- 13 Şubat 2013
- 660
- 1.000
- 333
Kızlar çok zor beklemek bu uğurda her şeyi yapıp netice alamamak çok kötü. Bir adet dönemi daha beklemek çok zor yorucu. Ama size okulumda görev yapan bir öğretmen arkadaşımın başından geçenleri okumanızı istiyorum
Kendisi 50 yaşın üstünde. Evlendiğinde arayla anne ve babasını kaybediyor aynı zamanda bu süreçte hiç çocuğu olmuyor. Ankaraya gidiyor tüp bebek deniyor olmuyor. En son Rabbim 10 yılın sonunda ona bir kız bebek veriyor. Dile kolay 10 yıl annesiz babasız. Karseşlerinin hepsinin çocuğu var. Kızını o kadar çok seviyor ki burda ben bile bunu tarif edemem.
Yalovada yazlıkları var 1999 yılında kızı anne yazlığa gidelim ben çok sıkıldım diyor. 6 yaşında. Annesi istemiyor ama kıramıyor. Bunlar Yalova gidiyor. 17 Ağustos 1999 gecesi çoğu ev gibi evleri yıkılıyor kızının üstüne kapanıp korumak isterken o sarsıntıda anne altta kız üstte kalıyor. Bir müddet kız yaşıyor. Konuşuyorlar. En son anne ben nefes alamıyorum diyip son nefesini veriyor. O ses kulağımdan hiç gitmez der. Enkazda o şekilde 6 saat kalıyor ve şu anda bile ilaç kullanıyor. Başka çocuğu olmadı belki istemedi bilemiyorum.
Ağlayalım bazen kızalım bazen kendimizi teskin edecek şeylere ihtiyacımız var. Ben çok bunaldığımda üzüldüğümde eşime çatıyorum. Ağlıyorum anneme ihtiyaç duyuyorum. Hayat kolay değil. Sarılacak bir şeyler arıyorum sonra aklıma bu ve buna benzer olaylar geliyor. Arada nefes almamı sağlıyor.
Kuzenim İstanbulda tüplerini ya da kanallaronı bağlatıp tam bilmiyorum. Sadece orada olan bi yöntemle 10 yıl sonra ikizleri oldu. Bunu da biz umut olsun diye yazdım.
Bazen ben umutsuzluğa düşeceğim siz koşacaksınız bazen siz umutsuzluğa düşeceksiniz ben koşacağım.
Güzel ve merhametli Allahım hepimize evlatlarımızla beraber yaşayabileceğimiz sağlıklı ve uzun ömürler nasip etsin.