arkadaşlar buraya yazacağım son konu bu. size her şeyi en baştan anlatmak sitiyorum. son kez..
biliyorum bana çok kızacaksınız ben de kendime kızıyorum. bu benim de hatam biliyorum. ama anlatayım. çocukluğumdan beri hep kötü olaylar yaşadım. babam terk etti annem alkolik oldu kötü yola düştü. ben tacize uğradım çocuk yaşta. ama bunca yaşananlara rağmen Allah dedm ve ayağa kalktım. okudum en iyisi üniversitelerin birinden mezun oldum. 20 yaşındaydım biri çıktı karşıma. ilk kez seviyordum. o 24 yaşındaydı. o da ilk kez seviyordu. zamanla güvendim inandım en baştan evlenicem seninle diyordu. hayatımı anlatttım ona evleneceğiz bilmeli diye o zamanlar ben seni kimsesiz bırakmayacağım diye sahipleniyordu. hoşuma gitmişti. inanmak istedim inandım da. öyle güzel sevmiştti ki beni yaralarım iyileşiyordu. zamanla ben onu daha çok sevmeye başladım o ise yavaş yavaş kaybediyodu ilgisini. ama yine çok seviyormuş gibi yapıyordu. sonra zaman içinde nefsimize yenik düştük benimle olmak istedi başta reddetsem de ona güvendiğim evleneceğimizi sandığım için kabul ettim. olduk. sonra yine devam ettik. 3 sene sürdü ilişkimiz. ailelerimiz biliyordu bu kış nişanlanacaktık. ama iki ay önce terk etti beni. benim de hatalarım varıd çocukluğumun tüm acısını ondna çıkarıyordum. yani hırçın bir kızdım hayat bana hırçın olmayı ve kavga etmeyi öğretmişti çünkü. sevilmek çok istiyordum. babamın vermediği sevgiyi ailemde görmediğim sevgiyi de istedim ondna yalnızca aşkı değil. ağır geldi tabi. ama ben en baştan demiştim bak zor olur ben böyle böyleyim yaşadıklarım bunlar diye. ben her zaman yanındayım güven bana demişti. şimdi ise terk etti sevmiyorum seni diyerek.üstelik ayrılmadan 20 gün önce yine benimle birlikte olmuştu. sevmiyordu madem, madem ayrılacaktı (bana uzun zamandır ayrılmayı istediğini söyledi) neden benimle oldu, neden evleneceğiz dedi. ailemde kaybettiğim güveni onda toplamıştım ben giderken her şeyi götürdü. seviyorum gitme dedim yalvardım ona. benbu kadar sevilmek istemiyorum senin hayatın zor hep mutsuz gelemiyorum mutsuzluğa dedi.başlarda hep yanında olacağım ben seni mutlu edeceğim diyen insandı bu. yıkıldım.. dün konuştuk en son. pişman olursun dedim. ben yüz çevirdiğim yere dönmem dedi. hak ettim ben bunları. kendi düşen ağlamaz diyeceksiniz biliyorum. ama inandım işte toydum güvendim. gerçekten sevdiğini sandım belki de sevdi ama bitti işte. terk etti.bu kadarını da hak etmemiş olmalıyım. kendime gelemiyorum ortada kalmış gibi hissediyorum. o beni istemiyor.. ona yalvarark kendimi de küçük düşürdüm.az önce bana beni engelle dedi. sen ben engelleyince ezik hissediyorsun dedi. artık dayanamadım beni kırışlarına.. seni engelleiyorum ama şunu bil benim gözümde artık sevmediğin bir insanla yatıp 20 gün sonra da bırakacak kadar karaktersizsin. benim bu yetim başımın hakkını allah senden sorsun dedim ve o beni engelledi.
