Çok geçmiş olsun.
Belki biraz ağır olacak ama yazmazsam olmaz. Eşinizdir, onca yaşanmışlık vardır, seviyorsunuzdur, çocuğunuzun babasıdır, elbette iyi olmasını istersiniz vs vs ama, karşıdaki insanlar siz onların çocuğuna bakın diye kendi çocuğunuzdan vazgeçmenizi bekliyorlar resmen. İnanılır gibi değil.
"Bizim oğlumuz iyi bakım alsın, işi görülsün, evdeki bakıcının(!) dikkati dağılmasın, gerisi önemli değil."
Bu kafada gibiler.
Eşiniz hastalık hassaslığında mı yoksa normal zamanlarda da böyle bir insan mıydı bilemiyoruz.
Ne olursa olsun, siz doğru olanı yapıyorsunuz bence.
Evlatları çok kıymetliyse daha mantıklı çözümlere ikna etsinler oğullarını.