Öncelikle arkadaşınız prenses değil ama siz de prensesin zıttı neyse o değilsiniz. Evet şartlarınız gerçekten zor. Siz hikayenizi bir asker eşine anlatsaydınız o da size prenses derdi yüksek ihtimalle. Düşünsenize eşinizin eve dair öteki sorumluluklarının da sizde olduğunu? Eşiniz bana elini hiçbir şeye sürmeyen biri gibi gelmedi. Öteki çocuğun kahvaltısı göndermesi ev işlerine yardım vs olması gereken şeyler ve bunu da yapıyor.
İş değiştirme örneği vs bana çok mantıklı gelmedi. Daha iyi çalışma şartlarına sahip bir iş bulacağı ne malum? Ayrıca eşinizin iş yerinde çok rahat olduğu bu yüzden bırakmaz tabi vs yorumları okudum. E daha ne? Yani eşiniz iş değiştirse iş arkadaşıyla geçinememe, birinin altında çalışmaya alışamama gibi durumlardan dolayı mutsuz gelse eve daha mı iyi? Yorumlara göre polyanna kalmış gibi hissettim ama kalıcı değil geçici süreçten bahsediyoruz. Küçük çocuğunuz da servisle evden alınacak yaşa geldiğinde bunlar bitecek.
Emin olun siz öneri isteyin. Ordan ev alın araba alın önerisi çok gelir. Allah aşkına bu devirde ayağını yerden kesecek araba en kötü 100 bin. Büyüğün okul masrafı, servis, küçüğün bakıcı ücreti, ev giderlerinden bahsetmiyorum bile.
Size tek tavsiyem bunun geçici bir süreç olduğunu bilin. Kendinize de yeterince fiziksel olarak yorucu bir hayatınız varken ruhsal zorluklar da eklemeyin.
