Hiç arkadaş acısı çektiniz mi?

powergirls1 · 25 Mart 2023

Yıllar önce universitedeyken yurt oda arkadaşımla birbirimizin hayatına bir girdik pir girdik. İki farklı şehirden gelmiş şehre yabancı iki kızdık. Birlikte keşfettik şehri, birlikte öğrendik çoğu şeyi, birlikte yedik içtik, günler ayları aylar yılları kovaladı biz artik arkadaştan da oteydik. O kadar çok ortak yanımız vardı ki ilk kez ruhu ruhuma bu kadar benzeyen birine rastlamistim, hatta doğum tarihlerimiz bile neredeyse aynıydi 3 gün vardi arada. Yaşadığımız maceralar o anılar film sahnelerinden fırlamış gibiydik. Yeri geldi paramızı erkenden yedik ay sonu beraber aç kaldık. Her anımız o kadar güzeldi ki. Çok fazla şey yaşadık çok şey paylastik bolca güldük. Gel zaman git zaman üniler bitti herkes memleketine döndü. İlk zamanlar (ilk birkaç yıl) iletişimimiz hiç kopmadı aramızda km ler olmasına rağmen her gün tel de saatlerce konuştuk o sıcaklığı hep taze tuttuk, imkan buldukça ayda yılda bir üni şehrimizde buluştuk anıları yâd ettik.. Derken arkadaşım mesleginde çok yükselmeye başladı, onunla gurur duyuyordum. Çok fazla işine odaklı yaşamaya başladı, yoğundu ve bu normaldi ilk başlarda garipsemedim hiçbir seyi. Ama gitgide öyle bir hâl aldık ki hep ben arıyor hep ben yazıyordum. Cevaplari kisalmaya başladı, daha resmi konuşmaya başladı. Nadir aramaları zamanla yerini hiç aramamaya bıraktı. Doğum günümü kutlayamayacak kadar yoğundu ona göre işten kafasını kaldiramiyordu. Bir şey mi oldu bana mı kırıldın iletişim kopukluğu var aramizda dediğimde hep işini öne sürdü. Evet yoğundu ben de çalışmaya başlamıştım eskisi kadar boş vaktimiz zaten olamazdı ben bunların idrakindaydim. Ama yoğunluk bahaneydi, hiçbir iş ayda bir kere bile arayamayacak yazamayacak kadar yoğunluk vermez. O tamamen koptu. Aradan yıllar geçti. Ben hâlâ neden bu haldeyiz bilmiyorum. Artık zaten bilmek de istemiyorum, çok fazla çabaladım. Ama sadece o kadar zaman geçti bu durumu aşamiyorum. Çevremde başka çok arkadasim var ama hiçbiriyle onunla yakaladigim enerjiyi hiçbir zaman yakalayamadim. Üni günlerini hatırlayınca, eski fotolara bakınca burnumun direği sızlıyor sanki içimi bir şey kavuruyor. Bu aynı aşk acısına benziyor. Bu durumu yaşayan var mı içinizde? Daha duygusuz biri olmayı isterdim. Anılarına çok bağlı biri olmak bazen yıpratıcı..

Burhan Burhanitto · 25 Mart 2023

Herkesin bir zamanlar çok iyi anlaştığı ama artık irtibatı kopardığı birileri girmiştir hayatına. Benim de öyle bir arkadaşım vardı üniversitede, beraber ağlar beraber gülerdik. Benden iki yaş büyüktü ablam arkadaşım, kankam, sırdaşım, dostumdu. Sonra tartıştık, yurtlar da ayrıldı ipler koptu gitti. Okuldan sonra yine konuştuk ama evlendiği için sorumlulukları fazlaydı arkadaşlığa ayıracak pek vakti kalmamış gibiydi. Ben de çok takılmadım. Herkesin paşa gönlü bilir.

Birgaripinsan · 25 Mart 2023

Çok aşırı uçlarda duygular. Her arkadaşlık Bi gün biter ya da eski samimiyet azalır yani gelip geçici Bi ilişki. Yeni Bi okul yeni Bi iş farklı şehirler evlilik çocuk ortak noktalar azaldıkça yakınlık da azalır bu çok olağan Bi durum. Sen hata yapmadın sadece arkadaşının daha çevresinde olan, ulaşılması daha kolay, vaktini harcadığına değecek arkadaşlarına vakit ayırıyor.

powergirls1 · 25 Mart 2023

Tokatli Fistik Burhan .!.:
Herkesin bir zamanlar çok iyi anlaştığı ama artık irtibatı kopardığı birileri girmiştir hayatına. Benim de öyle bir arkadaşım vardı beraber ağlar beraber gülerdik. Sonra tartistik ipler koptu gitti. Okuldan sonra yine konuştuk ama evlendiği için sorumlulukları fazlaydı arkadaşlığa ayıracak pek vakti kalmamış gibiydi. Ben de çok takilmadim. Herkesin paşa gönlü bilir.

