Şanssız görüyorum kendimi tecrübelerinden bunda karar kıldım sahi şans döner mi böyle gelmiş böyle gider miDerde ve şansa göre değişir bu başlık..
Evet bazen her şerde bi hayır arıyorum buluyorumda :)) ama bazende bunun neresi hayır tövbe Estağfurullah allah affetsin günaha gidiyorumDaha zambazense medi mi acaba canım öyle umut ediyorum...benim de bi senedir kötü devam ediyo gerçi şükür buna da belki bizim kötü bildiğimizde güzellikler vardır da göremiyoruzdur..
Ne güzel canım Rabbim gönlüne göre vermiş bencebabam rahmetli olunca abim işyerini batırdı ve 150 bin TL borçla bizi bırakıp gitti.
babamdan kalan ne varsa satıp savdık ödedik.
artık evde kaldın, kim alacak seni diyordu millet bana, yaşım 25 ti daha.
dükkan battığı sene eşimle evlendim ve her şeyi eşim aldı, sadece kına gecesi yapabildim param olmadığı için.
eşimle evlenince kv düşman oldu bana, başka gelin adayı varmış meğer. eşim istememiş, benimle evlendi. eşimle evlendikten 3 ay sonra baskılara dayanamadık, kendi evini, işini bıraktı, 3 kuruşa ev geçindirdik. yarı aç yarı tok yaşadık.
sonra toki kurasına başvurduk ev için, ev taksidi öderken, kiracı olduğumuz evin kirasını 18 ay ödeyemedik, ev sahibim hiç kötü söz etmedi, sıkıştırmadı, ama elimize o dönem toplu para geçti ve onu ödedik.
bu kadar stres yüzünden bebek sahibi olamıyorduk. kendi evime taşındıktan 3 ay sonra ilk kızıma, ilk kızımdan 9 ay sonra ikinci kızıma hamile kaldım.
bu günleri gösteren Rabbime bin şükür.
Canım bu paragrafta kendimi buldum üni için çalıştım ikincide kazandım KPSS için çalıştım ikincide girdim hayatımın zor olacağını biliyordum ama yorulmadım yılmadım sadece tek bi olay dunyamı alt üst etti o da tamamen duygusalBen dusuncelerimi soylicem bu konuda.. mesela benim isler ne kdr ters gidersede gitsin sonunda amacima ulasirim burasi iyi .. mesela universite sinavlarimi bazi nedenler dolayi kaybetmistim .. ve calistim cabaladim tekrar sinavlara girdim ve mezun oldum cok sukur.. ama is yokBen bu hayatta sansli bir insan degilimdir bazen tam olacak diyorum hersey tepetaklak oluyo mucadele etmekten yoruluyorum bazen .. bu yuzden umudum kalmadi sanki bazi konularda.. zamana biraktim..
Evet bazen her şerde bi hayır arıyorum buluyorumda :)) ama bazende bunun neresi hayır tövbe Estağfurullah allah affetsin günaha gidiyorum
Ahh aynı beni yazdınAyy aynı benim karamsar ruh hallerim..
Yakınlarım bu yüzden hep tepki gösterir bana.
Diye diye kötülüğü çağırıyorsun derler.
Ben de onlara ben kafamdan kurmuyorum ki yaşadıklarım beni böyle biri yaptı.
Eziyetsiz sahip olduğum hiç bir şey yok.
Hep isterim, çok isterim, türlü engellerden sonra kavuşurum o kadar sıkıntılı yollarla
kavuşurum ki heves falan kalmamış olur diyorum
Millet bir ister, küt kavuşur ne bileyim çevremde hep bunu görüyorum.
Sonra da şükretmeyi unuttuğum için öyle utanıyorum ki
Allah'ım sağlık versin, bende eksik olan şükür duygusunu arttırsın diye dua ediyorum artık. Amin..
Çünkü karamsar ruh halim yüzünden genel olarak içimden atamadığım bir mutsuzluk var
Ahh aynı beni yazdınbende öyleyim mesela çok isterim hayal kurarım sabırla beklerim ve gümmmmm yok olup gitmiş rhep içim karamsar gelecekle ilgili hep kötü şeyler düşünüyorum
Açalım bnde açayımKalkızıyla k bir evde sıkıntılarla büyüdüm.
Yalnız kalmak, kafa dinlemek benim için lüks olmuştur düşün..
