Huzursuzluk hissi, patladım patlayacağım.

Bende de bir ara bu kaygı almış başını gitmişti.
Sonra dedim ki kendi kendime yarını düşünerek bu günümü strese sokmanın bana hiç bir faydası yok.
Karnım tok mu tok, başımı soktuğum bir evim var mı var ve şuan bunları karşılayabilecek bir işim var mı var..
En kötü eskiden şehir şehir geziyordum artık gezmem, dışarda yemek yemem, alışverişlerimde istediğimi değil ihtiyacım olanı alırım ve idare ederim.
Aktivite şeklini değiştiririm, parklara ormanlara vakit geçirmeye giderim. vs vs bu örnekleri kafamda çoğalttım.
Hatta bazen diyorum ki eskiden ne kadar israfa para harcıyormuşum, mesela mutfak malzemelerini ne kadar israf ediyormuşum şimdi sadece ihtiyacım kadar alıyorum ve aldığımı da verdiğim paraya acıyarak ziyan etmiyorum.
Bu günlerden bazı dersler edinmemiz gerekli belki de yarınlarımız için öğrenmemiz gerekiyordur.
Böyle düşüne düşüne içimi ciddi oranda rahatlattım hatta kendimi tehdit bile ettim bak bunu düşüne düşüne psikolojin bozulacak birde üstüne psikolog masrafı eklenecek kendine gel bu gün elindekilere şükret diye bende işe yaradı umarım size de faydası olur.

Ayrıca hiç bir dönem kalıcı değil bu günlerde bir şekilde geçecek ve daha güzel günler göreceğiz bu konuda umudumuzu yitirmeyelim. Zira tarih hep tekerrürden ibaret ve hep bir inişin bir çıkışı olmuştur.
 
Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:
Üfff ya...
Fakir arkadaşlarım hala uyuyor mu ?
Heeeey alo !
Gelsenize kızım konuya.
Genişletmek için tıkla...

Gelmez miyim ayol, fakirin başı ben.
Fazla düşünmemeye çalış ben öyle yapıyorum.
Valla kenardaki üç kuruşumu da tirtiklamaya başladım yeni ev yeni eşya diye.
Ev dediğim lojman hani.
Şükür çıktı da dünya kira verme derdinden kurtulduk.

Kac gündür disardan yiyoruz ocak yok diye. Sonra marketten malzeme alıp fırın yemegi yapalim dedik hazirdan pahalıya geldi.
Vatandaş taş mı yesin istiyorlar bilmiyorum. Cidden kafayı yemelik durumlar. :/
 
Ekonomi kötüye gittikçe insanlar daha bir deliriyor sanki. Toplumsal olarak da daha çok bozuluyoruz. Ben ekonomi bu kadar bozuk değilken fakirdim Ama ciddili fakirdim, ne bir tatil yüzü gördüm, ne canımın istediğini o an aldım giydim veya yedim, aç kaldığım falan oldu böyle bazı günler. Tam az rahat yüzü görecektim arkadaş ekonomi battı. Kışın köyde olduğum için çok anlamıyorum çünkü alışveriş pek yapılmıyor, ilçedeki markette ne varsa o. Kargo da çok geç geliyor diye pek almıyorum. Yazları büyükşehire dönünce anksiyete yaşıyorum. Esas o zaman hissediyorum ekonomik krizi. Ama en çok toplumsal bozulma benim sinirimi bozuyor. Kendimi hiç güvende hissetmiyorum. Her yerde yabancı insanlar var kendi ülkemde değilim gibi. Yabancılar dışında bizim insanlar da garip bir hale geldi anlayamıyorum neler oldu bu kadar. Hep böyleydi de ben mi farketmedim acaba...
 
Ya ne diyeyim işte kenarda 3-5 kuruşunuz varsa altına dolara koyun da o da eriyip gitmesin bari.
Durumlar kötü insan kendinden kısıyor da çocuktan kısılmıyor işte. Var mı yaşı ileri nine dededen kalacak arsa bahçe vs? Zamanı geldiğinde o satılıp ev peşinatı yapılabilir belki?
 
Yok maalesef.
Elimde iki tane tarla kaldı kandıradan almıştık.
5 yıl oldu işte bamna göre çok bir şey koymadı üstüne.
Şuan satsam satamam zaten.
bu arada yaş 39 olmak üzere eşim ise 47 ne ara alacagım ev ALLAH bilir
 
Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:
Üfff ya...
Fakir arkadaşlarım hala uyuyor mu ?
Heeeey alo !
Gelsenize kızım konuya.
Genişletmek için tıkla...
Ohooo bir söyle bin ah işit temalı konu açmışsın kuzu:))))
Şu an herkes için her şey tepetaklak, bugün 5 liraya aldığını ertesi gün aynı paraya alamıyorsun, memlekette mutsuzluk tavan yapmış vaziyette, sürekli alışveriş yaptığım esnaflar bile ağlıyor, geçen bir tanesine gülerek girdim, abla yüzü gülen bir sen varsın dedi, dedim ablacım ya Şener Şen çıplak vatandaş gibi yetmiyor diye kendimi sokaklara atacağım ya kafadaki tahtaları attıracağım ben 2. sini seçtim gülmeyip de ne yapayım
 
Ufff Mune aşırı mutsuzum yaaaaaaa.
 
Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:
Ufff Mune aşırı mutsuzum yaaaaaaa.
Genişletmek için tıkla...
Kolay değil hakikaten, herkes için çok zor bir dönem.
Kiralar almış başını gitmiş, elektrik, su, doğalgaz ayrı dert, ekmek bile 5 lira olmuş, ya geçen pazara gittim, çok değil birkaç sene evvel 5 kilosu 10 liraya satılan patatesin 3 kilosu 25 liraydı.
Gariban hiçbir şey bulamazsa patates alır haşlar, kızartır, yemeğini yapardı, yumurta haşlardı yumurtanın bile tanesi 3 lira olmuş.
Çaya simit banayım dese simit 5-6 lira.

Yetişkinler taş yese, çocuklar ne yiyecek?
 
Mune gerçekten ekmeğin bile 5 tl oldugu dönemde fakirin hiç degilse hamur yiyip karnım doysun mentalitesi yerle bir oldu.
Tek anlamadıgım ırkçılık felan degilde ulan bu 5 tane doguran suriye'liler ne yiyip içiyor mesela ?
 
O kısma giremeyeceğim mevzu siyasete girmesin :)))
Yok annem ya ne hamur yemesi, makarna 5 lira, ekmek 5 lira, 2 kiloluk un 20 küsür lira, ki biz 3 kişiyiz 2 kiloluk un bize bile 1 hafta yetmezken kalabalık ailenin dişine dokunmaz.

Salçalık diye satılan domatesin kilosu bile 10 lira olmuş 2-3 yıl evvel kasayla alırsan kilosunu 50 kuruşa, kasayla almam kilo hesabı olsun dersen kilosunu 1 liraya buluyordun, insanlar artık o salçalık domatesin yere düşüp patlamış cılkı çıkmışlarını toplamaya geliyor akşam pazarına, salata yapacaklar yemeğe koyacaklar.

Valla bilmiyorum da Allah herkesin yardımcısı olsun, hele hele çocuklu ailelere, kirada oturanlara, hastası, bakıma muhtaç yakını olanlara daha bir yardımcı olsun.
 
Ben bu yaz domates kapya karısık sos yapayım dedim 40 şişe felan artık onu da yapmam.
Kışın da domates yemem, napayım
 
Ay bu konu ban turnusolu olur demedi demeyin.
Hepimiz aynıyız konu sahibi inan bana.
Oğlumla,kızımın doğum günleri 1er ay arayla.
Sitede çardakta doğum günü kutlaması yapılıyor,normalde genelde aile arasında küçük kutlama yaparız bu sene Hadi dedim bende kutlayayım,pasta börek,biraz süs,biraz müzik eğlensinler.
Pasta figürlü şeker hamurlulardan sordum,el kadar pastaya(en minik boy) 2000 lira dedi butik bir pastacı. Figürler,kişi sayısı artarsa 3000e kadar yolu varmış. Neyse dedim kendim yaparım,yaptımda ama kabaca maliyetini hesapladığımda sadece pastaya 600 lira harcamışım. Büyükçe bir pasta yaptım.
Karton bardak,tabak,çatal,bir pinyata icine atıştırmalık, içecek, börek çörek derken açıldım baya.
Şimdi çıkıp lüks vs diyecekler olabilir ama yine belirtiyorum ben bu tip kutlamalar yapmıyorum genelde,kendi aramızda kutlarız. Kızım 10 yaşında diğer kutlamalara gidince istedi kirmadim.
Bugün 1 kalıp peynire 100 lira verdim ya,geçen yıl 40-50 liraydı aynı marka ayni peynir. Eşime dedim bak bu kalıp 100 lira,yerken kiymetlimiz diyeceğiz,gözümüz gibi bakacağız. Güldük ama sinirden. En temel ihtiyaçlar bunlar. Nasıl fiyatlar bunlar anlaşılir gibi değil gerçekten.
Arabam var benzin konusunda her seferinde şaşıriyorum 1 lira indirim 2 lira zam,bir ileri bir geri ama genelde ibre yukarı hareket ediyor ve maalesef fiyatı yükselen hiçbirşey eski fiyatına inmiyor sonradan.
Kiralar faturalar herşey ama herşey uçuşta.
Ben daha kızımın kitaplarını ve okul kıyafetlerini almadım. Bugün gittik okula sormadım,sormak istemedim de modum düşmesin diye ama eninde sonunda ödenecek/alınacak.
Artık haber izlemek dahi istemiyorum, Twitter'dan gündem takip ederdim onuda bıraktım sinirlerim kaldırmıyor.
Sonumuz hayrolsun ne denir başka bilemiyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…