Tartismak sizde bir kopuş noktası olmuş, en azından elle tutulur bir yanı var. Biz bir gun bile ayrı tartismamisizdir. Anlamsızca bir kopuş

lightgiver · 25 Mart 2023

Zamanla hafifliycek merak etmeyın. Benımde vardı öle bır arkadasım ama bana yamuk yapmıştı. Onun ıcın aılemı bıle kaç defasında karsıma almıltım. Yıllar sonra ogrendım aıle kımse ıcın karsıya alınmaz. Eğer çok canın yanıyorsa yaxabılırsın ben çok ozluyorum sureklı bahane uretıosun dıye ama pişman olacaksan hiç yazma . Sonuçta eskı sevgılı deıl yani yazabılırsın.

powergirls1 · 25 Mart 2023

Birgaripinsan .!.:
Çok aşırı uçlarda duygular. Her arkadaşlık Bi gün biter ya da eski samimiyet azalır yani gelip geçici Bi ilişki. Yeni Bi okul yeni Bi iş farklı şehirler evlilik çocuk ortak noktalar azaldıkça yakınlık da azalır bu çok olağan Bi durum. Sen hata yapmadın sadece arkadaşının daha çevresinde olan, ulaşılması daha kolay, vaktini harcadığına değecek arkadaşlarına vakit ayırıyor.

Ben bizi ahiretlik dost sanmıştım. Fazla baglanmisim o halde

powergirls1 · 25 Mart 2023

lightgiver .!.:
Zamanla hafifliycek merak etmeyın. Benımde vardı öle bır arkadasım ama bana yamuk yapmıştı. Onun ıcın aılemı bıle kaç defasında karsıma almıltım. Yıllar sonra ogrendım aıle kımse ıcın karsıya alınmaz. Eğer çok canın yanıyorsa yaxabılırsın ben çok ozluyorum sureklı bahane uretıosun dıye ama pişman olacaksan hiç yazma . Sonuçta eskı sevgılı deıl yani yazabılırsın.

Yazmaz olur muyum. Çok cabaladim dostluğumuz için. Ama bir yerden sonra karşındaki hep aynı bahanelerle gelince elden ne gelir ki. Yapacak bir şey yok sanirim

lightgiver · 25 Mart 2023

powergirls1 .!.:
Yazmaz olur muyum. Çok cabaladim dostluğumuz için. Ama bir yerden sonra karşındaki hep aynı bahanelerle gelince elden ne gelir ki. Yapacak bir şey yok sanirim

Aynen öyle. Yaşın kaç? Zamanla unutucaksın. Diorum ya ben ne kadar sevıodum bir bılsen

powergirls1 · 25 Mart 2023

lightgiver .!.:
Aynen öyle. Yaşın kaç? Zamanla unutucaksın. Diorum ya ben ne kadar sevıodum bir bılsen

27. Benim birilerini sevmem çok zor. Sevdim mi de ölümüne seviyorum kalbimde büyük yer açıyorum. Belki onu unuturum ama yaşadiklarimiz hep benimle kalacak

XbirKadin · 25 Mart 2023

Bir sürü şey yazdım ama geri sildim.

Gece gece bana üniversite yıllarımı anımsattınız. O heyecan, o arkadaşlıklar, o yaşantılar bambaşkaydı.
Bir an kalbimde o günleri hissettim.
Duygulandım.

powergirls1 · 25 Mart 2023

XbirKadin .!.:
Bir sürü şey yazdım ama geri sildim.

Gece gece bana üniversite yıllarımı anımsattınız. O heyecan, o arkadaşlıklar, o yaşantılar bambaşkaydı.
Bir an kalbimde o günleri hissettim.
Duygulandım.

Di mi ama belki de insanin hayatının en güzel dönemi..

