip ya hiç çalişmamak yada hayalim olan part-time çalişmak oda mümkün degil meslegim geregi hiç duymadim par time çalişan
 
part time işlerle başlayabilirsin.
mizacını geliştirmen senin yararına oacaktır.
sonuçta evliliği düşünüyorsan çocuğun da olsun istiyorsan mizacın zorla değişecek.
 
Her okuyan calısmak zorunda tabi ki degil.. istemiyorsan hicbisey yapmak zorunda degilsin.. Ama her okuyanda zaten gelecekte iyi bi meslek sahibi olmak icin okurlar .. yani dicegim o ki eger calısmak istemiyoduysan neden okudun ki önceden rengini belli etseydın ailene
 
calismasak iyide...nereye kadar? herkes isteyebilir cikip alisveris yapmak arada bir oturup cay kahve icmek..arkadaslarinla filan doya doya vakit gecirmek..caninin istediginde kalkmak vs vs vs...bunun icin cok para lazim cokkk...

kira derdi var, elektrik gaz su, sigorta, diger faturalar, mutfak alisverisi...vs vs vs...suan bekar oldugundan muhtemelen bu sekildesin..insanin omuzlarina o yuz binince yeterki bir isim olsunda varsin uykusuz kalayim diyorsun...helede bir cocugun olunca..yeterki ona herseyi alayimda biraz daha yorulayim diyorsun...

herkesin bu sekilde hissettigi donemler vardir..haa kimisi cok sever calismayi kimisi sevmez..kisiye gore degisir..ama zamanla herseye alisiyorsun, az uyumayada erken kalkmayada...

calismak verimli olmak, hayatina bir duzen gelmesi cok guzel baska bir yandan...en azindan ben oyle dusunuyorum...calismak bana agir gelsede cok sukur diyorum genede...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
  • Kilitli
Universite Egitimini Birakmali Miyim?
3 4 5
Yorumlar
95
Görüntüleme
20K
Alys
  • Kilitli
KIRMADAN "YETMEZ Mİ ARTIK?" DEMEK
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
17K
Rosalind Franklin
R
E
Iste benim hikayem..
Yorumlar
16
Görüntüleme
3K
carmilla35
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…