Üniversiteyi sıkıntı ile kazandım.
Kpss ye girdim kopya dönemine denk geldim.
Engellerle atandım.
Evlendim, türlü türlü sıkıntı ile.
Evliliğimde yine türlü türlü sıkıntı yaşıyorum.
Çocuk isteğim bile 2 yıl olup sorun olmadığı halde olmamakla sonuçlandı.
Ve anladım ona da dr, hastane peşinde çile ile sahip olacağım.
Sonunda vazgeçtim cidden. Şimdi olur mu acaba?
Heves kalmadı ya olur kesin
Bakıyorum arkadaşlarım dört ayak üstüne düşüyor,
ne isterlerse kolaylıkla bir şeyler feda etmelerine gerek kalmadan oluveriyor.
Bir de normalde pozitif, başkalarına enerji veren bir insanım.
Yaş oldu 29.. Sanırım artık yoruldum, hayallerim için savaşmak, beklemek zoruma gidiyor.
İnançlı biriyim ben Allah'ım biliyorsun. Bu kulunu affet, istemeyi bilmiyorum sanırım diyorum artık.
Offf ben de mi bir konu açsam zamanım gelmiş galiba
benim öyle kolayca olan bi işim yok
Bende.Çok beğendim bunu ekran görüntüsünü aldım
Darısı başımıza inşHayatımdaki en büyük sıkıntıyı hatırlıyorum da, evet sadece 1.5 ay sonrasında hiç olmadığım kadar mutlu günler yaşadım. Hâlâ o zamanlarımdaki mutluluğumu düşünce zihnimde o günlerde dinlediğim müzikler çalıyor. Ne güzeldi be.
Haklısın canım hem bu Sıkıntılar insana güç veriyor olgunlaştırıyor sanırımO kadar çok ki hayatım da sıkıntıdan sonra gelen mutluluk. Yıllarca çocuk bekledim neler dediler arkamdan ama şimdi iki tane kızım var çok şükür.
Geçirmediğim hastalık kalmadı 10 dan fazla neşter değdi vücuduma, meme tüberküloz ü olmam da ayrıca bir ameliyat gerektiriyor ama çok şükür ki sağlıklıyım elim ayağım tutuyor. Kızım diabet hastası ama ona da çok şükür beterin beteri var.
İnanmak mesele allah kimseye kaldıramayacağı yük vermezmiş işte bu çok doğru. İnanmak ve beklemek elbet vardır yaradanım bir bildiği.
Mutluluğun sonsuz olmadığını gördüm malesef ...ben de senin gibi düşünüyordum gerçekten hayatı tanıyınca düşüncelerim değişti umutsuz değilim aksine şükrüm arttı...üst üste çok istediğim şeyler olmayınca boşluğa dÜştüm düzelir inşİnsan biraz da kendi cagiriyor, ben surekli sansli oldugumu dusunurum, zar zor gunlerim oldu diyemem illaku olmuştur ama hatirlamiyorum... Boyle dusun ve bu hayatta hicbirsey sonsuz degil mutluluk mutsuzluk..,
Allah nelere kadir..mutlu olun inş ömür boyubabam rahmetli olunca abim işyerini batırdı ve 150 bin TL borçla bizi bırakıp gitti.
babamdan kalan ne varsa satıp savdık ödedik.
artık evde kaldın, kim alacak seni diyordu millet bana, yaşım 25 ti daha.
dükkan battığı sene eşimle evlendim ve her şeyi eşim aldı, sadece kına gecesi yapabildim param olmadığı için.
eşimle evlenince kv düşman oldu bana, başka gelin adayı varmış meğer. eşim istememiş, benimle evlendi. eşimle evlendikten 3 ay sonra baskılara dayanamadık, kendi evini, işini bıraktı, 3 kuruşa ev geçindirdik. yarı aç yarı tok yaşadık.
sonra toki kurasına başvurduk ev için, ev taksidi öderken, kiracı olduğumuz evin kirasını 18 ay ödeyemedik, ev sahibim hiç kötü söz etmedi, sıkıştırmadı, ama elimize o dönem toplu para geçti ve onu ödedik.
bu kadar stres yüzünden bebek sahibi olamıyorduk. kendi evime taşındıktan 3 ay sonra ilk kızıma, ilk kızımdan 9 ay sonra ikinci kızıma hamile kaldım.
bu günleri gösteren Rabbime bin şükür.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?