Reinaa · 25 Mart 2023

Üniversite arkadaşlıkları çevremdeki çoğu insandan da duyduğum kadarıyla hep geçici oldu. İster istemez araya mesafe giriyor. Ben de uzaktan arkadaşlığı sevmem hemen mesafelenmeye başlayanlardanım. O eğlenceyi samimiyeti siz biraz ömürlük algılayıp hayal kırıklığına uğramışsınız ama ona da hak vermek lazım. İşinde yükselmiş yoğun ve muhtemelen yorgun. Şuanki hayatına odaklanmış haliyle kilometreler ötesini düşünmeye hali kalmamış, kopmuşsunuz. Uzak mesafe ilişkilerinin her türlüsü yürümüyor galiba

Probisinkokusu · 25 Mart 2023

powergirls1 .!.:
Yıllar önce universitedeyken yurt oda arkadaşımla birbirimizin hayatına bir girdik pir girdik. İki farklı şehirden gelmiş şehre yabancı iki kızdık. Birlikte keşfettik şehri, birlikte öğrendik çoğu şeyi, birlikte yedik içtik, günler ayları aylar yılları kovaladı biz artik arkadaştan da oteydik. O kadar çok ortak yanımız vardı ki ilk kez ruhu ruhuma bu kadar benzeyen birine rastlamistim, hatta doğum tarihlerimiz bile neredeyse aynıydi 3 gün vardi arada. Yaşadığımız maceralar o anılar film sahnelerinden fırlamış gibiydik. Yeri geldi paramızı erkenden yedik ay sonu beraber aç kaldık. Her anımız o kadar güzeldi ki. Çok fazla şey yaşadık çok şey paylastik bolca güldük. Gel zaman git zaman üniler bitti herkes memleketine döndü. İlk zamanlar (ilk birkaç yıl) iletişimimiz hiç kopmadı aramızda km ler olmasına rağmen her gün tel de saatlerce konuştuk o sıcaklığı hep taze tuttuk, imkan buldukça ayda yılda bir üni şehrimizde buluştuk anıları yâd ettik.. Derken arkadaşım mesleginde çok yükselmeye başladı, onunla gurur duyuyordum. Çok fazla işine odaklı yaşamaya başladı, yoğundu ve bu normaldi ilk başlarda garipsemedim hiçbir seyi. Ama gitgide öyle bir hâl aldık ki hep ben arıyor hep ben yazıyordum. Cevaplari kisalmaya başladı, daha resmi konuşmaya başladı. Nadir aramaları zamanla yerini hiç aramamaya bıraktı. Doğum günümü kutlayamayacak kadar yoğundu ona göre işten kafasını kaldiramiyordu. Bir şey mi oldu bana mı kırıldın iletişim kopukluğu var aramizda dediğimde hep işini öne sürdü. Evet yoğundu ben de çalışmaya başlamıştım eskisi kadar boş vaktimiz zaten olamazdı ben bunların idrakindaydim. Ama yoğunluk bahaneydi, hiçbir iş ayda bir kere bile arayamayacak yazamayacak kadar yoğunluk vermez. O tamamen koptu. Aradan yıllar geçti. Ben hâlâ neden bu haldeyiz bilmiyorum. Artık zaten bilmek de istemiyorum, çok fazla çabaladım. Ama sadece o kadar zaman geçti bu durumu aşamiyorum. Çevremde başka çok arkadasim var ama hiçbiriyle onunla yakaladigim enerjiyi hiçbir zaman yakalayamadim. Üni günlerini hatırlayınca, eski fotolara bakınca burnumun direği sızlıyor sanki içimi bir şey kavuruyor. Bu aynı aşk acısına benziyor. Bu durumu yaşayan var mı içinizde? Daha duygusuz biri olmayı isterdim. Anılarına çok bağlı biri olmak bazen yıpratıcı..

Gözden Irak olan gönülden de Irak olur. Haliyle eski iletişiminizin zayıflaması normal. Yerinizde olsam biraz özletirim kendimi. Bu kadar sık arayıp sormak eski arkadaşlığı kaybetmek endişesi ile panikleyip sürekli irtibatta olmak insanı yoran bir şeydir diye tahmin ediyorum.

Benimde vardır öyle bir dostum doğu görevinde can ciğerdik tayinim çıkınca böğüre böğüre okulun bahçesinde insanların içinde ağladığımızı bilirim. şimdi tabi tayin sonrası aramıza mesafeler girdi. Eskisi kadar irtibatta olamadık. Ama bende kendisi de ne zaman arasa kaldığımız yerden devam etti dostluğumuz. Bir kıvılcım yetti eski samimiyeti yakalamaya. Birbirimizi yormayan sitem içermeyen bir hale evrildi iletişimimiz. SiZede böylesini tavsiye ederim. Kendinizi de daha rahat hissedersiniz. Sizi önemseyen size vakit bulacaktır.

