Tabi ki dediğim gibi her iki tarafta da haklılar var..
aynen öye.savunma kelimesi yanlış bir tabir bu konu için.
yaşanan gerçeklerden bir kesit diyelim.
acılı bir hasta yakınının yürek burkan deneyimleri diyelim daha doğru olur.
5 ay öncesine kadar sirozlu bir babanın kızı aynı zamanda hasta yakınıydım hastane hastane dolaştık yürümekte zorlanan babacımıda dolaştırdık en son tahlilerini götürdüğüm hastanedeki doktor karşıma geçip buz gibi umursamaz bir sesle baban siroz bir daha iyleşmicek çok az bir zamanı kalmış dedi bir başka doktor ise yanındaki asistanına yanımda gayet rahat bir şekilde karaciğer nakli yapılsa nolucak çöpe gitmiş gibi olur dedi sağlık raporu için sabahın 8den öğleden sonra 4 e kadar küçük havasız bir korüdorda 5 yaşındaki kızım hasta babam annem eşim beklerken o sırada dışarda sedyede yaşlı bir teyze vardı hasta yakını kadının kalkamıyacağını sedyeninde kapıdan geçmediğini doktor müsveddesi hanımefendiye açıklıyordu
insanlıktan nasibini almamış doktor ben hiçbiyere gitmiyorum bir şekilde odama getirin beni ilgilendirmez dışarda muayne edemem dedi okadın öyle sedyede saatlerce bekledi sonra ne yaptılar bilmiyorum tıp fakültesinde duygularınımı alıyorlar bu insanların acaba
ah canım seni ancak ben ve bizler gibi ağır hastası olanlar anlar.
anlattığın sahneyi hem bizzat yaşadık hem de aylarca gördük hastanede.
hangisini anlatayım ki
(
Hastanın omuriliğinde tümör olduğunu anlayamayan, iki tarafında da bel fıtığı var acil ameliyat olmalı diyen proflar gördüm ben.
Annem eğer o profun dediğini dinleyip, ameliyat olsaydı şu an tekerlekli sandalyede hayatını devam ettirmek zorunda kalacaktı.
Ha bu arada annemin belinde fıtık mıtık yok.
Bir şey ifade etti mi size?
Elbette kendimle ilgili şeyi en iyi ben bilirim. Ve doktorun her dediğini yapmam. Daha doğrusu sorgularım.
"satılmış bilim insanları çağı" diye okumuştum biryerde... Evet aynen öyle..
Güvenmiyorum. ve daima sorguluyorum. İstedikleri kadar kızsın doktor beyler/hanımlar...
tam olarak güvenmek olası değil zaten.
biz de yaşadığımız onca deneyimden sonra çok zor güveniyoruz dr.lara artık.
bir hasta yakınının sorduğu bir soru yanlış olabilir,kelimeleri yanlış seçmiş olabilir.
bunlar az çok tolore edilir.
ama yanlış teşhiş koyan dr.un hatası insan hayatıyla ödeniyor çoğu zaman.
annemin sarılık olduğunu anlamayan dahiliye dr.u vardı özelde sürekli gittiği.
daha ne diyeyim.
kadını kanserden önce sarılıktan kaybedecektik
(o derece yüksekti kandaki değerleri.
insan hayatı herşeyden değerlidir ve yapılan hataların telafisi yoktur.
konu sahibi arkadaş gelsin bi de bu konularda fikirlerini öğrenelim bakalım ne düşünürler acaba!
aslında okuyordur satır satır da neyse...