kızlar bunu nasıl anlatsam bilemiyorum ama sürekli bi bıkkınlık var, şöyle anlatim ilkokul 5. sınıftan beri dersaneye gittim lise sona kadar, en sonunda sınavlar da bitti, bi üni de kazandık ama benim pilim bitti sanki artık yaptığım hiç bişeyden zevk alamıyorum, konserlere gidiyorum, sinemaya gidiyorum ne bilim bir sürü şey yapıyorum ama anlık bi eğlence sonrası yine aynı, sürekli "sıkıldım" demekten bile sıkıldım...
gün içinde tek eğlendiğim, anlamlı geçirdiğimi düşündüğüm vakit erkek arkadaşımla konuştuğum vakit geçirdiğim zaman...
benim bu bıkkınlığım, sıkıntım yıllarca tek bi tatil günüm bile olmadan ders çalışmamdan dolayı mı, yoksa başka bi ildeki sevgilimin hasreti mi ona da karar veremiyorum, bi de çok fazla takıntılı oldum, sürekli bişeyleri düşünüyorum, beynimin içine girseniz neleri problem ettiğimi görseniz şaşırırsınız, bi de bunları dışa da yansıtmam hiç, oturup adam gibi dertleşebileceğim, her anımda yanımda olabilecek, beni anlayabilecek arkadaşlarım da yok diyebilirim, sanki kimse beni anlamıyomuş gibi geliyo, boşlukta hissediyorum kendimi...
kızlar kusura bakmayın net bişeyler yazamadım ama gerçekten net bişey olsaydı belki anlatabilirdim ama yok işte, doyumsuz mu oldum ne...
gün içinde tek eğlendiğim, anlamlı geçirdiğimi düşündüğüm vakit erkek arkadaşımla konuştuğum vakit geçirdiğim zaman...
benim bu bıkkınlığım, sıkıntım yıllarca tek bi tatil günüm bile olmadan ders çalışmamdan dolayı mı, yoksa başka bi ildeki sevgilimin hasreti mi ona da karar veremiyorum, bi de çok fazla takıntılı oldum, sürekli bişeyleri düşünüyorum, beynimin içine girseniz neleri problem ettiğimi görseniz şaşırırsınız, bi de bunları dışa da yansıtmam hiç, oturup adam gibi dertleşebileceğim, her anımda yanımda olabilecek, beni anlayabilecek arkadaşlarım da yok diyebilirim, sanki kimse beni anlamıyomuş gibi geliyo, boşlukta hissediyorum kendimi...
kızlar kusura bakmayın net bişeyler yazamadım ama gerçekten net bişey olsaydı belki anlatabilirdim ama yok işte, doyumsuz mu oldum ne...