powergirls1 · 25 Mart 2023

Reinaa .!.:
Üniversite arkadaşlıkları çevremdeki çoğu insandan da duyduğum kadarıyla hep geçici oldu. İster istemez araya mesafe giriyor. Ben de uzaktan arkadaşlığı sevmem hemen mesafelenmeye başlayanlardanım. O eğlenceyi samimiyeti siz biraz ömürlük algılayıp hayal kırıklığına uğramışsınız ama ona da hak vermek lazım. İşinde yükselmiş yoğun ve muhtemelen yorgun. Şuanki hayatına odaklanmış haliyle kilometreler ötesini düşünmeye hali kalmamış, kopmuşsunuz. Uzak mesafe ilişkilerinin her türlüsü yürümüyor galiba

İşin garip yanı onun haricinde herkesle hala iletisimimiz sürüyor kopmadik, ki diğerleriyle orta düzeyde bir arkadasligimiz vardı garip.... Herkes olduğu yerde mutlu olsun ne diyelim

powergirls1 · 25 Mart 2023

Probisinkokusu .!.:
Gözden Irak olan gönülden de Irak olur. Haliyle eski iletişiminizin zayıflaması normal. Yerinizde olsam biraz özletirim kendimi. Bu kadar sık arayıp sormak eski arkadaşlığı kaybetmek endişesi ile panikleyip sürekli irtibatta olmak insanı yoran bir şeydir diye tahmin ediyorum.

Benimde vardır öyle bir dostum doğu görevinde can ciğerdik tayinim çıkınca böğüre böğüre okulun bahçesinde insanların içinde ağladığımızı bilirim. şimdi tabi tayin sonrası aramıza mesafeler girdi. Eskisi kadar irtibatta olamadık. Ama bende kendisi de ne zaman arasa kaldığımız yerden devam etti dostluğumuz. Bir kıvılcım yetti eski samimiyeti yakalamaya. Birbirimizi yormayan sitem içermeyen bir hale evrildi iletişimimiz. SiZede böylesini tavsiye ederim. Kendinizi de daha rahat hissedersiniz. Sizi önemseyen size vakit bulacaktır.

Evet dostluğun da öylesi güzel. Yok yok yıllar oldu bir etkileşime girmeyeli, sık arayıp sorma durumu yok. İlk zamanlar çok cabalamistim sadece, kopmayalim diye. Şuan birbirimizden haberimiz yok. Dediğiniz gibi değer meselesi

Niloyatospikk · 25 Mart 2023

Defalarca bu durumu yaşamış biri olarak sizin yazdıklarınız bana çok hafif geldi bu ne ki insan sonra alışıyor be inanın direkt siliyorum hatta çok sevdiğim liseden arkadaşım kanki gibi derler ya boşandı saatlerce telefonda teselli ettim benim bir kez teselliye ihtiyacım olduğunda yanımda yoktu sildim tamamen hayatımdan çıkardım görüşmek istemediğimi söyledim en son bir yakınım öldüğünde baş sağlığı mesajı attı o silmemiş no yu kimsiniz dedim ben.... dedi sağol teşekkür ederim dedim numarasını da bir daha kaydetmedim mesajı da sildim böyle birkaç kişiyi hayatımdan çıkardım ben de değerliyim yahu bir tek onların mı değerli vakitleri

