Huzursuzluk hissi, patladım patlayacağım.

Belli soyisimler haric herkes aynı durumda. O arkadasınız belki bu sene 6 tatil yapabilecekti ama su an 3 yapıyor. Kuaför belki daha lüks bir salon sececekti ama artan maliyetler yüzünden cokta lüks olmayan bir yer secti.
Yani herkes etkileniyor -gercek zenginler haric-
Bizim gelir durumumuz orta üst ama normalde yaptıklarımızı yapacaklarımızı yapamadık. Hersey illa aclıktan sürünmek degil ki, standartların düsmesi. Allah kimseyi gördügünden geri koymasın diyebilirim.
 
akıl ve ruh sağlığı için en iyisi
Sadece akıl değil beden sağlığı içinde...30 lu yaslarımdayken bir habere,tanıdıktan duydugum bir kırıcı cumleye,sokaktaki aç hayvanlara,soğukta titreyen dilenci çocuguna 3 gün ağlardım.Şimdi 47 yaşındaýim.evim kira değil oğlum ünv.okuyo 20 k gelirimiz var iyi kötü bir arabamızda var .Pek çok kişiye bakarak çok şükür.Ama ne yok bil bakalım.Sağlık yok...Çok da şeyapmayın bence ya...Neler geçti bu da geçer...
 
en önemli şey sağlık zaten.en iyi bilenlerdenim.ama o bile parayla valla.gene de haklısınız çok da takmamak lazım.
 
Üfff ya...
Fakir arkadaşlarım hala uyuyor mu ?
Heeeey alo !
Gelsenize kızım konuya.
Ay geldim geldim....niye geç kaldın diye sor...çünkü aynı durumun beteri durumundayım. Günlerce uyuyorum çünkü uyanıkken çıldıracak gibi oluyorum. 2 maaş tek çocuk, çocuğun gelecek kaygısı, ülke gündemi, bir maaşa denk gıda faturaları, parasızlıktan eve kapanıp kalmak...ne olacak böyle bilmiyorum...
 
Off piraye ya seninle aynıyız.
Tek çocuk iki maaş ve yoksulluk sınırınını altındayız
 
Ahhh doktorum hepimiz aynı durumdayız.
Benim durumumu biliyorsun tedavisi,doktoru her gittiğimde farklı bir muayene ücreti ödüyorum..
İki en fazla üç haftada bir doktor kontrolündeyim tahlili muayenesi 1000 lira birakip çıkıyoruz..
Ağır geliyor stresle baş edemiyorum diye psikolojik destek almak istedim seans ücretini öğrenince o parayı verirsem daha çok strese girerim diye vazgeçtim..
Ben kendimi geçtim şimdiye kadar bol bol yedik,gezdik gördük diye avutuyorum kii yaşım kaç daha, yaa çocuklarım en çok onu kafaya takıyorum nasıl sağlıklı besleyecegim,nasıl kaliteli eğitim vereceğiz, vitaminleri,kreşi,giyimi,oyuncak bile ayda yılda aldığımız halde bir dünya para..
Ben çözüm yolu bulamadim eşle dostla bir araya gelsek tek konuştuğumuz konu ekonomik kriz etrafımdaki herkes aynı durumda önceden ev araba fiyatlarından konusulurdu şimdi alabilme hayali bile kalmamış insanların domatesin kilosunu konuşuyoruz
 


Herkes aynı durumda. Tatile gidenler 5 değil 4 tatile düştü 1 ay değil 29 gün kalıyor
Şube açanlar borçları veya yeteri kadar kazanmadiklarini düşünüyor

Bir tek parayı kullanıp para kazananlar hariç. Onların keyfi çok yerinde
 


Çıkan haberleri okudun mu?
Ben son zamanlarda sadece kar görmeye odaklanıp satıyorum hız ve kar oranı belirledim
Insallah düşündüğünden çabuk yükselir
 
bir aralar deli gibi sokak röportajlarına, eskiye dönük dizilere eski röportajlara bakardım.
eskiden insanlar çok daha akıcı konuşuyor, çok daha özgür çok daha çağdaş düşünüyorlarmış mesela. Doğa üzeri yangınlar siyasi karmaşa ekonomik kaygılar doğanın dengesizliği falan sürekli bende depresif gelecek kaygısı yaşamama sebep oldu. işe gelir ekonomi, eve gider ekonomi düşünürdüm insanlar geçinemiyor açlar, insanlar ne yapacak ben ne yapacağım diye düşün düşün sinir basıyordu.
sonra sokak röportajlarını dinlemeyi bıraktım. sonra haberleri bıraktım. sonra fakirleri görmeyi bıraktım.
hep aza tamah eden tayfa yüzünden bu haldeyiz çünkü. kimse ileri düşünmedi akılları fikirleri eskiden bu mu vardı şu mu vardı dediler. niye daha iyisi olmasın demediler.
o yüzden düşünmeyi bırakıp neyle nasıl mutlu yaşarım diye baktım. ne yaşamın ne ölümün garantisi yok o yüzden gelişi güzel yaşamaya çalışıyorum. banane varsın elimde avucumda bir kuruş kalmasın en fazla deliririm ne olabilir napiyim ya satmışım bu dünyanın anasını bacısını yani
 
