Ben de kardeşlerime çok düşkünüm ve bağlıyım, Allah'ım acılarını göstermesin. Fakat bu konuda kanser hastası kardeş (Allah şifa ya da acısız ölümden hayırlı olanı versin) şahsen benim takıldığım en son nokta.
Mesela bizim ailemize Allah korusun böyle bir musibet gelse bilirim ki diğer kardeşim, annem ve babam bir köşeye çekilip kardeşimi ölüme terk etmezler. Hadi çekildiler diyelim insanoğlu çiğ süt emmiş her şey bizim için, baba ve enişte yok yoksul değil nişanlıdan daha zenginmiş, kavga dövüş de olsa ellerini zorla taşın altına sokardım tedavi masraflarına katılmaları için elimden geleni yapardım. Hani paraları olmasa neyse (SGK mevzusunu konu sahibi açıklamak istemedi fakat çocuk sahibi bir ailenin sigortasız olması ayrı bir aymazlık). Kendim de yuva kuracağım, daha önemlisi emeklerini satın aldığım evlerine ekmek götürecek olan çalışanlarımı bayram önü parasız bırakmamalıyım diye düşünürdüm. Vicdan merhamet çok önemli ve değerli hasletler, ama adil olmak bunların da üstünde bence. Kardeşim ölürse çocuklara bakacağım nedir yahu? Elbette elin hep üstlerinde olur destek de olursun ama durumu iyi babası dedesi dururken dayının tüm sorumluluğu almasının anlamı nedir? Konu sahibi çekincelerinde haklı, derdinin para olduğunu da sanmıyorum anlatılan koşullardaki insanlar için 150 bin çok bi para değil. Buradaki en en en önemli sorun nişanlının terazisinin duygusallığı nedeniyle doğru tartmaması. İlk evliliğinde vicdan merhamet yoksunluğundan çeken konu sahibi görecektir ki dengeyi bulamayan adam da bir o kadar insanı tüketir. Ayrılsın diyemezdim ben şahsen hele şu durumdayken yakışık almaz ama adamın makul düşüneceğinden emin olana kadar evlenmezdim ben olsam, emin olamayacaksam da sonunda bırakırdım.