Bir musibet bin nasihatten iyidir. Burda ne yazsak sen yine tüm iyiniyetinle, tatlılığınla inanmaya devam edeceksin. Ama canım dediğimi sakın yanlış anlama o tatlı sözlülerden, yalancılardan bir kazık yediğinde geçecek bu huyun. İnşallah zararsız bir kazık olur o zaman varya değil başkasına annene bile inanmayacak, kendinden bile şüphe edeceksin. Acaba dürüst mü doğru mu söylüyor, bu lafın arkasında kimbilir neler var kimbilir ne çıkarı var da kıyım kıyım bana yaklaşıyor, lan bu sefer ne kazık atacak, bayarm değil seyran değil eniştem beni niye öptü vs diyeceksin..
Ben de seni gibiydim ayy safın tekiydim hemen inanır gaza gelirdim ama artık yok.
Birde sana şunu söyleyeyim hani karşısndaki konuşurken içinize bir his düşer, ya bu yalan söylüyor dersiniz öyle hissedersiniz, yok bu fesatlığından böyle dedi falan dersiniz ya sonra diğer tarafta ikinci bir ses üffff ne kadar kötü niyetlisin, ne fesat düşünüyorsun der o zaman kendini suçlarsın ya eğer böyle hissediyorsan, sakın suçlama kendini. Tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki fesat dediğim, yalan söylüyor dediğim kişiler mutlaka fesat çıkıyor, mutlaka söyledikleri yalan çıkıyor. Mutlaka alttan arkadan iş çeviriyorlar. O yüzden ben kötü düşünüyorum, kötü niyetliyim diye sakın suçlama kendini... Aslında doğru düşünüyorsun ona göre de tedbirini alırsın...
mesela bi arkadaşım var durup dururken bişeyler uydurmaya bayılır gerçekmiş gibi anlatır bende çoğu zaman inanırım.herşeye inandığımı bildiğim halde yinede değiştiremiyorum bu huyumu