Normal zenginlerden bahsetmiyorum. Dune kadar cogumuz gelecek kaygilari yasamiyorduk. Bu gun yasamayan cok az bir azinlik kalmistir.
zengin değilim.
ama gelecek kaygısı da çekmiyorum aslında en fazla çeker gider dünyanın herhangi bir ülkesinde yaşarım. daha önce de yaşadım...işim zaten online...

ama ben en çok aidiyet eksikliği çekiyorum.
ülkeyi benimmiş gibi hissetmiyorum, ben ülkeye aitmişim gibi hissetmiyorum. izole bir çevrede tutunuyorum sadece. kök salamıyorum sanki.
motive olamıyorum. (ki ilk gençlikte/ergenlikte çok çok daha siyasal motivasyonları olan birisiydim benim şu anda herhangi bir siyasi ideolojik motivasyonum da yok ha. sadece Atatürkçüyüm derim, temiz temiz çeker köşeme otururum hani).

para benim için sadece bir ihtiyaç, fakir bir aileden geldiğim için zaten hep dikkat ettim, yine ederim, sorun o değil. kısacak bir lüksüm de yok zaten. kahveyi evde demleyen suyunu yanına alan, atık çıkartmayan karbon ayakizi hesaplayan bir insanım ben. hep kendi paramı kazandım ama kendime güvenirim onu hallederim yani bir şekilde...
daha ulvi daha değerli (olduğunu düşündüğüm) bir motivasyonu bulmakta zorlanıyorum.
sırf bunun için öğrenci yetiştirmeye, uluslararası projelerde yer almaya filan çalışıyorum. akademik işler yapıyorum.

hayatı severim, insanları severim, pozitifimdir, enerjim yüksektir...ama geldiğim nokta burası. zorlanıyorum. kendi işim olmasına rağmen işten bile sıkıldım. yoruldum kendimi bildim bileli çalışıyorum.

evli çocuklu olanların çocuk yetiştirmek gibi bir gayeleri motivasyonları olduğunu zannediyorum. bunun haricinde pozitif motive olabilenler bana da desin nasıl oluyor. (ben negatif duygularla motive olamam birini kıskandığımdan hasedimden filan olmaz yani, işlemiyor o bana).
 

En dandik makarna 5 lira yahu, öğrenciler napsın? İki paket makarna kırıp doyan dar gelirli napsın? Bak makarna ya makarna et değil, tavuk değil.
 

Ay ben sizin 30’lardaki halinizim ben de çok kahroluyorum özellikle sokak canları meselesindeki organize kötülüğe.
 
Geçen günde açıldı ama konu tutmadı hala 80 tane msj var.
Herkes yoruldu bence
Yada korkudan kışlık hazirlkl yapıyor
senelerdir annem kış hazırlığını öyle lalettayin yapardı
pazarda güzel bir meyve görürse reçel yapardı biraz biber közlerdi, biraz menemenlik yapardı ama 3er kavanoz mesela.
buzluğu bir şey atmazdı, sevmez bile buzluktan çıkanı.
salçayı filan köyde yaparlardı bize de gelirdi, yeterdi...

dün köye gitti!
köyde şimdi domatesin biberin yoğurdun filan zamanı, gideyim kaynatayım hazırlayayım.... bu kış başka türlü geliyor, dedi

git yap demedik işin açıkçası ama baktık kadın motive, sağlığı da iyi yorma kendini yap bakalım dedik artık.
(zaten annem yapacak iş oldu mu iyi oluyor, değişik biraz)

neyse 63 yaşında anneme bunları düşündüren düzene lanet olsun.
 
74 yaşındaki emekli öğretmen annem kiraya çıksa Ankara da o da geçinemez. Kiralar uçtu eli kolu tutmuyor haftada bir temizliğe kadın tutsa kendi aç kalır. Uzun yıllar emek vermiş bir öğretmenin sonu işte. Arkasında ben olmasam yeri huzurevi anca. Başka da lafım yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…