Ben bu duruma cok uzuluyorum ama kimseyi kırmak uzman istemiyorum ama hep kırılan ben oluyorum ailemde bu sekilde sen de durum nasıl pkı
Kavram karmaşası içindesiniz.
Öyle ama cocuklugumdan beri alışmışım azarlamaya kucumsenmeye hor gorulmeye elimde degil.
oyle ama onlar Öyle yapınca bır halt yaptık sanıp sevınıyorlar
İsletme mezunuyum bır oglum var cocuklugumdan beri sureklı annemler Ablamlar tarafından ezıklendm kı konuşmaya bıle hakkım yoktu bende hep kendimi degersz gordum kendime Öyle bı saygım falanda yok asmak istiyorum ama bır yeede tıkanıyor ama evlendıgımden beri yavas yavas degısmem oluyor ama ne zaman istediğim gıbı olurum bılemem
Aslında Önceki halime gore şuan ıyıyım apartmanda huyları farklı insanla gorusuyorum banada alıştırma gıbı oluyor bilmiom Ins gecer bu durum
Canım senin gördüğün muameleyi kim görse heralde böyle olurdu ama artık çocuk değilsin. Evli bir kadınsın. Annesin. Anne olman ve evladınla ilgilenmen ona bakman bile kendine saygı duyman için başlı başına bir sebep bence.
Bunun ıcın cok capalıyorum ıkı daha Kisisel gelisim kitapı aldım etkisi oldu bıraz karekterlerlerı farklı insanlarla gorusuyorum kime nasıl davranacagımı anlama calısıyorum aslında guzelim guzel de makyaj yaparım ama kendimi bır turlu sevemıyorum
Nasıl kurtulucaz bilmiyorum bes para etmez ınsanları bıle onemsıyorum sonra da bı guzel havalarını cekıyorumbu bende de var arkadaşlar ya.
bu konuya yazılanları takip edicem
Zorun ne ? Niye ?
Kısısel gelısım okuyorum oglum daha 2 yasında bırakacak kimsem yok İnt ten mı takıp etsem diksiyon kursunu
