- 26 Ağustos 2007
- 3.901
- 4.116
- 658
Elim kolum bağlı,çaresizim,kimsesizim kızlar..Sizden akıl istiyorum,destek istiyorum yardım istiyorum..Belki hatanın hepsi bendeydi hayatımda ilk defa yalan söyledim,söylemek zorunda kaldım..Çünkü sevmiştim,sevilmiştim,ilk defa biri benim için uykusuz kalmıştı,ilk defa biri benim yokluğumu hissetmiş,özlemişti..Şu saatten sonra artık o insan da yok..Kendisi şu an olanları bilmiyor heyecanlı bir şekilde sevgililer günü hediyesi arıyor,beni özlüyor,evlilik hayalleri kuruyor..Ama ben günden güne eriyorum..Sebebimse benden küçük bir sevgili..O bunu bilmiyor,benim yaşımın büyük olduğunu bilmiyor..Ben 82 liyim nüfus cüzdanımda ama gerçekte 84 lüyüm büyük yazdırılmışım o ise 85 li..Tanışmamızda yaşımı 84 lü dediğim için bir yaştan bişi olmaz diyerek ilişkiye başlamıştık..Ama her geçen gün vicdan azabım beni öldürüyor bitiriyor..Bugün hediye baktık sevgililer günü için öyle heyecanlı öyle mutluydu ki her dk beni sevdiğini ileri düşündüğünü söyledi..Yüzümde ufak bi gülümseme oldu..mutlu diildim ben olmak istedikçe bu yaş mevzusu önüme çıktı bugün kalbimin aklımın her köşesini kapladı..O o kadar iyi bi insan ki o bu yalanı haketmiyor ben gerçek olmasada ondan üç yaş büyük görünüyorum ve o 82 doğumlu bi arkadaşına abi diye hitap etti yanımda mafoldumben çok ağrıma çok gücüme gitti çünkü bende onun ablası oldum bu durumda..Ağlamamak için zor tuttum kendimi hıçkırıklarım boğazıma düğümlendi yapamadım diyemedim oracıkta ben 82 liyim diye mafoldumben nasıl derdim nasıl onun kurduğu hayalleri bir bir yıkardım sustum eve geldim..o şimdi maçta..sevinerek gitti gitmeden beni ne kadar çok sevdiğini söyledi mafoldumben kalbime bi hançer saplandı seni seviyorum bebeim seni çok seviyorum ve sevdiğim için sana yalan söyleyemem daha fazla dedim..demek istedim..diyemedim boğazıma düğümlendi sözcüklerim..biliyorum ki 82 li olduğumu öğrenince yıkılacak,hayalleri de kendisi de..ortak bi ortamda bulunuyoruz ve o şu an izne geldi kendisi doğunun en ücra köşesinde görev yapıyor astsubay..bi iki gün içinde tekrar dönecek göreve..ve orda hiç kimsesi yok tek varlığı bilgisayarı ve benim görüntüm resmim ve sesim..o geri döndüğünde bensiz nasıl bir hayat sürdürecek bilmiyorum ama biteceğini bilsemde daha fazla bu vicdan azabıyla yaşıyamayacağım bu gece eğer msn gelirse anlatacağım herşeyi..ondan tam tamına üç yaş büyük olduğumu..abi dediği insanların yaşında olduğumu..demek zorundayım..ileride daha fazla yıkılmasındansa şimdi öğrenmesi daha iyi diye düşünüyorum onun dostluğunu arkadaşlığını kaybetmek tek korkumdu..anlattıktan sonra ne yarim olacak..ne dostum..ne de arkadaşım..çok kötüyüm mafoldum bittim kalbim gözlerim kan ağlıyor artık mutluluk bana haram biliyorum mafoldumbenmafoldumben siz olsanız söylermiydiniz yoksa iş iyice ciddiye binince mi anlatırdınız