arkadaşlar sanmayın ki işlediğim günahın sebebi yalnızca o. kimse zorla olmadı biliyorum. ben de yenik düştüm ben de istedim. ama bu biraz da güvendiğim içindi sandım ki sonsuza kadar yanımda kalacak.. öyle demişti çünkü. hep yanındayım evlenicez demişti.kendi yanlışlarımı biliyorum ne yazık ki hala daha seviyorum da
biliyorum bana çok kızacaksınız ben de kendime kızıyorum. bu benim de hatam biliyorum. ama anlatayım. çocukluğumdan beri hep kötü olaylar yaşadım. babam terk etti annem alkolik oldu kötü yola düştü. ben tacize uğradım çocuk yaşta. ama bunca yaşananlara rağmen Allah dedm ve ayağa kalktım. okudum en iyisi üniversitelerin birinden mezun oldum. 20 yaşındaydım biri çıktı karşıma. ilk kez seviyordum. o 24 yaşındaydı. o da ilk kez seviyordu. zamanla güvendim inandım en baştan evlenicem seninle diyordu. hayatımı anlatttım ona evleneceğiz bilmeli diye o zamanlar ben seni kimsesiz bırakmayacağım diye sahipleniyordu. hoşuma gitmişti. inanmak istedim inandım da. öyle güzel sevmiştti ki beni yaralarım iyileşiyordu. zamanla ben onu daha çok sevmeye başladım o ise yavaş yavaş kaybediyodu ilgisini. ama yine çok seviyormuş gibi yapıyordu. sonra zaman içinde nefsimize yenik düştük benimle olmak istedi başta reddetsem de ona güvendiğim evleneceğimizi sandığım için kabul ettim. olduk. sonra yine devam ettik. 3 sene sürdü ilişkimiz. ailelerimiz biliyordu bu kış nişanlanacaktık. ama iki ay önce terk etti beni. benim de hatalarım varıd çocukluğumun tüm acısını ondna çıkarıyordum. yani hırçın bir kızdım hayat bana hırçın olmayı ve kavga etmeyi öğretmişti çünkü. sevilmek çok istiyordum. babamın vermediği sevgiyi ailemde görmediğim sevgiyi de istedim ondna yalnızca aşkı değil. ağır geldi tabi. ama ben en baştan demiştim bak zor olur ben böyle böyleyim yaşadıklarım bunlar diye. ben her zaman yanındayım güven bana demişti. şimdi ise terk etti sevmiyorum seni diyerek.üstelik ayrılmadan 20 gün önce yine benimle birlikte olmuştu. sevmiyordu madem, madem ayrılacaktı (bana uzun zamandır ayrılmayı istediğini söyledi) neden benimle oldu, neden evleneceğiz dedi. ailemde kaybettiğim güveni onda toplamıştım ben giderken her şeyi götürdü. seviyorum gitme dedim yalvardım ona. benbu kadar sevilmek istemiyorum senin hayatın zor hep mutsuz gelemiyorum mutsuzluğa dedi.başlarda hep yanında olacağım ben seni mutlu edeceğim diyen insandı bu. yıkıldım.. dün konuştuk en son. pişman olursun dedim. ben yüz çevirdiğim yere dönmem dedi. hak ettim ben bunları. kendi düşen ağlamaz diyeceksiniz biliyorum. ama inandım işte toydum güvendim. gerçekten sevdiğini sandım belki de sevdi ama bitti işte. terk etti.bu kadarını da hak etmemiş olmalıyım. kendime gelemiyorum ortada kalmış gibi hissediyorum. o beni istemiyor.. ona yalvarark kendimi de küçük düşürdüm.az önce bana beni engelle dedi. sen ben engelleyince ezik hissediyorsun dedi. artık dayanamadım beni kırışlarına.. seni engelleiyorum ama şunu bil benim gözümde artık sevmediğin bir insanla yatıp 20 gün sonra da bırakacak kadar karaktersizsin. benim bu yetim başımın hakkını allah senden sorsun dedim ve o beni engelledi.
arkadaşlar sanmayın ki işlediğim günahın sebebi yalnızca o. kimse zorla olmadı biliyorum. ben de yenik düştüm ben de istedim. ama bu biraz da güvendiğim içindi sandım ki sonsuza kadar yanımda kalacak.. öyle demişti çünkü. hep yanındayım evlenicez demişti.kendi yanlışlarımı biliyorum ne yazık ki hala daha seviyorum da