Hiç çocuk yapmayı düşünmeyen veya böyle tanıdıkları olanlar var mı aranızda

hiiiç anaç bir insan olmadım. etrafta çocuk gürültüsü, ağlaması duyunca kaçan bir tiptim hatta. kendini yere atan, ana babayı darlayan bebeleri görünce bana da bir daralma gelirdi. allah yardım etsin derdim. hatta burda da konum var bebek sahibi olmaya kendimi hazır hissetmiyorum vs şeklinde. bir oğlum var 4 yaşına girmek üzere. allah uzun ömürler versin ama çok zor bir çocuk, bebekliği de zordu, şu anda da başka zorluklar var. tahammül eşiği de düşük bir insanım ama bir şekilde altından kalkıyorsun işte. onun hissettirdikleri, aramızda büyüdükçe oluşan o bağ tarifsiz bir şey. ne eşle, ne ana babayla, ne kardeşle olan bağa benziyor....evlatla annesi arasındaki o bağ çok özel, çok farklı. iyi ki doğurmuşum diyebiliyorum ağız dolusu...
,

egecell .!.:

İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Yalnız değilsiniz bende öyle düşünüyorum annelik uzak geliyor o sorumluluğu düşününce nefesim kesiliyor bide kendi hayat düzeninizin bozulmasından mı korkuyorsunuz acaba

Henüz çocuğum yok, olur mu bilmiyorum ama istiyorum. Hep istiyordum. Bahsettiğiniz süreçler gözümü korkutuyor ama yine de istiyorum. İçimde arzusu yerine getirilmesi gereken bir ana var gibi.
Rabbim hayırlısını versin.

Ben 1 yillik anneyim hic cocuk dusunmeden oldu bebegim suprizdi yani. Esimle ulke ulke gezme planimiz vardi simdi bebis ben esim ulke ulke geziyoruz.
Benim icin zor bir yildi bakamiyor muyum daha iyi nasil bakarim yok su yok bu inanilmaz stress yaptim ama iyiki olmus gonlumun bahari.
Evlilik acisindan cok farkli bir his minicik bi yuvam var hissediyorum. Evim senlendi bebis yorgunluk mutluluk sevgi umut bunlari katti.
Kariyerimi etkilemedi ama ucretsiz izne ayrildim 2 yil. Gezme tozma durumlarimi etkilemedi ama yardimcim var onun sayesinde rahatca gunluk gezme bakim bulusma ihtiyaclarimi yapabiliyorum. Yurtdisi gezilerimizde de esim cok yardimci olur, ben yorulsam o enerji verir istedikten sonra bebis bunlara Engel degil
Bebisten sonra surekli ona yonelik arastirmalar yapmak zorunda kaliyor insan. Ornegin suan uygun bir oyun grubu bakiyorum sosyallesmesi icin simdiden gidecegi okul tarafinda ev bakiyoruz . Ben yalnizca kendi kendime stress yapiyorum tatminsizlik yasiyorum daha iyi nasil anne olabilirim kafasinda kendimi yipratiyorum tek sorunum bu. Bu arada doktora basvurulariyla ilgileniyorum kendim icin. Yapbilirsem yaptim diye yazarim birgun. Istedikten sonra bebekle de kendiniz olabilirsiniz, istememek de bir tercih ikisine de saygim sonsuz

egecell .!.:

İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Ben de sizin gibiyim, hayatımda hiç anne olmayı hayal etmedim, çok anaç da değilimdir zaten.
Şu anki fikirlerimle hayatım boyunca çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum. Hem söyledikleriniz bana da yorucu geliyor, çok büyük sorumluluk, çok özgürlük kısıtlıyor. hem de herkes çoğalacak diye bir kural yok bence :) Toplum baskısından dolayı çocuk yapmayın lütfen, ülke bu sebeple dolmuş mutsuz öfkeli terbiyesiz çocuklarla dolu...

egecell .!.:

İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

İlk 1,5 yıl eşimle ben çocuk istemedik, son 1,5 yıldır da olmuyor ve ben hala anne olmak isteyip istemediğimi bilmiyorum, suanki şartlar beni korkutuyor , tedavi olmak falan hepsini boşvermiş haldeyim , kafam karma karışık...

egecell .!.:

İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Anne olmak zorunda olunan bir durum degil. Cocuksuz ciftler taniyorum, ortak kararlari.

Toplum baskisi, yas geciyor vs ile bircok kisinin cocuk yaptigini biliyorum. Cocuk olduktan sonra hayatinda cocuk disinda birsey kalmadigini, hayatinin bloke oldugunu soyleyenleri de duydum.

Tek bir dogru yok.

İki tane çocuğum var 25-28 yaşlarda anne oldum. Bekarken de hep iki çocuğum olsun isterdim başka da dusunmuyorum Allah bunlara can sağlığı versin. Ben çocuklar var diye hiç biseyden vazgeçmedim ama hep sosyaldim böyle olunca aşırı zorluk yaşamadım.
Ama herkesin hayatı farklı tabi. Hiç çocuk düşünmeyen arkadaşlarım var onlarda çok mutlu görünüyorlar. Bence ne istediğini bilen iki insansa ve istedikleri çocugun hiç olmamasiysa öyle de gayet güzel olur yani.

egecell .!.:

İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Çok güzel bir evliliğim var. Çok şükür eşimle güzel bir iletişimimiz var. Ve ikimiz de çocuk düşünmüyoruz. 5 yıllık da evliyiz. Düşünmeme sebebi sizin de saydığınız kaygılar ve hayatımızı kendimiz dışındaki başka bir şeye adamayı şu an istemememiz. İkimiz de çocuklarla çok güzel iletişim kurar ve ilgileniriz de. Annelik duygusu sadece çocuk doğurarak kazanılmıyor bence. İçinizde canlı olan herhangi bir şeye karşı vicdan ve sevgi olması önemli.
Hala çocuk düşünmüyoruz yarın ne olur bilemem ama Allah istediğimiz zaman nasip eder inşallah.
Çocuklu insanların bazıları hayatına renk katmak ya da değişiklik olsun diye ya da istemeden çocuk doğuruyor. Ve bu oran azımsanmayacak kadar fazla.
Çocuk yapmak kadar yapmamak da bir tercih.

Yirmili yaşlarımda hiç düşünmedim sosyaldim arkadaşlarımın coguda cocuksuzdu gezer tozardik.30 yaşında ilk anne oldum.ikincisi 33 yaşında.
Bazen eşimle konuşuruz onlar olmasaydı ciddi anlamda büyük boşluk olurdu hayatimizda.Zor büyüyorlar evet ama size yoldaş oluyorlar.
Birde işin şu boyutu var
Çevremizde arkadaslarimiz vs hep çocuklu herkes aynı benzer süreçleri yaşıyor
Çocukların okulu bakıcısı kursları vs.gundem konusu hep çocuklar üzerine.Cocugu olmayan yada düşünmeyen kişi belli bir dönem yanlız kalabiliyor çünkü ortak payda bulamıyor
Yani tamamen size bağlı birşey bu.
Hele büyük kızımin okul heyecanı başarısı gösterileri vs yük olmuyor aksine insan çok mutlu oluyor

Çocuk o

egecell .!.:

İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Çocuk o kadar çok sorumluluk istiyorki pisman olmayayım diye yapilmaz kesinlikle. Isteyerek dogurdum ama arada o kadar bunaliyorumki. Herkes cocuk doguracak diye vlbirsey yok

Rprnn .!.:

Anne olmayı hiç hayal etmedim bekarken çocuğu olmayanlara ne şanslılar rahatlar yiyip içip gezecekler sadece dert yok tasa yok. Ya çocuğu olanlara bak kendilerini unutup çocuğun derdiyle uğraşıyor hele ki sorunlu yaramaz arsız çocuğu olanları gördükçe annelik çaresizlik demek diye geçirirdm içimden. Evlendiğim Zaman anne Olcam tabi ama acele etmeye gerek yok derdim hep. Taa ki yumurtalık ameliyatı olana kadar bir yumurtalığm alındı doktor iyileşir iyileşmex anne ol yoksa diğerine de sıçrarsa kist Onuda alırız dedi. Ve ben artık anne olmak istedim hemde deli gibi doğumdan aşırı korkarım halen bile korkuyorum ama anne olacağım bebeğimi kucağıma alacağım zamanları düşününce o korku gidiyor. 4 yıl anne olmak için bekledim uğraştım ağladım dualar ettim ben zamanında büyük konuştm çocuğu olmayanlar şanslı dedim Rabb'im o yüzden vermiyor bana der kendimi suçlardm hep ama çok şükür bitti istediğim oldu hamileyim ve annelik yaparım çok da güzel anne olurum biliyorum

Genişletmek için tıkla...

Sağlıkla kucağına ol canım
Şansıyla bereketiyle gelsin

darkmore .!.:

Hep yoktu,süreçler beni korkutmadı rahat bir insanım ben. Hiç öyle otomatik bir annelik içgüdüm yoktu,hala yok. Evlendik işte bir çocuğum olsun istedim,babasından bağımsız olarak tek başıma da kalsam bakabilirim ömür boyu diye düşündüm. Kendime doğurdum yani ama öyle anne olunca tamamlandım,ben aslında anne olmak için doğmuşum diyen bir kadın asla olmadım. Ben anne olduysam herkes olabilir diyorum hatta

Genişletmek için tıkla...

Peki neden böyle düşünüyorsunuz ? Keyfinize düşkün biri misiniz ? Ben öyleyim baya

Kardelen1108 .!.:

Yalnız değilsiniz bende öyle düşünüyorum annelik uzak geliyor o sorumluluğu düşününce nefesim kesiliyor bide kendi hayat düzeninizin bozulmasından mı korkuyorsunuz acaba

Genişletmek için tıkla...

Evet fazlasıyla rahatım çünkü.çalışmak haricinde yiyip içip yatıyorum çok geziyorum.
Maddi olarak da bir sıkıntım yok sürekli alışveriş yapayım, arkadaşlarımla gezeyim, tatile gideyim, spor yapayım, şu otelin roofu güzelmiş orayı deneyelim filan öyle bir insanım işte

egecell .!.:

Peki neden böyle düşünüyorsunuz ? Keyfinize düşkün biri misiniz ? Ben öyleyim baya

Genişletmek için tıkla...