gizemliasli · 25 Mart 2023

powergirls1 .!.:
Yıllar önce universitedeyken yurt oda arkadaşımla birbirimizin hayatına bir girdik pir girdik. İki farklı şehirden gelmiş şehre yabancı iki kızdık. Birlikte keşfettik şehri, birlikte öğrendik çoğu şeyi, birlikte yedik içtik, günler ayları aylar yılları kovaladı biz artik arkadaştan da oteydik. O kadar çok ortak yanımız vardı ki ilk kez ruhu ruhuma bu kadar benzeyen birine rastlamistim, hatta doğum tarihlerimiz bile neredeyse aynıydi 3 gün vardi arada. Yaşadığımız maceralar o anılar film sahnelerinden fırlamış gibiydik. Yeri geldi paramızı erkenden yedik ay sonu beraber aç kaldık. Her anımız o kadar güzeldi ki. Çok fazla şey yaşadık çok şey paylastik bolca güldük. Gel zaman git zaman üniler bitti herkes memleketine döndü. İlk zamanlar (ilk birkaç yıl) iletişimimiz hiç kopmadı aramızda km ler olmasına rağmen her gün tel de saatlerce konuştuk o sıcaklığı hep taze tuttuk, imkan buldukça ayda yılda bir üni şehrimizde buluştuk anıları yâd ettik.. Derken arkadaşım mesleginde çok yükselmeye başladı, onunla gurur duyuyordum. Çok fazla işine odaklı yaşamaya başladı, yoğundu ve bu normaldi ilk başlarda garipsemedim hiçbir seyi. Ama gitgide öyle bir hâl aldık ki hep ben arıyor hep ben yazıyordum. Cevaplari kisalmaya başladı, daha resmi konuşmaya başladı. Nadir aramaları zamanla yerini hiç aramamaya bıraktı. Doğum günümü kutlayamayacak kadar yoğundu ona göre işten kafasını kaldiramiyordu. Bir şey mi oldu bana mı kırıldın iletişim kopukluğu var aramizda dediğimde hep işini öne sürdü. Evet yoğundu ben de çalışmaya başlamıştım eskisi kadar boş vaktimiz zaten olamazdı ben bunların idrakindaydim. Ama yoğunluk bahaneydi, hiçbir iş ayda bir kere bile arayamayacak yazamayacak kadar yoğunluk vermez. O tamamen koptu. Aradan yıllar geçti. Ben hâlâ neden bu haldeyiz bilmiyorum. Artık zaten bilmek de istemiyorum, çok fazla çabaladım. Ama sadece o kadar zaman geçti bu durumu aşamiyorum. Çevremde başka çok arkadasim var ama hiçbiriyle onunla yakaladigim enerjiyi hiçbir zaman yakalayamadim. Üni günlerini hatırlayınca, eski fotolara bakınca burnumun direği sızlıyor sanki içimi bir şey kavuruyor. Bu aynı aşk acısına benziyor. Bu durumu yaşayan var mı içinizde? Daha duygusuz biri olmayı isterdim. Anılarına çok bağlı biri olmak bazen yıpratıcı..

Duygularını aşırı uçlarda yaşıyorsun. Açtığın “çocuk sevgisi” konusunda da bu konuda da böyle

Rosalind Franklin · 25 Mart 2023

Ben bu konuda arkadasin gibi olan kisi konumundayim. Baska bir ulkeye doktora icin tasindiktan 1 sene sonra evlendim, ise basladim, cok hizli yukseldim falan derken acikcasi daha cok buradaki arkadas gruplarima vakit ayirmaya basladim. Zamanla koptuk. Ama ben bu durumu normal goruyorum, her iliskinin bir omru var ve insan iliskileri cok dinamik, her zaman ayni sekilde ilerlemez. Bana neden aramiyorsun, yazmiyorsun diyenleri de sonsuza kadar iletisim kurmayacaklarim listesine atarim mesela, hic hoslanmam kapristen

Arkadasinizla olan guzel anilar elinizde kalsin, akliniza geldikce iyi olarak anip iliskinin omrunun doldugunu kabul etmekten baska yapacak bir sey yok.

Madelief · 25 Mart 2023

Benimde yedigim ictigim ayri gitnmeyen bir uni arkadasim vardi. En basindan beri hep cok deger veren kisi bendim sizin gibi. Onda oyle bir caba yoktu. Sonra benim okul bitti, ben ise basladim. Benim ona ihtiyacim oldugunda hic yanimda olmadi. Sineye cektim. Bu halde de yine hep arayan soran bendim. Sonra artik farkina vardim. O beni sadece ihtiyaci varsa ariyordu. Son damla annemin riskli bir beyin ameliyati gecirecegini bildigi halde hic aramamasi oldu. Ameliyattan aylar sonra ucuz bir mesaj yolladi. Zahmet etmissin dedim ve kendisini sildim. Yasanilan anilar guzel ama unutmaya bak cunku kimse icin degmez.

Orangegreysky · 25 Mart 2023

Benzerini yaşadım ben de ilkokul arkadaşımla. Attığı mesajlar 2 günde 1'e, oradan haftada 1'e uzadı. Sorduğumda iş çok yoğun diyordu ama ben de aynı sektördeyim bir mesaj bile atılamayacak kadar yoğunluk olmadığını biliyorum. Ben ameliyata girerken yazdım 2-3 gün sonra döndü, annem ameliyata girerken yazdım hiç bi ihtiyacın var mı demedi. Doğum günümü kutlamadı ki istediğim bi mesajdı sadece. Sonra ikimiz de yazmadık, 1 sene oluyor. Arada merak ediyorum ama bazı ilişkiler bitiyor zamanla. Yapacak bi şey yok.

Hiç arkadaş acısı çektiniz mi?

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

🧿İt ürür, kervan işinde gücünde 🧿

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

SAŞÖ

Nirvana

Popüler Üye

Let me fall if I must fail...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency