İç daralması, nefes alamama

hazalmuserli

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Mart 2021
105
60
Son zamanlarda sık sık içim daralıyor. Regl semptomlarını ağır yaşıyorum duygusallığım, karamsarlığım zirvede oluyor
Yine öyle bir dönemdeyim
Gelecekte kendimi hiçbir yerde göremiyorum
Üniversite öğrencisiyim bölümümde başarılıyım son bir senem kaldı ama ondan da soğudum
Geleceğe dair hiç doğru düzgün planlar hedefler koyamıyorum
Ne kariyer planım var ne de evlilik vs gibi bir düşüncem
Hayatın akışına kapılmış gidiyorum sadece günü yaşıyorum ama aklım sürekli gelecekte ..
Ben ne olacağım ben ne yapacağım vs vs …
Bunları düşündüğümde kalbim hızlı hızlı atmaya , vücudum bir anda uyuşmaya başlıyor bir anda nefes alamamaya başlıyorum panikliyorum
Çok şükür her şeyim yerli yerinde ama işin özünde ben bu hayatı hiç sevmiyorum ya. Kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum her şeyden kopmuş gibiyim
Bunları neden yazıyorum bilmiyorum
Biraz içimi boşalttım sanırım :)…
 
Hayat kaygısı gelecek kaygısı kimde bitmiş ki. Herkesde var bi kaygı ama geleceğe daha gelmeden takılıp bugununuzu neden ziyan ediyorsunuz? Bi hobi falan mı edinseniz bi uğraş,belki sevdiğiniz ilgi duydugunuz bişeyle ilgilenmek size iyi gelir.
 
Hayat kaygısı gelecek kaygısı kimde bitmiş ki. Herkesde var bi kaygı ama geleceğe daha gelmeden takılıp bugununuzu neden ziyan ediyorsunuz? Bi hobi falan mı edinseniz bi uğraş,belki sevdiğiniz ilgi duydugunuz bişeyle ilgilenmek size iyi gelir.
Müzik öğrencisiyim piyano ana dalım .. eskiden cok severek çalardım hatta daraldığımda sıkıldığımda ilk koştuğum şey piyanomdu ama şimdi tam tersi ondan bile o kadar soğumuş o kadar nefret etmişim ki..
Başka hobiler deniyorum mesela mutfağı cok seviyorum ama her şeyde eninde sonunda “ahhh yeter be” diyorum :KK43:
Keşke dediğiniz gibi sadece bu günüme odaklanabilsem ama yapamıyorum
 
Sağlıklı bir düşünce şekli değil, “hepimiz öyleyiz.” gibi yorumlara aldırmayın, bu şekilde gerçekten yaşanmaz, yaşanmamalı, kendimden biliyorum. En kısa sürede bir uzmandan yardım alın. Hayattan tat alamama, kaygı, depresiflik bunlar artık herkesin olağan karşıladığı “geçer”. diye geçiştirdiği duygular, ama ilerlediğinde majör depresyon, panik atak gibi rahatsızlıklara davetiye çıkartıyor. Yılanın başını küçükken ezeceksin :)
 
Müzik öğrencisiyim piyano ana dalım .. eskiden cok severek çalardım hatta daraldığımda sıkıldığımda ilk koştuğum şey piyanomdu ama şimdi tam tersi ondan bile o kadar soğumuş o kadar nefret etmişim ki..
Başka hobiler deniyorum mesela mutfağı cok seviyorum ama her şeyde eninde sonunda “ahhh yeter be” diyorum :KK43:
Keşke dediğiniz gibi sadece bu günüme odaklanabilsem ama yapamıyorum
Madem her yolu denediniz buna rağmen olmuyorsa arkadaşın dediği gibi bi uzmandan yardım alın bencede
 
Son zamanlarda sık sık içim daralıyor. Regl semptomlarını ağır yaşıyorum duygusallığım, karamsarlığım zirvede oluyor
Yine öyle bir dönemdeyim
Gelecekte kendimi hiçbir yerde göremiyorum
Üniversite öğrencisiyim bölümümde başarılıyım son bir senem kaldı ama ondan da soğudum
Geleceğe dair hiç doğru düzgün planlar hedefler koyamıyorum
Ne kariyer planım var ne de evlilik vs gibi bir düşüncem
Hayatın akışına kapılmış gidiyorum sadece günü yaşıyorum ama aklım sürekli gelecekte ..
Ben ne olacağım ben ne yapacağım vs vs …
Bunları düşündüğümde kalbim hızlı hızlı atmaya , vücudum bir anda uyuşmaya başlıyor bir anda nefes alamamaya başlıyorum panikliyorum
Çok şükür her şeyim yerli yerinde ama işin özünde ben bu hayatı hiç sevmiyorum ya. Kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum her şeyden kopmuş gibiyim
Bunları neden yazıyorum bilmiyorum
Biraz içimi boşalttım sanırım :)…
Depresyon başlangıcı hemen silkinin ve o depresyondan çıkın herşey çok güzel olucak deyin
 
Aynı problemleri yaşayan bir üniversite öğrencisi olarak kesinlikle bir psikiyatrist ile görüşmenizi tavsiye ediyorum. Yaklaşık 2 sene önce okul hayatımda oldukça başarılı, ailesinde ve sosyal çevresinde sevilen birisi olmama karşın kendimi oldukça yalnız ve mutsuz hissediyordum. Sonrasında durumum daha da kötüleşti ve pabik atak krizleri geçirmeye başladım. Psikiyatriye başvurmam sonucunda doktorumla tedaviye başladım, anksiyete teşhisi koyuldu. 2 sene düzenli olarak psikiyatristim ile görüştüm ve geçen ay tedavim tamamen bitti. Emin olun bir uzmanla konuştuktan sonra bu sorunların yalnızca size özgü olmadığını anlayacaksınız. Yaşıtlarımızın ve insanların bir çoğu bu korkularla mücadele ediyor. Sizi anlayan birileriyle, özellikle bir uzmanla konuşarak kendinize yardımcı olabilirsiniz.
 
Son zamanlarda sık sık içim daralıyor. Regl semptomlarını ağır yaşıyorum duygusallığım, karamsarlığım zirvede oluyor
Yine öyle bir dönemdeyim
Gelecekte kendimi hiçbir yerde göremiyorum
Üniversite öğrencisiyim bölümümde başarılıyım son bir senem kaldı ama ondan da soğudum
Geleceğe dair hiç doğru düzgün planlar hedefler koyamıyorum
Ne kariyer planım var ne de evlilik vs gibi bir düşüncem
Hayatın akışına kapılmış gidiyorum sadece günü yaşıyorum ama aklım sürekli gelecekte ..
Ben ne olacağım ben ne yapacağım vs vs …
Bunları düşündüğümde kalbim hızlı hızlı atmaya , vücudum bir anda uyuşmaya başlıyor bir anda nefes alamamaya başlıyorum panikliyorum
Çok şükür her şeyim yerli yerinde ama işin özünde ben bu hayatı hiç sevmiyorum ya. Kendimi bu dünyaya ait hissetmiyorum her şeyden kopmuş gibiyim
Bunları neden yazıyorum bilmiyorum
Biraz içimi boşalttım sanırım :)…
Saturasyon da 96-97 yı
görüyorsanız geriye kalan nefes alamamalar çokta önemli değil aslında, hastaneye düşmeden anlamiyor insan tabi sağlığın daha mühim olduğunu
 
anlattıklarınız depresyon başlangıcı gibi bi psikiyatrist ile görüşün bence çünkü kimse ciddiye almasada depresyon insanın hayat kalitesini sıfıra indiriyor kışın yaşadım ilaç iyi geldi bu ara yine bir yokluyor gibi mi yoksa pms mi anlamadım ama siz önlem alın çok gençsiniz enerjinizi kaybetmeyin
 
Boşluğa düşmüşsünüz , hayat amacı cok cok mühim şey. Amaç olmazsa insan savrulur gider.
tüm bu düşünce ve hisleri yaşadığınızda nedenini bulabiliyor musunuz? Derinde yatan bir sebebi illaki vardır.
Hem bulun hem de bulmayın, ama asla geçiştirmeyin bu durumu. Üstüne gidip çözmelisiniz. Halının altına süpürülen şeyler ileride daha da fazla büyüyerek daha rahatsız edici hale gelir.
 
X