Keyfime düşkünüm tabiki,önce ben gelirim,sonra diğer herkes. Ben ben olmazsam çocuğum da iyi olmaz,mutlu da olmaz. Önce benim iyi olmam gerekir. Özel alanım kıymetlidir,özel hayatım kıymetlidir. Biz eşimle ayrı ayrı da çok vakit geçiririz,sağlam gece hayatımız vardır hem beraber hem de ayrı ayrı. Arkadaş çevremiz var,onlara da vakit ayırırız. Maddi açıdan da özel zevklerimiz var,olmazsa olmazlarımız var. Mesela senede her bayramda tatile gideriz,ortalama 7-8 tatilimiz vardır, hemen hemen 2 ayda bir hafta sonunu yurt dışında geçiririz,sadece eşim iflas ettiği bir dönemde yapamadık bunları. Onun dışında keyif insanıyız. Annelikle bağdaşmayan konular bunlar. Ama doğurdum,çok zor da geldi bir dönem,bunaldım maddi meselelerden. Ama geçti. 3,5 sene kendim baktım,ilk 14 ay evden dahi çıkmadım parasızlıktan. Zor bir bebekti onun da etkisi oldu. Hepsi geçti. Artık oğlumu da dahil ediyorum tüm hayatıma,büyüdükçe daha güzel oluyor her şey.

Ayy bende ilk hamile olduğumu öğrenince bir tuhaf oldum korku endişe stres ne varsa yaşadım. Aynaya bakıp bakıp şimdi ben hamile miyim diyordum. Ama bebeğimi kucağıma aldım allahım dedim bu ne nasıl muhteşem bir şey. Sanki kokusuyla yeniden doğdum. Şimdi ona ufacık bişey bile alsam kendime dünyaları almış gibi hissediyorum. Allah isteyen herkese nasip etsin. Lütfen öcü gibi bakmayın evlat çok farklı onun için yaptığınız hiç bişey zor gelmiyor. Karşıdan bakınca insan nasıl bu kadar kendinden ödün verebiliyor diyor anlamıyor çok zor görünüyor ama inanın öyle değil. Ayy tombişim olmadan yaşayamam yaa

Beetlebum .!.:

Cocugum yok. Hic 1 zaman kendime ait cocugum olsun diye ic cekisim de olmadi. Sevmesi, oynamasi guzel lakin huysuzluk, disiplinsizlik, aglaklik pek beni acmiyor. O yuzden uzaktan baskalarininkini sevmeyi tercih ediyorum. Kimseye esir olmak veya kendimi feda etmek icin dogmamisim sanirim. Ne bekarken ne evliyken fikrim degismedi. Herkes dogurmak zorunda degil.

Genişletmek için tıkla...

Birde çocuk istemiyorum dediğimde şey derler ya '' hııı bunu söyleyen ilk doğuran ve 3 çocuk yapan oluyor nedense '' diye tribe giren bir kuzen akraba oluyor mutlaka

Beetlebum .!.:

Cocugum yok. Hic 1 zaman kendime ait cocugum olsun diye ic cekisim de olmadi. Sevmesi, oynamasi guzel lakin huysuzluk, disiplinsizlik, aglaklik pek beni acmiyor. O yuzden uzaktan baskalarininkini sevmeyi tercih ediyorum. Kimseye esir olmak veya kendimi feda etmek icin dogmamisim sanirim. Ne bekarken ne evliyken fikrim degismedi. Herkes dogurmak zorunda degil.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız ama öyle bebekler var ki çevremde sanki büyümüş küçülmüş huysuz aglak değil hepsi yani. Öyle bir algı oluşmuş belki ama

Mamtobe .!.:

Ayy bende ilk hamile olduğumu öğrenince bir tuhaf oldum korku endişe stres ne varsa yaşadım. Aynaya bakıp bakıp şimdi ben hamile miyim diyordum. Ama bebeğimi kucağıma aldım allahım dedim bu ne nasıl muhteşem bir şey. Sanki kokusuyla yeniden doğdum. Şimdi ona ufacık bişey bile alsam kendime dünyaları almış gibi hissediyorum. Allah isteyen herkese nasip etsin. Lütfen öcü gibi bakmayın evlat çok farklı onun için yaptığınız hiç bişey zor gelmiyor. Karşıdan bakınca insan nasıl bu kadar kendinden ödün verebiliyor diyor anlamıyor çok zor görünüyor ama inanın öyle değil. Ayy tombişim olmadan yaşayamam yaa

Genişletmek için tıkla...

3 yaşında anaokulna gidiyorlar zaten hayata atiliyorlr onlarda. Rabbim verirse de vermezse de hediyesi Rabbim isteyeni aratmasın inşallah

Çocuk yapmayı düşünmüyorum, olanları bağışlayacağım ama alan yok.
Bile isteye nasıl yapıyorlar çocuğu, benim aklım onu almıyor ya da bendekiler çocuk değil, bir yerde sorun var bilemiyorum.