Hiç arkadaşım yok… :(

regrules .!.:

Yahu arkadaşım bilerek mi bu rolu yapıyorsun?
1 dakika içinde 4 konu okuyup yorumlarımı bulup beğenmedim demen imkansız. Yazmışsın adımı arama yerine, yorumuma girip beğenmedim yazmışsın ya. Karşı tarafı kendi zekanızı baz alarak salak yerine koymayın ya komik oluyor.

Ayrıca bunun neyini beğenmedin? Uslupmuş ya sorun. Şuna bile beğenmedim atmışsın yani.

Samimi söylüyorum bu kin çok fazla valla gerçek hayatta böyleysen yazık çevrene.

Genişletmek için tıkla...

kerkenes .!.:

Aman o herkese aynısını yapıyor bosver. Bir kere begenmeyegor sapık gibi gidip hemen alakasız bir şeyini begenmiyor. Okumuyor bile

Genişletmek için tıkla...

gricato .!.:

22 yaşında evlendim ardından atandım ve Ankara’ya yerleştim. Aslında erken yaşta hayata başladım diyebilirim. Aile evinde yaşadığım şehirde de doğru düzgün arkadaşım yoktu ama yine de bi çevrem vardı daha doğrusu etkinliklere vs. katılmak için bütçe yoktu ya da baskıcı ailem yüzünden dışarı çıkmama falan fırsat verilmiyordu o yüzden yine arkadaşsız hissediyordum. Şimdi her şey değişti bambaşka bir şehirde bambaşka bir hayatım var ekonomik özgürlüğüm ve baskıcı olmayan bir eşim var ama kimse yok… İş yerinde yok mu diyebilirsiniz ama iş yerindeki herkes benden ortalama en az 20-25 yaş büyük insanlar gelipte benle takılacak kimse yok yani. Eşimin iş yerindekiler de hep bekar maalesef ya da aklı başında olmayan tipler beraber pikniğe gitmek, ne bileyim bi yemeğe gitmek, kız kıza bi avm yapmak istiyorum ama kimse yok… Kendi jenerasyonum hala üniversite okuyor ya da aklı beş karış havada bi kahvaltıya gidebileceğim bi dertleşebileceğim bi dostum yok maalesef… Bu konuda ne yapabilirim?
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

gricato .!.:

22 yaşında evlendim ardından atandım ve Ankara’ya yerleştim. Aslında erken yaşta hayata başladım diyebilirim. Aile evinde yaşadığım şehirde de doğru düzgün arkadaşım yoktu ama yine de bi çevrem vardı daha doğrusu etkinliklere vs. katılmak için bütçe yoktu ya da baskıcı ailem yüzünden dışarı çıkmama falan fırsat verilmiyordu o yüzden yine arkadaşsız hissediyordum. Şimdi her şey değişti bambaşka bir şehirde bambaşka bir hayatım var ekonomik özgürlüğüm ve baskıcı olmayan bir eşim var ama kimse yok… İş yerinde yok mu diyebilirsiniz ama iş yerindeki herkes benden ortalama en az 20-25 yaş büyük insanlar gelipte benle takılacak kimse yok yani. Eşimin iş yerindekiler de hep bekar maalesef ya da aklı başında olmayan tipler beraber pikniğe gitmek, ne bileyim bi yemeğe gitmek, kız kıza bi avm yapmak istiyorum ama kimse yok… Kendi jenerasyonum hala üniversite okuyor ya da aklı beş karış havada bi kahvaltıya gidebileceğim bi dertleşebileceğim bi dostum yok maalesef… Bu konuda ne yapabilirim?
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

kerkenes .!.:

Aman o herkese aynısını yapıyor bosver. Bir kere begenmeyegor sapık gibi gidip hemen alakasız bir şeyini begenmiyor. Okumuyor bile

Genişletmek için tıkla...

gricato .!.:

keçiören siz?

Genişletmek için tıkla...