İki tarafında haklısı var, haksızı var...
9 yıl bil fiil hastanede hasta yakını olarak ; voltaren ağrı kesici hiç bir şekilde vermeyin diye yalvara yalvara doktor hemşire peşi koşarken kemoterapi gören annemin midesini tam 4 kez kanatıp kadını komalık da ettiler, yapacak hiç bir şey kalmadığı anda gece yarısı sıcak kalkıp sırf destek olmak için hastaneye gelen doktorlarımızda oldu. Kemoterapi enfeksiyonuyla hastane koridorunda 39 derece ateşle sabaha kadar sedyede de bekletildik, sarhoş bir doktor tarafından canıyla cebelleşen annemin yattığı yerde taciz edildiğini de gördük, hadi biraz daha gayret bir de şunu deneyelim deyip annemi ayakta tutmaya çalışan doktorlarda gördük. Özel muayenehanesinde dünya paramızı alıp, hastanede kapısını kilitleyip annemle ilgilenmeyenini de gördük, hiç ilgi alanı olmadığı halde ölmek üzere olan annemin elini tutup geçecek diye başında bekleyeni de. Hasta yakını olarak o kadar çok deneyimim var ki, bir protokol numarasını yazmayıp beni cerrahpaşa nın bir ucundan diğerine üzerine basamadığım ayaklarımla koşturan hemşirelere beddua etmişliğimde vardır, 40 gündür eve gitmedin evim yakın gel bari bir duş al diye elimi tutan hemşirenin ayaklarına kapanıp ağlayasım da gelmiştir.
Mühim olan insan olmak; insanın iyisi de var kötüsü de var asla genelleme yapmayı doğru bulmuyorum. Yıllar boyu çok şey yaşadım onlarca hastanede çok canımda yandı, insanlık ölmemiş de dedim. Tartışması bol bir konu ama özü insanlık, hasta yakınları endşeli oluyor, cahili de var anlayanı da sadece medet umuyorlar, onların yok mu insanı çıldırtanı o da var ...
9 yıl bil fiil hastanede hasta yakını olarak ; voltaren ağrı kesici hiç bir şekilde vermeyin diye yalvara yalvara doktor hemşire peşi koşarken kemoterapi gören annemin midesini tam 4 kez kanatıp kadını komalık da ettiler, yapacak hiç bir şey kalmadığı anda gece yarısı sıcak kalkıp sırf destek olmak için hastaneye gelen doktorlarımızda oldu. Kemoterapi enfeksiyonuyla hastane koridorunda 39 derece ateşle sabaha kadar sedyede de bekletildik, sarhoş bir doktor tarafından canıyla cebelleşen annemin yattığı yerde taciz edildiğini de gördük, hadi biraz daha gayret bir de şunu deneyelim deyip annemi ayakta tutmaya çalışan doktorlarda gördük. Özel muayenehanesinde dünya paramızı alıp, hastanede kapısını kilitleyip annemle ilgilenmeyenini de gördük, hiç ilgi alanı olmadığı halde ölmek üzere olan annemin elini tutup geçecek diye başında bekleyeni de. Hasta yakını olarak o kadar çok deneyimim var ki, bir protokol numarasını yazmayıp beni cerrahpaşa nın bir ucundan diğerine üzerine basamadığım ayaklarımla koşturan hemşirelere beddua etmişliğimde vardır, 40 gündür eve gitmedin evim yakın gel bari bir duş al diye elimi tutan hemşirenin ayaklarına kapanıp ağlayasım da gelmiştir.
Mühim olan insan olmak; insanın iyisi de var kötüsü de var asla genelleme yapmayı doğru bulmuyorum. Yıllar boyu çok şey yaşadım onlarca hastanede çok canımda yandı, insanlık ölmemiş de dedim. Tartışması bol bir konu ama özü insanlık, hasta yakınları endşeli oluyor, cahili de var anlayanı da sadece medet umuyorlar, onların yok mu insanı çıldırtanı o da var ...
Son düzenleme: