- 9 Haziran 2012
- 3.799
- 15.491
- 408
Merhaba Arkadaşlar
Uzun zaman olmuş konu açmayalı..
Yazmak çizmek istedim içimi dökme amaçlı yazıyorum.. yorumlarınız tabiki benim için önemli..
Hemen konuya geçmek istiyorum..
Ben nickimden de belli olduğu gibi kendimi ISSIZZ hisseden bir kadınım..
Cevremde ailem de çok insan var ama varlık içinde yokluk çeken biriyim..
Belki de kendi halime olmayı seviyorum çünkü o zaman kimse beni kıramıyor canımı acıtamıyor.. bir nevi kendimi insanlardan koruyarak yaşıyorum ..
Ve bu dünya da allahtan başka kimseye güvenmiyorum..
Benim hafızam aşırı güçlü bunu doktorlar söyledi.. zaten bende farkındaydım bunun ama kimseye bişey söylemedim hiç..
Hatta okusaydın profesör olurdun kesinlikle demişti doktor.. ama benim hafızam iyiye değil Kötü ye çalışıyor..
Şöyle ki 20 yıl önceki bir günü hatırlayıp sanki o andaymış gibi acı çekiyorum ve insanlardan soğuyorum..
O bana onu yaptı bu bana bunu dedi.. vs vs beynimin içi çorba oluyor..
Hiç kimse mükemmel değil bazen söylenmemesi gereken şeyler söylüyor olabiliriz.. Insanlar bunu unutur ama ben unutamıyorum..
Bu durum hiç kimseye zarar vermiyor BENDEN BAŞKA..
mesela yolda giderken birini gördüm o kişinin bana söylediği yaptığı şeyler geliyor aklıma ve soğuyorum insanlar dan..
Özellikle de bebek konusu yüzünden..
Bilmeyenler için 10 yıllık evliyim çocuğum olmuyor..
Bu 10 yılda çok şeyler duydum gördüm..
En yakınlarımdan bile..
Bu duygumun üzüntü 'nün bana zarar vermesini engellemek için piskolojik tedavi de gördüm..
Doktorun söylediği şey bu..
Senin hafızan çok iyi ama güzel şeyler le doldurup mutlu olmalısın..
Mutlu olmak için çok şükür çok güzel şeyler e sahibim ama azıcık boş vaktim olunca aklım maziye gidiyor ve en küçük ayrıntısına kadar cümleleri bile hatırlıyorum..
Yaşamaktan soğuyorum..
Ben çok güçlü bir kadınım bu dünya da allahın izniyle başaramayacağım hiç bir şey yok.. Tek başına ayakta durabilen çalışan bir kadınım..
Tek başıma maddi manevi çok iyi yerlere geldim.. dışarda insanlar benden bahsederken keşke senin yerinde olsam derler.. eşim çok iyi bir insandır ve beni aşırı sever sayar bende öyle..
Maneviyatı güçlü bir insanım elimden geldiğince ibadetlerime de özen gösteririm..
Sanırım insanlara fazla önem veriyorum..
Bundan kurtulmak istiyorum..
Beynimin içindekilerden kurtulmak istiyorum.. fikirlerinize yardımınıza ihtiyacim var.. teşekkürler...
Uzun zaman olmuş konu açmayalı..
Yazmak çizmek istedim içimi dökme amaçlı yazıyorum.. yorumlarınız tabiki benim için önemli..
Hemen konuya geçmek istiyorum..
Ben nickimden de belli olduğu gibi kendimi ISSIZZ hisseden bir kadınım..
Cevremde ailem de çok insan var ama varlık içinde yokluk çeken biriyim..
Belki de kendi halime olmayı seviyorum çünkü o zaman kimse beni kıramıyor canımı acıtamıyor.. bir nevi kendimi insanlardan koruyarak yaşıyorum ..
Ve bu dünya da allahtan başka kimseye güvenmiyorum..
Benim hafızam aşırı güçlü bunu doktorlar söyledi.. zaten bende farkındaydım bunun ama kimseye bişey söylemedim hiç..
Hatta okusaydın profesör olurdun kesinlikle demişti doktor.. ama benim hafızam iyiye değil Kötü ye çalışıyor..
Şöyle ki 20 yıl önceki bir günü hatırlayıp sanki o andaymış gibi acı çekiyorum ve insanlardan soğuyorum..
O bana onu yaptı bu bana bunu dedi.. vs vs beynimin içi çorba oluyor..
Hiç kimse mükemmel değil bazen söylenmemesi gereken şeyler söylüyor olabiliriz.. Insanlar bunu unutur ama ben unutamıyorum..
Bu durum hiç kimseye zarar vermiyor BENDEN BAŞKA..
mesela yolda giderken birini gördüm o kişinin bana söylediği yaptığı şeyler geliyor aklıma ve soğuyorum insanlar dan..
Özellikle de bebek konusu yüzünden..
Bilmeyenler için 10 yıllık evliyim çocuğum olmuyor..
Bu 10 yılda çok şeyler duydum gördüm..
En yakınlarımdan bile..
Bu duygumun üzüntü 'nün bana zarar vermesini engellemek için piskolojik tedavi de gördüm..
Doktorun söylediği şey bu..
Senin hafızan çok iyi ama güzel şeyler le doldurup mutlu olmalısın..
Mutlu olmak için çok şükür çok güzel şeyler e sahibim ama azıcık boş vaktim olunca aklım maziye gidiyor ve en küçük ayrıntısına kadar cümleleri bile hatırlıyorum..
Yaşamaktan soğuyorum..
Ben çok güçlü bir kadınım bu dünya da allahın izniyle başaramayacağım hiç bir şey yok.. Tek başına ayakta durabilen çalışan bir kadınım..
Tek başıma maddi manevi çok iyi yerlere geldim.. dışarda insanlar benden bahsederken keşke senin yerinde olsam derler.. eşim çok iyi bir insandır ve beni aşırı sever sayar bende öyle..
Maneviyatı güçlü bir insanım elimden geldiğince ibadetlerime de özen gösteririm..
Sanırım insanlara fazla önem veriyorum..
Bundan kurtulmak istiyorum..
Beynimin içindekilerden kurtulmak istiyorum.. fikirlerinize yardımınıza ihtiyacim var.. teşekkürler...